Forskjell mellom versjoner av «XV. Kong Olavs drøm»

Fra heimskringla.no
Hopp til navigering Hopp til søk
(Kong Olavs drøm)
 
m
 
Linje 14: Linje 14:
  
  
Er Ólafr konungr hafði fylkt liði sínu, þá váru b&#339;ndr enn hvergi<ref>ingensteds.</ref> nær komnir. Þá mælti konungr at liðit skyldi niðr setjast ok hvíla sik. Settist konungr þá sjálfr niðr ok alt lið hans, ok sátu rúmt. Hann hallaðist<ref>hellet sig.</ref> ok lagði h&#491;fuðit í kné Finni Árnasyni. Þá rann á hann svefn, ok var þat um hríd.<ref>en stund.</ref> Þá sá þeir her bónda, ok sótti þá liðit til móts við þá,<ref>eg. til møte med dem, d. e. imot dem.</ref> ok h&#491;fðu upp sett merki sín, ok var þat hinn mesti múgr<ref>den største mengde, d. e. en meget stor mengde.</ref> manns. Þá vakti Finnr konung ok sagði honum at b&#339;ndr sóttu þá til þeirra. En er konungr vaknaði, mælti hann: Hví vaktir þú mik, Finnr! ok lézt<ref>lot (for lét-t; 2nen pers. ent. imperf.; se bauzt [[X. Kong Olav i Verdalen|Kap. X.]]).</ref> mik eigi njóta<ref>nyte.</ref> draums míns? Finnr svarar: Ekki mundi pik þat dreyma, at eigi mundi skyldra<ref>skyldigere; mere fornødent.</ref> at vaka ok búast við<ref>ruste sig imot.</ref> hernum er at oss ferr; eða sér þu eigi hvar nú er kominn bóndamúgrinn? Konungr svarar: Ekki eru þeir enn svá nær oss, at eigi væri betr at ek hefða sofit. Þá mælti Finnr: Hvat dreymdi þik, konungr! er þér þykkir svá mikil missa<ref>så stort savn.</ref> í at þú vaknaðir eigi sjálfr? Þá segir konungr draum sinn, at hann þóttist sjá stiga<ref>stige (stigi).</ref> ok ganga þar eptir í lopt<ref>luft.</ref> upp svá langt, at hann þóttist sjá at himininn opnaði,<ref>upers. «himmelen åpnedes».</ref> ok þangat var stiginn til. Var ek þá, segir hann, kominn í hit efsta stig,<ref>det øverste trin (stig).</ref> er þú vaktir mik. Finnr svarar: Ekki þykkir mér draumr sá<ref>dem. pron.</ref> svá góðr sem þér mun þykkja; ætla ek þetta munu vera fyrir feigð<ref>«feigd»; det å være døden nær; «at dette betyr at du snart skal dø».</ref> þinni, ef þat er n&#491;kkut annat en svefnórar<ref>søvnørske.</ref> er fyrir þik bar.
+
Er Ólafr konungr hafði fylkt liði sínu, þá váru b&#339;ndr enn hvergi<ref>ingensteds.</ref> nær komnir. Þá mælti konungr at liðit skyldi niðr setjast ok hvíla sik. Settist konungr þá sjálfr niðr ok alt lið hans, ok sátu rúmt. Hann hallaðist<ref>hellet sig.</ref> ok lagði h&#491;fuðit í kné Finni Árnasyni. Þá rann á hann svefn, ok var þat um hríð.<ref>en stund.</ref> Þá sá þeir her bónda, ok sótti þá liðit til móts við þá,<ref>eg. til møte med dem, d. e. imot dem.</ref> ok h&#491;fðu upp sett merki sín, ok var þat hinn mesti múgr<ref>den største mengde, d. e. en meget stor mengde.</ref> manns. Þá vakti Finnr konung ok sagði honum at b&#339;ndr sóttu þá til þeirra. En er konungr vaknaði, mælti hann: Hví vaktir þú mik, Finnr! ok lézt<ref>lot (for lét-t; 2nen pers. ent. imperf.; se bauzt [[X. Kong Olav i Verdalen|Kap. X.]]).</ref> mik eigi njóta<ref>nyte.</ref> draums míns? Finnr svarar: Ekki mundi pik þat dreyma, at eigi mundi skyldra<ref>skyldigere; mere fornødent.</ref> at vaka ok búast við<ref>ruste sig imot.</ref> hernum er at oss ferr; eða sér þu eigi hvar nú er kominn bóndamúgrinn? Konungr svarar: Ekki eru þeir enn svá nær oss, at eigi væri betr at ek hefða sofit. Þá mælti Finnr: Hvat dreymdi þik, konungr! er þér þykkir svá mikil missa<ref>så stort savn.</ref> í at þú vaknaðir eigi sjálfr? Þá segir konungr draum sinn, at hann þóttist sjá stiga<ref>stige (stigi).</ref> ok ganga þar eptir í lopt<ref>luft.</ref> upp svá langt, at hann þóttist sjá at himininn opnaði,<ref>upers. «himmelen åpnedes».</ref> ok þangat var stiginn til. Var ek þá, segir hann, kominn í hit efsta stig,<ref>det øverste trin (stig).</ref> er þú vaktir mik. Finnr svarar: Ekki þykkir mér draumr sá<ref>dem. pron.</ref> svá góðr sem þér mun þykkja; ætla ek þetta munu vera fyrir feigð<ref>«feigd»; det å være døden nær; «at dette betyr at du snart skal dø».</ref> þinni, ef þat er n&#491;kkut annat en svefnórar<ref>søvnørske.</ref> er fyrir þik bar.
  
 
'''____'''
 
'''____'''

Nåværende revisjon fra 14. jun. 2018 kl. 17:54

Velg språk Norrønt Islandsk Norsk Dansk Svensk Færøysk
Denne teksten finnes på følgende språk ► Norsk.gif


Oldnorsk lesebok for begynnere


XV. Kong Olavs drøm


Er Ólafr konungr hafði fylkt liði sínu, þá váru bœndr enn hvergi[1] nær komnir. Þá mælti konungr at liðit skyldi niðr setjast ok hvíla sik. Settist konungr þá sjálfr niðr ok alt lið hans, ok sátu rúmt. Hann hallaðist[2] ok lagði hǫfuðit í kné Finni Árnasyni. Þá rann á hann svefn, ok var þat um hríð.[3] Þá sá þeir her bónda, ok sótti þá liðit til móts við þá,[4] ok hǫfðu upp sett merki sín, ok var þat hinn mesti múgr[5] manns. Þá vakti Finnr konung ok sagði honum at bœndr sóttu þá til þeirra. En er konungr vaknaði, mælti hann: Hví vaktir þú mik, Finnr! ok lézt[6] mik eigi njóta[7] draums míns? Finnr svarar: Ekki mundi pik þat dreyma, at eigi mundi skyldra[8] at vaka ok búast við[9] hernum er at oss ferr; eða sér þu eigi hvar nú er kominn bóndamúgrinn? Konungr svarar: Ekki eru þeir enn svá nær oss, at eigi væri betr at ek hefða sofit. Þá mælti Finnr: Hvat dreymdi þik, konungr! er þér þykkir svá mikil missa[10] í at þú vaknaðir eigi sjálfr? Þá segir konungr draum sinn, at hann þóttist sjá stiga[11] ok ganga þar eptir í lopt[12] upp svá langt, at hann þóttist sjá at himininn opnaði,[13] ok þangat var stiginn til. Var ek þá, segir hann, kominn í hit efsta stig,[14] er þú vaktir mik. Finnr svarar: Ekki þykkir mér draumr sá[15] svá góðr sem þér mun þykkja; ætla ek þetta munu vera fyrir feigð[16] þinni, ef þat er nǫkkut annat en svefnórar[17] er fyrir þik bar.

____


Intetkjønnsordene bøies i alm. på følgende måte:

    Den svake bøining       Den sterke bøining  
Ent.       nom.       aug-a øie       orð ord       epli eple
  gen. aug-a orð-s epli-s
  dat. aug-a orð-i epli
  akk. aug-a orð epli
Fl. nom. aug-u orð epli
  gen. aug-na orð-a epl-a
  dat. aug-um orð-um epl-um
  akk. aug-u orð epli


De sterke intetkjønnsord hvis stamme inneholder a, får u-omlyd (se ovenfor Kap. VII.) i nom. og akk. fl.; f. eks. lǫnd, fǫt av land, land; fat, kar; heruð av herað, herred. Merk hjǫrtu av hjarta, hjerte.


Neste tekst


Fotnoter

  1. ingensteds.
  2. hellet sig.
  3. en stund.
  4. eg. til møte med dem, d. e. imot dem.
  5. den største mengde, d. e. en meget stor mengde.
  6. lot (for lét-t; 2nen pers. ent. imperf.; se bauzt Kap. X.).
  7. nyte.
  8. skyldigere; mere fornødent.
  9. ruste sig imot.
  10. så stort savn.
  11. stige (stigi).
  12. luft.
  13. upers. «himmelen åpnedes».
  14. det øverste trin (stig).
  15. dem. pron.
  16. «feigd»; det å være døden nær; «at dette betyr at du snart skal dø».
  17. søvnørske.