Maríu jartegnir - Frá húspreyiu einni
| Velg språk | Norrønt | Islandsk | Norsk | Dansk | Svensk | Færøysk |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Denne teksten finnes på følgende språk ► |  |
 |
Frá húspreyiu einni
B (Varianter fra A)
Frá húspreyiu einni
Svá er sagt, at sá atburðr varð í Rómaborg hinn næsta dag fyrir Maríu messu fyrri, at ein húspreyia hafði messu heyrða ok fór heim. Ok á leið sinni áðr hon kœmi heim, þá sá hon ganga í moti sér konu, þá er áðr hafði andaz .xii. manuðum þar í Rómaborg. Þá er hon kendi húspreyian, at þessi kona var önduð, er í moti henni fór, þá tók hon at hræðaz. Þá tók [hon til orðz er önduð var[1]: „Eigi skaltu hræðaz.“ Þá spurði húspreyia þá ena önduðu konu, hve henni væri. Hon svaraði: „Hér til hefi ek verit í miklum kvölum fyrir syndir þær, er ek hefi gleymt at segia ok munat eigi, ok var þar dalr mikill, sem ek var stödd[2] ok fiölði annarra[3] manna, ok sá dalr öðrum megum[4] kalldr, svá at hvetvetna fraus, er þar kom, en öðrum megin var elldr brennandi. En í dag þá kom þangat[5] í nánd frú sancta María ok leysti mik þaðan ok meira mannfiölða en hér sé kostr[6] í Rómaborg, ok leiddi oss í fagra staði, ok bað oss þar vera, til þess er hon fylgði oss þaðan[7] til meiri dýrðar, ok hét hon, at þat mundi brátt. En ek kom á fund þinn at segia þér til þess lutar, er þú hefir gleymt ok eigi lærðum mönnom til sagt.“ Ok sagði, hver sú syndin var. „Nú ef þú gerir sanna iðran fyrir þetta, þá áttu hvílldarstaði fyrir höndum eptir andlát þitt, en þat kemr þér at hendi þenna dag at liðnum héðan[8] .xii. mánuðum.“ Eptir þessa luti sagða þá hvarf sú á braut en andaða kona. Húspreyia sagði vitran þessa ok bœtti vel afgerð sína, ok andaðiz á þeim degi, sem henni var fyrir sagt.
Fotnoter:
