Forskjell mellom versjoner av «Ólafs saga Tryggvasonar (Fagrskinna)»

Fra heimskringla.no
Hopp til navigering Hopp til søk
m
Linje 88: Linje 88:
  
  
Olafr konongr Tryggva sunr atte .ii. konor. Geilu hina vindærsku. oc Gyðu hina ensku. Olafr var kristnaðr væstr i Syllingum. hann com i Noreg vestan af Englande. sva sem fyrr var sagt i kvæðe Þorðar Kolbeinssunar. [I þann tima er drepenn var Hacon iarl<ref>995</ref> com Olafr vestan oc sotte norðr i lannd. oc er hann com i Þrondhæim toco aller Þr&#42829;nder væl við hanum oc fystir Gauld&#42829;ler. gerðo aller samt sitt felag firir þui at hvarer tvæggiu atto um vannt at raða. B&#42829;ndr þurftu hofðingia þann er þæim være traustr. þar sem þæir hafðu gort samnað at Hacone. oc af þui hafðe hann latezk. en æftir varo synir rikir til hæmndar. oc þo harð fengir. Olafr konongr hafðe oc vannda mikinn. faðer hans var af lifi tækinn. oc allt hans riki hærtækit. oc hann veret i utlægð fra frendom sinum oc oðalum fra barn&#42829;sko. B&#42829;ndr hafðu mikit traust at bioða kononge oc fiolmenni. en hann hafðe at fa þæim i mote virðilegan hofðingia oc fullcomenn i allre spækt. oc atte hann oft um vannt at raða. oc þo iamnan væl or raðet. oc dro þetta saman þeira samþykki oc toco Olaf til konongs a &#42828;yra þingi. en hann svarðe þæim log i mote. þæir bunndu þat fast at hvarer tvæggiu skylldu væita aðrum styrk til allra vegsamlegra luta. þa for Olafr konongr ivir Noreg. oc lagðe undir sec allt norðan fra lannda mære oc suðr til Danmarcar. hann gierðez maðr rikr oc gafugr. oc hafðe mikit starf oc morg vanndræðe. meðan hann var konongr ifir Norege. hann hellt fyrstr Noregs kononga retta tru til &#610;uðs. oc af hans stiorn oc riki varð allt Noregs vælldi cristnat. oc Orkn&#42829;yiar oc Fær&#42829;yiar. Hiatlannd oc Islannd. oc Gr&#42829;nalannd. um þetta kristnisboð urðu morg stor tiðendi. aðr en sva mikit gott k&#42829;mez a læið. Olafr konongr let æfla kaupstað i Niðarose sem aðr var æin b&#42829;le. Olafr konongr let drepa stora hofðingia er i mote villdu risa kristninni. sumum væitti hann mikit len til at æfla sitt ærende. Erlingr Skialgssunr fecc Astriðar systr Olafs. oc hafðe hann konongs ærende allt austr i lannd. a Laðum var þa havuð b&#42829;r mestr i Þr&#42829;nnda logum. Olafr konongr let gera skip a Laða hamrum. þat var myklu mæira oc virðilegra gort en annr langskip. þat var .iiii. rum oc .xxx. þar varo a gorr dreca havuð gulli buin. oc var þat skip callat Ormr en lange. a þesso skipi skylldi ængi maðr yngri vera en tvitugr. oc ængi ælldri en sextugr. marger lutir varo þar til varnaðar boðner. þæim mannum er a Ormenom skylldi vera. oc ængi skylldi a vera. nema hann være at noccoro aburðar maðr. oc þar finnaz morg d&#42829;me til at a þui skipi varo kappar æinir. en ængi gr&#42829;y eða bl&#42829;yði menn.
+
Olafr konongr Tryggva sunr atte .ii. konor. Geilu hina vindærsku. oc Gyðu hina ensku. Olafr var kristnaðr væstr i Syllingum. hann com i Noreg vestan af Englande. sva sem fyrr var sagt i kvæðe Þorðar Kolbeinssunar. [I þann tima er drepenn var Hacon iarl<ref>995</ref> com Olafr vestan oc sotte norðr i lannd. oc er hann com i Þrondhæim toco aller Þr&#42829;nder væl við hanum oc fystir Gauld&#42829;ler. gerðo aller samt sitt felag firir þui at hvarer tvæggiu atto um vannt at raða. B&#42829;ndr þurftu hofðingia þann er þæim være traustr. þar sem þæir hafðu gort samnað at Hacone. oc af þui hafðe hann latezk. en æftir varo synir rikir til hæmndar. oc þo harð fengir. Olafr konongr hafðe oc vannda mikinn. faðer hans var af lifi tækinn. oc allt hans riki hærtækit. oc hann veret i utlægð fra frendom sinum oc oðalum fra barn&#42829;sko. B&#42829;ndr hafðu mikit traust at bioða kononge oc fiolmenni. en hann hafðe at fa þæim i mote virðilegan hofðingia oc fullcomenn i allre spækt. oc atte hann oft um vannt at raða. oc þo iamnan væl or raðet. oc dro þetta saman þeira samþykki oc toco Olaf til konongs a &#42828;yra þingi. en hann svarðe þæim log i mote. þæir bunndu þat fast at hvarer tvæggiu skylldu væita aðrum styrk til allra vegsamlegra luta. þa for Olafr konongr ivir Noreg. oc lagðe undir sec allt norðan fra lannda mære oc suðr til Danmarcar. hann gierðez maðr rikr oc gafugr. oc hafðe mikit starf oc morg vanndræðe. meðan hann var konongr ifir Norege. hann hellt fyrstr Noregs kononga retta tru til &#610;uðs. oc af hans stiorn oc riki varð allt Noregs vælldi cristnat. oc Orkn&#42829;yiar oc Fær&#42829;yiar. Hiatlannd oc Islannd. oc Gr&#42829;nalannd. um þetta kristnisboð urðu morg stor tiðendi. aðr en sva mikit gott k&#42829;mez a læið. Olafr konongr let æfla kaupstað i Niðarose sem aðr var æin b&#42829;le. Olafr konongr let drepa stora hofðingia er i mote villdu risa kristninni. sumum væitti hann mikit len til at æfla sitt ærendi. Erlingr Skialgssunr fecc Astriðar systr Olafs. oc hafðe hann konongs ærende allt austr i lannd. a Laðum var þa havuð b&#42829;r mestr i Þr&#42829;nnda logum. Olafr konongr let gera skip a Laða hamrum. þat var myklu mæira oc virðilegra gort en annr langskip. þat var .iiii. rum oc .xxx. þar varo a gorr dreca havuð gulli buin. oc var þat skip callat Ormr en lange. a þesso skipi skylldi ængi maðr yngri vera en tvitugr. oc ængi ælldri en sextugr. marger lutir varo þar til varnaðar boðner. þæim mannum er a Ormenom skylldi vera. oc ængi skylldi a vera. nema hann være at noccoro aburðar maðr. oc þar finnaz morg d&#42829;me til at a þui skipi varo kappar æinir. en ængi gr&#42829;y eða bl&#42829;yði menn.
  
  
Linje 124: Linje 124:
  
  
Svæinn Dana konongr oc Olafr Svia kononogr oc Eirikr iarll hafðu gort þat rað a milli sin ef þæir felldi Olaf Tryggvasun. at sa þæirra er þesso være næstr. skylldi æignast skip hans. oc allt lut skifti þat sem fengez i orrastu. en vælldi Noregs konongs skylldi hafa at þriðiungi hværr við annan. þa sa Olafr konongr oc menn hans at þeir voro sviknir. oc at sior allr var þaktr i nand þæim af hærskipum. en Olafr konongr hafðe litit lið. sem sægir Hallfroðr er lið hafðe siglt i fra hanum.
+
Svæinn Dana konongr oc Olafr Svia kononogr oc Eirikr iarll hafðu gort þat rað a milli sin ef þæir felldi Olaf Tryggvasun. at sa þæirra er þesso være næstr. skylldi æignast skip hans. oc allt lut skifti þat sem fengiz i orrastu. en vælldi Noregs konongs skylldi hafa at þriðiungi hværr við annan. þa sa Olafr konongr oc menn hans at þeir voro sviknir. oc at sior allr var þaktr i nand þæim af hærskipum. en Olafr konongr hafðe litit lið. sem sægir Hallfroðr er lið hafðe siglt i fra hanum.
  
  
Linje 445: Linje 445:
  
  
Olafr konongr Tryggva sunr atte .ii. konor. Geilu hina vindærsku<ref>''sål. alle undt. B:'' værsku</ref>. oc Gyðu [hina ensku<ref>[''ul. A.''</ref>. Olafr var kristnaðr væstr i Syllingum<ref>''sål. A;'' Syslingum ''B.''</ref>. hann com i Noreg vestan af Englande. sva sem fyrr var sagt i kvæðe |<ref>57</ref> Þorðar Kolbeinssunar. [I<ref>''her ny linje A.''</ref> þann<ref>þenn ''A, A1;'' þenna ''A2.''</ref> tima er drepenn<ref>aðr ''A og'' drepinn ''efter'' iarl</ref> var Hacon iarl<ref>[995</ref> com Olafr vestan oc sotte norðr i lannd. oc er hann com i Þrondhæim toco aller Þr&#42829;nder væl við<ref>viðr ''A.''</ref> hanum oc fystir<ref>fyrst ''A.''</ref> Gauld&#42829;ler. gerðo<ref>þo ''tf. A.''</ref> aller samt sitt felag firir þui at hvarer tvæggiu<ref>tvæggia ''A'' (''A = B'').</ref> atto<ref>hafðu ''A.''</ref> um vannt at raða. B&#42829;ndr þurftu hofðingia þann er þæim være traustr<ref>bæðe sæmd at oc troust ''A.''</ref>. þar sem þæir hafðu gort samnað at Hacone. oc af þui [hafðe hann latezk<ref>[varð hann af lifi tækinn ''A.''</ref>. en æftir<ref>hann ''tf. A.''</ref> varo synir rikir<ref>oc harðfengir ''tf. A og ul. det følg.'' oc þo harðfengir</ref> til hæmndar<ref>hæmnda ''A.''</ref>. oc þo harð fengir. Olafr konongr hafðe oc [vannda mikinn<ref>[ofmikinn vannda þer sem ''A.''</ref>. faðer hans var af lifi tækinn. oc allt hans riki hærtækit. oc<ref>enn ''A.''</ref> hann veret i utlægð fra frendom sinum<ref>''ul. A.''</ref> oc oðalum fra barn&#42829;sko<ref>bærnsku ''A.''</ref>. B&#42829;ndr hafðu [mikit traust at bioða kononge<ref>[mikit traust<sup>3</sup> | at bioða<sup>2</sup> | kononge<sup>1</sup> ''omv. A.''</ref> oc fiolmenni. en hann<ref>''ul. A.''</ref> [hafðe at fa þæim i mote<ref>[''omv. A og skr.'' a</ref> virðilegan<ref>virðulegan ''A.''</ref> hofðingia oc fullcomenn i allre spækt. oc [atte hann oft um<ref>[firir þvi at ''A.''</ref> vannt<ref>er ''tf. A.''</ref> at raða. [oc þo<ref>[sva at ''A.''</ref> iamnan [væl or<ref>[þicki vel ''A.''</ref> raðet. oc<ref>''ul. A.''</ref> dro þetta<ref>þo ''tf. A.''</ref> saman [þeira samþykki<ref>[''sål. A;'' þykki ''B.''</ref> oc toco Olaf til konongs a &#42828;yra þingi<ref>aller b&#42829;ndr ''tf. B, ul. A.''</ref>. en hann [svarðe þæim log i mote. þæir bunndu<ref>[svaraðe þæim væl oc vitrlega. oc loghbunndu ''A.''</ref> þat fast at hvarer tvæggiu<ref>tvæggia ''A'' (''A1 = B'').</ref> skylldu væita aðrum styrk<ref>lið oc fulltinghi ''A.''</ref> til allra vegsamlegra<ref>logsamlegra ''A.''</ref> luta<ref>''herefter nyt kap. i A med overskr.:'' Hvesso viða Olav Tryggva sun æflde kristni</ref>. [þa for<ref>[Nu fer ''A.''</ref> Olafr konongr ivir<ref>ændilangan ''tf. A.''</ref> Noreg. [oc lagðe undir sec allt<ref>[''ul. A.''</ref> norðan fra lannda mære oc suðr til Danmarcar. hann gierðez maðr<ref>nu bæðe ''tf. A.''</ref> rikr oc gafugr. oc hafðe<ref>toc a sec ''A.''</ref> mikit starf oc morg<ref>''ul. A.''</ref> vanndræðe. meðan hann var konongr ifir Norege. hann hellt fyrstr Noregs kononga retta tru til &#610;uðs. oc af hans stiorn oc riki varð allt Noregs vælldi cristnat<ref>''sål. A,'' kristit ''B.''</ref>. oc<ref>enn cristnaðe hann fleiri lond ''tf. A.''</ref> Orkn&#42829;yiar oc<ref>''ul. A.''</ref> Fær&#42829;yiar. Hiatlannd oc<ref>''ul. A.''</ref> Islannd. oc Gr&#42829;nalannd. um þetta kristnisboð<ref>cristniboð ''A.''</ref> urðu morg stor tiðendi. aðr en sva mikit gott k&#42829;mez<ref>k&#42829;me ''A.''</ref> [a læið<ref>[til læiðar um oll þesse lonnd ''A og her nyt kap. med overskr.:'' Hvar Olafr konongr let æfla kaupstaðe oc skips gærðir</ref>. [Olafr konongr let<ref>[Enn þeghar vono skiotare let Olafr konongr ''A.''</ref> æfla kaupstað i Niðarose [sem aðr var<ref>[enn þar hafðe aðr verit ''A.''</ref> æin b&#42829;le. Olafr konongr let drepa stora hofðingia er i<ref>a ''A.''</ref> mote villdu risa kristninni. sumum væitti hann<ref>ouc ''tf. A.''</ref> mikit len [til at æfla sitt<ref>[oc storar giavir þeim sem æfla villdu hans ''A.''</ref> ærende. Erlingr Skialgssunr fecc Astriðar systr Olafs<ref>konongs ''tf. A.''</ref>. oc [hafðe hann<ref>[''omv. A.''</ref> [konongs ærende<ref>[''omv. A.''</ref> allt austr i lannd. a<ref>enn a ''A.''</ref> Laðum var þa [havuð b&#42829;r mestr<ref>[mest havuð b&#42829;le ''A.''</ref> i Þr&#42829;nnda logum. Olafr konongr let gera skip a [Laða hamrum<ref>[landhamrum ''A.''</ref>. þat var myklu mæira oc virðilegra<ref>virðileghar ''A.''</ref> gort<ref>um alla luti ''tf. A.''</ref> en annr langskip<ref>i Noreghi ''tf. A.''</ref>. þat [var .iiii.<ref>[hafðe .vii. ''A.''</ref> rum oc .xxx. þar varo a gorr dreca havuð [gulli buin<ref>[oll meðr gulli loghð ''A.''</ref>. oc var þat skip<ref>''ul. A.''</ref> callat Ormr en lange. [a þesso skipi<ref>[i þetta skip ''A.''</ref> skylldi ængi maðr [yngri vera<ref>[koma til færðar ynghri ''A.''</ref> en tvitugr. oc<ref>enn ''A.''</ref> ængi ælldri<ref>ællri ''A.''</ref> en sextugr. marger lutir varo þar til varnaðar boðner<ref>mæltir oc boðner ''A.''</ref>. þæim mannum er a Ormenom [skylldi vera. oc<ref>[langa voro ''A.''</ref> ængi<ref>''sål. alle undt. B:'' ængr</ref> skylldi [a vera<ref>[sa vera a þesso skipe ''A.''</ref>. [nema hann<ref>[er æi ''A.''</ref> være at noccoro aburðar maðr. oc þar finnaz morg<ref>sonn ''A.''</ref> d&#42829;me til at a þui skipi varo kappar æinir. en ængi [gr&#42829;y eða<ref>[''sål. A; mgl. B.''</ref> bl&#42829;yði menn.
+
Olafr konongr Tryggva sunr atte .ii. konor. Geilu hina vindærsku<ref>''sål. alle undt. B:'' værsku</ref>. oc Gyðu [hina ensku<ref>[''ul. A.''</ref>. Olafr var kristnaðr væstr i Syllingum<ref>''sål. A;'' Syslingum ''B.''</ref>. hann com i Noreg vestan af Englande. sva sem fyrr var sagt i kvæðe |<ref>57</ref> Þorðar Kolbeinssunar. [I<ref>''her ny linje A.''</ref> þann<ref>þenn ''A, A1;'' þenna ''A2.''</ref> tima er drepenn<ref>aðr ''A og'' drepinn ''efter'' iarl</ref> var Hacon iarl<ref>[995</ref> com Olafr vestan oc sotte norðr i lannd. oc er hann com i Þrondhæim toco aller Þr&#42829;nder væl við<ref>viðr ''A.''</ref> hanum oc fystir<ref>fyrst ''A.''</ref> Gauld&#42829;ler. gerðo<ref>þo ''tf. A.''</ref> aller samt sitt felag firir þui at hvarer tvæggiu<ref>tvæggia ''A'' (''A = B'').</ref> atto<ref>hafðu ''A.''</ref> um vannt at raða. B&#42829;ndr þurftu hofðingia þann er þæim være traustr<ref>bæðe sæmd at oc troust ''A.''</ref>. þar sem þæir hafðu gort samnað at Hacone. oc af þui [hafðe hann latezk<ref>[varð hann af lifi tækinn ''A.''</ref>. en æftir<ref>hann ''tf. A.''</ref> varo synir rikir<ref>oc harðfengir ''tf. A og ul. det følg.'' oc þo harðfengir</ref> til hæmndar<ref>hæmnda ''A.''</ref>. oc þo harð fengir. Olafr konongr hafðe oc [vannda mikinn<ref>[ofmikinn vannda þer sem ''A.''</ref>. faðer hans var af lifi tækinn. oc allt hans riki hærtækit. oc<ref>enn ''A.''</ref> hann veret i utlægð fra frendom sinum<ref>''ul. A.''</ref> oc oðalum fra barn&#42829;sko<ref>bærnsku ''A.''</ref>. B&#42829;ndr hafðu [mikit traust at bioða kononge<ref>[mikit traust<sup>3</sup> | at bioða<sup>2</sup> | kononge<sup>1</sup> ''omv. A.''</ref> oc fiolmenni. en hann<ref>''ul. A.''</ref> [hafðe at fa þæim i mote<ref>[''omv. A og skr.'' a</ref> virðilegan<ref>virðulegan ''A.''</ref> hofðingia oc fullcomenn i allre spækt. oc [atte hann oft um<ref>[firir þvi at ''A.''</ref> vannt<ref>er ''tf. A.''</ref> at raða. [oc þo<ref>[sva at ''A.''</ref> iamnan [væl or<ref>[þicki vel ''A.''</ref> raðet. oc<ref>''ul. A.''</ref> dro þetta<ref>þo ''tf. A.''</ref> saman [þeira samþykki<ref>[''sål. A;'' þykki ''B.''</ref> oc toco Olaf til konongs a &#42828;yra þingi<ref>aller b&#42829;ndr ''tf. B, ul. A.''</ref>. en hann [svarðe þæim log i mote. þæir bunndu<ref>[svaraðe þæim væl oc vitrlega. oc loghbunndu ''A.''</ref> þat fast at hvarer tvæggiu<ref>tvæggia ''A'' (''A1 = B'').</ref> skylldu væita aðrum styrk<ref>lið oc fulltinghi ''A.''</ref> til allra vegsamlegra<ref>logsamlegra ''A.''</ref> luta<ref>''herefter nyt kap. i A med overskr.:'' Hvesso viða Olav Tryggva sun æflde kristni</ref>. [þa for<ref>[Nu fer ''A.''</ref> Olafr konongr ivir<ref>ændilangan ''tf. A.''</ref> Noreg. [oc lagðe undir sec allt<ref>[''ul. A.''</ref> norðan fra lannda mære oc suðr til Danmarcar. hann gierðez maðr<ref>nu bæðe ''tf. A.''</ref> rikr oc gafugr. oc hafðe<ref>toc a sec ''A.''</ref> mikit starf oc morg<ref>''ul. A.''</ref> vanndræðe. meðan hann var konongr ifir Norege. hann hellt fyrstr Noregs kononga retta tru til &#610;uðs. oc af hans stiorn oc riki varð allt Noregs vælldi cristnat<ref>''sål. A,'' kristit ''B.''</ref>. oc<ref>enn cristnaðe hann fleiri lond ''tf. A.''</ref> Orkn&#42829;yiar oc<ref>''ul. A.''</ref> Fær&#42829;yiar. Hiatlannd oc<ref>''ul. A.''</ref> Islannd. oc Gr&#42829;nalannd. um þetta kristnisboð<ref>cristniboð ''A.''</ref> urðu morg stor tiðendi. aðr en sva mikit gott k&#42829;mez<ref>k&#42829;me ''A.''</ref> [a læið<ref>[til læiðar um oll þesse lonnd ''A og her nyt kap. med overskr.:'' Hvar Olafr konongr let æfla kaupstaðe oc skips gærðir</ref>. [Olafr konongr let<ref>[Enn þeghar vono skiotare let Olafr konongr ''A.''</ref> æfla kaupstað i Niðarose [sem aðr var<ref>[enn þar hafðe aðr verit ''A.''</ref> æin b&#42829;le. Olafr konongr let drepa stora hofðingia er i<ref>a ''A.''</ref> mote villdu risa kristninni. sumum væitti hann<ref>ouc ''tf. A.''</ref> mikit len [til at æfla sitt<ref>[oc storar giavir þeim sem æfla villdu hans ''A.''</ref> ærendi. Erlingr Skialgssunr fecc Astriðar systr Olafs<ref>konongs ''tf. A.''</ref>. oc [hafðe hann<ref>[''omv. A.''</ref> [konongs ærende<ref>[''omv. A.''</ref> allt austr i lannd. a<ref>enn a ''A.''</ref> Laðum var þa [havuð b&#42829;r mestr<ref>[mest havuð b&#42829;le ''A.''</ref> i Þr&#42829;nnda logum. Olafr konongr let gera skip a [Laða hamrum<ref>[landhamrum ''A.''</ref>. þat var myklu mæira oc virðilegra<ref>virðileghar ''A.''</ref> gort<ref>um alla luti ''tf. A.''</ref> en annr langskip<ref>i Noreghi ''tf. A.''</ref>. þat [var .iiii.<ref>[hafðe .vii. ''A.''</ref> rum oc .xxx. þar varo a gorr dreca havuð [gulli buin<ref>[oll meðr gulli loghð ''A.''</ref>. oc var þat skip<ref>''ul. A.''</ref> callat Ormr en lange. [a þesso skipi<ref>[i þetta skip ''A.''</ref> skylldi ængi maðr [yngri vera<ref>[koma til færðar ynghri ''A.''</ref> en tvitugr. oc<ref>enn ''A.''</ref> ængi ælldri<ref>ællri ''A.''</ref> en sextugr. marger lutir varo þar til varnaðar boðner<ref>mæltir oc boðner ''A.''</ref>. þæim mannum er a Ormenom [skylldi vera. oc<ref>[langa voro ''A.''</ref> ængi<ref>''sål. alle undt. B:'' ængr</ref> skylldi [a vera<ref>[sa vera a þesso skipe ''A.''</ref>. [nema hann<ref>[er æi ''A.''</ref> være at noccoro aburðar maðr. oc þar finnaz morg<ref>sonn ''A.''</ref> d&#42829;me til at a þui skipi varo kappar æinir. en ængi [gr&#42829;y eða<ref>[''sål. A; mgl. B.''</ref> bl&#42829;yði menn.
  
  
Linje 497: Linje 497:
  
  
Svæinn Dana konongr oc Olafr Svia kononogr oc Eirikr iarll hafðu gort þat rað a milli sin ef þæir felldi Olaf Tryggvasun. at sa þæirra er þesso være<ref>var ''A.''</ref> næstr. skylldi æignast skip hans. oc allt lut skifti þat sem<ref>er ''A.''</ref> fengez i orrastu. en vælldi Noregs konongs skylldi hafa [at þriðiungi hværr við annan<ref>[at þriðiungi | hværr við annan ''omv. A.''</ref>. þa sa Olafr konongr<ref>Tryggva sun ''A.''</ref> oc [menn hans<ref>[''sål. B1-2;'' hans ''mgl. B;'' allir menn hans ''A.''</ref> at [þeir voro sviknir<ref>[''sål. A;'' hann var svikinn ''B.''</ref>. oc<ref>firir þvi ''A.''</ref> at sior<ref>sær ''A.''</ref> allr var þaktr [i nand þæim<ref>[''efter'' hærsk. ''A.''</ref> af<ref>meðr ''A.''</ref> hærskipum. en Olafr konongr hafðe litit lið<ref>sva ''tf. A.''</ref>. sem sægir Hallfroðr [er lið<ref>[af þvi er lið hans ''A.''</ref> hafðe siglt i fra hanum.
+
Svæinn Dana konongr oc Olafr Svia kononogr oc Eirikr iarll hafðu gort þat rað a milli sin ef þæir felldi Olaf Tryggvasun. at sa þæirra er þesso være<ref>var ''A.''</ref> næstr. skylldi æignast skip hans. oc allt lut skifti þat sem<ref>er ''A.''</ref> fengiz i orrastu. en vælldi Noregs konongs skylldi hafa [at þriðiungi hværr við annan<ref>[at þriðiungi | hværr við annan ''omv. A.''</ref>. þa sa Olafr konongr<ref>Tryggva sun ''A.''</ref> oc [menn hans<ref>[''sål. B1-2;'' hans ''mgl. B;'' allir menn hans ''A.''</ref> at [þeir voro sviknir<ref>[''sål. A;'' hann var svikinn ''B.''</ref>. oc<ref>firir þvi ''A.''</ref> at sior<ref>sær ''A.''</ref> allr var þaktr [i nand þæim<ref>[''efter'' hærsk. ''A.''</ref> af<ref>meðr ''A.''</ref> hærskipum. en Olafr konongr hafðe litit lið<ref>sva ''tf. A.''</ref>. sem sægir Hallfroðr [er lið<ref>[af þvi er lið hans ''A.''</ref> hafðe siglt i fra hanum.
  
  

Revisjonen fra 15. jan. 2020 kl. 10:56

Velg språk Norrønt Islandsk Norsk Dansk Svensk Færøysk
Denne teksten finnes på følgende språk ► Original.gif


Noen spesialtegn vises ikke på iPhone/iPad.


Fagrskinna



K. 21. Vm Olaf Tryggva sun oc um hans æve

(O)lafr digrlæggr sonr Harallz ens harfagra var faðer Tryggva konongs þess er atte Astriði dottor Eiriks bioðascalla sunnan af Oprostaðum. þæirra sonr var Olafr er með barnꝍsko for með moðor sinni i okunn lonnd. fra hanum oc allum hans ættmannum nam fostor oc uppfꝍzlo austr i Holmgarðe með Valldamare gamla. þroaðezk oc ox hvartvæggia með afle oc vætra tale oc þo mest með vizku oc atgiorfi allre þæiri er pryða ma goðan hofðingia. hann hafðe mikinn metnað. sem vært var af kononge oc þar með allum ut i fra hans mannum. Valldamar konongr sætti Olaf hofðingia bratt innan hirðar oc at stiorna hærmannum þæim er varðu lonnd konongs. oc miklaðe riki Garðamanna. Olafr vann margs kyns frægð i Garðariki oc viða um austr vego i suður lonndum oc i vestr lonndum sem sægir Hallfroðr vanndræða skalld.


99.
Sva fra ek hit at hafan
horgbriotr i stað morgum
oft com rafn at hamna
loð valkastu bloðe
enndr let Iamta kindar
allvalldr i styr falla
vanðezk oft oc viða
vegrunr a þat snimma.


100.
Hættr var Horða drottenn
hiordiarfr Gota fiorvi
gullskærði fra ec gerðo
garðꝍy a Skanꝍyiu
boð særkiar hio birki
barklaust i Danmorku
lꝍypi mæiðr firir Heiða
lunnviggia bꝍ sunnan.


101.
Tið hoggvit vann tiggi
Tryggva sonr firir styggvan
læiknar hæst a leste
liot vaxenn ræ Saxa
vinroðegr gaf viða
visir margra Frisa
blaccum brunt at drecca
bloð kvælldriðu stoðe.


102.
Hilmir vann at Holme
hialmskoð roðen bloðe
hvar of dylde holdar
horð oc austr i Garðum
rogs bra rekka lꝍger
rikr Valkæra liki
hær stæmnir let ramnum
holld Flæmingia golldet.


103.
Gerðezk ungr við Ængla
ofvægr konongr bægia
naðskurar reð nꝍrer
Norðhimbra sa morðe
barðe bræzkrar iarðar
byggvendr en hio tiggi
groðr þvarr geira riðar
gioðs lumbærskar þioðer.


104.
Gerðe sæims með sværði
sværðlæik i Mon skærðir
ꝍyddi ulfa grꝍðer
ogn blið Skotom viða
y drauga let ꝍger
ꝍyverskan hærr dꝍyia
tyr vann tiorvar dyran
tignar giarn oc Ira.


Olafr konongr Tryggva sunr atte .ii. konor. Geilu hina vindærsku. oc Gyðu hina ensku. Olafr var kristnaðr væstr i Syllingum. hann com i Noreg vestan af Englande. sva sem fyrr var sagt i kvæðe Þorðar Kolbeinssunar. [I þann tima er drepenn var Hacon iarl[1] com Olafr vestan oc sotte norðr i lannd. oc er hann com i Þrondhæim toco aller Þrꝍnder væl við hanum oc fystir Gauldꝍler. gerðo aller samt sitt felag firir þui at hvarer tvæggiu atto um vannt at raða. Bꝍndr þurftu hofðingia þann er þæim være traustr. þar sem þæir hafðu gort samnað at Hacone. oc af þui hafðe hann latezk. en æftir varo synir rikir til hæmndar. oc þo harð fengir. Olafr konongr hafðe oc vannda mikinn. faðer hans var af lifi tækinn. oc allt hans riki hærtækit. oc hann veret i utlægð fra frendom sinum oc oðalum fra barnꝍsko. Bꝍndr hafðu mikit traust at bioða kononge oc fiolmenni. en hann hafðe at fa þæim i mote virðilegan hofðingia oc fullcomenn i allre spækt. oc atte hann oft um vannt at raða. oc þo iamnan væl or raðet. oc dro þetta saman þeira samþykki oc toco Olaf til konongs a Ꝍyra þingi. en hann svarðe þæim log i mote. þæir bunndu þat fast at hvarer tvæggiu skylldu væita aðrum styrk til allra vegsamlegra luta. þa for Olafr konongr ivir Noreg. oc lagðe undir sec allt norðan fra lannda mære oc suðr til Danmarcar. hann gierðez maðr rikr oc gafugr. oc hafðe mikit starf oc morg vanndræðe. meðan hann var konongr ifir Norege. hann hellt fyrstr Noregs kononga retta tru til ɢuðs. oc af hans stiorn oc riki varð allt Noregs vælldi cristnat. oc Orknꝍyiar oc Færꝍyiar. Hiatlannd oc Islannd. oc Grꝍnalannd. um þetta kristnisboð urðu morg stor tiðendi. aðr en sva mikit gott kꝍmez a læið. Olafr konongr let æfla kaupstað i Niðarose sem aðr var æin bꝍle. Olafr konongr let drepa stora hofðingia er i mote villdu risa kristninni. sumum væitti hann mikit len til at æfla sitt ærendi. Erlingr Skialgssunr fecc Astriðar systr Olafs. oc hafðe hann konongs ærende allt austr i lannd. a Laðum var þa havuð bꝍr mestr i Þrꝍnnda logum. Olafr konongr let gera skip a Laða hamrum. þat var myklu mæira oc virðilegra gort en annr langskip. þat var .iiii. rum oc .xxx. þar varo a gorr dreca havuð gulli buin. oc var þat skip callat Ormr en lange. a þesso skipi skylldi ængi maðr yngri vera en tvitugr. oc ængi ælldri en sextugr. marger lutir varo þar til varnaðar boðner. þæim mannum er a Ormenom skylldi vera. oc ængi skylldi a vera. nema hann være at noccoro aburðar maðr. oc þar finnaz morg dꝍme til at a þui skipi varo kappar æinir. en ængi grꝍy eða blꝍyði menn.


Halvdan Egedius:
Þat var .iiii. rum oc .xxx. þar varo a gorr dreca havuð gulli buin. oc var þat skip callat Ormr en lange.


K. 22. Vm osætte annarra hofðingia við Olaf Tryggva sun

(S)væinn Dana konongr þottez missa mikilla æigna þæirra er vera skylldu tilgiof Gunnilldar kono hans. þui at Þyri hafðe æignir þær er Haralldr konongr faðer hennar hafðe gefet henni. En Burizlæifr þotez þa miok svikinn. þo at hann hæfði tilgiof þa er Þyri skylldi hafa. þui at conan com æigi til hans. af atkalle Gunnilldar oc aæggion senndi Svæinn konongr menn æftir Þyri. oc let fylgia henni nauðgri a Vinlannd til fundar Burizlæifs konongs oc gierðe hann brullaup til hennar. en hon villdi æigi æiga hæiðinn mann þa hælldr en fyrr. oc var hon sva nætr .vii. með konongenom. at hon þa at þæim hvarke mat ne drykk. oc með raðom fostr faðr sins. gat hon lꝍypiz a braut a skog æinn. oc sva til þess er hon com til sioar. oc fengo þau þar æitt litit skip oc foro til Danmarcar. en hon þorðe þar æigi at læggia þui at hon ugði. at Svæinn konongr broðer hennar myndi þegar lata fylgia henni til Vindlanz aftr. ef hann vissi at hon være þar comen. hon for þa lꝍynilega til Noregs a funnd Olafs konongs oc bað hann læggia til hialpræðe með ser. hann tok við henni oc gerðe ser at æigin kono on raðe Svæins konongs broðor hennar. hon bað Olaf konong oft. at hann skylldi hæimta fe hennar af Burizleifi kononge a Vinlande. oc kallaðez hafa litit af þui er hon atte með retto at hafa. þa gerðe konongr ferð sina or lannde bauð ut liði miklu oc hafðe .lx. skipa. for austr til Vinlannz i giegnum Dana konongs riki firir utan hans þok oc vilia. Olafr konongr fær mikit fe. oc allt eignaðezk hann þat er hann villdi. oc olle þui mest liðvæizla Astriðar dottor Burizlæifs konongs er atte Sigvallde iarll at Iome. þa er Olafr konongr for af Vindlande. sigldi hann ivir til Danmarcar litinn byr oc fagrt veðr. oc foro þau skip firir er smærre varo. en þau siðar er stꝍrre varo firir þui at þau þurftu mæira veðret en þau er smærre varo. Við æinn holma firir Vinlande varo saman komner marger storer hofðingiar. þesse holme hæitir Svoldr. i þessom flota var Svæinn Dana konongr er miklar sacar þottez æiga við Olaf konong. su var æin at Olafr atte Þyri systr hans oc fengit hennar at olꝍyfi hans. Annr sok var at hann sagðe at Olafr hafðe sæzk i skatlond hans Noregs riki. er Haralldr konongr faðer hans hafðe lagt undir sik. Sigvallde iarl var þar með Danakononge firir þa sok at hann var Dana konongs iarll. I ðessom flota var oc mikill hofðingi. Olafr svænske Svia konongr er hæfna þottez æiga a Olafe kononge mikillar svivirðingar. hann hafðe slitit fæstarmalom oc lostet Sigriði moðor Olafs konongs dottor Skoglar-Tosta. þa samu Sigriði atte þa Svæinn Dana konongr. oc var hon miok fysande at Svæinn konongr gerðe Olafe kononge mæin eða svivirðing. oc i þesso liði var Eirikr iarll Haconar sunr. er mestar sacar þottez æiga við Olaf konong oc hans menn er veret hafðu nær drape faðr hans Haconar oc flæmtta or lannde alla sunu hans oc sæzk i rikit æftir. Astrið hafðe fengit Olafe kononge .xi. skip. oc skylldi þetta lið fylgia konongenom til þess er hann kꝍme um Danmork. En þat var mest til at þau Burizleifr oc Astriðr toco sva væl við Olafe kononge. at Geila hafðe veret dotter Burizlæifs konongs oc systr Azstriðar. er Olafr konongr hafðe atta. þa er hann var a Vinlande. Olafr Tryggva sunr hafðe allz æit skip oc .lxx. skipa. sem sægir Halldor okristni.


105.
Ꝍina for oc eino
unnvigs konongr sunnan
sværð rauð mætr at morðe
mæiðr siautigum skæiða
þa er unnlagar hanum
hafðe iarl of skræfðan
sætt giek sæggia ættar
sundr Skanunga funndar.


Þesser hofðingiar hafðu uvigan hær. oc lago i homn æinni innan at holmanom. en skip Olafs konongs sygldu hit ytra firir þa er hofðingiarner varo uppi a holmanom. oc sa til er flotenn sigldi austan. þæir sa at smaskipen sigldu firir. Nu sia þæir æitt mikit skip oc miok glæselegt. þa mælte Svæinn konongr. farum til skipa sem tiðazt. þar siglir nu Ormr en lange austan. þa svaraðe Eirikr iarl biðum ænn. flæiri hafa þæir storskip en Ormenn langa. oc sva var. þetta skip atte Styrkar af Gimsum. þa sa þæir ænn annat skip mikit oc væl buit. hofða skip. þa mælte Svæinn konongr. nu man her fara Ormr en lange. oc værðum æigi ofsæinir i mote þæim. þa svaraðe Eirikr iarl æigi man þetta vera Ormr en lange. fa hafa ænn faret stor skip þæira. en morg munu til vera. sva var þat sem iarlenn sagðe. Noccor skip foro þa um aðr en skip sigldi með stafaðu segle. þat var skæið oc miklu mæira en annr skip þau er siglt hafðu. þa er Svæinn konongr sa at þetta skip hafðe ængi havuð stoð hann upp mællte oc lo við. ʀæddr er Olafr Tryggva sunr nu. æigi þorer hann at sigla með hofðum dreca sins. farum nu oc læggium at sem harðast. þa svaraðe Eirikr iarll æigi er þetta hærra Olafr konongr. kænni ec þetta skip. oft hæfi ec þat sett. þat a Erlingr Skialgs sunr. oc er bætr at ver læggim um skut hanum til þessarar orrostu. þæir drengir ero þar innan borz. at ver megom vist vita ef ver hittum Olaf Tryggvasun. bætra er oss skarð i flota hans. en skæið þesse sva buin. þa mællte Olafr Svia konongr. æigi skylldum ver æðraz at læggia til bardaga við Olaf þo at hann hafe skip mikit. er þat skomm oc næisa. oc man þat spyriazk a oll lonnd. ef ver liggium her með ovigan hær. en hann siglir þioðlæið firir utan. þa svaraðe Eirikr iarl. hærra lat sigla þetta skip. ec man sægia þer goð tiðinde. at æigi man Olafr Tryggvasunr um oss hafa siglt. oc þenna dag munu þer cost ęiga at bæriast við hann. Nu ero her marger hofðingiar oc vænter mek þæirrar riðar at aller ver skulum hafa ꝍret at vinna fyrr en ver skiliumk. þa mællto þæir ænn er fram kom æit mikit skip. þetta man vera Ormr en lange. oc æigi vill Æirikr iarl sagðu Daner bæriast. oc hæfna faðr sins. Iarllenn svaraðe ræiðr mioc. oc let vera æigi minni von at Danum myndi æigi vera olæiðare at beriast en hanom eða hans mannum. þa var eigi langt at biða þess er .iii. skip sigla oc æit myklu mest. oc hafðe þat hafuð gylld. þa mællto aller at iarllenn hafðe satt sagt. oc her færr nu Ormren lange. Eirikr iarl svaraðe. æigi er þetta Ormren lange. oc bað þa þo til læggia ef þæir villdi. þa tok Sigvallde iarl skæið sina. oc rere ut til skipanna. let skiota upp skylldi hvitum. þæir laða seglom oc biða. þetta et mykla skip er Tranan. er styrði Þorkæll næfia konongs frende. þæir spyria Sigvallda hværr ero tiðendi. hann sagðe þæim þau tiðendi af Svæini Dana kononge þau er Olafe Tryggva syni er skyllt at vita. oc þærf hann þess at hann varezk. þa leto þæir Þorkæll fliota skipen oc biða. þui nest sa þæir Svæinn konongr sigla .iiii. skip. oc æit myklu mest oc a dreca havuð þau er gull æit varo a at sia. þa mællto aller sænn. furðu mikit skip er Ormr en lange. ækki langskip man iamfritt i verolldo vera. oc mikil rausn er at lata gera slikan grip. þa mællte Svæinn Dana konongr. Hat mun Ormr en lange bera mik. hanum scal ec styra i kvælld fyrr en sol sætiz. oc het a lið sitt at buaz sculde. þa mællte Eirikr iarl sva at faer menn hꝍyrðu. þo at Olafr Tryggva sunr hæfði ækki mæira skip. en þat er nu ma sia. þa man Svæinn konongr við Dana hærr einn alldrigi þesso skipi styra. Sigvallde er hann sa hvar skipen sigldu. bað þa Þorkæl nefiu draga Ormenn undir holmenn. let veðret þæim bætr stannda at sigla a hafet. oc at fara landhallt við stor skip oc litinn byrr. þæir gerðo sva hæimtu undir holmann þesse fiughr firir þvi at þæir sao sum sin scip undir holmann roa oc grundu at vera myndi noccor tiðendi. bæita a veðr þæim nær holmanom. loðo seglom oc taca til ara. þetta et mikla skip er callat Ormr en scamme. þa sa þæir hofðingiarner. hvar sigla .iii. skip all stor. oc et fiorða siðast. þa mælte Eirikr iarl við Svæin konong oc við Olaf Svia konong. Standet nu upp oc til skipa. nu man ec æigi þrætta at Ormr en lange siglir. oc þar megu þer nu hitta Olaf Tryggva sun. þa þagnaðu þæir aller oc varð at otte mikill oc margr maðr ræddez þar við sinn bana. Olafr Tryggvasun sa hvar menn hans hafðu lagt undir holmann oc þottez vita at þæir myndu hafa spurt noccor tiðendi. vænndir oc þessom skipum inn at holmanom oc loðo seglom. Sigvallde styrði skæið sinni inn með holmanom i mote liði kononganna er innan foro. firir þessa sok kvað Stefnir þetta um Sigvallda.


106.
Mankat ec næmna
nær man ec stæfna
niður biugt er næf
a niðingi
þann er Svæin konong
svæik or lannde
enn Tryggva sun
a talar dro.


Svæinn Dana konongr oc Olafr Svia kononogr oc Eirikr iarll hafðu gort þat rað a milli sin ef þæir felldi Olaf Tryggvasun. at sa þæirra er þesso være næstr. skylldi æignast skip hans. oc allt lut skifti þat sem fengiz i orrastu. en vælldi Noregs konongs skylldi hafa at þriðiungi hværr við annan. þa sa Olafr konongr oc menn hans at þeir voro sviknir. oc at sior allr var þaktr i nand þæim af hærskipum. en Olafr konongr hafðe litit lið. sem sægir Hallfroðr er lið hafðe siglt i fra hanum.


107.
Þar hyggec mioc til mistu
morg com drott a flotta
gram þann er gunni framde
giengis þrꝍnscra drengia
Nꝍfr va æinn við iofra
allvalldr tva snialla
frægð er til sliks at sægia
þiðr oc iarll enn þriðia.


þa lagðe i sinn stað hværr þæirra þriggia hofðingia. Svæinn Dana konongr með sit lið. Olafr Svia konongr með Svia hærr. þriðia stað bio Eirikr iarl sitt lið. þa mællte við Olaf konong æinn vitr maðr Þorkæll dyrðill. her er ofr æfli liðs hærra við at bæriazk. dragum upp segl vor oc siglum ut a haf æftir liði varo. er þat ængum manne blꝍyðe at hann ætla hof firir ser. þa svaraðe Olafr konongr hatt læggi saman skipen oc tengið. hærklæðes menn oc brægði sværðum. ækki sculu minir menn a flotta hyggia. þetta orð vattaðe Hallfroðr a þa lunnd.


108.
Geta skal mals þess er mæla
menn at vapna sænnu
dolga fangs við drengi
dað oflgan bur kvaðo
bað at hær trygðar hyggia
neccir sina recca
þess lifa þioðar sessa
þrottar orð a flotta


þa spurði Olafr Tryggva sunr menn sina. hværr er hofðingi firir þesso liði er her liggr nest oss. þæir svaraðu. þat hyggium ver at Svæinn Dana konongr se. þa mællte Olafr konongr. eigi sculum ver ottaz þat lið. þui at alldrigi baro Daner sigr i orrastu. þa er þæir barðuz a skipum við Norðmenn. enn spurði Olafr konongr. hværir liggia þar uti fra oc hafa morg skip. hanum var sagt at þar var Olafr Svia konongr. Olafr konongr sægir ækki þurfum ver at ottast Svia rossætrnar. þæim man vera bliðara at slæikia blotbolla sina. en ganga uppa Ormen langa undir vopn yðr. þa spurði ænn Olafr Tryggva sunr. Hværir æigu þau skip en storo er þar liggia ut i fra flotanom. hanum var sagt at þat var Eirikr iarll Haconar sunr með Iarnbarðann. er allra skipa var mest. þa mællte Olafr konongr. miok hafa þæir tignum mannum i þenna hærr skipat i mote oss. oc af þesso liði er oss von harðrar orrastu. þæir ero Norðmenn sem ver oc hafa oft sett bloðog sværð. oc mart vapna skifti. oc munu þæir þykkiaz æiga við oss skaplegan fund. oc sva er. Ðesser hofðingiar .iiii. .ii. konongar oc .ii. iarlar læggia til orrostu við Olaf Tryggva sun oc er Sigvallda litt við orrostuna getet. En þo sægir Skuli Þorstæinssunr i sinum flokke at Sigvallde var þar.


109.
Fylgða ec Frysa dolge
fecc ungr þar er spior sungu
nu finnr olld at ælldumk
alldr bot oc Sigvallda
þa er til mꝍz við mꝍte
malmþings i dyn hialma
suðr firir Svolldrar munni
sarlauk roðenn barom.


Þesse orrasta varð harðla snorp oc mannskꝍð. fello Daner mest þui at þæir varo næster Norðmannum. þæir helldost æigi við oc læggia i fra or skotmale. oc for þesse hær. sem Olafr Tryggva sunr sagðe. en æigi at siðr var horð oʀasta oc long. fell af hvarom tveggia mikit lið oc mest af Svium oc þer com at Olafr svænsce sa þat at bezta raðe firir ser oc sinu liðe at vera sem fiarst oc let siga a homlr aftr undan enn Eirikr iarl la viðr sibyrðt. Olafr konongr Tryggvasun hafðe lact Ormen langa i millom Ormsins scamma oc Tronunnar. enn hin smæsto scipinn yst. enn Eirikr iarl let frahoggva hvært sem roðit var. enn lagðe at þæim er æftir voro. nu er smæʀi scip Olafs konongs ruðuz stucku mennernir undan oc gengo upp a hin stꝍrri scipin. varð i þvi mikit mannspiall i hvarntvæggia flockenn. enn sva sem liðit fell af scipum Æiriks iarls. þa com annat eighi minna i staðenn af Svium oc Danum. enn ecke kom i staðenn þess liðs er fell af Olafe kononge. ruðuz þa scip hans oll onnr. nema Ormren lange æighi firir þvi at hann var borðe hæstr oc bazt scipaðr. enn meðan liðit var til þa hafðe þengat a gengit. oc hafði hann halldit sinni fullri scipan at manntale. þo at sumir letezt firir hanom. enn þa er roðinn var Ormren scamme oc Tranann. þa let Eirikr þau i fra hoggva. enn siðann lagðiz Iarnbarðenn sibyrðr viðr Ormen langa sem sæghir Halldor ucristni.


110.
Fiorð com hældr i harða
hnitu rꝍyr saman drꝍyra
tungl scoruz þa tingla
tangar Ormrenn lange
þa er borð mikil barða
brynflags regin lagðe
iarl vann hialms und holme
hrið við famnes siðu.


111.
Gerðiz snarpra sværða
slitu drængir frið længi
þa er gullin spior gullu
gangr um Ormenn langa
dolgs cvaðo fram fylgia
frans læggbita hanom
svænska menn at sennu
sunnr i danska runna.


112.
Hukkaðek vægð at vighi
vann drott iofur sottan
fiorð com iarl at iorðu
ognharðan sec sporðu
þa er fiarð mykils fꝍrðoð
folk harðr a troð barða
lit var sifiar sote
svangr viðr Ormen langa.


þesse orrasta var sva horð fyst af socn drengiligri oc þo mest af vornenne er alla vegha logðu scip at Ormenum. enn þeir er vorðuzt gengo sva i mot. at þeir stigu niðr af borðunum oc i sion oc sucku niðr með vapnom sinum. oc gættu æi annars enn þeir bærðiz a lande oc villdu æ fram. sva cvað Hallfroðr.


113.
Sucku niðr af naðri
naddfars i boð sarer
baugs gerðoð við vægiaz
værkænndr hæiðins særkiar
vanr man ormr þo at orme
alldyr konongr styri
þer er hann scriðr meðr lið lyða
længi slicra drængia.


þa fello menninir fyst um mitt scipit. þer sem borðen varo lægz. enn fram um stafnenn oc aftr i fyrirrumino heldoz menniner længst viðr. Þa er Eirikr iarl sa at Ormrinn var auðr miðscipa. þa geck hann upp meðr .xv. mann oc er þat sa Ulfrenn rauðe oc aðrer stafnbuar þa gengo þeir or stafninum framan oc sva hart at þer er iarlenn var. at iarlenn varð undann at rocva oc aftr a scip sitt oc þa er hann com a Barðann. þa eggiaðe iarlenn sina menn at sætte at væl. oc gengu þa up i annað sinn meðr mycklo liðe. var þa Ulfr oc allir stafnbuarnir comnir at lyptingunne. enn roðit var allt skipit fram. sotti þa lið Æiriks iarls allum veghinn at þæim Olafe kononge. sva sem Haldor ucristni segir.


114.
Het a hæiftar nyta
hugræifr með Oleife
aftr stock þioð um þoftor
þængill sina drængi
þa er hafvita hofðu
hallanz um gram sniallan
varð um Vinnda myrði
vapn reið loket skæiðum.


þa sotti Eirikr iarl aftr at firirrumino meðr sina menn oc var þar horð viðr taca. Olafr konongr hafðe verit þann dag allann i lyptingunne a Orminum. hann hafðe gyltann sciold oc hialm. þunga ringabryniu oc sva trausta at æcke fæsti a henni oc er þo sva sact at ecki scorti vapnaburðenn at lyptingunne firir þvi at allir menn kendo konongenn. af þvi at vopn hans voro auðkend oc hann stoð hott i lypting. enn i hia konongenom stoð Kolbiorn stallare meðr þvilicann vapnabunat sem konongrenn hafðe. nu for þesse orrasta sem liclict var. þer sem hvartveggia hofðu raustir a hizt at þeir letoz þo er famennare voro. oc þa er allt var fallet lið Olafs konongs. þa liop hann sialfr fyrir borð. oc bra skilldinum upp ivir hafuð ser oc sva Kolbiorn stallare enn hans skioldr varð undir honom a sionom oc kom hann ser æi i cafit. oc þeir menn er voro a smom scipum toco hann oc hugðu at konongrinn væri sialfr. hann feck þo grið af iarlenom. enn æftir þat þa liopu allir firi borð þæir er æftir lifðu oc þo flestir sarir. oc þæir er griðinn fengo varo af sunde tæcnir þet var Þorkæll nefia Karlshafuð oc Þorsteinn oc Einar þamba skælmir.

Enn eftir þat er orrostonne var lokit. þa æignaðez Eirikr iarl Ormenn langa. oc onnr skip Olafs. oc marghs manz vapn þeiʀa er drengiligha hafðu borit til dauða dags. þat hæfir Hallfroðr vottat at Þorkæll næfia fluði sva at oll voro scip Olafs konongs roðenn.


115.
Ogræðir sa auða
armgrioz Tranu fliota
hann rauð gæir at gunne
glaðr oc baða Naðra
aðr en hialdr þorenn hellde
hugframr æ boð ramre
snotr a snꝍri vitni
sunz Þorkætil unndann.


[2]Þesse oʀasta hæfir frægaz verit a Norðrlanndum. af þvi at sact er um vorn drængiligha. þer næst af atsocn oc sigrenum er þat scip varð unnit a diupum sꝍ. er ænge maðr atlaðe vapnom sott værða. enn þo mest firir sacar þess er þvilicr hofðinge fell er þa var frægastr a danska tungu. Sva mikit gerðo menn ser um at vingaz i allre umræðu við Olaf konong at mestr lutr manna villdi eigi hꝍyra at hann munde fallit hafa. nema leto at hann var i Vinlannde eða i Suðrriki oc ero margar frasoghur um þat gorvar. enn hans astvinir rædduz at þat mundi logit vera oc lysti Hallfroðr þvi vanðræða scald sa maðr er sva mikit hafðe unnt konongenom at menn sæghia at eftir fall konongsins feck hann vanhæilsu af harme þa er hanom vanst til dauða dags. þetta vitni bar Hallfroðr.


116.
Veit ec eighi hitt hvar hætta
hungr dꝍyfi scal ec lꝍyfa
dynsꝍðinga dauðann
dyrblics eða þo cvikkvan
alz sannlegha sæghia
sart mun gramr at hvaro
hætt er til hans at fretta
hvartvæggia mer sæggir.


117.
Samr varrar um æfe
oddflaghs hinn er þat saghðe
at lofða gramr lifðe
læstygs burar Tryggva
vera cvæðr old ur ælli
Olaf cominn stala
menn geta male sonnu
mioc er værr enn sva færri.


Oc enn qvað hann þetta


118.
Myndot þess er þeghnar
þrotharðann gram sotto
fær ec meðr liða lifi
landhærðar scop værða
at mundiokuls munde
marghdyr coma styrir
geta þyckiat mer gottnar
glighlis or hærr slicum.


Oc enn qvað hann.


119.
Enn sæghir auðar kennir
austr or malma gnaustan
sæggr fra sarom tiggia
sumr æða brot um comnom
nu er sannfræghit sunnan
siklings or styʀ mycklum
kann ec ei mart at manna
morð væifunar orðe.


Oc enn sagðe hann.


120.
Norðmanna hygg ec nænninn
nu er þengill framgenginn
dyr hne drottar stiore
drottinn und loc sottann
grams douðe bra gꝍðe
goðs ufarar þioðar
allr glæps fiðr af falli
flughtygs sunar Tryggva.


Tekst med fotnoter

K. 21. Vm Olaf Tryggva sun oc um hans æve[3]

(O)lafr digrlæggr[4] sonr Harallz ens harfagra var faðer Tryggva konongs þess er atte Astriði dottor Eiriks bioðascalla sunnan af Oprostaðum[5]. þæirra sonr var Olafr er [með barnꝍsko[6] for með moðor[7] sinni i okunn lonnd. fra[8] hanum oc allum [hans ættmannum[9] nam fostor oc uppfꝍzlo[10] austr i Holmgarðe með Valldamare[11] gamla. þroaðezk oc ox hvartvæggia[12] með afle oc vætra tale oc þo mest með vizku oc atgiorfi [allre þæiri[13] er pryða ma goðan hofðingia[14]. hann hafðe mikinn metnað. sem vært[15] var af kononge oc[16] [þar með allum ut i fra[17] hans mannum. Valldamar[18] konongr sætti Olaf hofðingia bratt innan hirðar oc[19] at stiorna hærmannum þæim er varðu[20] lonnd[21] konongs. oc miklaðe[22] riki Garðamanna[23]. Olafr vann margs kyns[24] frægð i Garðariki oc viða um[25] austr vego[26] i suður lonndum oc i[27] vestr lonndum sem[28] sægir Hallfroðr[29] vanndræða skalld.


99.
Sva fra ek hit at hafan
horgbriotr i stað morgum
oft com rafn at hamna[30]
loð valkastu bloðe
enndr let Iamta kindar[31]
allvalldr i styr falla
vanðezk oft[32] oc viða[33]
vegrunr[34] a þat snimma.

Nedenfor gengives versenes formentlig rigtige form her og i det følgende.


Svá frák hitt, at háva
hǫrgbrjótr í stað mǫrgum
(opt kom hrafn at heipta)
hlóð valkǫstu (blóði);
endr lét Jamta kindir
allvaldr í styr falla
(vanðisk hann) ok Vinða
végrimmr (á þat snimma).


100.
Hættr[35] var Horða drottenn
hiordiarfr Gota fiorvi
gullskærði fra ec gerðo
garðꝍy[36] a Skanꝍyiu
|[37] boð særkiar hio birki
barklaust i Danmorku
lꝍypi mæiðr[38] firir Heiða
lunnviggia bꝍ sunnan.
Hættr vas Hǫrða dróttinn
hjǫrdjarfr Gota fjǫrvi;
gollskerði frák gerðu
geirþey á Skáneyju;
bǫðserkjar hjó birki
barklaust í Danmǫrku
hleypimeiðr fyr Heiða
hlunnviggja bœ sunnan.


101.
Tið hoggvit vann tiggi[39]
Tryggva sonr[40] firir[41] styggvan
læiknar hæst a leste
liot vaxenn ræ Saxa
vinroðegr[42] gaf viða
visir margra Frisa
blaccum[43] brunt at drecca
bloð kvælldriðu stoðe.
Tíðhǫggvit vann tyggi,
Tryggva sonr, fyr styggvan
Leiknar hest á lesti
ljótvaxinn hræ Saxa;
vinhróðigr gaf víða
vísi margra Frísa
blǫkku brúnt at drekka
blóð kveldriðu stóði.


102.
Hilmir vann at Holme
hialmskoð[44] roðen bloðe
hvar[45] of dylde[46] holdar[47]
horð oc austr i Garðum
rogs bra rekka lꝍger
rikr Valkæra liki
hær stæmnir let ramnum[48]
holld Flæmingia golldet.
Hilmir vann at Holmi
hjalmskóð roðin blóði
(hvat of dylði þess hǫlðar?)
hǫrð ok austr í Gǫrðum;
rógs brá rekka lægir,
ríkr Valkera líki;
herstefnir lét hrǫfnum
hold Flæmingja goldit.


103.
Gerðezk ungr við[49] Ængla
ofvægr konongr bægia[50]
naðskurar[51] reð nꝍrer
Norðhimbra[52] sa morðe
barðe bræzkrar[53] iarðar
byggvendr[54] en hio tiggi[55]
groðr þvarr geira riðar
gioðs[56] lumbærskar[57] þioðer.
Gerðisk ungr við Engla
ofvægr konungr bægja,
naddskúrar réð nœrir
Norðimbra sá morði;
barði brezkrar jarðar
byggvendr, en hjó tyggi
(grǫ́ðr þvarr geira hríðar
gjóði) kumbrskar þjóðir.


104.
Gerðe sæims með[58] sværði
sværðlæik i Mon skærðir
ꝍyddi ulfa grꝍðer[59]
ogn blið[60] Skotom viða
y drauga let ꝍger[61]
ꝍyverskan[62] hærr dꝍyia
tyr vann[63] tiorvar dyran[64]
tignar[65] giarn oc Ira.
Gerði seims með sverði
sverðleik í Mǫn skerðir;
eyddi ulfa greddir
ógnblíðr Skotum víða;
ýdrógar lét œgir
eyverskan her deyja
(Týr vas tjǫrva dýrra
tírar gjarn) ok Íra.


Olafr konongr Tryggva sunr atte .ii. konor. Geilu hina vindærsku[66]. oc Gyðu [hina ensku[67]. Olafr var kristnaðr væstr i Syllingum[68]. hann com i Noreg vestan af Englande. sva sem fyrr var sagt i kvæðe |[69] Þorðar Kolbeinssunar. [I[70] þann[71] tima er drepenn[72] var Hacon iarl[73] com Olafr vestan oc sotte norðr i lannd. oc er hann com i Þrondhæim toco aller Þrꝍnder væl við[74] hanum oc fystir[75] Gauldꝍler. gerðo[76] aller samt sitt felag firir þui at hvarer tvæggiu[77] atto[78] um vannt at raða. Bꝍndr þurftu hofðingia þann er þæim være traustr[79]. þar sem þæir hafðu gort samnað at Hacone. oc af þui [hafðe hann latezk[80]. en æftir[81] varo synir rikir[82] til hæmndar[83]. oc þo harð fengir. Olafr konongr hafðe oc [vannda mikinn[84]. faðer hans var af lifi tækinn. oc allt hans riki hærtækit. oc[85] hann veret i utlægð fra frendom sinum[86] oc oðalum fra barnꝍsko[87]. Bꝍndr hafðu [mikit traust at bioða kononge[88] oc fiolmenni. en hann[89] [hafðe at fa þæim i mote[90] virðilegan[91] hofðingia oc fullcomenn i allre spækt. oc [atte hann oft um[92] vannt[93] at raða. [oc þo[94] iamnan [væl or[95] raðet. oc[96] dro þetta[97] saman [þeira samþykki[98] oc toco Olaf til konongs a Ꝍyra þingi[99]. en hann [svarðe þæim log i mote. þæir bunndu[100] þat fast at hvarer tvæggiu[101] skylldu væita aðrum styrk[102] til allra vegsamlegra[103] luta[104]. [þa for[105] Olafr konongr ivir[106] Noreg. [oc lagðe undir sec allt[107] norðan fra lannda mære oc suðr til Danmarcar. hann gierðez maðr[108] rikr oc gafugr. oc hafðe[109] mikit starf oc morg[110] vanndræðe. meðan hann var konongr ifir Norege. hann hellt fyrstr Noregs kononga retta tru til ɢuðs. oc af hans stiorn oc riki varð allt Noregs vælldi cristnat[111]. oc[112] Orknꝍyiar oc[113] Færꝍyiar. Hiatlannd oc[114] Islannd. oc Grꝍnalannd. um þetta kristnisboð[115] urðu morg stor tiðendi. aðr en sva mikit gott kꝍmez[116] [a læið[117]. [Olafr konongr let[118] æfla kaupstað i Niðarose [sem aðr var[119] æin bꝍle. Olafr konongr let drepa stora hofðingia er i[120] mote villdu risa kristninni. sumum væitti hann[121] mikit len [til at æfla sitt[122] ærendi. Erlingr Skialgssunr fecc Astriðar systr Olafs[123]. oc [hafðe hann[124] [konongs ærende[125] allt austr i lannd. a[126] Laðum var þa [havuð bꝍr mestr[127] i Þrꝍnnda logum. Olafr konongr let gera skip a [Laða hamrum[128]. þat var myklu mæira oc virðilegra[129] gort[130] en annr langskip[131]. þat [var .iiii.[132] rum oc .xxx. þar varo a gorr dreca havuð [gulli buin[133]. oc var þat skip[134] callat Ormr en lange. [a þesso skipi[135] skylldi ængi maðr [yngri vera[136] en tvitugr. oc[137] ængi ælldri[138] en sextugr. marger lutir varo þar til varnaðar boðner[139]. þæim mannum er a Ormenom [skylldi vera. oc[140] ængi[141] skylldi [a vera[142]. [nema hann[143] være at noccoro aburðar maðr. oc þar finnaz morg[144] dꝍme til at a þui skipi varo kappar æinir. en ængi [grꝍy eða[145] blꝍyði menn.


K. 22. Vm osætte annarra hofðingia við Olaf Tryggva sun[146]

(S)væinn Dana konongr þottez missa mikilla æigna þæirra er vera skylldu[147] tilgiof Gunnilldar kono hans[148]. þui at Þyri hafðe [æignir þær[149] er Haralldr konongr [faðer hennar[150] hafðe gefet henni. En Burizlæifr[151] þotez þa[152] miok svikinn. þo at hann hæfði tilgiof þa er[153] Þyri skylldi[154] hafa. [þui at[155] conan com æigi til hans. af atkalle[156] Gunnilldar oc aæggion senndi Svæinn konongr menn æftir Þyri. oc let fylgia henni nauðgri [a Vinlannd til fundar[157] Burizlæifs konongs[158] oc gierðe hann[159] brullaup[160] til hennar. en [hon villdi æigi æiga[161] hæiðinn mann þa hælldr en fyrr. oc var hon[162] sva [nætr .vii.[163] með konongenom. at [hon þa at þæim hvarke mat ne drykk[164]. oc með raðom fostr faðr sins. gat hon lꝍypiz[165] a [braut a[166] skog æinn. oc sva til þess er hon com til sioar[167]. oc fengo þau þar æitt litit skip oc[168] foro[169] til Danmarcar. en hon þorðe þar æigi [at læggia[170] þui at [hon ugði. at[171] Svæinn konongr broðer hennar myndi [þegar lata fylgia henni[172] [til Vindlanz aftr[173]. ef hann vissi[174] at hon [være þar comen[175]. [hon for[176] þa lꝍynilega [til Noregs a funnd Olafs konongs oc bað hann læggia til hialpræðe með ser[177]. hann[178] tok[179] við henni[180] oc gerðe[181] ser at æigin kono [on raðe[182] Svæins konongs[183] broðor hennar. hon bað [Olaf konong oft[184]. at hann skylldi hæimta fe hennar[185] af[186] Burizleifi kononge a Vinlande[187]. oc [kallaðez hafa[188] litit af þui er hon atte með retto [at hafa[189]. [þa gerðe[190] konongr ferð sina or lannde[191] bauð ut liði miklu oc hafðe .lx. skipa[192]. for austr til Vinlannz i giegnum Dana konongs riki[193] firir utan hans [þok oc[194] vilia. Olafr konongr fær mikit fe. oc allt eignaðezk[195] |[196] hann þat er hann villdi[197]. oc olle þui mest liðvæizla Astriðar dottor Burizlæifs konongs er atte Sigvallde iarll at Iome. þa[198] er Olafr konongr for af Vindlande[199]. sigldi hann ivir[200] [til Danmarcar litinn byr[201] oc fagrt veðr. oc foro þau skip[202] firir er smærre varo. en þau [siðar er[203] stꝍrre varo firir þui at þau þurftu mæira veðret en[204] þau [er smærre varo[205]. Við æinn holma firir Vinlande[206] varo [saman komner[207] marger storer[208] hofðingiar. þesse[209] holme hæitir Svoldr. i þessom flota var Svæinn Dana konongr er miklar sacar[210] þottez æiga við Olaf konong. su var æin at Olafr[211] atte Þyri[212] systr hans[213] oc[214] fengit hennar at olꝍyfi hans. Annr sok var[215] at [hann sagðe at[216] Olafr[217] hafðe sæzk i skatlond[218] hans Noregs riki. er Haralldr konongr faðer hans hafðe [lagt undir sik[219]. Sigvallde iarl var þar[220] með Danakononge firir [þa sok[221] at hann var Dana konongs iarll. I ðessom flota[222] var oc[223] [mikill hofðingi[224]. Olafr svænske[225] Svia konongr er hæfna þottez æiga a[226] Olafe kononge mikillar[227] svivirðingar. hann hafðe slitit fæstarmalom[228] oc lostet[229] Sigriði[230] moðor Olafs konongs[231] dottor Skoglar-Tosta. þa samu Sigriði atte þa Svæinn Dana konongr. oc var hon miok fysande[232] at Svæinn[233] konongr gerðe Olafe kononge[234] mæin eða svivirðing. oc[235] i þesso liði var Eirikr iarll Haconar sunr. er mestar sacar þottez æiga við Olaf konong oc hans menn [er veret hafðu nær[236] drape [faðr hans[237] Haconar[238] oc flæmtta[239] or lannde alla sunu hans [oc sæzk[240] i rikit æftir[241]. Astrið hafðe fengit Olafe kononge .xi. skip. oc skylldi þetta[242] lið fylgia konongenom[243] til þess er hann kꝍme um Danmork. En þat var [mest til at þau[244] Burizleifr[245] oc Astriðr toco sva[246] væl við Olafe kononge[247]. at Geila [hafðe veret[248] dotter Burizlæifs konongs oc systr Azstriðar. er[249] Olafr konongr hafðe atta[250]. þa er hann var a[251] Vinlande. Olafr [Tryggva sunr[252] hafðe allz æit skip oc .lxx. skipa[253]. sem sægir Halldor okristni[254].


105.
Ꝍina[255] for oc eino
unnvigs[256] konongr sunnan
sværð rauð mætr at morðe
mæiðr siautigum[257] skæiða
þa er unnlagar[258] hanum[259]
hafðe iarl [of skræfðan[260]
sætt giek sæggia ættar
sundr Skanunga funndar.[261]
Eyna fór ok einu
(unnviggs) konungr sunnan
(sverð rauð) mætr (at morði
meiðr) sjau tøgum skeiða,
þás húnlagar hreina
hafði jarl of krafða
(sætt gekk seggja ættar
sundr) Skǫ́nunga fundar.


|[262] Þesser hofðingiar hafðu uvigan[263] hær. oc lago i homn æinni innan at holmanom. en skip Olafs konongs[264] sygldu hit ytra firir [þa er[265] hofðingiarner varo uppi a holmanom. oc sa til er flotenn sigldi austan. þæir sa at smaskipen[266] sigldu firir. [Nu sia[267] þæir æitt mikit skip oc miok[268] glæselegt[269]. þa mælte Svæinn konongr. farum[270] til skipa sem tiðazt[271]. þar siglir [nu Ormr en[272] lange austan[273]. þa svaraðe Eirikr iarl biðum ænn[274]. flæiri hafa þæir storskip en[275] Ormenn langa[276]. oc[277] sva var[278]. þetta skip atte Styrkar af Gimsum. þa[279] sa þæir ænn[280] annat skip mikit oc væl buit. hofða skip. þa mælte Svæinn konongr. nu man her fara Ormr en[281] lange. oc[282] værðum æigi ofsæinir i mote þæim. þa svaraðe Eirikr iarl æigi man þetta vera[283] Ormr en lange. fa[284] hafa ænn faret stor skip þæira. en morg munu til vera. sva var þat[285] sem iarlenn sagðe. [Noccor skip foro þa um aðr en skip sigldi[286] með [stafaðu segle[287]. þat var skæið oc miklu mæira en annr skip þau er siglt hafðu. þa er Svæinn konongr sa at þetta[288] skip hafðe ængi[289] havuð[290] [stoð hann[291] upp[292] mællte oc lo við[293]. ʀæddr er Olafr Tryggva sunr nu. æigi þorer hann at sigla með[294] hofðum dreca sins. farum nu oc læggium [at sem harðast[295]. þa svaraðe Eirikr iarll[296] æigi er þetta hærra[297] Olafr konongr[298]. [kænni ec[299] þetta skip[300]. oft hæfi ec þat sett. þat a[301] Erlingr Skialgs sunr. oc er bætr at ver læggim[302] um[303] skut hanum til þessarar[304] orrostu. þæir drengir ero þar innan borz. at[305] ver megom vist vita ef[306] ver hittum Olaf Tryggvasun. [bætra er oss[307] skarð i flota hans[308]. en [skæið þesse[309] sva buin. þa mællte Olafr Svia konongr[310]. æigi skylldum ver æðraz[311] at læggia til bardaga við Olaf þo at hann hafe skip mikit. er[312] þat skomm[313] oc næisa. [oc man þat spyriazk a oll[314] lonnd. ef ver liggium her[315] með [ovigan hær[316]. en hann siglir þioðlæið [firir utan[317]. þa svaraðe Eirikr iarl. hærra lat sigla [þetta skip[318]. ec man sægia þer[319] [goð tiðinde. at[320] æigi man Olafr Tryggvasunr um oss hafa siglt. oc þenna dag [munu þer[321] [cost ęiga[322] at bæriast við hann. Nu ero her marger hofðingiar oc vænter mek þæirrar riðar at aller ver[323] skulum hafa ꝍret[324] at vinna [fyrr en ver skiliumk[325]. þa mællto þæir ænn er fram kom æit[326] mikit skip. þetta man[327] vera Ormr en lange. [oc æigi vill Æirikr iarl sagðu Daner[328] bæriast. oc[329] hæfna |[330] faðr sins[331]. Iarllenn svaraðe ræiðr mioc. oc [let vera æigi minni von[332] at Danum myndi æigi vera[333] olæiðare at beriast en[334] [hanom eða[335] hans mannum. þa var eigi[336] langt at biða[337] þess er[338] .iii. skip sigla[339] oc æit myklu mest. oc hafðe þat[340] hafuð gylld[341]. þa mællto aller at iarllenn hafðe satt sagt. oc her[342] færr[343] nu Ormren[344] lange. Eirikr iarl svaraðe. æigi er þetta Ormren lange. oc bað þa þo til læggia ef þæir villdi. þa[345] tok Sigvallde iarl[346] skæið sina. oc rere ut til skipanna. let skiota upp skylldi hvitum[347]. þæir laða[348] seglom[349] oc biða[350]. þetta[351] et mykla skip er Tranan. er[352] styrði Þorkæll næfia[353] konongs frende. þæir spyria Sigvallda hværr [ero tiðendi[354]. hann [sagðe þæim[355] þau[356] tiðendi af Svæini Dana kononge þau er Olafe Tryggva syni [er skyllt[357] at vita. [oc þærf hann þess at hann varezk[358]. þa leto[359] þæir Þorkæll[360] [fliota skipen[361] oc biða[362]. [þui nest sa þæir[363] Svæinn konongr [sigla .iiii. skip[364]. oc æit myklu mest oc a dreca havuð þau er gull æit varo[365] a at sia. þa mællto aller sænn. furðu mikit skip[366] er Ormr en lange. ækki langskip man iamfritt i verolldo vera. oc mikil rausn[367] er at lata gera slikan[368] grip. þa mællte Svæinn Dana konongr. Hat[369] mun Ormr en lange bera mik. hanum scal ec styra i kvælld fyrr[370] en sol sætiz. [oc het a lið sitt at buaz sculde[371]. þa mællte Eirikr iarl sva at faer menn hꝍyrðu. þo at [Olafr Tryggva sunr hæfði ækki mæira skip[372]. en þat er nu ma sia. þa [man Svæinn konongr við Dana hærr einn alldrigi þesso skipi styra[373]. Sigvallde er hann sa hvar skipen sigldu[374]. [bað þa[375] Þorkæl nefiu draga Ormenn undir holmenn[376]. [let veðret þæim bætr stannda[377] at sigla a hafet. [oc at fara landhallt við[378] stor skip oc litinn byrr. [þæir gerðo sva hæimtu[379] undir holmann [þesse fiughr firir þvi at þæir sao sum sin scip undir holmann roa oc[380] grundu[381] at vera myndi[382] noccor[383] tiðendi. [bæita a veðr þæim nær[384] holmanom. loðo[385] seglom[386] oc taca[387] til ara[388]. þetta et mikla skip er callat Ormr en scamme. [þa sa þæir[389] hofðingiarner. hvar[390] sigla .iii. skip all[391] stor. oc et fiorða siðast. þa mælte Eirikr iarl við Svæin konong oc við Olaf Svia konong. Standet nu upp oc til skipa. nu man [ec æigi þrætta[392] at Ormr en lange siglir[393]. oc þar megu[394] þer nu hitta Olaf Tryggva sun. |[395] [þa þagnaðu þæir aller oc varð at otte[396] mikill oc margr[397] maðr ræddez þar[398] við sinn bana. Olafr[399] Tryggvasun sa hvar [menn hans[400] hafðu lagt undir holmann [oc þottez vita at þæir myndu hafa spurt noccor tiðendi. vænndir oc þessom skipum inn at holmanom[401] oc loðo seglom[402]. Sigvallde[403] styrði skæið sinni inn með holmanom [i mote[404] liði kononganna er innan foro[405]. firir [þessa sok[406] kvað Stefnir þetta[407] um Sigvallda.


106.
Mankat[408] ec næmna
nær man ec stæfna
niður biugt er næf
a niðingi
þann er Svæin konong
svæik or lannde
enn[409] Tryggva sun
a talar dro.[410]
Munkat nefna,
- nær munk stefna:
niðrbjúgt es nef
á níðingi -
þanns Svein konung
sveik ór landi,
en Tryggva sun
á tálar dró.


Svæinn Dana konongr oc Olafr Svia kononogr oc Eirikr iarll hafðu gort þat rað a milli sin ef þæir felldi Olaf Tryggvasun. at sa þæirra er þesso være[411] næstr. skylldi æignast skip hans. oc allt lut skifti þat sem[412] fengiz i orrastu. en vælldi Noregs konongs skylldi hafa [at þriðiungi hværr við annan[413]. þa sa Olafr konongr[414] oc [menn hans[415] at [þeir voro sviknir[416]. oc[417] at sior[418] allr var þaktr [i nand þæim[419] af[420] hærskipum. en Olafr konongr hafðe litit lið[421]. sem sægir Hallfroðr [er lið[422] hafðe siglt i fra hanum.


107.
Þar[423] hyggec[424] [mioc til[425] mistu
morg com drott a flotta
gram þann er gunni framde
giengis þrꝍnscra drengia
Nꝍfr va æinn við[426] iofra
allvalldr tva snialla
frægð[427] er til sliks at sægia
þiðr[428] oc iarll enn þriðia.[429]
Þar hykk víst til mjǫk mistu
(mǫrg kom drótt á flótta)
gram, þanns gunni framði,
gengis þrœnzkra drengja,
næfr vá einn við jǫfra
allvalldr tváa snjalla
(frægt es til slíks at segja
siðar) ok jarl enn þriðja.


þa[430] lagðe i sinn stað hværr þæirra þriggia hofðingia. Svæinn Dana konongr með sit lið. Olafr Svia konongr með Svia[431] hærr[432]. þriðia stað bio Eirikr iarl sitt lið. þa mællte við Olaf konong [æinn vitr maðr[433] Þorkæll dyrðill[434]. her er[435] ofr æfli liðs hærra[436] við[437] at bæriazk. dragum[438] upp segl vor oc siglum[439] [ut a haf æftir liði[440] varo. [er þat[441] ængum manne blꝍyðe[442] at hann ætla hof firir ser. þa svaraðe Olafr konongr hatt[443] [læggi saman skipen oc tengið[444]. hærklæðes |[445] menn[446] oc brægði[447] sværðum[448]. ækki sculu minir menn a flotta hyggia. þetta orð vattaðe Hallfroðr a þa lunnd.


108.
Geta skal mals þess er mæla
menn at vapna sænnu
dolga fangs við[449] drengi
dað oflgan bur kvaðo
bað at[450] hær trygðar[451] hyggia
neccir sina[452] recca
þess lifa þioðar sessa
þrottar orð a flotta[453]
Geta skal máls þess, es mæla
menn at vápna sennu
dolga fangs við drengi
dáðǫflgan bǫr kvǫ́ðu:
baðat hertryggðar hyggja
hnekkir sína rekka
(þess lifa þjóðar sessa
þróttar orð) á flótta.


þa spurði Olafr Tryggva sunr [menn sina[454]. hværr er hofðingi firir[455] þesso liði er her liggr nest oss. þæir svaraðu. þat hyggium ver at Svæinn Dana konongr se. þa mællte Olafr konongr. eigi[456] sculum ver ottaz þat lið. [þui at[457] alldrigi[458] baro Daner sigr i orrastu. þa er þæir barðuz a skipum við Norðmenn. enn[459] spurði Olafr konongr. hværir liggia þar uti fra oc hafa morg skip. hanum var sagt at þar[460] var Olafr[461] Svia konongr[462]. Olafr konongr sægir ækki þurfum ver at ottast Svia rossætrnar[463]. þæim man vera[464] bliðara[465] at slæikia[466] blotbolla sina. en[467] ganga uppa Ormen langa undir vopn yðr[468]. [þa spurði ænn[469] Olafr[470] Tryggva sunr. Hværir æigu þau skip en storo er þar liggia ut i fra[471] flotanom. hanum var sagt at þat var Eirikr iarll Haconar sunr með Iarnbarðann. er allra skipa var mest. þa mællte Olafr konongr. miok hafa þæir tignum mannum [i þenna hærr[472] skipat i mote[473] oss. [oc af[474] þesso liði er oss von harðrar orrastu. þæir ero Norðmenn sem ver oc hafa oft sett bloðog sværð. oc mart vapna skifti. oc munu þæir[475] [þykkiaz æiga við oss[476] skaplegan fund. oc sva er[477]. Ðesser [hofðingiar .iiii.[478] .ii. konongar oc .ii. iarlar læggia til orrostu[479] við Olaf Tryggva sun oc er Sigvallda litt við orrostuna getet. [En þo sægir Skuli Þorstæinssunr i sinum flokke at Sigvallde var þar[480].


109.
Fylgða ec[481] Frysa dolge
fecc[482] ungr þar er spior sungu
nu finnr olld at ælldumk
alldr bot oc Sigvallda
þa er til mꝍz[483] við[484] mꝍte
malmþings i dyn hialma
suðr firir Svolldrar munni[485]
sarlauk roðenn barom.[486]
Fylgðak Frísa dolgi
(fekk ungr) þars spjǫr sungu
(nú finnr ǫld, at eldumk)
(aldrbót) ok Sigvalda,
þás til móts við mœti
malmþings í dyn hjalma
sunnr fyr Svǫlðrar mynni
sárlauk roðinn bǫrum.


Þesse[487] orrasta varð harðla snorp oc mannskꝍð[488]. fello Daner mest þui at þæir varo næster[489] Norðmannum. |[490] [þæir helldost[491] æigi við oc læggia [i fra[492] or skotmale. oc for þesse hær[493]. sem Olafr Tryggva sunr sagðe[494]. en æigi at siðr[495] |[496] var horð oʀasta oc long. fell af hvarom tveggia mikit lið oc mest af Svium oc þer com at Olafr svænsce sa þat at bezta raðe firir ser oc sinu liðe at vera sem fiarst oc let siga a homlr aftr undan enn Eirikr iarl la viðr sibyrðt. Olafr konongr Tryggvasun hafðe lact Ormen langa i millom Ormsins scamma oc Tronunnar. enn hin smæsto scipinn yst. enn Eirikr iarl let frahoggva hvært sem roðit var. enn lagðe at þæim er æftir voro. nu er smæʀi scip Olafs konongs ruðuz stucku mennernir undan oc gengo upp a hin stꝍrri scipin. varð i þvi mikit mannspiall i hvarntvæggia flockenn. enn sva sem liðit fell af scipum Æiriks iarls. þa com annat eighi minna i staðenn af Svium oc Danum. enn ecke kom i staðenn þess liðs er fell af Olafe kononge. ruðuz þa scip hans oll onnr. nema Ormren lange æighi firir þvi at hann var borðe hæstr oc bazt[497] scipaðr. enn meðan liðit var til þa hafðe þengat a gengit. oc hafði hann halldit sinni fullri scipan at manntale. þo at sumir letezt firir hanom. enn þa er roðinn var Ormren scamme oc Tranann. þa let Eirikr þau i fra hoggva. enn siðann lagðiz Iarnbarðenn sibyrðr viðr Ormen langa sem sæghir Halldor ucristni.


110.
Fiorð com hældr i harða
hnitu rꝍyr saman drꝍyra
tungl scoruz þa tingla
tangar Ormrenn lange
þa er borð mikil barða
brynflags regin lagðe
iarl vann hialms und holme
hrið við famnes siðu.
Fjǫrð kom heldr í harðan,
hnitu reyr saman dreyra,
tungl skǫ́rusk þá tingla
tangar, Ormr enn langi,
þás borðmikils Barða
brynflagðs Reginn lagði
(jarl vann hjalms und holmi
hríð) við Fáfnis síðu.


111.
Gerðiz snarpra sværða
slitu drængir frið længi
þa er gullin spior gullu
gangr um Ormenn langa
dolgs cvaðo fram[498] fylgia
frans læggbita hanom
svænska menn at sennu
sunnr i danska runna.
Gerðisk snarpra sverða,
slitu drengir frið lengi
þás gollin spjǫr gullu,
gangr of Orm enn langa
dolgs kvǫ́ðu fram fylgja
fráns leggbita hǫ́num
sœnska menn at sennu
sunnr ok danska runna.


112.
Hukkaðek vægð at vighi
vann drott iofur sottan
fiorð com iarl at iorðu
ognharðan sec sporðu
|[499] þa er fiarð mykils fꝍrðoð
folk harðr a troð barða
lit var sifiar sote
svangr viðr Ormen langa.
Hykkat vægð at vígi,
vann drótt jǫfur sóttan
(fjǫrð- komt) jarl (at -jǫrðu)
ógnharðan, sik spǫrðu,
þás (fjarðmýils) fœrðuð
folkharðr á trǫð Barða
(lítt var Sifjar sóti
svangr) við Orm enn langa.


þesse orrasta var [sva horð[500] fyst af socn drengiligri oc þo mest af vornenne er alla vegha logðu scip at Ormenum. enn þeir er vorðuzt gengo sva i mot. at þeir stigu niðr af borðunum oc i sion[501] oc sucku niðr með vapnom sinum. oc gættu æi annars enn þeir bærðiz a lande oc villdu æ fram. sva cvað Hallfroðr.


113.
Sucku niðr af naðri
naddfars i boð sarer
baugs gerðoð við vægiaz
værkænndr hæiðins[502] særkiar
vanr man ormr þo at orme
alldyr konongr styri
þer er hann scriðr meðr lið lyða
længi slicra drængia.
Sukku niðr af Naðri
(naddfár) í bǫð sárir
(baugs gerðut við vægjask)
verkendr Heðins serkjar;
vanr mun Ormr, þótt Ormi
alldýrr konungr stýri,
þars skríðr með lið lýða,
lengi slíkra drengja.


þa fello menninir fyst um mitt scipit. þer sem borðen varo lægz. enn fram um stafnenn oc aftr i fyrirrumino heldoz menniner længst viðr. Þa er Eirikr iarl sa at Ormrinn var auðr miðscipa. þa geck hann upp meðr .xv. mann oc er þat sa Ulfrenn rauðe oc aðrer stafnbuar þa gengo þeir or stafninum framan oc sva hart at þer er iarlenn var. at iarlenn varð undann at rocva oc aftr a scip sitt oc þa er hann com a Barðann. þa eggiaðe iarlenn[503] sina menn at sætte[504] at væl. oc gengu þa up i annað sinn meðr mycklo liðe. var þa Ulfr oc allir stafnbuarnir comnir at lyptingunne. enn roðit var allt skipit fram. sotti þa lið Æiriks iarls allum veghinn at þæim Olafe kononge. sva sem Haldor ucristni segir.


114.
Het a hæiftar nyta
hugræifr með Oleife
aftr stock þioð um þoftor
þængill sina drængi
þa er hafvita hofðu
hallanz um gram sniallan
varð um Vinnda myrði
vapn reið loket skæiðum.
Hét á heiptar nýta
hugreifr (með Áleifi
aptr stǫkk þjóð of þoptur)
þengill sína drengi,
þás hafvita hǫfðu
hallendr of gram snjallan
(varð of Vinða myrði
vápnreið) lokit skeiðum.


þa sotti Eirikr iarl aftr at firirrumino meðr sina menn oc var[505] þar horð viðr taca. Olafr konongr hafðe verit þann dag allann i lyptingunne a Orminum. hann hafðe gyltann sciold oc hialm. þunga ringabryniu oc sva trausta at æcke fæsti a henni |[506] oc er þo sva sact at ecki scorti vapnaburðenn at lyptingunne firir þvi at allir menn kendo konongenn. af þvi at vopn hans voro auðkend oc hann stoð hott i lypting. enn i hia konongenom stoð Kolbiorn stallare meðr þvilicann vapnabunat sem konongrenn hafðe. nu for þesse orrasta sem liclict[507] var. þer sem hvartveggia hofðu raustir a hizt at þeir letoz þo er famennare voro. oc þa er allt var fallet lið Olafs konongs. þa liop hann sialfr fyrir borð. oc bra skilldinum upp ivir hafuð ser [oc sva Kolbiorn stallare enn[508] hans skioldr varð undir honom a sionom oc kom hann ser æi i cafit. oc þeir menn er voro a smom scipum toco hann oc hugðu at konongrinn væri sialfr. hann feck þo grið af iarlenom. enn æftir þat þa liopu allir firi borð þæir er æftir lifðu oc þo flestir sarir. oc þæir er griðinn fengo varo af sunde tæcnir þet var Þorkæll nefia Karlshafuð oc Þorsteinn oc Einar þamba skælmir.

Enn eftir þat er orrostonne var lokit. þa æignaðez Eirikr iarl Ormenn langa. oc onnr skip Olafs. oc marghs manz vapn þeiʀa er drengiligha hafðu borit til dauða dags. þat hæfir Hallfroðr vottat at Þorkæll næfia fluði[509] sva at oll voro[510] scip Olafs konongs roðenn.


115.
Ogræðir sa auða
armgrioz Tranu fliota
hann rauð gæir at gunne
glaðr oc baða Naðra
aðr en[511] hialdr þorenn hellde
hugframr æ boð ramre
snotr a snꝍri vitni
sunz Þorkætil unndann.
Ógrœðir sá auða
armgrjóts Trana fljóta
(hann rauð geir at gunni
glaðr) ok báða Naðra,
áðr hjaldrþorinn heldi
hugframr ór bǫð ramri
snotr af snœris vitni
sunds Þorketill undan.


[512]Þesse oʀasta hæfir frægaz verit a Norðrlanndum. af þvi at sact er um vorn drængiligha. þer næst af atsocn oc sigrenum er þat scip varð unnit a diupum sꝍ. er ænge maðr atlaðe[513] vapnom sott værða. enn þo mest firir sacar þess er þvilicr hofðinge fell er þa var frægastr a danska tungu. Sva mikit gerðo menn ser um at vingaz i allre umræðu við Olaf konong at mestr lutr[514] manna villdi eigi hꝍyra at hann munde fallit hafa. nema leto at hann var i Vinlannde eða i Suðrriki oc ero margar frasoghur um þat gorvar. enn hans astvinir rædduz at þat mundi logit vera oc lysti Hallfroðr þvi vanðræða scald sa maðr er sva mikit hafðe unnt konongenom at menn sæghia at eftir fall konongsins feck hann vanhæilsu af harme þa er hanom vanst til dauða dags. þetta vitni bar Hallfroðr.


116.
Veit ec eighi hitt hvar hætta
hungr dꝍyfi scal ec lꝍyfa
|[515] dynsꝍðinga dauðann
dyrblics eða þo cvikkvan
alz sannlegha sæghia
sart[516] mun gramr at hvaro
hætt er til hans at fretta
hvartvæggia mer sæggir.
Veitkat hitt, hvárt Heita
hungrdeyfi skalk leyfa
dynsæðinga dauðan
dýrbliks eða þó kvikvan,
alls sannliga segja,
sárr mun gramr at hvǫ́ru,
(hætt 's til hans at frétta)
hvártveggja mér seggir.


117.
Samr varrar um æfe
oddflaghs hinn er þat saghðe
at lofða gramr lifðe
læstygs burar Tryggva
vera cvæðr old ur[517] ælli
Olaf cominn stala
menn geta male sonnu
mioc er værr enn sva færri.
Sá vas ǫ́rr, of ævi,
oddflagðs, hinn 's þat sagði,
at lofða gramr lifði,
læstyggs burar Tryggva;
vesa kveðr ǫld ór éli
Áleif kominn stála
(menn geta máli sǫnnu
mjǫk) es verr en svá (ferri).


Oc enn qvað hann þetta


118.
Myndot þess er þeghnar
þrotharðann gram sotto
fær ec meðr liða[518] lifi
landhærðar scop værða
at mundiokuls munde
marghdyr coma styrir
geta þyckiat mer gottnar
glighlis[519] or hærr slicum.
Mundut þess, es þegna
þróttharðan gram sótti,
frák, með liði lýða
landherr, þar skǫp verða,
at mundjǫkuls myndi
margdýrr koma stýrir
(geta þykkjat mér gotnar
glíkligs) ór her slíkum.


Oc enn qvað hann.


119.
Enn sæghir auðar kennir
austr or[520] malma gnaustan
sæggr fra sarom tiggia
sumr æða brot um comnom
nu er sannfræghit sunnan
siklings or styʀ mycklum
kann ec ei mart at manna
morð væifunar orðe.
Enn segir auðar kenni
austr ór malma gnaustan
seggr frá sǫ́rum tyggja
sumr eða brott of kumnum;
nú 's sannfregit sunnan
siklings ór styr miklum
(kanka mart at manna)
morð (veifanar orði).


Oc enn sagðe hann.


120.
Norðmanna hygg ec nænninn
nu er þengill framgenginn
dyr hne drottar stiore
drottinn und loc sottann
grams douðe bra gꝍðe
goðs ufarar þioðar
allr glæps fiðr af falli[521]
flughtygs sunar Tryggva.
Norðmanna hykk nenninn
(nú 's þengill fram genginn,
dýrr hné dróttar stjóri)
dróttin und lok sóttan;
grams dauði brá gœði
góðs ófarar þjóðar.
Allr glepsk friðr af falli
flugstyggs sonar Tryggva.




Noter:

  1. 995
  2. 1000
  3. Overskr. mgl. A.
  4. ul. A.
  5. Offrastaðum A.
  6. [a barns alldri A.
  7. meðor B2.
  8. sål. A; mgl. B.
  9. [hans ætt B; ættmannum sinum A.
  10. uppfæðe A.
  11. Valldimanne A.
  12. sål. B, B2; hvarttvæggia B1, hvattvæggia A.
  13. [omv. A.
  14. mann A.
  15. van A.
  16. af tf. B (ikke B1-2).
  17. [sål. A; allum B.
  18. Valldimaðr A.
  19. oc sva A; mgl. B.
  20. varvæitto A.
  21. lannd A.
  22. sål. A; miklaða B1-2; miklaðu B.
  23. her ny linje A.
  24. sål. A; konar B.
  25. i A.
  26. vegh A.
  27. ul. A.
  28. sva sem A.
  29. Hallfriðr A.
  30. hæfta A.
  31. kindr A.
  32. hann A.
  33. vinnda A
  34. veggrimr A.
  35. sål. B, A; hæitr B1-2.
  36. geirðꝍy A.
  37. 56
  38. mꝍyðrs A.
  39. tyggi A.
  40. sun A.
  41. fyr A.
  42. sål. alle undt. B: vinroðr
  43. blocku A.
  44. halmskoð A.
  45. hvat A.
  46. tf. A.
  47. sål. alle undt. B, mgl.
  48. sål. B1-2; iamnum B; rofnum A.
  49. viðr A.
  50. bæggia A.
  51. naddskurar A.
  52. sål. B1-2; Norðhumbra B; Norðimbra A.
  53. brazkrar A.
  54. uden v A.
  55. sål. alle undt. B: tyggi
  56. gioðe A.
  57. kumbskar A.
  58. meðr A.
  59. gredder A.
  60. bliðr A; blyð skr. B (alene).
  61. sål. alle undt. B: ꝍyger
  62. ꝍverkan A.
  63. var A.
  64. dyra A.
  65. tinar A; tyrar A1.
  66. sål. alle undt. B: værsku
  67. [ul. A.
  68. sål. A; Syslingum B.
  69. 57
  70. her ny linje A.
  71. þenn A, A1; þenna A2.
  72. aðr A og drepinn efter iarl
  73. [995
  74. viðr A.
  75. fyrst A.
  76. þo tf. A.
  77. tvæggia A (A = B).
  78. hafðu A.
  79. bæðe sæmd at oc troust A.
  80. [varð hann af lifi tækinn A.
  81. hann tf. A.
  82. oc harðfengir tf. A og ul. det følg. oc þo harðfengir
  83. hæmnda A.
  84. [ofmikinn vannda þer sem A.
  85. enn A.
  86. ul. A.
  87. bærnsku A.
  88. [mikit traust3 | at bioða2 | kononge1 omv. A.
  89. ul. A.
  90. [omv. A og skr. a
  91. virðulegan A.
  92. [firir þvi at A.
  93. er tf. A.
  94. [sva at A.
  95. [þicki vel A.
  96. ul. A.
  97. þo tf. A.
  98. [sål. A; þykki B.
  99. aller bꝍndr tf. B, ul. A.
  100. [svaraðe þæim væl oc vitrlega. oc loghbunndu A.
  101. tvæggia A (A1 = B).
  102. lið oc fulltinghi A.
  103. logsamlegra A.
  104. herefter nyt kap. i A med overskr.: Hvesso viða Olav Tryggva sun æflde kristni
  105. [Nu fer A.
  106. ændilangan tf. A.
  107. [ul. A.
  108. nu bæðe tf. A.
  109. toc a sec A.
  110. ul. A.
  111. sål. A, kristit B.
  112. enn cristnaðe hann fleiri lond tf. A.
  113. ul. A.
  114. ul. A.
  115. cristniboð A.
  116. kꝍme A.
  117. [til læiðar um oll þesse lonnd A og her nyt kap. med overskr.: Hvar Olafr konongr let æfla kaupstaðe oc skips gærðir
  118. [Enn þeghar vono skiotare let Olafr konongr A.
  119. [enn þar hafðe aðr verit A.
  120. a A.
  121. ouc tf. A.
  122. [oc storar giavir þeim sem æfla villdu hans A.
  123. konongs tf. A.
  124. [omv. A.
  125. [omv. A.
  126. enn a A.
  127. [mest havuð bꝍle A.
  128. [landhamrum A.
  129. virðileghar A.
  130. um alla luti tf. A.
  131. i Noreghi tf. A.
  132. [hafðe .vii. A.
  133. [oll meðr gulli loghð A.
  134. ul. A.
  135. [i þetta skip A.
  136. [koma til færðar ynghri A.
  137. enn A.
  138. ællri A.
  139. mæltir oc boðner A.
  140. [langa voro A.
  141. sål. alle undt. B: ængr
  142. [sa vera a þesso skipe A.
  143. [er æi A.
  144. sonn A.
  145. [sål. A; mgl. B.
  146. Vm gipting Þyriar dottor(!) (systr A1) Svæinns konongs A.
  147. scullde A; i tf. B (alene).
  148. firir tf. A.
  149. [omv. A.
  150. [efter henni A.
  151. Burizlafr A.
  152. þo A og ul. det følg.
  153. sem A.
  154. att tf. A.
  155. [þer sem A.
  156. fortolum A.
  157. [til Vinnlanz (Vindlanz B1-2) oc a funnd A.
  158. hann toc meðr mikilli aost viðr tf. A.
  159. þegar A.
  160. bruðlaup A.
  161. [hon hellt þo fram sinu þralynnde oc qvaz æighi vilia hava A.
  162. ul. A.
  163. [omv. A.
  164. [hvatke at hun eða drac með hanum eða hans monnum A.
  165. lꝍynz A.
  166. [brott i A.
  167. siovar A.
  168. þeðan A og ul. det følg.: þar
  169. sva tf. A.
  170. [vera firir A.
  171. [ul. A.
  172. [fꝍra hana A.
  173. [til Vindlanz | aftr omv. A og skr. vinlanz
  174. hæfðe vitorð af A.
  175. [var i Danmorcu A.
  176. [omv. A.
  177. [nocot til hialpraða (hialpræða A2) oc gerði hanom kunnigt um sinar atfærðir. enn A.
  178. konongrinn A.
  179. væl tf. A.
  180. oc sꝍmiligha tf. A.
  181. hana tf. A.
  182. [utan raðrs A.
  183. ul. A.
  184. [Olaf konong | oft omv. A.
  185. ul. A.
  186. sål. alle undt. B: at
  187. Vindlande B1-2.
  188. [sagðe sem satt var at hon hafðe A.
  189. [ul. A.
  190. [brat eftir þessa aæggian byr Olafr A.
  191. oc tf. A.
  192. scip A.
  193. vælde A.
  194. [ul. A.
  195. æignaz A.
  196. 59
  197. bæiddi A.
  198. enn þa A.
  199. Vinlande A og tf. þa
  200. ul. A.
  201. [til Danmarcar | litinn byr omv. A.
  202. med art. A.
  203. [eftir hin A og ul. varo
  204. hældr enn A.
  205. [skipin hin smæʀi A og herefter nyt kap. med overskr.: Her finnazt margir hofðingiar við æinn holma
  206. Vindlande B1, A1.
  207. [sål. alle undt. B, mgl.
  208. sål. alle undt. B: stor
  209. enn sa A.
  210. sakir A: = l. 20 (A2 = B).
  211. konongr tf. A.
  212. ul. A.
  213. Svæins konongs A.
  214. hafðe tf. A.
  215. su tf. A.
  216. [ul. A.
  217. konongr tf. A.
  218. skatland A (A1 = B).
  219. [lagt | undir sik omv. A.
  220. ouc tf. A.
  221. [þvi A.
  222. samflota A.
  223. ul. A.
  224. [omv. A1.
  225. sværke(!) A.
  226. ul. A.
  227. miklar A (A1 = B).
  228. viðr tf. A.
  229. meðr glova sinom tf. A.
  230. sål. A; mgl. B, A2.
  231. sværka oc A.
  232. aeggiande A.
  233. Dana tf. B (alene).
  234. ul. A.
  235. enn A.
  236. [þa er ner hafðu verit A.
  237. [ul. A.
  238. iarls tf. A.
  239. flæmt A.
  240. [enn Olafr sazt A (setz A1).
  241. her nyt kap. i A med overskr.: Nu fær Aztrið Olafi .xi. skip
  242. þat A.
  243. honom allt A.
  244. [umfram allt. hvessu A.
  245. Burizleif B.
  246. ul. A.
  247. firir þvi tf. A.
  248. [var A.
  249. su er A.
  250. ꜳtt A.
  251. i A.
  252. [konongr A.
  253. ul. A.
  254. sål. alle undt. B: okristinn
  255. uden i B1-2; Ona A.
  256. unnviggs A.
  257. siatughum A.
  258. hunlagar A.
  259. sål. B1-2; hamim B: honom A.
  260. [um krafðann A.
  261. herefter nyt kap. i A med overskr.: Nu siglir Olafr konongr austan
  262. 60
  263. uvighian A (A1 = B).
  264. sål. alle undt. B, mgl.
  265. [enn A.
  266. sål. A; uden art. B.
  267. [þa sao A.
  268. ul. A.
  269. glaselegt B.
  270. sål. alle undt. B: farim
  271. skiotazt A.
  272. [nu . . en: ul. A.
  273. sål. alle undt. B, mgl.
  274. hærra A.
  275. hældr enn A (A1 = B).
  276. æinn tf. A.
  277. firir þvi at A.
  278. ouc tf. A.
  279. Nu A.
  280. efter skip A.
  281. ul. A.
  282. gætom at ver tf. A.
  283. ænn tf. B; ul. A.
  284. fao A (A1 = B).
  285. þetta A.
  286. [nu sigldi skip A.
  287. [sægl stafat A.
  288. þat A (A1 = B).
  289. æige A.
  290. a ser tf. A.
  291. [þa stoð Svæinn konongr A.
  292. oc tf. A.
  293. viðr A.
  294. meðr A.
  295. [til hans A.
  296. ul. A.
  297. ul. A.
  298. Tryggva sun A.
  299. [omv. A og ul. þetta
  300. firir þvi at tf. A.
  301. sål. A; er B.
  302. leggium B1-2.
  303. sål. A; a B.
  304. þessar A.
  305. er A.
  306. A; at B.
  307. [en oft er betra A.
  308. konongs A.
  309. [þesse skip A.
  310. til iarlsins tf. A.
  311. sål. A; æðra B.
  312. oc er A.
  313. mikil tf. A.
  314. [er menn spyria a onnr A.
  315. ul. A.
  316. [omv. A.
  317. [hit ytra A.
  318. [omv. B1-2; þessa skeið ef hon vill A.
  319. yðr A.
  320. [A; satt B.
  321. [sål. A; munum ver B.
  322. [omv. A.
  323. ul. A.
  324. yfrit A.
  325. [ul. A.
  326. sceið oc A.
  327. sål. alle undt. B: ma
  328. [enn vill Æirikr iarl eige A.
  329. um eða A.
  330. 61
  331. ef hann vill æigi nu tf. B, ul. A.
  332. [sagðe A.
  333. verða A.
  334. um enn A.
  335. [sål. A; ul. B.
  336. sål. (ei) A; mgl. B.
  337. til tf. A.
  338. at A.
  339. allstor sighldu A.
  340. dreka A.
  341. sål. A1; gyllt B, A, A2.
  342. þer A.
  343. fari A1.
  344. ul. A.
  345. oc þegar A.
  346. ul. A.
  347. enn tf. A.
  348. loðo A.
  349. sinum tf. A.
  350. biðaðo A.
  351. enn þat A.
  352. oc A.
  353. dyrðill A.
  354. [tiðinde hann sæghðe þeim A.
  355. [lez kunna at segia A.
  356. ul. A.
  357. [var scylldulict A.
  358. [lætr væra sætt firir hann velræðe ef ei varaðesc hann A (jfr. Oddr I).
  359. scutu A.
  360. ul. A.
  361. [i flota skipunum A.
  362. biðu konongsens A.
  363. [þa sa A.
  364. [sigla | .iiii. skip omv. A og tf. allstor efter skip
  365. var A.
  366. oc fritt tf. A.
  367. sål. A; rꝍysti B.
  368. þvilican A.
  369. ul. A.
  370. aðr A.
  371. [sål. A; ul. B.
  372. [æcki skip hafðe Olafr Tryggva sun meira A.
  373. [styrir alldri Dana konongr þvi. ef þæir sculu tvæir meðr sinu liði viðr sciptazt A.
  374. sål. alle undt. B: styrðu
  375. [þa bað hann A.
  376. holmann A.
  377. [enn Þorkæll let þæim bætr standa veðrit A.
  378. [hældr enn hallda unndir landit meðr A og omv. skip stor, byʀ litinn
  379. [enn þeir heimtuz þo meðr scipinn A.
  380. [sål. A (jfr. Oddr I); mgl. B.
  381. grunaðe þa A.
  382. myndu B1-2.
  383. ny tf. A.
  384. [oc bæitu sem nest A.
  385. oc loðo A.
  386. sinum tf. A.
  387. toco A.
  388. sinna tf. A.
  389. [nu sao A.
  390. ul. A og sigla efter skip
  391. sål. A; oll B.
  392. [engi þreita A.
  393. sigli A.
  394. sål. A; munu B.
  395. 62
  396. otta B.
  397. 'efter þar A.
  398. [þa slo a (ul. A1) þogn a hofðingiana oc mællti ængi. oc var a liðinu mykill otti. oc ræðez þar A (fagnaðu skr. B; ikke B1-2).
  399. konongr tf. A.
  400. [omv. A.
  401. [ul. A.
  402. med art. A.
  403. iarl tf. A.
  404. [a mot A.
  405. for or hofninne A.
  406. [þvi A (þyt A2).
  407. sva A.
  408. Mankata A.
  409. oc B1-2.
  410. herefter nyt kap. A med overskr.: Her er talat um Olaf Tryggva sun
  411. var A.
  412. er A.
  413. [at þriðiungi | hværr við annan omv. A.
  414. Tryggva sun A.
  415. [sål. B1-2; hans mgl. B; allir menn hans A.
  416. [sål. A; hann var svikinn B.
  417. firir þvi A.
  418. sær A.
  419. [efter hærsk. A.
  420. meðr A.
  421. sva tf. A.
  422. [af þvi er lið hans A.
  423. ul. A.
  424. vist tf. A.
  425. [omv.A.
  426. viðr A.
  427. frægt A.
  428. suðr A.
  429. herefter nyt kap. A med overskr.: Her talar enn um bardaga Olafs konongs
  430. Nu A.
  431. sinn A.
  432. i tf. A.
  433. [æinn | vitr maðr omv. A.
  434. sål. B; dyðrill A, B1-2.
  435. mikit tf. A.
  436. ul. A.
  437. viðr A.
  438. dreghum A (A1 = B).
  439. oss tf. A.
  440. [ut a haf | æftir liði omv. A og ul. varo
  441. [firir þvi þat er A.
  442. blꝍyða B1-2.
  443. sål. B1-2; mgl. B; með ho rꝍysti A.
  444. [leggit scipunum saman i tængsl oc A.
  445. 63
  446. sem hughazt tf. A.
  447. brigðe A; brægðið B.
  448. sinum tf. A.
  449. viðr A.
  450. ul. A.
  451. tryggver A.
  452. sinna A.
  453. herefter nyt kap. i A med overskr.: Vm spurdagha Olafs Tryggva suns
  454. [omv. A.
  455. ivir A.
  456. æcki A.
  457. [ul. A.
  458. aldri A.
  459. oc enn A.
  460. þat A.
  461. Eirics sun tf. A.
  462. þa svaraðe tf. A og ul. det følg.: sægir
  463. uden art. A og tf. firir þvi at
  464. ul. A.
  465. tiðara A.
  466. innan (um A1) tf. A.
  467. hældr enn A.
  468. var A.
  469. [enn (sp.) A.
  470. konongr tf. A.
  471. þæim oðrom tf. A.
  472. [sål. A; ul. B.
  473. mot A.
  474. [at A.
  475. ul. A.
  476. [þykkiaz æiga | við oss omv. A.
  477. ouc tf. A.
  478. [sål. A; omv. B.
  479. bardaga A.
  480. [ul. A.
  481. er B (alene).
  482. ec tf. A.
  483. moz A.
  484. viðr A.
  485. myðe A.
  486. her nyt kap. i A med overskr.: Nu falla Danir fast
  487. Nu er þesse A og ul. varð
  488. oc tf. A.
  489. sål. alle undt. B: næst
  490. 64
  491. [nu haldaz þeir A.
  492. [þeir A.
  493. sva tf. A.
  494. hafðe sact meðr alz engan orðztir A.
  495. herefter et blads lakune i B.
  496. A
  497. bezt A1.
  498. gram(?) A1.
  499. 65
  500. [i A er der en lille åben plads efter var og horð står efter drengiligri; der mgl. vistnok intet i teksten (jfr. Oddr I, s. 58).
  501. (ɔ: sioinn) alle.
  502. hedins A1.
  503. uden art. A1.
  504. i A1 rettet til sækia
  505. varð A1.
  506. 66
  507. van A2.
  508. [tilskr. i margen i A; mgl. A2.
  509. alle.
  510. efter konongs A2.
  511. ul. A1.
  512. 1000
  513. ætlaðe A1.
  514. luti A2.
  515. 67
  516. rettet til sarr A1.
  517. or A1.
  518. lyþa A1.
  519. sål. alle.
  520. a A2.
  521. fialle A1.