Jökuls þáttr Bárðarsonar

Velg språk	Norrønt	Islandsk	Norsk	Dansk	Svensk	Færøysk
Denne teksten finnes på følgende språk ►

Íslendinga sögur

Jökuls þáttr Bárðarsonar

Guðni Jónsson

bjó til prentunar

HÁKON jarl hafði haldit liði sínu ór Þrándheimi ok farit í mót Óláfi konungi suðr á Mæri, sem fyrr var ritit. En er konungr helt inn í fjörðu, þá sótti jarl eftir þannug. Kom þá til móts við hann Kálfr Árnason ok fleiri þeir menn, er skilizt höfðu við Óláf konung. Var Kálfi þar vel fagnat. Síðan helt jarl inn þannug, sem konungr hafði upp sett skip sín, í Toðarfjörð í Valldal. Tók jarl þar skip þau, er konungr átti. Lét jarl setja út skipin ok búa. Váru þá menn hlutaðir til skipstjórnar.
   Sá maðr var með jarlinum, er nefndr er Jökull, íslenzkr maðr, sonr Bárðar Jökulssonar ór Vatsdali. Jökull hlaut at stýra Vísundinum, er Óláfr konungr hafði haft. Jökull orti vísu þessa:

Hlautk frá Sult, en sæta
síð fregn, at ek kvíða,
ván erumk hreggs at hreini
hlýrvangs, skipi stýra,
þvís, ýstéttar, átti
Áleifr, funa kleifar,
gramr vas sjalfr á sumri
sigri ræntr, enn digri.

Þat er hér skjótast af at segja, er síðar varð mjök miklu, at Jökull varð fyrir liði Óláfs konungs á Gotlandi ok varð handtekinn, ok lét konungr hann til höggs leiða, ok var vöndr snúinn í hár honum, ok helt á maðr. Settist Jökull niðr á bakka nökkurn. Þá réð maðr til at höggva hann. En er heyrði hvininn, réttist hann upp, ok kom höggit í höfuð honum, ok varð mikit sár. Sá konungr, at þat var banasár. Bað konungr þá hætta við hann. Jökull sat uppi ok orti þá vísu:

Svíða sár af mæði.
Setit hefk oft við betra.
Und es á oss, sús sprændi
ótrauð legi rauðum.
Byss mér blóð ór þessi
ben. Ték við þrek venjask.
Verpr hjalmgöfugr hilmir
heiðsær á mik reiði.

Síðan dó Jökull.