Maríu jartegnir - Frá Eulalia nunnu

Fra heimskringla.no
Hopp til navigering Hopp til søk
Velg språk Norrønt Islandsk Norsk Dansk Svensk Færøysk
Denne teksten finnes på følgende språk ► Original.gif Dansk.gif


Noen spesialtegn vises ikke på iPhone/iPad.


Maríu jartegnir


Frá Eulalia nunnu


C. R. UNGER

Christiania 1871



B (Varianter fra A)

Frá Eulalia nunnu

Paul Mercuri:
Nonne i middelalderen.

Þat er enn sagt, at í nunnusetri því, er helgat var Edvardo, var nunna sú er Eulalia hét. Hon þiónaði af allri kunnáttu frú sancte Marie ok tók þat í vanda, at syngia hvern dag fimtán tigum sinna engiliga kveðiu Ave Maria. Ok er hon átti mart at [annaz iafnan, þá vóru eigi optliga[1] stundir til þessa söngs, ok varð hrapalliga at syngia, [er svá var opt yfir farit[2]. Á einnihverri nótt, þá er Eulalia svaf í rekkiu sinni, þá vitraþiz henni hin sæla María ok mælti: „Sefr þú, dóttir Eulalia?“ En hon þóttiz svara ok kenna, hver komin var. „Vaki ek, sagði Eulalia, eða hvat viltu, frú mín, eða hvers nýtr ambátt þín at, er þú villdir koma til mín [ambáttar þinnar syndugrar[3]?“ Þá svaraði hin sæla María: „Eigi skaltu, dóttir, óaz móður þína, því[4] at mér líkar vel þín þiónan. En ek vil [biðia þik[5], at þú syngir mitt vers enn rœkiligar héðan ífrá, ok þessi orð seinst[6] dominus tecum, fyrir því at þat kann engi [hugum at hyggia[7], hverr fagnaðr mér er at, hvert sinn er ek heyri, ok er þat endrnýian[8] allz míns fagnaðar, er ek heyri þessi orð rœkiliga[9] sungin.“ En er Eulalia heyrði þetta, þá varð hon fegin, ok eptir þat hvarf hin sæla María brott[10]. En Eulalia tók síðan ok söng fimtugum[11] sinna ok þessi orð seinst[12], sem hin sæla María bauð henni, ok sagði síðan mörgum mönnum þessa iartegn til dœma, at betra er færa skynsamliga sungit en mart með litlum athuga.


D (Varianter fra E)

Vor frv vitradizt systur

I þeim stad, er Suestonia heitir, i klaustri heilags Eduardi[13] var ein systir fræg af sinum heilagleik ok godum lifnadi[14] vmfram allar þær systr, er þar þionudu gudi[15]. Hun sagdi einum sidlatum brodur i klaustri guds modur Marie sem af nockurum odrum manni þessa vitran:

Minn fadir! sagdi hun, i þessu klaustri er[16] ein gudsþionustumær[17], su er ꜳ einni nott sa þess hattar vitran, sem heilug Maria drottning [himins ok iardrikis[18] stædi hia mer kallandi mik minu eiginligu nafni med þessum ordum: „Sæfr[19] þu, min kæri[20] dottir Eulalia?“ Hun kennir hana vera guds modur, huerri hun þionadi [med goduilia dag ok nott[21], ok suarar henni med þessum ordum: „Min kærazta frv, eigi sef ek, enn ek þin litillatazta[22] ambatt villdi vita, sakir[23] huers drottning heimsins[24] virdizt at koma til min syndugrar.“ Heilug guds modir sagdi: „Min sæti[25] dottir, ottazt eigi þina modur, huerri er þu veitir huern dag fagra þionustu. Ek minnir þik ꜳ, ef þu villt at mer liki þitt starf ok þier verdi þat til hialpar, at þu lesir mitt lof eigi suo skiott, þuiat þa er þu heilsar mer med eingiligri kuediu, skalltu vita, at mer er þat mikill fognudr[26], ok einkanliga mest er þu segir [þessi ord[27] Dominus tecum, ma eingi rodd eda tunga segia, huat mikill fognudr[28] mer er at heyra fyrr sogd ord, þuiat mer þickir þa, sem minn sæti son se med mer, ok sem mer var oumrædiligr fỏgnudr þa [i hans naveru[29]. Suo endrnyiazt su sama gledi, sem ek heyri þessi ord [eingiligrar heilsanar[30] Dominus tecum.“ Sem guds ambatt heyrir þetta, verdr hun fegin med oumrædiligri gledi ok þackar hinni sætuztu modur, at hun virdizt at kalla hana sina dottur ok veita henni huggan med suo milldri aminning. Modir myskunnar huarf þa brott fra systurinni med miklu liosi til himins, huar er hun rikir med sinum syni vm allar alldir.

Systirin minnizt sidan, huat hun hafdi sed ok heyrt, ok less hedan af seinna ok med meira athuga þat, sem hun villdi segia vorri frv til lofs. Hun var von at segia [vorri frv til heidrs[31] huern dag eingiliga heilsan Aue Maria suo opt, sem salmar ero i saltaranum[32], ok at hun mætti huern dag þessa taulu[33] fylla, las hun þenna versum Aue Maria nockut[34] skiotliga, enn sidan hun var styrkt med aminning guds modur, at hun læsi helldr seinna ok felldi af tuo hlutina, gerdi hun suo, ok las [þadan af fim togum[35] sinna eingiliga heilsan seint med ollum athuga ok kærleik hiartans.




Fotnoter:

  1. [sýsla ok var iðiusöm, þá vóru henni opt litlar A.
  2. [ef svá mörgum sinnum skylldi yfir fara A.
  3. [tilf. A.
  4. fyrir því A.
  5. [bióða þér A.
  6. seint A.
  7. [orðum at skýra A.
  8. endrnýiung A.
  9. mgl. A.
  10. braut A.
  11. saal. A; .l. B.
  12. seint A.
  13. Edduardi E.
  14. ok godu sidferdi tilf. E.
  15. ungar ok gamlar tilf. E.
  16. uar E.
  17. þionustukona E.
  18. [himirikis E.
  19. Sefr E.
  20. saal. ogs. E.
  21. [dagliga med aullum goduilia E.
  22. mgl. E.
  23. til E.
  24. himirikis E.
  25. saal. ogs. E.
  26. fagnadr E.
  27. [mgl. E.
  28. fagnadr E.
  29. [Jesus uar med mier E.
  30. [mgl. E.
  31. [henni til lofs E.
  32. David psaltara E.
  33. saal. E; hluti D.
  34. helldr E.
  35. [.l. E.