VIII. Kong Olav og hans brødre
Velg språk | Norrønt | Islandsk | Norsk | Dansk | Svensk | Færøysk |
---|---|---|---|---|---|---|
Denne teksten finnes på følgende språk ► |
- hversu, hvé «hvor, hvor meget» foran adj. og adv.
- umhverfis, rundt omkring.
Svá er sagt, þá er Ólafr konungr var á veizlunni með Ástu móður sinni, at hon leiddi fram bǫrn sín ok sýndi honum. Konungrinn setti á kné sér Guthorm bróður sinn, en á annat kné Hálfðan bróður sinn. Konungrinn sá á sveinana; þá ygldist[1] hann ok leit[2] reiðuliga[3] til þeirra. Þá glúpnuðu[4] sveinarnir. Þá bar Ásta til hans hinn yngsta son sinn, er Haraldr hét; þá var hann þrevetr.[5] Konungrinn ygldist á hann; en hann sá upp í mót honum. Þá tók konungr í hár sveininum ok kipti;[6] sveinninn tók upp í kampinn[7] konunginum ok hnykti.[8] Þá mælti konungrinn: Hefnisamr muntu síðar,[9] frændi! Annan dag reikaði konungr úti um bœinn ok Ásta móðir hans með honum. Þá gengu þau at tjǫrn nǫkkurri.[10] Þar váru þá sveinarnir, synir Ástu, ok léku[11] sér, Guthormr ok Hálfdan. Þar váru gervir[12] bœir stórir ok kornhlǫður stórar, naut mǫrg[13] ok sauðir; þat var leikr þeirra. Skamt[14] þaðan frá við tjǫrnina hjá leirvík nǫkkurri var Haraldr, ok hafði þar tréspánu,[15] ok flutu[16] þar við landit margir. Konungrinn spurði hann hvat þat skyldi.[17] Hann kvað[18] þat vera herskip sín. Þá hló konungr at[19] ok mælti: Vera kann, frændi! at þar komi[20] at þú ráðir fyrir skipum. Þá kallaði konungr þangat Hálfdan ok Guthorm. Þá spurði hann Guthorm: Hvat vildir þú flest eiga, frændi? Akra, segir hann. Konungr mælti: Hversu víða akra mundir þú eiga vilja? Hann svarar: Þat vilda ek, at nesit þetta væri alt sáit hvert sumar er út gengr í vatnit. En þar stóðu tíu (10) bœir. Konungrinn svarar: Mikit korn mætti[21] þar á standa. Þá spurði konungr Hálfdan hvat hann vildi flest eiga. Kýr, segir hann. Konungr spurði: Hversu margar kýr vildir þú eiga? Hálfdan sagði: Þá er þær gengi til vatns, skyldu þær standa sem þykst[22] umhverfis vatnit. Konungrinn svarar: Bú stór[23] vilit þit eiga; þat er líkt feðr ykrum.[24] Þá spyrr konungr Harald: Hvat vildir þú flest eiga? Hann svarar: Húskarla, segir hann. Konungr mælti: Hvé marga viltu þá eiga? Þat vilda ek, at þeir æti[25] at einu máli[26] kýr Hálfdanar bróður míns. Konungr hló at ok mælti til Ástu: Hér muntu konung uppfœða, móðir!
____
Oversikt over det almindelige lydskifte i de sterke verber.
Infinitiv. | Imperf.ind.ent. | Imperf.ind.fl. | Fort.part. | |
I. | finn-a finne | fann | funn-um | funn-inn (Intk. -it) |
I. | slepp-a slippe | slapp | slupp-um | slopp-inn |
II. | drep-a drepe | drap | dráp-um | drep-inn |
II. | ber-a bære | bar | bár-um | bor-inn |
III. | far-a fare | fór | fór-um | far-inn |
III. | tak-a ta | tók | tók-um | tek-inn |
IV. | bit-a bite | beit | bit-um | bit-inn |
V. | bjóð-a by | bauð | buð-um | boð-inn |
V. | fljúg-a flyve | flaug | flug-um | flog-inn |
VI. | fall-a falle | fell | fell-um | fall-inn |
VI. | leik-a leke | lék | lék-um | leikinn |
VI. | lát-a la | lét | lét-um | lát-inn |
VII. | hlaup-a løpe | hljóp | hljóp-um | hlaup-inn |
Dette lydskifte kalles avlyd.
Fotnoter
- ↑ satte op et bistert ansikt (yglast).
- ↑ så (líta).
- ↑ adv. «vredt».
- ↑ blev forskrekket (glúpna).
- ↑ adj. «tre vintrer gammel».
- ↑ nappet (kippa).
- ↑ munnskjegget.
- ↑ rykket (hnykkja).
- ↑ hevngjerrig mon du (bli) senere.
- ↑ til et (eg. noget) tjern.
- ↑ lekte (leika).
- ↑ gjort; bygget.
- ↑ mange naut.
- ↑ kort.
- ↑ trespåner.
- ↑ fløt (fljóta).
- ↑ hvad det skulde (være).
- ↑ sa.
- ↑ dertil.
- ↑ at det kommer dertil.
- ↑ (måtte); kunde.
- ↑ «som tykkest»; ganske tett.
- ↑ store gårder.
- ↑ eders far (dat.).
- ↑ åt (imperf. konj.).
- ↑ i ett mål (måltid).