Oda Thrymi aut Recuperatio mallei

Velg språk	Norrønt	Islandsk	Norsk	Dansk	Svensk	Færøysk	Latin
Denne teksten finnes i flere utgaver på følgende språk ►

Oda Thrymi,

aut

Recuperatio Mallei

Hafniæ, Calend. April. MDCCLXXXVII.

Luxdorph. Suhm. Thorlacius. A. Kall. Baden.

Legati Magnæani Ephori

1.

Indignabundus erat tum Vingthorus

cum expergiscebatur,

atque suum malleum

desiderebat:

barbam commovebat,

caput percutiebat:

Tellurius gnatus

manibus circum pertentabat.

2.

Atque ille id verborum

omnium primum dixit:

Audi nunc, Loki,

quod ego nunc dico;

quod non est notum

in tera usquam,

neque in coelo supra:

Deus est (furtim) spoliatus malleo.

3.

Ibant ad fulgida

Freyiae domicilia;

atque ille id verborum

omnium primum dixit:

Commodabis mihi, Freyia,

pennatam formam,

meum si forte malleum

possem investigare?

4. Freyia cecinit.

Tamen ego tibi donarem

etsi ex auro esset,

et tamen traderem (cederem)

etsi esset ex argento.

[5.

Volitavat igitur Lokius,

pennatum sonitavit indumentum,

donec exierat

Asorum finibus,

atque intraverat

Gigantum regiones.

6.

Thrymus sedebat (foris)

thursorum dominus;

canibusque suis

torques aureas torquebat,

atque equis suis

jubam tondendo concinnabat.

7. Thrymus cecinit.

Quid agitur apud Asos?

Quid agitur apud Alfos?

Cur tu solus accessisti

in Jötunheimos?

[(Lokius cecini.)

Male agitur cum Asis,

male agitur cum Alfis.

Habes tu Hlorridii

malleum absconditum?

8. Thrymus cecinit.

Ego habeo Hlorridii

malleum abconditum,

octo milliaribus

subter tellure.

Eum nemo homo

iterum recipit

nisi mihi adducat

Freyiam in uxorem (nuptias.)

9.

Volavit tum Lokius,

pennatae resonarunt induviae,

donec exierat

Gigantum regionbus,

atque intraverat

Asorum fines.

Obviam habuit Thorum

mediis in vestibulis (areis sine domus):

atque ille id verborum

omnium primum dixit.

10.

Confecisti negotium,

quemadmodum laborem?

Dic ex alto

longa eventa:

saepe sedenti

narrationes deficiunt (abrumpuntur),

atque cubans

mendacium jactat (In mentiendo est validus).

11. (Lokius cecinit.)

Confesi laborem

atque negotium:

Thrymus habet tuum malleum

thursorum dominus:

Eum nemo homo

recuperat,

nisi illi adducat

Freyiam in nuptias.

12.

Eunt fulgidam

Freyiam videre;

atque ille id verborum

omnium primum dixit.

Redimias te, Freyia!

bysso nuptiali.

Nos duo aurigabimus

in Jötunheimos.

13.

Irascebatur tum Freyia

et fremebat:

Omnis Asorum aulæ

concussa est.

Exsiluit illud magnum

monile rutilans.

Me scis natam

virosissimam,

si tecum avehor

in Jötunheimos.

14.

Cito aderant Asi

omnes in concilio,

atque asyniae

omnes in colloquio,

et de eo consultabant (inter se)

augusta numina,

quo pacto Hlorridii

malleum repeterent.

Carl Larsson: Tor som Frøya

15.

Tunc id elocutus est Heimdallus

candidissimus Asorum;

pulchre ille prospexit,

ut Vani ceteri:

Vinciamus ergo Thorum

nuptiali bysso:

gestet is magnum illud

monile flammeum.

16.

Faciamus sub eo

clangere claves;

et vestem muliebrem

circa genua defluere.

At in pectore (collocemus)

amplas gemmas

atque dextre apice

caput amiciamus.

17.

Tum sic fatus est Thorus,

severus Deus:

Me futurum est ut Asi

effeminatum appellent,

si velari me patior

nuptiali bysso.

18.

Tum loquutus est Lokius

Löveyiae gnatus:

Abstine, Thore,

istorum verborum:

Ilico Gigantes

Asgardum habitabunt,

nisi tuum malleum

tibi recuperes.

19.

Redimiebant Thorum igitur

bysso nuptiali,

atque illo magno

monili flammeo.

[20.

Faciebant sub eo

clangere claves,

et muliebrem vestem

circumfluere genua,

sed in pectore (ponebant)

latas gemmas,

atque dextre apice

amiciebant caput.

21.

Tum profatus est Lokius

Löveyiae gnatus:

Ego quoque tecum

famula ibo;

nos duo aurigabimus

in Jötunheimos.

22.

Extemplo hirci

domum sunt acti,

raptim(-que) adpliciti temonibus

properae cursurae destinati,

petrae rumpebuntur;

ardebat tellus flamma,

aurigante Odini filio,

in Jötunheimos.

23.

Tunc profatus est Thrymus

thursorum dynastes:

Surgite gigantes,

et sternite scamma;

nunc adducite mihi

Freyiam nuptum

Niördi gnatam;

ex Noa-Tunis.

24.

Accedunt huc ad sedes,

auratae cornua vaccae,

boves usquequaque nigri,

giganti in voluptatem.

Multum habeo cimeliorum;

multum habeo monilum.

Sola me Freyia

carere censeo.

25.

Eo vesperi

Ventum est mature,

atque gigantibus

cerevisia prolata.

[26.

Unus comedit bovem (integrum),

octo salmones,

bellaria omnia

quae mulieres oportebat (comedisse),

potavit Siviae maritus

modios tres medi.

27.

Tum proloctus est Thrymus

thursorum dynastes:

Ubi vidisti novas nuptas

carpere cibos avidius?

Non vidi (ego quidem) novas nuptas

carpere isthoc amplius;

neque adeo plus medi

virginem bibere.

28.

Adsedit illa lepidissima

pedisequa coram,

quae verba invenit (commoda)

ad gigantis orationem:

Nihil (cibi) gustavit Freyia

noctes octo;

ita insane cupiebat

in Jötunheimos.

29.

Inclinavit se sub byssum,

cupiens basiare:

verum ille introrsum saltu se corripuit

perpetuam per aulam.

Cur sunt infesti (atroces)

oculi Freyiae?

Opinor ex oculis

emicare flammam.

30.

Adsedit illa perelegans

famula cominus,

quae scitum invenit responsum

ad gigantis verba:

Nihil dormivit Freyia

noctibus octo,

ita furebat abire

in Jötunheimos.

31.

Intro venit dira illa

gigantum soror,

quae quidem pecuniam nuptialem

poscere ausa est:

Cedo tibi e manibus

annulos rutilos,

si adipisci cupis

amores meos,

amores meos,

omnem voluntatis inclinationem.

32.

Tunc elocutus est Thrymus

thursorum dynastes:

Ferte intro malleum

novam nuptam consecrare.

Collocate Comminuentem

sponsae super genua,

initiate nos in conjugium

Pronuba manu.

33.

Risit Hlorridio

animus in pectore,

cum ille saeviter animatus

malleum agnovit.

Thrymum percussit primum,

thursorum dynastam;

atque genus giganteum

omne (ad necem) comminuit.

34.

Percussit illam veterem

gigantum sororem,

quae quidem dotem maritam

postulaveret:

Ea cottabum (sonantem plagam) accepit

pro tinnulis numis,

ictus autem mallei

pro annulorum copia.

Sic Odini gnatus pervenit

rursus ad malleum.

---

Fotnoter: