Vis kilden til Fjörutíu Íslendinga þættir: Kvæði Sighvats skálds Þórðarsonar

{| class="toccolours" border="1" width="100%" cellpadding="4" style="border-collapse:collapse"
|- style="background-color:#e9e9e9"  
!align="center" valign="top" width="40%" | '''Velg språk''' !!align="center" valign="top" width="10%" | Norrønt !!align="center" valign="top" width="10%"| Islandsk !!align="center" valign="top" width="10%"| Norsk !!align="center" valign="top" width="10%"| Dansk !!align="center" valign="top" width="10%"| Svensk !!align="center" valign="top" width="10%"| Færøysk
|-
! Denne teksten finnes på følgende språk ► !! [[Fil:Original.gif|32px|link=Fjörutíu Íslendinga þættir: Kvæði Sighvats skálds Þórðarsonar]] !!  !!  !!  !!  !! 
|-
|}


<center>'''[[Fjörutíu Íslendinga þættir]]'''<br><br>'''Kvæði Sighvats skálds Þórðarsonar'''

Þórleifur Jónsson gaf út
<br>Reykjavík, 1904
</center>


----


<div class=„toclimit-{{{1|{{{limit|3}}}}}}„>__TOC__</div>


----


==Brot ór kvæði um Ólaf helga (Ort 1014.)==
<br>

::'''1.''' Langr bar út hinn unga 
::jöfra-kund at sundi 
::(þjóð uggði sér síðan) 
::sjámeiðr (konungs reiði); 
::kann’k til margs, enn manna 
::minni, fyrsta sinni 
::hann rauð œztr fyr austan 
::úlfs fót við sker Sóta.


::'''2.''' Þat vas enn, at önnnr 
::Áláfr (né svik fálusk) 
::odda-þing í eyddri 
::Eysýslu gekk heyja; 
::sitt áttu fjör fótum 
::(fár beið ór stað sára) 
::enn þeir’s undan runnu, 
::allvaldr! búendr gjalda.


::'''3.''' Hríð varð stáls í stríðri 
::ströng Herdala göngu 
::Fiunlendinga at fundi
::fylkis niðs hin þriðja; 
::enn austr við lá leysti 
::leið víkinga skeiðar; 
::Balagarðs at borði 
::brimskíðum lá eiða.


::'''4.''' Enn kváðu gram gunnar 
::galdrs upphöfum valda 
::(dýrð frá’k, þeim’s vel varðisk, 
::vinnask) fjórða sinni; 
::þá’s ólítill úti 
::jöfra liðs á miðli 
::friðr gekk sundr í slíðri 
::Suðrvík Dönum kuðri.


::'''5.''' Víg vannt, hlenna hneigir, 
::hjálmum grimmt hit fimmta 
::(þoldu hlýr) fyr hári 
::(hríð) Kinnlima-síðu: 
::þá’s við rausn, at ræsis 
::reið herr ofan skeiðum, 
::enn í gegn at gunni 
::gekk hilmis lið rekkum.


::'''6.''' Rétt’s, at sókn hin sétta 
::(snarr þengill bauð Englum 
::at) þar’s Ólafr sótti 
::(yggs) Lundúna-bryggjur; 
::sverð bitu völsk, enn vörðu 
::víkingar þar díki, 
::átti sumt í sléttu 
::Súðvirki lið búðir.


::'''7.''' Enn lét sjaunda sinni 
::sverðþing háit verða 
::endr á Úlfkels landi
::Áláfr, semk ferr máli; 
::stóð Hringmaraheiði 
::(herfall vas þar) alla 
::Ellu kind, enn olli 
::arfvörðr Haralds starfi.


::'''8.''' Veit’k, at víga mœtir 
::Vindum háttr hinn átta 
::(styrkr gekk vörðr at virki 
::verðungar) styr gerði, 
::sinn mátt-ut bœ banna 
::borg Kantara (sorgar 
::margt fekk prúðum Pörtum) 
::portgreifar Óleifi.


::'''9.''' Vann ungr konungr Englum 
::ótrauðr skarar rauðrar 
::endr (kom brúnt á branda 
::blóð) í Nýjamóðu; 
::nú hef’k orrostur, austan 
::ógnvaldr, níu taldar; 
::herr fell danskr, þar’s dörrum
::dreif mest at Óleifi.


::'''10.''' Tögr vas fylldr í fögrum 
::fólkveggs drífa hreggi 
::(helt sem hilmir mælti) 
::Hringsfirði (lið þingat); 
::ból lét hann á Hœli 
::hátt (víkingar áttu; 
::þeir báðu-t sér síðan 
::slíks skotnaðar) brotna.


::'''11.''' Óláfr, vannt, þar’s jöfrar, 
::ellifta, styr tellu 
::(ungr komtú af því þingi
::þolls) í Gríslupollum; 
::þat frá’k víg at víttu 
::Vilhjálms fyr bœ hjálma 
::(tala minnst es þat telja) 
::tryggs jarls háit snarla.


::'''12.''' Tönn rauð tólfta sinni 
::tírfylgjandi ylgjar 
::(varð) í Fetlafirði, 
::(fjörbann lagit mannum).


::'''13.''' Þrettánda vann Þrœnda
::(þat vas flótta böl) dróttinn 
::snjallr í Seljupollum 
::sunnarla styr kunnan; 
::upp lét gramr í gamla 
::Gunnvaldsborg of morgin 
::(Geirfiðr hét sá) gerva 
::gengit, jarl of fenginn.


::'''14.''' Málms vann Mœra hilmir 
::munnrjóðr, es kom sunnan, 
::gang, þar’s gamlir sprungu 
::geirar, upp at Leiru; 
::varð fyr víga-njörðum 
::Varrandi sjá fjarri 
::brenndr á byggðu landi — 
::bœr heitir svá — Peitu.


::'''15.''' Ríkr kvað sér at sœkja 
::Sauðungs konungr nauðir 
::fremdar-gjarn í forna 
::fund Hákonar sundi; 
::strangr hitti þar þengill 
::þann jarl, es varð annarr
::œztr ok ætt gat bezta, 
::ungr, á danska tungu.


==Brot ór Nesja-vísum (ort 1015)==
<br>

::'''1.''' Fór ór Vík á vári
::válaust konungr austan, 
::þeir knúðu blá báðir 
::borð, enn jarl kom norðan; 
::kann’k sigrviðum segja 
::sunds, hvé þeira fundir, 
::œrin skil, því at órum, 
::at bárusk, þar, váru.


::'''2.''' Veitti sókn, þar’s sótti 
::siklingr firinmikla 
::(blóð fell rautt á róða 
::rein) í höfn at Sveini; 
::snjallr helt at, þar’s olli, 
::eirlaust konungr, þeira, 
::enn Sveins liðar, sýnnm, 
::saman bundusk skip, fundi.


::'''3.''' Þat erum’k kunnt, hvé kennir 
::Karlhöfða lét jarli 
::Odda frosts fyr austan 
::Agðir nær af lagðan.


::'''4.''' Hirð Áláfs vann harða 
::hríð (enn svá vark bíða) 
::[Peitneskum félt ek] (páska) 
::pálm-sunnudag [hjálmi].


::'''5.''' Vas-a sigmána Sveini 
::sverða-gnýs at frýja 
::gjóðs né gerrar hríðar
::gunnreifum Áleifi; 
::þvít kvistingar kostu 
::(kom at herr í stað verra) 
::óttu sín, þar’s sóttusk, 
::seggir hvárirtveggja.


::'''6.''' Teitr sá’k okkr í ítru 
::allvalds liði falla 
::(gerðisk harðr) of herðar 
::(hjördynr) svalar brynjur; 
::enn mín at flug fleina 
::falsk und hjálm inn valska 
::(okkr vissa’k svá sessa) 
::svört skör (við her görva).


::'''7.''' Stöng óð gyllt, þar’s gengum, 
::göndlar serks, und merkjum, 
::gnýs með göfgum ræsi 
::greiðendr á skip reiðir; 
::þá-gi vas sem þessum 
::þengila á jó strengjar
::mjöð fyr málma kveðju 
::mær heiðþegum bæri.


::'''8.''' Vér drifum hvatt, þar’s heyra 
::hátt vápna-brak knátti 
::(rönd klufu roðnir brandar) 
::reiðir upp á skeiðar; 
::enn fyr borð, þar’s börðumk 
::(búin fengusk skip) gengu, 
::nár flaut fút við eyri 
::ófár, búendr sárir.


::'''9.''' Öld vann ossa skjöldu 
::(auðsætt vas þat) rauða 
::(hljóms), þá’s hvítir kvámu
::(hringmiðlöndum) þingat; 
::þar hykk ungan gram göngu 
::(gunnsylg), enn vér fylgdum 
::(blóðs fekk svörr, þar’s slœðusk 
::sverð) upp í skip gerðu.


::'''10.''' Sjálfr bað svartar kylfur 
::Sveinn harðliga skeina; 
::nær vas áðr í œra 
::auðván róit hánum; 
::þá’s til góðs, enn gjóði, 
::gört fengum, hræ svörtum 
::yggs lét herr of höggvit, 
::hrafni, skeiðar stafna.


::'''11.''' Þess get ek meirr at missi 
::morðárr, sá’s kom norðan 
::harða margr í hörðum 
::heimkvámu styr þeima; 
::Sökk af syndiblakki 
::sunnu margr til grunna 
::(satt es at Sveini mœttum) 
::samknúta (vér úti).


::'''12.''' Frýr-at oss í ári
::Innþrœnzk, þót lið minna, 
::(gert hugðak svá) snertu 
::snotr mær, konungs væri: 
::Brúðr man heldr at háði 
::hafa drótt, þá’s ’fram sótti-t’ 
::feld ’ruðum skers’, ef skyldi 
::skeggi, aðra-tveggju.


::'''13.''' Afli vex, því at efla 
::Upplendingar sendi 
::(Sveinn fnndut þat) þenna
::þilblakks, konungs, vilja. 
::Raun er hins at Heinir 
::hrælinns megu vinna 
::(þeir áttu’ flug) fleira 
::fjölrekks en öl drekka.


::'''14.''' Þat frá’k víg á vatni 
::verðung jöfurs gerðu, 
::nadda él enn, nýla, 
::næst tel (ek) öng hin smæstu.


==Austrfarar-vísur==
<br>

Eru í þættinum ([[Fjörutíu Íslendinga þættir: Sighvats þáttr skálds|2.-3. k.]]).


==Brot ór kvœði um Ólaf Helga==
<br>

::'''1.''' Áláfr réð it efra 
::andprútt höfuð landi 
::fulla vetr áðr felli 
::fimmtán á því láni. 
::Hvar hafi hers inn nörðra 
::heims-enda sér kendan 
::(skjöldungr helzk enn skyldi 
::skemr) landreki in fremri.?


::'''2.''' Upplönd fekk til enda 
::ósgneista, ok þar reisti 
::kristnihald, þat’s heldu 
::hverr, veitir, sverðs beita; 
::áðr stýrðu því eyðar 
::ellifu fyrr hella 
::mildings máls, enn guldu 
::menn vísliga gísla.


::'''3.''' Lyngs bar fiskr til fengjar
::flugstyggs sonar Tryggva 
::gjolnar golli mölnu 
::(Goð vildi svá) roðnar; 
::annan lét á unnir 
::Áláfr búinn hála 
::(lögr þó drjúgt) inn digri 
::(dýrs horn) Vísund sporna.


::'''4.''' Vissi helzt, þat’s hvössum 
::hundmörgum lét grundar 
::vörðr með vápnum skerða 
::víkingum skör, ríkis. 
::Mildr lét mörgu valdit 
::Magnúss faðir gagni. 
::Fremd Áláfs kveðk frömdu 
::flestan sigr hins digra.


::'''5.''' Gull buðu oft, þeir’s ollu 
::úthlaupum, gram kaupask 
::rautt, enn ræsir nítti, 
::ríklunduðum, undan; 
::skör lét hann með hjörvi 
::(herland skal svá verja) 
::[ráns biðu rekkar sína 
::refsing] firum efsa.


::'''6.''' Fœddi mest sá’s meiddi 
::margdýrr konungr varga 
::hvinna ætt ok hlenna, 
::hann stýfði svá þýfðir. 
::Þýðr lét þermlast bæði 
::þjóf hvern konungr erna 
::(frið bœtti svá) fóta 
::(fylkis lands) ok handa.


::'''7.''' Tólf frák tekna elfar
::tállaust viðu bála, 
::olli Áláfr falli 
::eirlaust konungr þeira. 
::Svía tiggja leit’k seggi 
::sóknstríðs fyrrum ríða 
::(böl vas brátt) til heljar 
::(búit mest) Sigars hesti.


::'''8.''' Loftbyggir, mátt leggja
::landrétt þann es skal standask 
::unnar, allra manna, 
::eikihliðs á miðli.


::'''9.''' Þórð frák þat sinn herða 
::(þreifsk, sókn) með Áleifi 
::[góð fóru þar] geirum 
::gört víg [saman hjörtu]. 
::Stöng bar hatt fyr hringa 
::hjaldr-móðum gram bróðir 
::(fullt vann) fagrla gylta, 
::framlundaðr Ögmundar.


::'''10.''' Mest frák merkjum næstan 
::minn dróttinn fram sínum 
::(stöng óð fyrir gram) gengu 
::[gnógr styrr vas þar] fyrri. 
::Öld vann Áláfr felda 
::öflgan sigr hinn digri, 
::gekk söknþorinn sœkja 
::sinnjór fram í brynju.


::'''11.''' Sumir trúðu á Goð gumnar 
::grein vas liðs á miðli, 
::folkorrustur fylkir 
::framráðr tjogu háði.
::Frægr bað hann á hœgri 
::hönd kristit lið standa; 
::feðr Magnúss biðk fagna 
::flóttskjarrum Goð dróttinn.


::'''12.''' Enn þeirs austan nenna
::(óx hildr) með gram mildum
::[mart segik bert] í bjarta 
::blóðröst Svíar óðu.


::'''13.''' Ólmr esumk harmr sás hilmir 
::hafði (golli vafðan 
::jöfurr kreisti) sá austan 
::aflfátt (meðalkafla).
::Gagn fengu því þegnar 
::þeir at hálfu fleiri, 
::hvötuð tældi þat hildar, 
::hvárungi frák váru.


::'''14.''' Fór í fylking þeira 
::fram [iðrask nú] miðri 
::(snarir fundusk þar) Þrœnda 
::[þess verks búendr] merki.


::'''15.''' Vítt varð fold und fótum 
::(friðbann vas þar) mannum 
::[þá réð í böð bráða 
::brynjað folk] at dynja, 
::þá es árliga ærir 
::álms með bjarta hjálma 
::(mikill varð á stað Stikla 
::stálgustr) ofan þustu.


::'''16.''' Ekl vas ógn á Stikla 
::óblíð stöðum síðan . . .


::'''17.''' Geirs hykk grimmligt váru
::gunnreifum Áleifi 
::logrœtöndum líta 
::lóns í hvassar sjónir; 
::þorðut þrœnzkir virðar 
::(þótti hersa dróttinn 
::œgiligr) í augu 
::ormfrán séa hánum.


::'''18.''' Rauð í rekka blóði
::rönd ’með gumna höndum’ 
::dreyrug sverð þars dýran 
::drótt þjóðkonung sótti; 
::ok at ísarnleiki 
::Inn-Þrœndum lét finnask 
::rœkinn gramr í reikar 
::rauðbrúnan hjör túnum.


::'''19.''' Mildr fann gerst hvé galdrar 
::gramr sjálfr meginrammir 
::fjölkunnigra Finna 
::fullstórum barg Þóri; 
::þá es hyrsendir Hundi 
::húna golli búnu 
::(slœtt réð sízt at bíta) 
::sverði laust um herðar.


::'''20.''' Þollr dylr saðrar milli
::seims, enn þat veit, heiman 
::(hverr sæi Hunds verk stœrri?) 
::hug stórs es frýr Þóri, 
::es þvergarða þorði 
::þróttr hinn’s fram of sótti 
::glyggs í gegn at höggva 
::gunnranns konung-manni.


::'''21.''' Björn frá’k ok af œrnu
::endr stallarum kendu 
::hug hvé halda dygði 
::(hann sótti fram) dróttinn; 
::fell í her með hollum 
::hann verðungar mannum 
::(leyfðr es) at hilmis höfði 
::hróðrauðigs (sá dauði).


::'''22.''' Hörð es, síz hermenn gerðu 
::(hlíf raufsk fyr gram) lífi, 
::auðn at Engla-stríði, 
::ómjúk, konung sjúkan; 
::ör brá Óláfs fjörvi 
::öld, þar’s herr klauf skjöldu, 
::(folks odda gekk fylkir 
::fund) enn Dagr helt undan.


::'''23.''' Áðr vitu eigi meiðar 
::ógnar skers né hersa 
::(þjóð réð þengils dauða) 
::þann styrk búand-manna: 
::es slíkan gram sóknum 
::sárelds-viðir feldu 
::(mörg lá dýr í dreyra 
::drótt) sem Áláfr þótti.


::'''24.''' Undr láta þat ýtar
::eigi smátt es mátti-t 
::skænjörðungum skorðu 
::skýlauss röðull hlýja; 
::drjúg varð á því dœgri 
::(dagr náðit lit fagrum) 
::[orrustu frák austan 
::atburð] konungs furða.


::'''25.''' Geit es þeim’s gótt bar hjarta
::gullskrín af veg mínum 
::(hrósa ek helgi rœsis) 
::[hann sótti goð] dróttni, 
::ár gengr margr frá mæru 
::meiðr þess konungs leiði 
::hreins með heilar sjónir, 
::hrings, es blindr kom þingat.


::'''26.''' Lýg ek nema Aláfr eigi 
::ýfs, sem kvikir tívar, 
::(gœðik ’helzt’ í hróðri 
::hárvöxt konungs) árar; 
::enn helzk (þeim es sun seldi) 
::svörðr (þann’s óx í Görðum) 
::[hann fekk læs] á ljósum 
::[lausn] (Valdimar) hausi.


::'''27.''' Oss dugir Áláfs messu 
::(jöfur magnar Goð) fagna 
::meinalaust í mínu, 
::Magnúss föður, húsi; 
::skyldr em ek skilfings halda 
::skoll-laust (þess es bjó golli) 
::helgi (handar tjalgur) 
::harmdauða (mér rauðu).


::'''28.''' Dánar dróttni mínum
::dœgn of sent at hendi . . .


::'''29.''' Lát auman nú njóta 
::Nóregs ok gef stórum 
::(mál halt) svá sem sælan, 
::sinnjór, laga þinna!


==Brot ór kvæði um Ívar hvíta==
<br>

::Eigi sátut ítrum, 
::Ívarr, meginfjarri, 
::orð þá’s ossum fœrða’k 
::at, sóttisk lof, dróttni; 
::þér’s, alls hann réð hlýða 
::hróðr sínu, lofi þínu 
::(hljóðs hefði’k beitt á báða 
::bekki) vant at hnekkja.


==Brot ór Vestrfarar-vísum==
<br>

Eru í þættinum ([[Fjörutíu Íslendinga þættir: Sighvats þáttr skálds|9. k.]]).


==Brot ór flokk um fall Erlings Skjálgssonar==
<br>

::'''1.''' Erlingr, vas svá, jarla 
::átt, es skjöldungr máttit, 
::Ólafs mágr at œgði, 
::aldyggs sonar Trvggva, 
::næst gaf sína systur 
::snarr búþegna harri 
::Úlfs nið (vas þat) aðra 
::(aldrgifta) Rögnvaldi.


::'''2.''' Erlingi, vas engi 
::annarr lendra manna 
::örr sá’s átti fleiri 
::orrustur stóð þorrinn; 
::þrek bar seggr til sóknar 
::sinn, þvít fyrst gekk innan, 
::mildr, í marga hildi, 
::mest, enn ór á lesti.


::'''3.''' Út réð Erlingr skjóta 
::eik, sá’s rauð hinn bleika,
::(iflaust es þat) jöfri 
::arnar fót, í móti; 
::skeið hans lá svá síðan, 
::siklings í her miklum, 
::snarir börðusk þar ''sverðum'', 
::síbyrð við skip, fyrðar.


::'''4.''' Rakkr þengill hjó rekka; 
::reiðr gekk hann of skeiðir; 
::valr lá þröngt á þiljum; 
::þung vas sókn fyr Tungum; 
::bragningr rauð fyr breiðan 
::borðvöll Jaðar norðan; 
::blóð kom varmt í víðan, 
::vá frægr konungr, ægi.


::'''5.''' Öll vas Erlings fallin, 
::ungr fyr norðan Tungur 
::skeið vann skjöldungr auða, 
::skip-sókn við þröm Bóknar; 
::einn stóð, sonr á sínu 
::snarr Skjálgs, vinum fjarri, 
::í lyftingu lengi 
::læ-trauðr, skipi auðu.


::'''6.''' Réð eigi grið, gýgjar 
::geðstirðr, konungs firða, 
::skógs þótt skúrir væxi, 
::Skjálgs hefnir sér nefna; 
::enn varðkeri virðir 
::víðbotn né kemr síðan 
::glyggs á gjálfri leggðan 
::geirs ofrhugi meiri.


::'''7.''' Öndverða bað, jarðar 
::Erlingr, sá’s vel lingi
::geymdi, lystr, (né lamdisk 
::landvörn) klóask örnu; 
::þá’s hann at sig sönnum, 
::sá vas áðr búinn ráða, 
::snjallr við Útstein, illra, 
::Áláfr of tók málum.


::'''8.''' Erlingr fell; enn olli 
::allríkr skipan slíkri 
::(bíðr-at betri dauða 
::bragna konr) með gagni; 
::mann veit engi annan 
::allbrátt, at fjörláti 
::einn þann’s allan kunni 
::aldr fullara at halda.


::'''9.''' Áslákr hefir aukit,
::es vörðr drepinn Hörða 
::(fáir skyldu svá) foldar, 
::frændsekju (styr vekja); 
::ættvígi má hann eigi, 
::(á líti þeir) níta, 
::frændr skyli bræði bindask 
::bornir, (málin fornu).


::'''10.''' Drakk eigi ek drekkju 
::dag þann, es mér sagðu 
::Erlings tal, at jólum,
::allglaðr, þess es réð Jaðri; 
::hans mun dráp of drúpa, 
::dýrmennis, mér kenna, 
::höfuð bárum þó hæra, 
::(hart morð vas þat), forðum.


==Stök vísa um Erling á Jaðri== 
<br>

::Einn vissa’k þér annan
::jálks bríktöpuð glíkan; 
::vítt réð gumna gætir 
::(Guðbrandr hét sá) landum; 
::ykkr kveð’k jafnan þykkja, 
::ormláðs hati, báða; 
::lýgr hinn, at sér, lægir 
::linnsetrs, es telsk betri.


==Brot ór Togdrápu um Knút hinn ríka==
<br>

::'''1.''' Ok senn sonu 
::sló hvern ok þó 
::Aðalráðs, eða 
::út flœmdi Knútr.


::'''2.''' ''Knútr es und himnum —'' 
::Hykk ætt at frétt 
::Haralds í her 
::hug vel duga; 
::lét lýrgötu 
::lið suðr ór Nið 
::Áláfr jöfurr 
::ársæll fara.


::'''3.''' Þurðu norðan
::(namsk þat) með gram 
::til stétts svalir 
::Silunds kilir; 
::enn með annan 
::Önundr Dönum 
::á hendr at há 
::herr sœnskan ferr.


::'''4.''' Lét um lönd lokit 
::liðs gramr saman
::marbeðjum með 
::mörg nefbjörgum, 
::gnúði fyr gnoð 
::grá hjálmunlá. 
::Þreifsk brims þrima 
::Þundar umb öndr.


::'''5.''' Mátt-ut dróttnar 
::Danmörk spanit 
::und sik sökum 
::snarir herfarar;
::þá lét skjótla 
::Skáney Dana 
::hlöðr herjaða 
::''— höfuðfremstr jöfurr''.


::'''6.''' ''Knútr es und himnum'' 
::Her austan ferr 
::fríðr filkis niðr 
::fráneygr Dana; 
::skreið vestan viðr 
::varrglœstr, sá es bar 
::út andskota 
::Aðalráðs þaðan.


::'''7.''' Oft báru í byr 
::blá segl við rá 
::(dýr var döglings för) 
::drekar landreka; 
::enn þeir’s kómu 
::Kilir vestan til 
::um leið liðu 
::Limafjarðar brim.


::'''8.''' Létat af jöfurr 
::(ætt manna fannsk)
::Jótlands etask
::ílendr (at því);
::vildi foldar
::fæst rán Dana
::hlífskjöldr hafa
::''— höfuðfremstr jöfurr''.


::'''9.''' ''Knútr es und himnum . . .''


::'''10.''' Kvámu fylki 
::farlystir, es bar 
::hervíg í hug, 
::hafanda staf; 
::rauf ræsir af 
::Rúms veg sunnan 
::kær keisara 
::Klús-Petrúsi.


::'''11.''' Svá mun fár feril 
::fetum suðr metinn 
::hringdrífr hafa 
::''— höfuðfremstr jöfurr''.


::'''12.''' Ok Ellu bak 
::at lét hinn’s sat 
::Ívarr ara 
::Jórvík skorit.


==Vísur um Ástríði drottningu==
<br>

::'''1.''' Hrein getum hála launa 
::hnossfjöld lofi ossu 
::Áláfs dœttr, es átti 
::jöfurr sigrhvatastur digri; 
::þings beið herr á Höngrum 
::hundmargr Svía grundar
::austr, es Ástríðr lýsti 
::Áláfs sonar málum.


::'''2.''' Máttit hon við hættna 
::heilráð Svía deila 
::meirr, þótt Magnús væri 
::margnenninn sonr hennar; 
::olli hon því, at allri 
::áttleifð Haralds knátti, 
::mest með máttkum Kristi, 
::Magnús konungr fagna.


::'''3.''' Mildr átt menneku at gjalda, 
::Magnús, enn því fagnum, 
::(þat gerði vin virða 
::víðlendan) Ástríði; 
::hon hefir svá komit sínum 
::(sönn) at fá mun önnur 
::(orð gerik drós til dýrðar) 
::djúpráð kona stjúpi.


::'''4.''' Ástríði láttú œðri, 
::Álfhildr, en þik sjálfa, 
::þér þótt þinn hagr, stórum 
::(þat vildi Goð) batni.


==Bersöglisvísur==


(Ortar 1038 til Magnúsar góða).


::'''1.''' Vask með gram, þeims gumnum 
::goll bauð dróttinhollum; 
::nafn fekk hann, en hröfnum 
::hræ þess konungs ævi.
::Fullkerska sák falla 
::(fráneygum sunr gránum
::gaf margan val vargi) 
::verðung (konungs sverðum).


::'''2.''' Fylgdak þeim es fylgju 
::fémildum, gramr! vildi 
::(nú þegnar frið fagna) 
::feðr þínum vel mína; 
::varat í hæl með hjörvi 
::hlið þars stóðk í miðjum 
::(hræsinn skal með hrísi) 
::hers flokki (við þjokkva).


::'''3.''' Gekk við móð enn mikla, 
::Magnús! allt í gagnum 
::ferð, þars flokkar börðusk, 
::faðir þínn liði sínu. 
::Varði hart, en hjörtu 
::hugfull við þat skullu, 
::(Óláfr réð svá) jöfra 
::erfðir (fram at hverfa).


::'''4.''' Hét sás fell á Fitjum 
::fjölgegn ok réð hegna 
::heiftarrán, enn hánum, 
::Hákun, firar unnu. 
::Þjóð helt fast á fóstra 
::fjölblíðs lögum síðan 
::(enn eru af því minni) 
::Aðalsteins (búendr seinir).


::'''5.''' Rétt hykk kjósa knáttu 
::karlfólk ok svá jarla, 
::af þvít eignum lofða 
::Óláfar frið gáfu. 
::Haralds arfi lét haldask 
::hvardyggr ok sunr Tryggva
::lög, þaus lýðir þágu 
::laukjöfn af þeim nöfnum.


::'''6.''' Ungr vask með þér, þengill! 
::þat haust er komt austan;
::einn stillir! mátt alla 
::jörð hegna (svá fregnisk). 
::Himin þóttisk þá heiman 
::hafa, es landa krafðir, 
::lofðunga burr! ok lifðir, 
::landfólk tekið handum.


::'''7.''' Föður Magnúss létk fregna, 
::fólgin jöfurs dólga 
::orð þaus eyru heyrðu 
::ór, á svik hvé fóru; 
::mál bark hvert af heilum 
::hug því at eigi brugðumk, 
::(ek vissa þó) ossum 
::(ótta) lánardróttni.


::'''8.''' Skulut ráðgjöfum reiðask 
::(ryðr þat, konungr) yðrum, 
::(dróttins orð til dýrðar) 
::döglingr við bersögli. 
::Hafa kveðask lög, nema ljúgi 
::landherr, búendr verri 
::endr í Úlfasundum 
::önnur, en hézk mönnum.


::'''9.''' Fregnk at suðr með Sygnum; 
::Sighvatr hefir gram lattan 
::folkorrustu at freista; 
::ferk ef þó skulum berjask. 
::Ferum í vápn ok verjum 
::vel (tyst) konung lystir
::(hvé lengi skal) hringum 
::(hans grund?) til þess fundar.


::'''10.''' Hverr eggjar þik, harri 
::heiftarstrangr! at ganga 
::(oft reynir þú) þínum 
::(þunn stál) á bak málum? 
::Fastorðr skyli fyrða 
::fengsæll vesa þengill; 
::hœfir heit at rjúfa, 
::hjaldrmögnuðr! þér aldri.


::'''11.''' Hverr eggjar þik höggva, 
::hjaldrgegninn! bú þegna? 
::Ofrausn es þat jöfri 
::innanlands at vinna. 
::Engr hafði svá ungum 
::áðr bragningi ráðit; 
::rán hykk rekkum þínum, 
::(reiðr es herr) konungr! leiðask.


::'''12.''' Gjalt varhugs, veltir, 
::viðr þeims nú ferr hiðra, 
::þjófs! (skal hönd í hófi) 
::hölda kytt (of stytta). 
::Vinr es sás, varmra benja, 
::vörnuð býðr, enn hlýðið, 
::tármútaris teitir! 
::til hvat búmenn vilja.


::'''13.''' Hætt es þats allir ætla 
::(áðr skalt við því ráða) 
::hárir menn, es heyrik, 
::(hót) skjöldungi at móti. 
::Greypt es þats höfðum hnepta
::heldr ok niðr í feldi 
::(slegit hefr þögn í þegna) 
::þingmenn nösum stinga.


::'''14.''' Eitt es mál, þats mæla, 
::minn dróttinn leggr sína 
::eign á óðul þegna, 
::öfgast, búendr göfgir. 
::Rán mun seggr, es sína 
::selr út, í því telja, 
::flaums at fellidómi 
::föðurleifð konungs greifum.


::'''16.''' Syni Óláfs biðk snúðar 
::(síð kveða aftans bíða 
::óframs sök; meðal okkar 
::allt er háligt) svá mála. 
::Esumk, Magnús, vægnir; 
::vildak með þér mildum 
::(Haralds varðar þú hjörvi 
::haukey) lifa ok deyja.


::'''16.''' Óláfr létumk jöfra 
::órýrr framast dýrða; 
::urðu drjúg ens digra 
::dróttins þing með hringum. 
::Goll bark jafnt of allan 
::aldr ok herverk sjaldan 
::hrygg á hvárritveggja 
::hendi flotna sendis.


::'''17.''' Sighvats hugir, es hittik, 
::Harða-Knúts í garði, 
::mildr nema mjök vel skáldi 
::Magnús konungr fagni. 
::Fórk með feðrum þeira
::(fekk mér ungum tunga 
::golls; vask enn með öllu 
::óskeggjaðr þá) beggja.


==Ýmsar vísur==
<br>

::'''1.''' Sverð standa þar [sunda 
::sárs leyfum vér árar] 
::(herstillis þarf ek hylli 
::hollust) búin golli; 
::við tœkja ek (víka 
::vas endr með þér sendir 
::elds) ef eitthvert vildir, 
::allvaldr, gefa skaldi.


::'''2.''' Ek tók lystr, nék lasta 
::(leyfð ið es þat) síðan 
::sóknar-njörðr við sverði 
::(sá es minn vili) þínu; 
::þollr fekkstu húskarl hollan 
::(höfum ráðit vel báðir) 
::láttrs, enn ek lánardróttinn, 
::linns blóða, mér góðan.


::'''3.''' Áðr hefk gótt við góða 
::grams stallara alla 
::átt, þás ossum dróttni 
::ógndjarfs fyr kné hvarfla. 
::Björn, faztú oft at árna, 
::íss, fyr mér at vísa 
::góðs megut gótt of ráða 
::gunnrjóðr, því at vel kunnut.


::'''4.''' Jór renn aftanskæru
::allsvangr götur langar 
::(völl kná hófr) til hallar 
::[höfum lítinn dag] (slíta). 
::Nú es þata blakkr of bekki 
::berr mik Dönum ferri; 
::fákr laust drengs í díki 
::(dœgr mœtask nú) fœti.


::'''5.''' Út munu ekkjur líta 
::allsnúðula prúðar 
::(fljóð sjá reyk) hvar ríðum 
::Rögnvalds í bý gögnum; 
::keyrum hross, svá at heyri 
::harða langt ór garði 
::hesta rás ór húsum 
::hugsvinn konan innan.


::'''6.''' Fjándr ganga þar þengils 
::(þjóð býðr oft) með sjóða 
::(höfgan málm fyrir hilmis 
::hans ófalan) lausa. 
::Sik veit hverr, es harra 
::hollan selr við golli 
::(vert es slík) í svörtu, 
::sinn, Helvíti innan.


::'''7.''' Kaup vas daprt þats djúpan 
::dróttin rækt of sóttu, 
::þeir es, heim á himni 
::hám ells, svikum beldu.

 
::'''8.''' Gerðusk hilmis Hörða 
::húskarlar þá jarli 
::es við Áláfs fjörvi 
::of vægir fé þægi; 
::hirð esa hans at verða
::háligt fyrir því máli; 
::dælla es oss ef allir 
::erum vér of svik skírir.


::'''9.''' Hrafna sék til hafnar
::(hræs minnask þeir) sinna, 
::þar es flaut und nið nýtum 
::Norðmanna skip forðum; 
::gjalla hátt fyrir Hillar 
::hvern dag frekir ernir 
::endr þeir es Áláfr grendi, 
::innan, mörgu sinni.


::'''10.''' Há þótti mér hlœja 
::höll um Noreg allan 
::(fyrr vask kendr á knörrum) 
::klif meðan Áláfr lifði; 
::nú þykkja mér miklu 
::(mitt stríð es svá) hlíðir 
::[jöfurs hylli varð ek alla] 
::óblíðari síðan.


::'''11.''' Endr réð engla senda 
::Jórdanar gramr fjóra, 
::fors þó hann á hersi 
::heilagt skoft ór lofti.

{{DEFAULTSORT:Kvædi Sighvats skalds Thordarsonar}}

[[Kategori:Alfabetisk indeks]]
[[Kategori:Dróttkvæði og Rímur]]
[[Kategori:Tekster på norrønt]]
[[Kategori:Þorleifur Jónsson]]