Forskjell mellom versjoner av «Flokkr um Erl. Skj.»

Fra heimskringla.no
Hopp til navigering Hopp til søk
(Flokkr um Erl. Skj.)
 
 
(Én mellomliggende revisjon av samme bruker vises ikke)
Linje 17: Linje 17:
  
  
<blockquote>1.
+
<blockquote>
 +
1.
 
<br>Út réð Erlingr skjóta
 
<br>Út réð Erlingr skjóta
 
<br>eik, sás rauð hinn bleika,
 
<br>eik, sás rauð hinn bleika,
Linje 26: Linje 27:
 
<br>(snarir börðusk þar sverðum)
 
<br>(snarir börðusk þar sverðum)
 
<br>síbyrð við skip (fyrðar).
 
<br>síbyrð við skip (fyrðar).
 
 
<br><br>2.
 
<br><br>2.
 
<br>Rakkr þengill hjó rekka,
 
<br>Rakkr þengill hjó rekka,
Linje 36: Linje 36:
 
<br>blóð kom varmt í víðan
 
<br>blóð kom varmt í víðan
 
<br>(vá frægr konungr) ægi.
 
<br>(vá frægr konungr) ægi.
 
 
<br><br>3.
 
<br><br>3.
 
<br>Öll vas Erlings fallin,
 
<br>Öll vas Erlings fallin,
Linje 46: Linje 45:
 
<br>í lyptingu lengi
 
<br>í lyptingu lengi
 
<br>lætrauðr skipi auðu.
 
<br>lætrauðr skipi auðu.
 
 
<br><br>4.
 
<br><br>4.
 
<br>Réð eigi grið, gýgjar,
 
<br>Réð eigi grið, gýgjar,
Linje 56: Linje 54:
 
<br>glyggs á gjalfri löggðan
 
<br>glyggs á gjalfri löggðan
 
<br>geirs ofrhugi meiri.
 
<br>geirs ofrhugi meiri.
 
 
<br><br>5.
 
<br><br>5.
 
<br>Öndurða bað, jarðar,
 
<br>Öndurða bað, jarðar,
Linje 66: Linje 63:
 
<br>(ats) við Útstein hizi
 
<br>(ats) við Útstein hizi
 
<br>Áleif of tók málum.
 
<br>Áleif of tók málum.
 
 
<br><br>6.
 
<br><br>6.
 
<br>Erlingr fell, en olli
 
<br>Erlingr fell, en olli
Linje 76: Linje 72:
 
<br>enn sás allan kunni
 
<br>enn sás allan kunni
 
<br>aldr fullara at halda.
 
<br>aldr fullara at halda.
 
 
<br><br>7.
 
<br><br>7.
 
<br>Áslákr hefir aukit,
 
<br>Áslákr hefir aukit,
Linje 86: Linje 81:
 
<br>frændr skyli bræði bindask
 
<br>frændr skyli bræði bindask
 
<br>bornir (mál hin fornu).
 
<br>bornir (mál hin fornu).
 
 
<br><br>8.
 
<br><br>8.
 
<br>Drakk eigi ek drekku
 
<br>Drakk eigi ek drekku
Linje 96: Linje 90:
 
<br>höfuð bárum vér hæra
 
<br>höfuð bárum vér hæra
 
<br>(hart morð vas þat) forðum.
 
<br>(hart morð vas þat) forðum.
 
 
<br><br>9.
 
<br><br>9.
 
<br>Erlingr vas svá jarla
 
<br>Erlingr vas svá jarla
Linje 106: Linje 99:
 
<br>Ulfs feðr (vas þat) aðra
 
<br>Ulfs feðr (vas þat) aðra
 
<br>(aldrgipta) Rögnvaldi.
 
<br>(aldrgipta) Rögnvaldi.
 
 
<br><br>10.
 
<br><br>10.
 
<br>Erlingi, varð engi
 
<br>Erlingi, varð engi
Linje 115: Linje 107:
 
<br>sinn, þvít fyrst gekk innan,
 
<br>sinn, þvít fyrst gekk innan,
 
<br>mildr, í marga hildi,
 
<br>mildr, í marga hildi,
<br>mest, en ór á lesti.</blockquote>
+
<br>mest, en ór á lesti.
 +
</blockquote>
  
  

Nåværende revisjon fra 24. des. 2013 kl. 14:08

Velg språk Norrønt Islandsk Norsk Dansk Svensk Færøysk
Denne teksten finnes på følgende språk ► Original.gif Dansk.gif


Carmina Scaldica


Udvalg af norske og islandske skjaldekvad ved Finnur Jónsson
G.E.C. Gads Forlag - København 1929


Sigvatr Þórðarson
Flokkr um Erlingr Skjalgsson


1.
Út réð Erlingr skjóta
eik, sás rauð hinn bleika,
(iflaust es þat) jöfri,
arnar fót, at móti;
skeið hans lá svá (síðan)
siklings í her miklum
(snarir börðusk þar sverðum)
síbyrð við skip (fyrðar).

2.
Rakkr þengill hjó rekka,
reiðr gekk hann of skeiðar,
valr lá þröngt á þiljum,
þung vas sókn fyr Tungum;
bragningr rauð fyr breiðan
borðvöll Jaðar norðan,
blóð kom varmt í víðan
(vá frægr konungr) ægi.

3.
Öll vas Erlings fallin,
ungr fyr norðan Tungur
skeið vann skjöldungr auða,
skipsókn við þröm Bóknar;
einn stóð sonr á sínu
snarr Skjalgs, vinum fjarri,
í lyptingu lengi
lætrauðr skipi auðu.

4.
Réð eigi grið, gýgjar,
geðstirðr, konungs firða
skógs þó at skúrir þyrrit,
Skjalgs hefnir sér nefna;
en varð keri virði
víðbotn né kømr síðan
glyggs á gjalfri löggðan
geirs ofrhugi meiri.

5.
Öndurða bað, jarðar,
Erlengr, sás vel lengi
geymði lystr, né lamðisk
landvörn, klóask örnu,
þás hann at sig sönnum
(sá vas áðr búinn) ráða
(ats) við Útstein hizi
Áleif of tók málum.

6.
Erlingr fell, en olli
allríkr skipat slíku
(bíðrat betri dauða)
bragna konr með gagni;
mann veitk engi annan,
allbrátt at fjör látit,
enn sás allan kunni
aldr fullara at halda.

7.
Áslákr hefir aukit,
es vörðr drepinn Hörða
(fáir skyldu svá) foldar,
frændsekju (styr vekja);
ættvígi má eigi
(á líti þeir) níta,
frændr skyli bræði bindask
bornir (mál hin fornu).

8.
Drakk eigi ek drekku
dag þann, es mér sögðu
Erlings tál, at jólum
allglaðr, þess es réð Jaðri;
þess mun dráp of drúpa
dýrmennis mér kenna,
höfuð bárum vér hæra
(hart morð vas þat) forðum.

9.
Erlingr vas svá jarla
átt es skjöldungr mátti
Áleifs mágr at œgði
alldyggs sonar Tryggva;
næst gaf sína systur
snarr búþegna harri
Ulfs feðr (vas þat) aðra
(aldrgipta) Rögnvaldi.

10.
Erlingi, varð engi
annarr lendra manna,
örr, sás átti fleiri
orrostur, fjölkostigr ;
þrek bar seggr við sóknir
sinn, þvít fyrst gekk innan,
mildr, í marga hildi,
mest, en ór á lesti.


Sigvat Tordarson (norrænt Sigvatr Þórðarson, Sigvatr skáld) ca. 995- ca. 1045, islandsk skald, den best kjente av Olav den helliges skalder, ble kong Olavs stallare og slo seg ned i Norge for godt. Omkring 160 strofer av hans diktning er bevart, flere enn av noen annen skald fra så gammel tid. Til hans mest kjente diktning i tilknytting til kong Olav hører Víkingarvísur, en humoristisk beskrivelse av en diplomatisk sendeferd til Svearike, som Sigvat deltok i, og den monumentale Erfidrápa om Olav som konge og helgen, diktet i Sigvats senere år. Sigvat var også nær knyttet til Olavs sønn, kong Magnus, som han advarte mot hevn for farens død i det berømte Bersöglisvísur (Åpen-tale-strofene). Sighvat diktet også om kong Olavs motstandere Erling Skjalgsson og Knud den store. Han diktet i et mindre kunstlet språk enn de eldre diktere. Kildetekst: SNL