Lausavísur (Grautar-Halli)

Fra heimskringla.no
Revisjon per 24. des. 2013 kl. 14:26 av JJ.Sandal (diskusjon | bidrag)
(diff) ← Eldre revisjon | Nåværende revisjon (diff) | Nyere revisjon → (diff)
Hopp til navigering Hopp til søk
Velg språk Norrønt Islandsk Norsk Dansk Svensk Færøysk
Denne teksten finnes på følgende språk ► Original.gif


Carmina Scaldica


Udvalg af norske og islandske skjaldekvad ved Finnur Jónsson
G.E.C. Gads Forlag - København 1929


Grautar-Halli
Lausavísur


1.
Fœrðr sýndisk mér frændi
Frísa kyns í brynju;
gengr fyr hirð í hringum
hjalmfaldinn kurfaldi;
flœrat eld í ári
úthlaupi vanr Túta;
sék á síðu leika
sverð rúghleifa skerði.

2.
Hirðik eigi,
hvat Haraldr klappar;
lætk gnauða grön,
gengk fullr at sofa.

3.
Selja munk við sufli
sverð mitt, konungr, verða,
ok, rymskyndir randa,
rauðan skjöld við brauði;
hungrar hilmis drengi,
hér göngum vér svangir;
nær dregr hrygg at hváru
(Haraldr sveltir mik) belti.

4.
Grís þá greppr at ræsi
gruntrauðustum dauðan;
Njörðr sér börg á borði
bauglands fyr sér standa;
runa síður lítk rauðar,
(ræðk skjótgöru kvæði)
rana hefr seggr af svíni,
send heill konungr, brendan.

5.
Hrang 's þars hávan þöngul
heldk, síz fjör of seldak;
sýnt 's at sitk at Ránar,
sumir 'o í búð með humrum;
ljóst es lýsu at gista,
lönd ák út fyr ströndu;
því sitk bleikr í brúki,
blakir mér þari of hnakka,
blakir mér þari of hnakka.

6.
Ortak eina
of jarl þulu,
verðrat drápa
með Dönum verri;
föll eru fjórtán
ok föng tíu;
opit 's ok öndvert,
öfugt stígandi;
svá skal yrkja
sás illa kann.


Halli, kalt Sneglu-Halli eller Grautar-Halli, ifølge overleveringen en islandsk skald fra 1000-tallet, som en tid oppholdt seg som en slags hoffnarr ved kong Haralds Hardrådes hird. Fortellingenom ham, Sneglu-Halla Þáttr, finnes i kongesagahåndskriftet Morkinskinna og i utvidet form i Flateyjarbók. I fortellingen finnes også enkelte strofer som han skal ha diktet. Kildetekst: SNL