Maríu jartegnir - Fra konv at Svinafelli

Fra heimskringla.no
Revisjon per 27. feb. 2021 kl. 13:18 av August (diskusjon | bidrag) (Maríu jartegnir - Fra konv at Svinafelli)
(diff) ← Eldre revisjon | Nåværende revisjon (diff) | Nyere revisjon → (diff)
Hopp til navigering Hopp til søk
Velg språk Norrønt Islandsk Norsk Dansk Svensk Færøysk
Denne teksten finnes på følgende språk ► Original.gif Dansk.gif


Noen spesialtegn vises ikke på iPhone/iPad.


Maríu jartegnir


(Fra konv at Svinafelli)


C. R. UNGER

Christiania 1871


A


A bæ virðvligum er heitir at Svinafelli varð sa atbvrðr vm nottina næstv fyrir Olafs messv hina fyrri, feck þar fagra iartegnn kona sv er Lioðey het. Hennar raði var sva til farið, at hvn var vanheil, ok hafði hvn nockvt yfvir vm þat er at van var komit þvi er hvn skylldi lettari verða. Hvn varð fragiorða digr at þvi sem optez kann verða. Hvn sofnaði eptir þat er hvn kom or baði, ok er þat var, þꜳ syndiz henne þar koma maðr j kapv svartri at rvminv, þar sem hvn hvilldi, gofvgligr i yivirbragði. Hvn þottiz vita at Gvðmvndr byskvp var kapvmaðrinn, en allt var senn at lios kom mikit yfvir hana ok biart, sva at hvn matti einskis annars merki sia þꜳ fyrst nema liossinns. „Her er nv komin Maria drottning,“ sagði kapvmaðrinn. Hvn geck at rvminv ok mællti: „Mattv þvngliga nv Lioðey.“ „Sva þicki mer,“ sagði hvn. Þꜳ mællti hin sæla drottning: „Við skolvm eiga kavp saman, þv skalltt nv taka heilsv þina af ockrvm fvndi, en þv skallt heðan fra hallda reinlifvi meðan þv lifir, þvatdaga favstvr skalltu vpptaka, ok syngia hvernn lavgardag þriðivng salltara, hafva einmæling hvernn favstvdag.“ Ok enn mællti hvn: „Þv, Gvðmvndr byskvp! seztv vndir herðar henni.“ Þangat geck byskvp at, ok þotti henne hann taka annarri hendi yfvir briost[1] ser en annarri vndir herðar. Hinn sæla Maria stravk með havndvm sinvm kviðinn ꜳ henne miok fast, ok þotti henne ser allsartt við verða. Ok hvn mællti þꜳ Lioðey: „Springa mvn nv kviðrinn minn, drottning min sæl.“ Þat heyrði ok prestr sa er þar atti heima, at hvn mællti þessi orð. Þꜳ mællti Maria aðr hvn hyrfvi ꜳ bravt: „Efnn þv nv, Lioðey! þat er ek hefvi alagtt við þik ok seg kirkivpresti þessa vitron.“ Hvn svaraði: „Enda mvn ek, drottning min sæl! sem þv byðr,“ ok mællti nockvt sva með gratravst. Þessi orð heyrði kirkivprestr þar hana mæla. Hvn vaknar ok fann þꜳ þegar þꜳ skipvn, er ꜳ var orðin vm hennar hag, stendr vpp þegar alheil ok segir kirkivpresti, sem henni var boðit, ok fara menn til kirkiv ok lofva almatkan gvð ok frv sanctam Mariam.



Fotnoter:

  1. briostz Cd.