Þiðriks saga af Bern - Þiðrecr konungr byr til veizlo

Fra heimskringla.no
Revisjon per 12. nov. 2020 kl. 08:57 av August (diskusjon | bidrag) (Erstattet OldNordicTimes med HTML-koder)
(diff) ← Eldre revisjon | Nåværende revisjon (diff) | Nyere revisjon → (diff)
Hopp til navigering Hopp til søk
Velg språk Norrønt Islandsk Norsk Dansk Fornsvensk Færøysk
Denne teksten finnes på følgende språk ► Original.gif Dansk.gif Original.gif
Original.gif


Noen spesialtegn vises ikke på iPhone/iPad.


Þiðriks saga af Bern



Mb. (også kalt Hdskr.) er et norsk skinnpergament fra slutten av 1200-tallet, som er skrevet av 5 ulike skrivere. A og B er islandske papirhåndskrifter fra midten av 1600-tallet. U er Carl Richard Ungers 1853-utgave av Saga Þiðriks konungs af Bern.

2743 viser til at teksten i Mb. er utført av skriver nr. 3. Mb og AB avviker en god del fra hverandre, derfor er begge gjengitt fullt ut. Kapitteltallene i parentes henviser til Ungers utgave.




Þiðrecr konungr byr til veizlo

[1][þiðricr konongr hevir bvit til veizlv micillar
2752 (170). |[2] Þiðricr konongr lætr bva til veizlv mikillar oc agætrar ser til tignar oc skemtanar allvm sinvm mannvm. Oc til þessarar veizlv byðr hann allvm hinvm rikastvm mannvm er i hans riki ero oc margvm vtlennzcvm hofðingiom. heyrt hevir hann sagvr til eins konongs at sa var goðr drengr oc mikill reysti maðr hann heitir Irvngr at namni. hann ræðr firir niflvnga landi. hans cona het oda hon var |[3] eins rics konongs dottir. en þessir verða atbvrðir eitt sinni með kono irvngs konongs þa er hann var eigi sialfr heima i borg sinni at til drotningarennar kœmr einn maðr þa er]


dauði Alldrians konungs

2743 (169). Ein konungr er nefndr Aldrian er reð firir niflunga landi hann uar rikr maðr oc hans kona er .i. riks konungs dottir. oc þat bar at æitt sinn at hon uar uin drukcinn þa er konungr uar æigi hæima i sinu riki. oc uar sofnuð i .i. |[4] grasgarði uti oc til hennar kom æinn maðr oc liɢr hia henni oc er hon uacnar þickiz hon kenna Alldrian konung þar. oc er hana minzt uarir þa er þessi madr brottu horfin. oc nu er þaðan liðr nockor stund er drottning ulett oc aðr hon fœði barn. þa berr þat at þa er hon er æin saman stœdd at til hennar kemr enn sami maðr oc nu sægir hann hænni þat er at hafði boritz et fyrra sinn i þeiʀa fundi oc hon uar nu olett oc þat barn a hann með hænni. en hann lez uera æinn alfr. en ef þat barn mætti upp uaxa þa sæg þvi sitt faðærni en lœyn huern mann annarra. Nu er þat sueinbarn sem mik uarir. sægir hann. oc sa man uera mikill firir ser oc opptlega man hann vera i nauðum staddr oc hvert sinn er[5] hann er sua staddr at æigi fær hann sic sealfr lœyst. þa skal hann kalla a sinn foður. oc man hann þar vera þa er hann þarf. oc nu huerfr þessi allfr sua sem skuɢi. |[6] En er þaðan liðu stundir. ælr drottning suein barn. oc heitir sa suein hogni. oc er nu kallaðr sun aldrian[7] konungs oc nu er hann .iiij. uetra gamall er hann gengr ilæika[8] með sueinum. oc er hann harðr oc sterkr oc illr viðr æignar. oc nu er honum þvi brugðit at hann er yuirliz sem troll en æigi sem menn oc æptir skapi sinu er hans a seona. oc þessu reiðiz hann mioc oc gengr til æins uaz oc ser sinn skuɢa. oc nu ser hann at hans andlit er sua bleikt sem bast oc sua folt sem aska. oc þat er mikit oc ræðilikt oc grimlegt. oc nu gengr hann til sinnar moður oc spyʀ hana hui gegna mun er hans likami er sua skapaðr. Nu sægir hon honum et sanna til sins faðærnis. oc uið uarð stœdd æin kona. oc hœyrði. oc su uar siðan friðlla þiðrex konungs af bern oc sagðe honum af trunaði þenna lut. oc þar af kom upp allt þetta mal um siðir. Alldrian konungr a með sinni konu .iij. sonu. oc æina dottur. het son hans enn ællzti Gunnaʀ en annaʀ Gernoz[9] þriðe gilser hann er þa æitt barn er þessi tiðændi geraz. en grimilldr het systir þeira. þa er Alldrian konungr leifir riki sitt oc hann fær bana þa hæuir Gunnaʀ son hans halldit æptir þui riki oc konung domi.


|[10] Þiðrecr konungr byr til veizlo

2753 (170).[11] Þiðrecr konungr lætr bua til veizlu mikillar oc agetrar ser til tignar oc skemtanar ollum sinum monnum oc til þessarar veitzlu byðr hann ollum hinum rikastum monnum er i hans riki eru. oc morgum monnum. oc hofðingium. Hœyrt hæuir hann sœgur til æins konungs at sa uar goðr drengr oc mikill rœysti maðr. hann heitir Jrungr at nafni. hann ręðr firir niflunga lande. hans kona het oda. hon uar æins rix konungs dottir. En þessir uerða at burðir æitt sinni með konu Jrungs konungs þa er hann uar æigi sealfr heima i borg sinni. at til drottningar kemr æinn maðr þa er hana uarði minzt. oc hvilir ihia hænni. oc þar af getr hon æinn sun sa heitir Hogni. oc þo at hann syndiz maðr uerit haua þa uar |[12] þat alfr. hogni var mikill maðr oc stercr oc æigi meoc uæn. Sealfr konungren a uit drottningu .iiij. sunu oc æina dottur oc heitir su Grimilldr. hinn ællzti konungs sun heitir Gunnaʀ oc annaʀ Guðzormr. þriði Gernoz feorðe Gisler.


Fra Gunnari konungi oc hans brœðrvm[13]

276.3 En þa er jrungr konungr fellr ifra. þa tecr Gunnaʀ sun hans hinn ællzti v rikinu. oc þui verðr hann hallzi. þiðrecr konungr hæuir sanna frett af honum oc sendir orð Gunnari konungi at hann skal koma til hans ueizlu oc þiɢia þar mikinn soma oc tign. oc sua byðr hann broður hans Hoɢna oc Guthormi. Oc er senndimenn þiðrex konungs koma afund Gunnars konungs. þa tecr hann með þocc oc vinattu boð þiðrex konungs. oc lez fara munu at visu. oc sua Hoɢni broðir hans. En Guthormr er heima. firir þvi at hann er seucr. Nu feʀ Gunnaʀ konungr til veizlunnar með sina menn til bernar. oc er hanum þar vel fagnað. oc er nu veizlan albuin með ollum hinum bæztum fongum er til þarf at haua. oc eru saman settir allir hinir tignuztu menn. oc hinir hæztu uinir.


|[14] her nefnir kappa Þiðrex[15] konungs

2773 (171). Allir sitia þessir a æin pall þiðrecr konungr oc Gunnaʀ konungr. oc Hogni. oc Hilldibrandr. oc Hornbogi jarl. A vinstri hond honum sat Viðga oc Avmlungr. Þettleifr oc Fasolld. Sistram oc Villdifer. Herbrandr en vitri oc hin viðforle. Heimir grimmi. oc þat mæla nu allir er þar varu at alldrigi sa tigurlegri menn alla ne iamrausta komna i æina holl. ne meiri abburðar menn firir sacar allrar atgervi en þar uoru þa komnir.


|[16] Fra vapna bunaði[17] þiðrex konungs

2783 (172). Þiðrecr konungr hafði skiolld a þessa lund steindr rauðum steini oc amarkat með gulli leon oc hans hofuð[18] horfir upp æptir skilldinum. oc fœtr taka sporðen. En siðan er þiðrecr uarð konungr yuir bern. toc hann þat mark sua at yuir hofði hans stoð korona af gulli. oc þvilikt mark hæuir han a merki sinu oc sœðli oc vapnroc. oc þar af ma han kenna huar sem hann riðr. oc hverr er skrifa vill hans liknæskiu þa geri han sua. En þetta mark hævir hann af þvi at sua sem leon er allra dyra mestr at virðingu. oc at hug. oc við hann eru oll dyr rædd er i verolldunni eru. Sva var oc þiðrecr konungr uræðin oc yvir maðr allra manna. En allir voru v hann ræddir. oc firir hans uapnum oc ænngi maðr skylldi sa haua leon a sinum skilldi at fornum sið er nockot sinn vill flyia.


Fra vapna bunaði hilldibrands

2793 (173). Hilldibrandr enn gamli hæuir skiolld með sama lit oc þiðrecr konungr oc a skrifot borg með[19] hvitum steini oc gylltir turnar. |[20] oc er su borg skrifuð æptir bern. En þat gegnir þvi at hilldibrandr hæuir þat marc a ollum sinum uapnum oc hann hæuir merki oc uapn rock allt með sama lit. oc þiðrecr konungr af þvi at alldrigi vill hann lœyna þvi at hann er þiðrecs konungs maðr. huar sem hann riðr. oc ænskiskonar navð oc uandræði vill hann sic með þvi firra[21] at lœyna þeiʀa vingan.


vapna bunaðr heimis

2803 (174). Heimir en mikillati hæfir oll uapn a þessa lund morkuð hann hæuir skiolld blan oc a [markaðr hestr með[22] bleikum lit. oc þat er skrifað a allri hans hærneskiu. oc merkir blar litr kallt briost. oc grimt hiarta. En sa hestr merkir iðn ætt manna hans oc þui at hann er enn bezti ʀiddari.


vapna bunaðr Viðga ens sterca

2813 (175) Vidga Velent son uar syndum a þessa lunð. hann hafði huit har sem gras þat er lilia heitir oc þyct oc liðaðiz allt i stora locka. oc sitt har hæuir hann. oc biart andlit oc allan likam hæuir hann hvitan sem sneo.[23] hans augu uoru snor sua at uarla matti i gegn sea. ef hann uar reiðr. En ængi maðr ma han langleitan kalla ne breiðleitan firir þui at allt var við sic hans andlit. oc var þo mikit oc at ollu fagrt oc harðlikt. oc þa er han var reiðr uar hans andlit raut sem bloð oc grimlikt. han var allra manna þeira hæstr sem æigi uoru risar kallaðir hærðimikill bæði þyckr oc breiðr miðmeor. oc allra mana bæzt limaðr retuaxinn. oc at ollu uar hans uoxtr sua at allir sogðu at ængi maðr hæfði set kurteisara eða tigin mannlegra. han var lundaðr a þann veg. kyʀlatr oc hugat samr. oc er hann sat með felogum sinum. oc fatt var mana i hia þa |[24] var han glaðr oc malrœtin. en optazt famalugr í feolmenni. orðfœrr oc spacmalugr þa er han var a stefnum. hoguærr oc litillatr v vini sina. þa er hann kemr i her oc hann er með vapnum sinum þa var hann þægar sua grimligr at alldrigi[25] var þat gort i [ænskiss konar[26] hernaði. er honum þœtti þa hormulekt. œrið var hann sterkr. oc mikill hugmaðr. oc at allri atgervi var han firir flestum monvm þeim er skapaðir haua verið. Viðga en sterki hafði alla herneskiu huita at lit. skiolld sauðul vapn rœck. merki hialmhavt a |[27] er markat hans skilldi með rauðum steini hamaʀ oc tong. oc i þeim skilldi eru .iij. karbunkuli steinar. oc þetta mark er æptir æðli foður hans. hann er smiðr oc allra manna hagastr i uerolldunni. en gimsteinar iij merkia moður hans. a hans hialmhætti er skrifaðr ormr af rauðu gulli sa er slangi[28] heitir. fullr af æitri. firir þvi berr hann þat mark yuir sinu hofði at ængi skyli i dyliaz at han ser hue mikit hans skap er. oc reiði þeim er firir uerðr oc moti vill bioðazc. a hans sœðli oc a hans vapnrock[29] er sami ormr. oc a hans merci er sama mark oc a hans skilldi birti hans hærnæskiu markar[30] þat at sem lengsta leið mætti hann kennðr vera huar sem hann riðr.


herbunaðr Hornboga jarlls

2823 (176). Hornbogi jarll var i viðrliti biartlitaðr. oc allra manna var hann venstr oc tigulegastr at aliti oc ollum vexti. skiotligr oc snofurmannlegr i ollum hætti. karhofðaðr mæðal maðr at ollum uexti firir þui at han var optast hia þeim er nalega voru risar hia þui sem annað mannfolk þo var hann hinn sterkasti. oc ænn meiʀ var þat með abburð hversu hann var frœcn v skiolld oc suerð oc spiot. oc af ollum þessum er nu eru taldir. var ængi iam goðr bogmaðr eða spioti at skiota. hann var oc sua goðr ridðari at alldrigi kom hann þar i orrostv eða æinuigi at hann skildizc v sinn hæst m usœmð. hann var falatr. oc leoðlynðr optlegast. en aþingum oc stefnum var hann greiðmælltr oc fagrmalugr æinarðmælltr oc sneallmælltr oc hamælltr. oc vel romaðr. spakr at viti skiotr i alitum oc skœrunglyndr. oc reð hvert rað þui spaclegra er hann hugði lengr at. drenglyndr diarfr i ollum lutum. oc œrit raustr. hornbogi jarll hafði skiolld oc alla hærnæskiu m brunum[31] lit. a hans vapnum var marcaðr haucr af gulli. oc firir honum fleuga .ij. fuglar. oc þat sama marc hævir hans sun avmlungr. þat markar hans uapna litr oc þessi skrifan ʀiddara skap oc sua sem opt fleuga .ij. fuglar firir haukum. sua opt atti hornbogi jarll æptir at riða sinum ovinum m sua snaran hug. oc sua fleota ferð m sinn |[32] hin goða hæst at þat ma iafnaz v havkinn. En brun litr hans vapna mercir hans tiginleik ok kurteisi. hornbogi jarll var enn rikasti oc hinn vinsælasti sua at af |[33] honum gengu sogur viða um lond. uitt land oc storar borgir a hann oc marga riddara. oc œrit lausa fe. oc þetta allt spurðe þiðrecr konungr af bern oc firir þui sendi hann honum orð at koma til sin oc með þessu œrenði sendi hann sinn bæzta mann hilldibrand oc sin hinn goða þionostu mann heimi.


Fra Avmlungi oc hans vapna profan

2833 (177). Aumlungr son Hornboga jarls var likr fæðr sinum i aseonu oc a harslit oc a allan likama. oc æigi var hann minni maðr ne ostercari. oc allgoðr ʀiddari oc hinn diarfasti. oc oforseall hættinn i bardœgum villdi annat huart vinna frægð eða fa bana. oc all mikill var hann ofkaps maðr a giarn oc gott þotti honum at vera lofaðr. oc til þess villdi hann uinna alla luti bæði i mann hættu oc litillæti. i milldi oc vilsinni v sealfan sic at þola margskonar ravn firir sit nafn.


Fra vapnabunaði Sintram

2843 (178). Sinntram af fænidi hann var fagrleitr. leoslitaðr oc æigi mikil leitr. oc hans anndlit er fagrt oc vel vaxit. fogr avgu hæuir hann bleikt har oc rœckr nockot. sitt oc þyct. halslangr nakcuað. oc allan likam hæuir hann huitan. har oc æigi digr. hans hændr oc fœtr eru sua fagrir at ængi maðr sa mann betr limaðan. fimr oc vel stercr. oc hinn mæsti at gerui maðr oc allra manna er hann mestr kurteisis maðr skapaðr a allan uoxt hann er leik maðr mikill oc gleði maðr dryckiu maðr. malsniallr skœrunglyndr oc skiotraðr. oc yfrit ravstr til vigs. milldr litillatr. kapsamr. Sinntram hæuir marc a sinum vapnum a þa leið at hans skiolldr oc oll hærnæskia er grœn sem gras. oc amarkaðr dreci brunn et œfra en rauðr et næðra. þetta marc iarteinir huersu hann var staddr firir drecanum oc hue mickla sœmð hann a at launa þiðreci konungi mæðan hann liuir. er hann lœysti hann af drekans munni. hans hinn grœni vapna litr þionar þar til er[34] hit bæzta suerð er[35] hann atti hafði grœnan lit.


Fra vapnum æcka oc fasolld

2853 (179). Fasolld oc æcka voru sua likir at varla matti kenna huarn fra œðrum of a seonu eða uœxt. bleicharir oc hrockinharir. oc leoslitaðir. breiðleitir ravðbleict skeɢit. oc liðaðizt nockot. fogr augu hœfðu þeir. digran halsinn oc æigi langan. mikklar herðar oc sterc|[36]ligar oc æigi eru þeir sua hauir sem þeir eru furðulega þreclegir. vel hæntir oc vel fœttir[37] stercir oc goðir ʀiddarar. oc vel kunnu þeir v skiolld oc suerð. þeir eru mikillatir oc dramb|[38]samir oþyðir famalgir. uel lataðir skarz menn miklir of vapn eða klæði vingoðir fastuðgir. kapsamir þralyndir. agiarnir oc inir raustustu i ollum mannronum.[39] Fasolld en stollzi hæuir skiolld oc alla hærnæskiu sem gull. oc markat a leon m rauðu sem þiðrecr konungr firir þat uttan at þetta leo horfir um þueran skiolld. oc æigi með koronu. Sama mark hafði haft Ecka hans broðir. En gegnir þvi sem fyʀ hafði verit sagt at þeir brœðr haua leo a sinum vapnvm. oc hælldr skulu þeir fa bana. en flyia nockverskonar nauð. En rauðr litr þeiʀa vapna mercir capp oc ufrið.


fra Þettleif danska

2863 (180.) Þettleifr biturulfs son var iarpr a hár oc rettháʀ oc þyct meoc[40]. hann var mikilleitr i andliti. hans næf var hatt oc þunt oc var hans andlit allt v sic. æigi meot oc þo langt. vel œygr oc vænn maðr synum æcki leoslitaðr en þa er hann var reiðr þa var han folr sem aska. allra manna var han mestr a hæð oc a digrleic. oc hinn vaskasti a allan uoxt. hans lunderni er a þessa lunð han er allra manna glaðastr. oc litillatastr v hvert barn. oc alla skemtan oc leica ma v han æiga. en minnzti maðr hvar sem han kom. han er diarfmælltr firir tignum monum þo at honum se okunir. oc sua oc i feolmenni. oc diarfr er han i ollum lutum. sua at varla fæzt hans maci. stercr oc fimr v alla leica harðr oc grimr v alla ovini sina. oc i orrostum eða holmgongum. þrar oc æliunmaðr mikill. sua at hans iafningi hævir varla fengiz. Þetleifr danski hæuir marc a sinum vapnum með dœck blan lit. a hans vapnum er markað þat er þyðeskir menn kalla alpandyr. en væringiar[41] fil. af gvlli lagt. en firir þvi hævir hann með þvi markat sin uapn at Sigurðr gircr enn gamli reið æinum fil. oc v |[42] þetta allt saman haði þettleifr danski mikcla orrostu oc feck sigr oc sœmð hans enn dockblai skiolldr a honum ser litt hoɢ sua at han bregði sinu yvirbragði. oc þar til let hann gera sinn skiolld. fyrsta sini at sem bæzt þœlði han oc sem minzt brygðiz hann i ænskiss konar nauð. firir þvi hævir hann gull a sinum skilldi at hans moðir er tiginborin.


fra Villdifer

2873 (181). Villdifer en dramblati oc hin kapp sami hans har er dœkt en andlit leost. oc langt oc vel vaxit. nockot bivgnæfiaðr oc havclegr i avgum. har oc herðibreiðr oc vel vaxinn. fagra hond hævir han oc hvita oc digran arm oc stercan. hann er allra manna fimastr oc vel ærn. Atgervi maðr mikill iallzkonar leikum. hann er vitr oc raða maðr mikill. stilltr vel iskapi oc skavrunglyndr. oc diarfr ef hann skal firir raða oðrum monnum. en listvgr oc kurteis |[43] ef hann skal þiona oc nackuat vndir hyɢiu maðr oc en harðasti iorrostum oc sigursæll. Villdifer hin frœkni markaðe sin uapn a þenna veg at a hans skilldi er skrifaðr æin golltr oc æinn biorn með dœkcrauðum lit. En gulan hævir hann lit a skilldi. oc um utan dœckravða rœnd. oc þuilikan lit hæuir hans oll herneskia. þat iartegnir hans bunaðr villdigolltr. Þat er a þyðesku villdifer firir þvi er han kallaðr sva at han er alldrigi með sinum frændum. oc æigi a sinni fostr jorðu. hællðr iafnan m utlenzkum hœfdingium. villdigolltr er allra dyra frocnastr oc verstr v at æiga þeim er veiðir. en biorn er firir þvi a hans uapnum. at þar með rosar[44] han þvi at hann kallaðez .i. biorn þa er han lœysti vt sinn felaga Viðga. þvi hævir villdifer sundrlita hærneskiu oc annan veg en aðrir[45] kappar at han vill lata kenna sina ferð sua langt sem huerr ma sea.


fra herbrandi enum viðfœrla

2883 (182). Herbrandr en viðfœrli er iarpr a harslit oc hrockinhaʀ oc dœycklitaðr oc þo faul litaðr. skarpleitr oc liðr anefi. brunt skeɢ oc liðaz oc tuikvislot langt andlit oc æigi meoc breitt oc frecnott. augu snœr. oc æigi er hann ven oc æigi er hans andlit fagrt oc er þo harðlict oc grimlikt. mikill maðr vexti |[46] har oc velvaxin. oc stercr. oc allra manna kann hann bæzt a hesti. spekingr mikill. mælsku maðr fagr orðr. harðmælltr diarfr. vaskr forvitin glogþeckinn. minnigr ospaʀ af sealfum ser i mannrœnum. herbrandr hævir skiolld oc alla herneskiu at rauðr er allr skiolldrin oc lagðr a [skotælldr með gulli sem logi. en[47] skotælldr er a hans uapnum er harðara flygr oc siðr firir færsk en ængi litr annaʀa þann er ihærnaði se hafðr. þar til er iamnað iorrostu er herbranðr riðr at [sva sem[48] skotælldren flygr oc er alldregi kyʀ. þa er hann skal til vapns hava. sva er oc herbranðr er alldrigi var kyʀ oc naliga hævir han farið vm alla verolldina.


fra Gvnnari konungi oc hans vapnum

2893 (183). Gvnnaʀ konungr var leos haʀ oc breiðleitr. leost skeɢ oc skamt herðibreiðr leoslitaðr oc haligr at ollum uexti syndum kurteiss stercr oc allgoðr ʀiddari oc haucligr er han sat a sinum hæsti oc vel kann hann asinum hæsti v skiolld oc suerð oc skot. hann er aręðiz maðr mikill frocn oc oforseall. grimr. glaðr oc millðr af fe. avðtryɢr v vini sina. tallyðin goðr drengr. harðr v sina ovini. Gunnaʀ konungr hævir alla hærnæskiv hvita sem silfr oc er amarkað hans skilldi orn æin oc korona a hofði. þat marc berr han a ollvm sinum vapnum. en firir þvi at han er konungr berr orn koronu a sinu hofði. En firir þvi hævir han sic sua markaðan. at avrn er kallaðr konungr allra fugla. oc hans vapn erv avðkend. oc scyrlit. sua kemr han oc alldrigi með morgum monnum at æigi ma skiott hann kenna af ollum sua er han kvrteis[49] oc hœverskr.


fra vapnabunaði hogna broður

2903 (184). |[50] Hœgni broðir hans hævir har suart oc sit oc nockorr sueipr i. langleitr nef mikill brvnsiðr dœkt skeɢ oc allr er hann dœkclitaðr harðligr andlit hævir han grimlikt .i. auga oc er þat helldr snarpt oc frœcnlekt. mikill vexti har oc digr a allan voxt. oc þa er hann kemr isin herclæði er hann huarttveɢia sœmilegr oc |[51] þo ogvrlegr. oc han er allra manna sterkastr oc in bæzti ʀiddari. oc æigi siðr er han holmgongu maðr oc su kempa. han er spacr maðr at viti forseamaðr mikill oc þyðr oc falatr. grimr oc kappsamr. got hiarta hævir han oc hugprutt. skiotr til allz er han vill gera þralyndr æinfalldr. harðuðigr oc oarmvitigr. Hogni hævir vapna marc með sama hætti oc Gvnnaʀ konungr broðir hans. hans skiolldr oc oll hærneskia er lagt meðr silfri oc avrn er i stendr hans vapnum. er steinðr rauðum steini. þetta marc silfri lagðr skiolldr ef hann er borin isolskin þa glitrar hann oc birtir sua at ængi fær igegn seð langa rið þætta bragð var vitrlikt. sem van var at honum. þat er nu aftekit i sœgum þyðeskra manna at ængi skal bera aholm silfrlagðan skiolld eða buklara. hans œrn var æigi koronaðr firir þvi at hann var æigi konungr.


fra Sigurði svein

2913 (185). Sigurðr suein hans har er brvnt oc fagrt oc liðaz ilocka stora. oc hans skeɢ er skamt oc þykt. oc með sama lit. hanefiaðr breitt andlit oc stor bein. oc hans avgu erv sua huoss. at fair menn munu vera sua diarfir at þori at lita undir hans bryn. hans hœrund er allt sua hart sem siɢ villigaltar eða horn. at [ænskiss konar[52] vapn bita a. hans herðar eru sua miklar a at sea at sua er sem .iij. menn se a þyct. hans likami er allr skapaðr v sic a hæð oc digrleic þan veg sem bæzt ma sama oc þat er mark of hans hæð. þa er han hæuir gyrt sic sinu suerði gram of sic miðian er var .vij. spanna hatt. oc þa er han oð i rvgacr alskotin tecr niðr dœɢkorin a acrin uppstandanda. oc þo er hans afl meira en voxtren. oc vel kann hann suerði at beita eða spioti at skiota eða leɢia. eða skilldi hallda. eða boga spenna. eða hæsti at riða. oc margskonar kurteisi oc hœverskv er hann nam aunga alldri. hann er sua vitr maðr at suma luti veit han firir þa er eigi eru fram komnir. oc han kann oc skilr rœdd fugla. oc þar af koma honum fair lutir at ovorum. han er maldiarfr oc giarn raða v vini sina. malsniallr oc langtalaðr. oc æcki mal tecr han þat tala at han skiliz fyʀ v en sua skal synazt þeim er hœyra sem a œngan veg |[53] mægi vera næma sua sem hann mælir. oc þat er hans scemtan at veita lið vinum sinum eða gengi eða rœyna sealfan sic a nackuara lund. istorvirkivm oc taka fe oc gersimar af sinum ovinum. oc geva sinum vinum. oc alldrigi skortir hann hug. En alldrigi varð han ræddr assinni ævi. Sigvrðr suein hævir markað sin skiolld aþann veg han er lagðr rauðu gulli oc askrifaðr æinn dreki dœckbrun et œfra. en fagr ravðr |[54] et næðra. oc a þann veg er markaðr hans hialm hœttr oc hans merci oc hans sœðull oc vapn rockr oc firir þvi er han sua markaðr at þægar er hann er senn. þa ma vita hverr þar riðr. oc sva er hann frægr er hann drap þann mikkla dreca. er vęringiar kalla faðmi oc firir þvi ero oll hans vapn gullbrunat at hann er um framm alla menn at drambi oc kvrteisi. oc allri hœversku. naliga i ollum forn sœngum. þa er allir eru talðir enir sterkustu oc hinir frægustv. oc hinir milldastu kappar oc hofðingiar. oc hans nafn gengr i ollum tungum firir norðan griclandz haf. oc sua man vera mæðan verolld stendr.


fra Sifka

2923 (186). Sifca hans har er ravtt sem bloð. eða rosa grasit. oc karhofðaðr. hans andlit er leost oc ravðfrecnottr. oc biartan likama hævir han oc allan fręknottan. rautt skeɢ heuir hann oc hællðr sitt. fagra aseonu. mæðalmaðr at hæð. oc þo er han stercr at afle oc riðr hest alluasklega. oc mikill er hans gervileicr[55] um marga luti hann er vitr maðr oc þolin moðr. langræcr oc vndirhyɢiv maðr mikill. bliðmælltr fagr mall grimr illgiarn. otrur harðr var hann. Oc hans nafn mun iafnan vppi vera.


fra Hilldibrandi meistara

2933 (187). Meistari hilldibranðr hævir þann lut vm framm alla kappa ibern at han kann þat slag m sverði at ængi maðr matti koma firir sic skilldi hvar sem hann kemr i vig. oc optazt fær han sigr a æinu hoɢui oc v þat sama er hans getið hvar sem hans nafn er ritað eða fra honum sagt.


fra Heimi

2943 (188). Heima en mikillati fær af þvi mestan metnað m þvi |[56] er han er frœcn oc mikill berserkr. er hann mælti v þidrec æptir þeiʀa holmgongu. at þiðrecr konungr myndi vera yvir ollum monnum i verolldu at afli oc hvg. oc þar með var hans sverð betra kostum en flest vapn oc hialmr harðari en fyʀ hæfði hann seð[57] ænskiskonar stal. oc v hans bryniv feck hann ængi maka. Oc œrit er hans skiolldr stinnr. En sua goðr drengr oc mikill hœfðingi. hvi barðiztv a sua vandum hæsti. at hann feck æigi borit þik. oc æigi stoz hann æitt lag. Ec veit i. hæst herra. oc er nu .iij. uetra gamal oc ef þv kemr a hans bac þa skalltu leɢia þinv spioti oræddr hver sem þv villt. oc ec leɢ þer at veði mitt hœfuð at fyʀ skal. racna þinn enn sterci armr oc inn digri en hans ryɢr skyli vikna. Nu suarar Þiðrecr a þessa lunð. Mattu fa mer hæst þenna er ec skal æigi meiʀ ræðazc of han i orrostu eða turniment. en sealfan mic. þa skal ec gera þic mestan mann oc mer næstan þa er fra er tekinn hilldibrandr meistari af ollum minum monnum. Oc af þessu orði reið heimir heim aptr til sins fœður studars. oc tecr af hans stoði .i. fola hann er blæikr at lit .iii. uetra gamall. meiri en ængi maðr sei fyʀ hest. hann er vel ramr alaup hann heitir falka. oc með þeima hætti riðr hann heim til bernar. oc gefr Þiðreki konungi. oc þetta launar þiðrekr konungr honum vel mœrgu sinni.


[2752 (170).[58] |[59] hana varði minnzt. oc hvilir i hia henni. en þar af getr hon einn svn sa heitir hogni. oc þo at hann syndiz maðr verit hava þa var hann þo alfr. hogni var mikill maðr oc stercr oc eigi mioc vænn. Sialfr konongrenn a við drotningv .iiij. svnv oc eina dottvr. oc heitir sv grimhildr. hinn elzti konongs svn heitir Gvnnaʀ en annaʀ Gvthormr. þriði Gernoz fiorði Gisler.


her segir fra Jrvngi konongi oc hans svnvm
2762. En þa er irvngr konongr fellr ifra. þa tecr Gvnnaʀ svn hans hinn ellzti við rikino oc þvi verðr hann hallzi. þiðric konongr hevir sanna frett af gvnnari kononge oc senðir hanom orð at hann scal coma til hans veizlv oc þigia þar mikinn soma oc tign oc sva byðr hann hogna brœðr hans oc Gvthormi. Oc er sendimenn þiðrics konongs coma a fvnd Gvnnars konongs þa tecr hann með þocc oc vinattv boð þiðrics konongs oc lezc fara mvnv at visv oc sva hogni broðir hans en Gvthormr er heima firir þvi at hann er sivcr. Nv feʀ Gvnnr konongr til veizlvnnar með sina menn til bærnar. oc |[60] er hanom þar vel fagnað er nv veizlan albvin mẻð allvm hinom beztvm fangvm er til þarf at hava oc ero nv saman settir allir hinir tignastv menn oc hinir beztv vinir.


her nemnir kappa þiðrics konongs
2772 (171). Allir sitia þessir a einn pall. Þiðricr konongr oc Gvnnr konongr. hogni oc hildibrandr hornbogi iarl. A vinstri hond hanom sat Viðga oc Amlvngr. Þetleifr oc fasold. Sistram oc Vildiver. herbrandr hinn vitri oc hinn viðforli. heimir grimmi. oc þat mæla nv allir er þar varo at aldrigi sa tigvrlegri menn alla ne iamravsta comna i eina holl ne meiri afbvrðar menn firir sakar alrar atgœrvi en þar varo þa comnir.][61]


Þiðricr konongr rœðir vm frœcnleic manna sinna

2952 (189). |[62] Nv mælti þiðricr konongr. er hann ser a tvær hendr ser. Mikit ofrefli er her saman comit i eina holl af þessvm hinvm dyrvm drengivm hvat manna mvndi sa vera er sva diarfr mvndi vera at hann myndi etia sinv kappi her við. Oc her sitia a einvm palli .xiij. menn oc ef þeir coma i sin vapn oc a sina hesta. þa væntir mic at riða scvlv þeir mega ifriði vm alla verold sva at aldrigi[63] mvnv fazc iamningiar þeiʀra oc aldrigi þeir er hava mvnv diarfleic til at visa mvnv einvm spiotz oddi moti þeim. Oc ef noccorir væri þeir menn er sva diarvir |[64] væri eða kapsamir oc ovitrir at eigi kynni at ræðaz vart hit |[65] micla afl oc aræði oc var hin hvassv sverð oc hina harðo hialma oc hina stinnv skialdv oc þær sterkv brynior oc þa hina skiotv hesta er iamvel drepa menn sem hit ovarga[66] dyr. þa mvndo þeir dœma sec bratt til bana.


herbrandr hinn vitri merkismaðr svarar þiðric konongi

2962 (190). Herbrandr hinn vitri merkismaðr konongsens tecr til orða oc annsvarar konongenvm. hættv heʀra oc tala eigi þar vm lengr. firir þvi at varla vitv þer hvat þer mælit. þv ert eitt barn oc vist mælir þv af kappi oc af oviti er þv hygr engan þinn iamningia vera ne þinna manna.


herbrandr segir þiðric konongi af bertangalandi

2972. Ec kann at segia þer af einv landi þvi er heitir bertangaland. þar ræðr firir sa konongr er heitir jsvngr. hann er þeiʀra manna sterkastr oc aprastr við at eiga er ver havum spvrt til. hann a .xi. svno oc ero þeir með sama hætti[67] oc faðir þeiʀra. hann hevir einn merkis mann þann er heitir sigvrðr sveinn. hann er afrecs maðr sva mikill vm alla lvti at eigi mvn meiri finnaz með þeim manni er kempa scal vera. Alt hans harvnd er sva hart sem horn. oc fa ein vapn bita ahanom oc sva er hann stercr at skiott mvndi hann binda hvern varn er cœmi til vigs við hann oc tœki hann handom. hann hevir eigi verra sverð en þer havit konongr. þat sverð heitir gramr oc þann hest hevir hann er grani heitir. hann er broðir falka oc skemmings oc rispa oc miclv beztr af allvm þeim. Gramr er oc allra sverða bazt. vel kann þat at skeina hialma oc scioldo eða mannabein svndr at skera. oc her eptir ero oll hans annvr vapn. Oc þess væntir mic ef þv kœmr til vigs við þessa menn er nv hevi ec vm rœtt firir þer at aðr en þv komir heim segir þv þat til ef þat verðr heldr en eigi at þv comt aldrigi fyʀr i iamstora mannravn sem her scaltv coma. oc þess scaltv mer samqvæði gialda ef þv kœmr oc sva hveʀr annaʀa þinna manna.


Wapna mark Þidreks

104. Capitule.[68]

274a. Einn kongur hiet Alldrian er ried fyrer Niflungha lanndi [og var rikur kongur. Hans kona[69] var ein kongs dóttir. ok þat bar |[70] til eitt sinn ath hun ward vindrukkinn þa er kongur[71] ei heima i sinne borg og var [hun sofnut vt[72] j sinumm grasgardi. ok til hennar kom madur og legst med[73] henni. ok er[74] hun vaknar þikkist hun kienna ath þar er kominn Alldrian kongur. ok er hana minnst varer er þessi madur brott[75] horfinn vꜳveifligha [frꜳ henne.[76]

Ok nv er þaþann [lidur nokkur stunnd[77] þa er drottning vlett og ꜳdur hun [ali barn[78] þa ber þat ath ath[79] hun er einsaman stødd ath |[80] til hennar [er kominn[81] sami madur og nv sagdi hann henni þat er ath [hefuer borist hid fyrsta sinn[82] i þeirra funndi ok[83] hun var nv vliett og þad barn atti hann vid[84] henni. Enn hann letst[85] vera einn ꜳlfur. Enn ef þat barn mætti vaxa[86] skalltu seigia honum[87] sitt faderni enn[88] leyna hvern mann annaʀa. Nu er þat sveinn[89] sem mik warer [þa man sa sveinn mikill werda fyrer sier[90] og [mun optt[91] verda j naudum staddur [og hvert sinn er hann er suo illa staddur[92] ath ei fær hann sik sialfur leyst þa skal hann kalla ꜳ sinn fødur.[93] ok nv hverfur þessi ꜳlfur [j brott.[94]


Fra Hogna er hann war fæddur[95]

Enn er þadann lidu stunnder elur drottning sveinbarn og hiet [Hogni og er[96] kalladur son Alldrians kongs ok [nu er hann iiij vetra gamall er hann geingur[97] j leíka med sveínumm ok er hann hardur og sterkur og illur widureignar ok nv er honum þui brugdit ath hann see[98] yferlitz sem trøll enn[99] ei sem menn. ok epter hans[100] skapi er hans asiana. ok þessu reidist hann miogh og geingur til[101] vatz og sier sinn skugga. ok nv sier hann [ath hans andlit er[102] bleikt sem bast og følt[103] sem aska [ok er þat mikit og rædilight.[104] ok nv geingur hann til sinnar módur og[105] spyr hana hvi[106] gegna mun[107] er hans likami er suo skapadur ok nv seiger hun honum hid [sannasta vmm[108] hans fadirni og [vid var stødd[109] ein kona |[110] og heyrdi og var su siþann frilla [Þidrikz kongs af Bern[111] og sagde honum j[112] trunadi þenna lut og þar af kemur vpp allt þetta mꜳl vmm siþeʀ.


Fra Alldrian Kongi[113]

Alldrian kongur ꜳ vid sinne konv iij sonu. hiet[114] hinn ellsti Gunnar annar Gernoz.[115] [þridi Gisler.[116] hann er þa eitt barn er þessi tiþindi gerast. enn Gudrun[117] hiet þeirra syster. þa er Alldrian[118] fær bana [tók Gunnar son hans þat ʀiki og kongdom.[119]


Fra Þidreki Kongi[120]

275a. Nu er þatt eitt sinn ath Þidrekur kongur j[121] Bern lætur gera veitslu[122] og nv vill[123] hann samann setia alla sina[124] vine og hina mestu menn þa er i hans ʀiki eru. Til þessarar weitslu stefner hann ekki morgumm monnum helldur velur hann [till hina gøfgustu menn[125] og setur þa alla j eitt samsæti. bædi jnnlendska menn og vtlendska.

276a hann hefuer nv[126] og sanna frett af þessum[127] kongi Gunnari ath hann er [afburdar maður og[128] godur dreingur og hreysti madur mikill og suo[129] hid sama hans bródir Høgni og [Gernoz og Gisler og sender menn ꜳ hans funnd og bydur honum ꜳ sinn funnd.[130]

Nu koma senndimenn ꜳ fund Gunnars kongs og [bera vpp[131] sin eyrendi, enn kongur tekur med [þakk hans winattu lietst[132] ath visu fara munnu[133] og med honum Hogni, [enn Gernoz er[134] þvi heima ath hann er siukur. Nu fer Gunnar kongur vid[135] sina menn[136] ath heimbodi sem ætlat var, ok er su weitsla nv allbuinn með ollum føngum þeim[137] er til þarf.

Ok nv eru samansetter aller hiner tignustu menn og hiner bestu viner Þidreks kongs.

277a. þesser aller sitia [nv j[138] einn pall. Þidrek kongur og Gunnar kongur Hogni bróder hans Hilldibrandur og Hornbogi jarl Ømlunngur[139] son hans Widga[140] hinn sterki, Þettleifur Danski Fasalld stollzi Sintram af Fenidi. Willifer hinn kappsami. Herbrandur hinn vitri og hinn[141] vidførli Heimer hinn grimmi. ok þat mæla nv aller, ath |[142] varla sæi[143] j einni høll tignari menn[144] fyrer saker allrar athgiørfi enn nv eru þar komner.


Wapna mark Þidreks[145]

278a. Þidrekur kongur [af Bern[146] hafdi skiolld ꜳ þessa lund [hann er ʀaudur sem blód[147] og ꜳ markadur leo med gull hans hofud horfer[148] vpp epter skilldinumm. [Enn siþann er[149] Þidrek vard kongur j Bern tok hann þat mark suo ath yfer[150] hofdi Leoninu[151] stod hans korona af gulli. og þuilikt mark hefer hann ꜳ sinv merki [og sodli.[152] enn þetta mark hefer hann [fyrer þui ath[153] suo sem Leo[154] er allra dyra mestur[155] ath virdingu og hug[156] ok vid hann[157] eru aull dyr hrædd j werolldunni suo var og Þidrek kongur whrædinn og ifer madur allra manna, enn aller menn[158] voru vid hann hrædder og [hans vapn[159] ok einginn[160] madur sꜳ skilldi hafa Leon ꜳ sinum skilldi ath fornum sid er nokkud sinne vill flyia [vr stríde.[161]

279a.[162] Hilldibrandur hinn gamli hefer skiolld vid[163] sama lit ok Þidrek kongur og skrifut [ꜳ borg vid[164] hvitumm steini, og gyllter aller turnnar. og er su borg skrifut epter Bern. enn þad [volldi þui er[165] Hilldibrandur hefer[166] þat mark ꜳ[167] ollum sinum wꜳpnum og hann hefer merki og vꜳpnrokk [vid sama[168] lit og Þidrek kongur [ath alldri vill hann leyna ath hann er madur Þidreks kongs[169] hvar sem hann ridur og einkiskonar naud[170] ne[171] wandrædi vill hann sic [vid þui[172] fiʀa ath leyna[173] þeirra vingan.

280a.[174] Heimer hinn mikiláti hefer oll vapn mørkut ꜳ þessa lunnd hans skiolldur er blár, ok ꜳ markadur hestur vid[175] bleikumm lit og þat er skrifat ꜳ allre[176] hans herneskiu og merker blár litur illt[177] brióst og grimmtt hiarta. og sa hestur merker jdn [hanns og hanns ætt manna[178] og[179] hann er hinn[180] beste ʀiddari.


Fra Wirga Velentssyne[181]

281a. |[182] [Vidga son Velents war synum[183] ꜳ þessa lunnd. hann [var hvitur ꜳ hꜳr sem gras þat er heiter Lilium, þat var þykkt og lidadist[184] allt j locka[185] stora[186] og [sitt hꜳr hafdi hann og[187] biart andlit og allann likam hvítann [sem snió. hans augu voru snør suo ath varla[188] matti i gegn siá ef[189] hann var reídur. hans andlit var [allt vid sik og var þo mikit og[190] fagurt og hardlight. ok [þa er[191] hann var reidur var þat [raudt sem blod[192] og grimmlight. hann var allra manna hæstur þeirra [er ei woru[193] ʀisar kallader. [hann var bædi þykkur og breídur wmm herdar, midmiór.[194] allra manna best limadur ʀettvaxinn [og ath ollu var hans voxtur suo ath aller saugdu ath einghann mann hefdi þeir sed hæverskligra ne tiguligra og ath ollu skoruligra var hann lunndadur kyrlatur og hofsamur. ok ef hann satt hia feloghum sínumm og war fatt manna hia var hann gladur og mꜳlteitinn enn optast fꜳmꜳlugur. j fiolmenni ordfꜳr og spakmꜳlugur þa er hann var ꜳ þingumm. litilatur vid sina vine þa er hann kom j her og hann var vid vapnum þa var hann þegar svo grimmur ath alldrei j einkiskonar hernadi var þat ath honum þætti hørmuligt yfrid var hann sterkur og allmikill hreysti madur og ath allri athgerfi var hann fyrir flestum monunun þeim er skapadir hafa werit. hann[195] hefer alla herneskiu hvita skiolld og[196] sodul og[197] wapnrokk og[198] merki og[199] hialm høtt. a hans skillde[200] er[201] markad med raudumm steini hamar og tøngh. a[202] þeim skilldi woru[203] þrir Carbunculi steinar[204]. ok þetta mark wꜳttar[205] epter edli fødur hans[206] er hann var smidur.[207] Enn gimsteinar iij wotta hans moderni ꜳ hans hialmhetti er [markadur ormur[208] sa er Slangi heíter fullur af eítri fyrer þat[209] ber hann þat mark ifer sinu hofdi ath eingi skuli [vid dyliast[210] er hann sier hversu[211] mikit kapp hans er og reidi þeim er fyrer verdur. A hans sodli og [merki skilldi og vꜳpn rokk er þetta sama mark birte |[212] hans herneskiu[213] gegner þui ath sem leingsta leid [meigi sia og kenna hann[214] huar sem hann rídur.


Fra Hornboga jarli[215]

282a. Hornbogi jarl j Vindlandi var biartlitadur og allra manna var hann vænstur og tiguligastur bædi j andliti og[216] ollum vexti skiotligur og snøfurmannliguri[217] j ollum hætti [kꜳrhøfdadur og[218] medalmadur ꜳ vøxt [þviat hann var optazt wid koppumm þeim er naligha woru ʀisar ꜳ vøxt hia þui sem annad folk þo var hann hinn sterkasti og enn meir var þat wid afburd hversu[219] hann var frækn og fimur vid skiolld og sverd og spiót og eingi af ollumm [þessum er nv eru talder[220] var jafngódur bogmadur edur spióti ath skióta. hann var [suo gódur dreingur og[221] ʀiddari ath alldrei kom hann þar i oʀosto edur einvígi ath hann skildist vid sinn hest med vsæmd. hann var[222] hliodlyndur [optast enn ꜳ þingum og stefnum var hann greidmælltur og fagurordur og einardmælltur hꜳmælltur og welromadur spakur ath wite[223] og skiótur j alitumm [og skoruglyndur dreinglyndur og[224] diarfur i ollu[225] og yfrid sterkur.[226] hann hefer skiolld og alla[227] herneskiu med brunumm lit. a hanns vꜳpnumm er markadur haukur med[228] gulli og ij fuglar fliuga med[229] honumm ok þat sama mark hefer hans son Ømlungur og merker [þeirra ʀiddaraskap[230] ok suo sem fyrer haukumm fliuga allskonar[231] fuglar suo optt atte Hornbogi jarl epter ath rida sinumm vvinumm ok med suo snarann hug og[232] fliota ferd [og wid[233] sinn hinn goda hest [mꜳ þat[234] iafnast vid haukinn. enn brúnn litur hans vꜳpna merker hans [list og hæversku. Hornbogi jarl[235] var hinn ríkasti og winsælasti[236] suo ath fra[237] honum geingu[238] søgur vida wmm lond, [Vindlannd og margar borgar ꜳ hann og margann vaskann ʀiddara og yfrid lausa fee.[239] 283a. Aumlungur son Hornboga jarls war i asianu og ꜳ hꜳrslit[240] [og allann likama[241] likur fodur sinumm |[242] og ei[243] minni madur edur vsterkari og [hinn besti ʀiddari diarfur[244] og vforsiall hættinn i bardoghum. villdi annadhvort vinna[245] frægd edur fꜳ[246] bana [og allmikill var hann[247] ofurkapps madur agiarn og [gott þotti honum ordlof[248] og til þess willdi hann winna alla luti [bædi mannhættu og litilæti milldi og[249] ath þola margskonar naud[250] fyrer sitt nafn.


Frá Sintram[251]

284a Sinntram af Fenidi[252] var fagurleitur og lioslitadur og [ei mikileitur hans andlit er fagurt og wel vaxit[253] |[254] føgur augu[255] [bleikur ꜳ[256] hꜳr og hrokkur nokkut helldur[257] hꜳlslángur allann likama hefer hann hvítann. hár og ei digur hans hendur og fætur eru[258] fagrer og einginn mann sa betur limadann fimur [og well[259] sterkur og hinn mesti athgerfis madur og allra manna[260] [er hann[261] kurteisastur [skapadur ꜳ allann vøxt.[262] hann er leikmadur mikill [og gledi madur og drykkiu madur hinn meste,[263] mꜳlsniallur og skoruglyndr skiotrꜳdur og yfrid hraustur til vigs milldur og litilatur og kappsamur.

Sinntram[264] hefer mark ꜳ sinumm vapnumm ꜳ þa leid ath hans skiolldur og oll[265] herneskia er græn [sem gras og ꜳ[266] markadur dreki brúnn hid efra en raudur hid[267] nedra. þetta mark jarteigner hversu hann var staddur fyrer drekans saker og hversu[268] mikla sæmd hann ꜳ ath þakka[269] Þidrek kongi meþann hann lifer er hann leysti hann af drekans munne. hanns hinn græni wꜳpna litur þionar þar til þess[270] hid besta[271] sverd er hann atti hafdi grænann lit [sem gras.[272]


Wmm Fasolld og Ekka[273]

285a. Fasolld og Ekka voru[274] sua liker ath warla matti hvern þekkia[275] fra odrumm wꜳm asión[276] og vøxt [bleikhꜳʀer og hrokkinnhærdir lioslitader og breidleiter og raudleitt skeggiad og lidadist allt.[277] føgur augu [hofdu þeir og[278] digrann hꜳls og ei langann miklar herdar og [sterkligar. hꜳfer voru þeir og furdu sterkligher.[279] vel hendter og fætter [sterker og goder[280] ꜳ hesti [og wel kunna þeir vid sverd og skiolld[281] |[282] þeiʀ eru [mikiláter diarfsamer og[283] vþýder fꜳmꜳlger og wellitader[284] skartsmenn mikler wmm wꜳpn [og herklædi[285] wingoder [og fastudger[286] kappsamer [og þrálynder[287] agiarner og hiner hraustustu j ollum mannraunum.

Fasolld [hinn stollzi[288] hefer skiolld og alla[289] herneskiu sem gull og ꜳ markad leon[290] med raudu sem Þidrek kongur fyrer utann þat ath þetta Leo[291] horfer[292] wmm þverann skiolldinn[293] og ej[294] med koronu. þetta[295] sama mark hafde att[296] Ekka hans brodir [þviat þeir vilia ei[297] flyia vr nokkurskonar naud [j bardoghum. ok hinn ʀaudi wꜳpnalitur þeirra[298] merker kapp [og wfrid.[299]


Frá Þettleifi Danska[300]

286a. [Þettleifur son Biturulfs war vaskligur madur.[301] hans hꜳr var jarptt og þykt og rett, hann var mikilleítur j andliti. Nef[302] hans var hꜳtt og þunnt [og ʀett.[303] hanns andlit var [breitt, og var þo allt vid sigh[304] wel eygdur[305] og wænn madur [og ekki miog lioslitadur. Enn[306] er hann var reidur var hann følur [sem aska. allra manna var hann[307] mestur og sterkastur allra Þidreks kappa manna best ꜳ sik kominn. hanns lunnderni var ꜳ þessa leid.[308] hann var allra manna gladastur og litilꜳtastur [wid hvert barn[309] og alla skemtan [og gledi[310] mꜳ vid hann eiga.[311] hann er[312] diarfmælltur fyrer[313] tignum mønnum þott honum see vkunner og suo[314] j mannfiaulda diarfur er hann i ollumm lutumm [hann er[315] fimur vid alla leika. hardur. og grimmur og ꜳgiarn vid sina vuini [j oʀostom og holmgongumm þrꜳr og eliunar madur mikill milldur suo ath hans jafningi hefer varla feingist. Þettleifur[316] hefer mark ꜳ sinumm wꜳpnum [wid dokkvann[317] lit [a hans vøpnum er markat þat[318] er [þydsker menn[319] kalla alpanndýr en væringiar[320] fil af gulli lagt. enn þui hefer hann þat mark ꜳ sinumm vopnum at Sigurdur gamli Grikkur reid[321] fil. ok vid þetta alltsaman hꜳdi[322] Þettleifur [vida oʀostor[323] og feck iafnann[324] sigur og sæmd. |[325] [a hans |[326] hinumm dokkua skilldi[327] sier litt stór[328] høgg suo ath hann bregdi[329] sinv yfuerbragdi og þar til let hann gera sinu skiolld [ath sem best þoldi hann j allre[330] naud, fyrer þui hefer hann gull ꜳ sinumm skilldi ath hans moder er tigin borinn.[331]


Fra Willifer[332]

287a. Willifer [hefer hꜳr[333] daukt enn andlit liost og langt og wel vaxit nockud biugnefiadur haukligur[334] j augumm hꜳr og herdimikill. [hond hefuer hann hvita og[335] digrann arm [og sterkann.[336] hann er allra manna[337] fimastur og athgerfi madur mikill,[338] wel stilltur i skapi [rꜳdugur og skoruglyndur og diarfur ef hann skal fyrer rꜳda ødrumm mønnumm enn listugur[339] og kurteiss [ef hann skal þiona[340] og nokkut vnderhyggiu madur, og hinn[341] hardasti j ollumm oʀostum og sigursæll. hann markadi sin vꜳpn [þann vegh ath[342] ꜳ er skrifuad hans skilldi gølltur og biørn med daukkraudumm lit. enn gylltann[343] hefer hann skiolld ok vmm vtann rønd daukkrauda[344] ok [þuilikum lit og merki er[345] oll hans herneskia. þat jarteigner hans [bunadur willugoltur þad er a þydversku Willifer[346] [og þui er Willifer[347] suo kalladur ath [alldrei reid hann med sinumm frændumm og ei ꜳ sinne fóstur jørdu helldur[348] med vtlendum hofþinghium. [Willugolltur er allra dyra fregnastur og westur vidureignar.[349] enn biorn er fyrer þui ꜳ hans wꜳpnumm ath þar med hrosar hann þui [ath hann kalladist[350] einn biørn þa er hann leysti vt sinn felagha [Widga. þui hefer Willifer sunndurleita hernerskiu og annan vegh enn adrer kappar ath hann vill kienna lꜳta sina reíd sua langt sem sia mꜳ.[351]


Fra Herbrandi[352]

288a. Herbrandur hinn vidførli er jarpur ꜳ hꜳrslit hrokkinnhærdur og dokklitadur [og þo føllitadur[353] skarpleitur og lidur ꜳ nefi. brunt skegg[354] langt andlit [og ei miott og |[355] frecnott augu hefer hann allsnørp hans andlit er hardligt og grimmligtt hann er hꜳr madur vexti og wel vaxinn sterkur og allra manna kann hann best ꜳ hesti. hann er spekingur mikill og mælsku madur fagurordur og hardmælltur[356] diarfur og forvitinn glogþekkinn [minnugur ok vspar af sialfumm sier j allskonar raunum.[357] hann hefer [raudann skiold og alla herneskiu[358] og lagdur ꜳ skotelldur med gulli. [enn þvi er skotelldur ꜳ hans wꜳpnumm[359] er hardara flygur [enn vid meigi siá ath þar er tiljafnat j oʀosto[360] sem Herbranndur rídur er fyrer honum fellur mannfolk sem skottelldur fliugi. ok onnur merking er sv [hans wꜳpna litar ath[361] suo sem skotelldur flýgur og er alldri kyʀ þa er hann skal til vꜳpns hafua suo er [Herbrandur er alldrei var[362] kyrr og farit hefer hann naligha vmm [allann heim.[363]


Frá Gunnare Kóngi[364]

289a. Gunnar kongur var madur [lios hꜳr og hrokkinn hꜳr[365] breidleítur liost skegg og skamt lioslitadur og herdibreídur [hꜳr ok kurteiss j ollumm wegsti[366] sterkur og allgodur ʀiddari. [haukligur þa er hann sat ꜳ sinumm hesti ok wel kann hann vid skiolld og sverd og allskonar skot[367] hann er arædiss madur mikill diarfur ok oforsiall[368] [og audtryggur[369] frækn og grimmur [gladur og milldur af fe talhlydinn vid vini sina[370] ꜳgiarn og hardur vid vvini. hann hefer alla herneskiu hvíta sem silfur. a hans skilldi er markadur aurn [med koronu.[371] þat mark |[372] bar[373] hann ꜳ ollum sinumm wꜳpnumm. [fyrer þui ath aurn er kalladur[374] kongur allra fugla. [ok fyrer þui hefer ørn koronu ath Gunnar er kongur. hans wꜳpn eru audkiend og alldri kemur hann med suo morgumm monnum ath ei ma hann skiott kienna[375] af ollumm [suo er hann og kurteiss og hæverskligur.[376]


Frá Høgna[377]

290a. |[378] Hogni bródir Gunnars kongs[379] hefer hꜳr svart og sitt [langeygdur og nefmikill[380] og hardligt andlit[381] mikill vegsti hꜳr og digur [og grimmligur og eitt auga[382] allsnarpt wegligur og[383] manna sterkastur [ʀiddari godur ꜳ hesti og ei sidur er hann[384] holmgongu madur [og þesskonar kempa.[385] Hann er spakur [ath vite og forsiall[386] vþydur og fꜳlꜳtur kappsamur[387] skiotur til alls þess sem hann vill gera, þrꜳlyndur og einfalldur hardudigur [og milldur hiartaprúdur hann hefer wꜳpna bunad med sama hætti[388] og Gunnar kongur [fyrer vtann þat ath aurn hefer ei koronu. Su nattura fylger hans skilldi[389] ef hann er borinn i solskin þa birter hann og glitrar suo ath ei[390] fær i giegn sied [langa hríd.[391] þat bragd var witurligt sem wꜳn var ath honum þat er nv aftekit i sogum þydskra manna ath ei[392] skal bera ꜳ holm silfur lagdann skiolld edur bvklara.


Fra Sigurdi sveini[393]

291a. Sigurdur sveinn hans hꜳr er brunt og [fagurt sitt og lidazt j stóra lokka[394] og hans skegg er skamt og þykt[395] hanefiadur ok breidt andlit og storbeinott.[396] hans augu er suo sniøll[397] ath fáer menn eru suo diarfuer ath þora ath lita vnder hans brun. hans [holld er allt hardt sem sigg,[398] hans herdar eru suo [þykkar sem þrennar[399] see ꜳ ath sia. hans likami er allur vid sik [þann veg sem best ma sama. ok þat er mark vm hans hæd þa er hann hefer gyrt sigh sverdinu Gram er war[400] vij spanna hꜳtt og [þa er hann od ʀugakurinn alskorinn, tekur nidur døkskóʀinn ꜳ akurinn vppstandannda og hans afl er meira enn vøxtur.[401] Vel kann hann sverdi[402] beita [edur spióti skióta skilldi hallda boga spenna edur hesti rída og margskonar kurteisi og hæversku er hann nam ꜳ vnga alldre.[403] hann er svo vitur madur ath suma luti veit hann[404] þa er ei [eru frammkomner,[405] og hann skilur[406] ʀadder fugla og þui[407] koma honum fꜳer luter [ꜳ vvartt.[408] |[409] hann var[410] mꜳldiarfur[411] og langtaladur [og ekki mál tekur hann þat tala ath hann mun lietta enn suo skal synast þeim ed tilhlyda sem ꜳ ongva leid meigi adra vera enn hann mælir ok[412] þat er hans skemtan ath veita lid sinum winum og [alldrei skorter hann fe.

Sigurdur sveinn[413] hefer markad sinn skiolld ꜳ þannvegh ath[414] hann er lagdur [vid ʀaudagulli[415] og ꜳskrifadur[416] dreki døckbrunn hid[417] [nedra enn ʀaudur ed efra, og þann vegh voru mørkud oll hans vøpn. ok[418] þegar hann er sien ma vita hver þar rídur. suo er [hann frægur vordinn þar er[419] hann drap þann mikla dreka er wæringiar kalla Fꜳbni.[420] ok fyrer þui eru oll hans vopn gulli buinn ath hann er wꜳmframm [alla menn[421] ath kurteisi og [allri hæversku[422] naliga j ollumm [fornumm søgumm[423] þa er aller eru talder hiner [frægstu og hiner stæstu og hiner[424] mikilátustu kappar og hofdingiar þa[425] geingur hans nafn j ollumm tungumm fyrer nordann [Gricklandz haf, og so mun vera medann verølldinn stendur.[426]


Frá Sifka[427]

292a. Sifka hans hꜳr er raudt sem blód [edur þat gras er heíter [rosa grasit[428] og lidadist allt j lokka.[429] hanns andlit er[430] ʀaud freknott og biartann likama hefuer hann og allann freknottann[431] ʀaudt skegg og helldur sídt fagur i[432] asianu medal madur vexti[433] og þo er hann sterkur ath afli |[434] og rídur hest allvaskliga og mikill [athgerfiss madur wmm[435] marga luti. hann er witur[436] og þolinmódur [langrækur vnderhyggiu madur mikill[437] blidmælltur og fagur mꜳll grimmur [og illgiarn[438] og otrur[439] og hans nafn mun avallt vppi [vera. hann[440] kalla væringiar Bruna.[441]


Fra meistara Hilldibrand[442]

293a. Meistari Hilldibrand hefuer þann lut vmmframm alla[443] kappa j Bern ath hann kann þat slag med sverdi ath eingi madur mátti skilldi fyrer sigh koma huar sem hann kom j víg |[444] og optast fekk hann sigur af einu hoggi. ok vid þat sama er hans getid [huar sem hans nafn er ritad edur frꜳsagt.[445]


Fra Heimer Grimma[446]

294a. Heimiʀ hinn mikillꜳti fær af þui mikinn[447] metnad j Bern med þui hann er bædi[448] frækn og mikill berserkur er hann mællte[449] wid þidrek epter þeiʀa holmgøngu ath þidrek mundi vera [ifuer ollum monnum[450] j werolldu ath afli og hug[451] ok þar med er[452] hans sverd betra kosti[453] enn flest [oll onnur[454] wꜳpn og hialmur hardari en fyʀ hefdi hann. sied eingiskonar stꜳl. [enn suo mikill kappi seiger Heimer[455] hvi bardist þu ꜳ suo herfiligumm[456] hesti er[457] ei stodst hann eitt vøpnhogg[458]. Ek veit einn hest [sagde Heimer hann er þrevetur.[459] ok ef þu kemur ꜳ hans bak þa skalltu leggia þinu spioti vhræddur huar til sem þu vill og legg ek þar ath vedi mitt høfud ath fyrr skal rakna þinn hinn sterki armur[460] enn hann[461] skal vikna. Nu sagde þidrek. [ef þu fær þann hest[462] þa skal ek þigh gera mestann mann [og mier kiærastann vtann Hilldibrand enn af þessumm ordumm reid hann[463] aptur til fødurs sins [ok tok[464] af hans stódi einn fola [þrevetrann bleikann og meira vegsti enn eingi madur hefdi fyʀ sied.[465] hann er vel tamur ꜳ hlaup, hann heiter Falka.[466] ok [vid þetta fer hann aptur j Bern med þenna hest[467] og gefur Þidreki og þetta launar[468] Þidrek honum vel [morgum sinnum.[469]


105 Capitule.[470]

295a. Þessir[471] sitia nv aller ꜳ einn pall[472] ath þessari veitslu sem nv voru nefndir og frá var sagt. Ok þetta[473] mæla nv aller ath varla sæi j einni hall tignari menn edur meire [afburdar menn[474] saker allrar athgerfi enn þar voru komner. Nu mællte Þidrek kongur [og leit[475] ꜳ tuær henndur.[476] Mikit ofurefli [kom her saman[477] j eina hall af[478] hinum dyrligumm dreingiumm. [Hver mun suo diarfur |[479] vera ath þora mun sinu kappi her við ath[480] etia ok her sitia j[481] einum palli xiij[482] menn ok þa er þeir koma i sin vøpn og ꜳ sina hesta wænter [oss ath rida skulu þeir meiga[483] i fridi vmm alla verolld suo ath alldrei [skulu til[484] fꜳst iafnmarger menn ath [dirfd hafi til[485] ath visa einu spiote[486] i gegn þeim. Ok ef nokkur være suo kappsamur og vvitur ath ei kinni ath hrædast vort[487] mikla afl og ꜳrædi og wꜳr [hinu hvossu spiót og hina hørdu hialma hina stinnu skiolldu og hinar sterku brynniur hina skiotu hesta þa er iafnvel drepa hin vaurgu dyr[488] þa dæma þeir sik vslæliga[489] til bana.

296a. Nu suarar [Hilldibrandur hans mꜳli. hætted herra og mæled ei slikt[490] þviat ei [witu þier[491] huad |[492] [þier mæled. þier erut[493] eitt barn og mæled[494] af kappi og vvite er [þier hygged[495] ongvann mann yduarn[496] jafningia edur yduarra[497] manna. 297a. Nu kann ek segia ydur[498] ath eitt land heiter Bertꜳnga lannd þar rædur fyrer einn[499] kongur er heiter Jsungur hann er þeirra manna frægastur[500] og sterkastur er wier hofumm tilspurt. hann ꜳ xj. sonu og [er hver þeirra med sama hætte sem þeirra fader. ok hann[501] hefuer einn merkiss mann hann[502] heiter Sigurdur son Sigmundar kongs hann er manna mestur og giorfuiligastur vmm alla luti er til megi[503] henda þann mann er kempa skal wera[504] og suo er hann sterkur ath skiott mun hann binnda hvern wꜳrn[505] er til hans kemur. hann hefer [hinn besta hest er Grani heitir[506] og þat sverd [er Gramur heiter[507] allra vꜳpna[508] best hialma ath skiemma og skiolldu ath kliufa[509] og [manna bein sunndur ath snída. þar epter eru[510] hans wøpn og þess vænter mik ef [þier vilid þar[511] koma ath ꜳdur [þier komit heim megi þier sanna ath alldrei fyrr komu þier j jafn mikla raun.[512]




Noter:

  1. Det i skarpe klammer satte stykke er skrevet af anden hånd og udgør de sidste 8 linjer af nuværende 49. blads bagside; tredje skriver har overstreget dette og det oprindelige derpå følgende stykke, de 22 første linjer på nuværende 60. blads forside, og ind mellem blad 49 og blad 60 har tredje skriver skudt 10 blade (kapp. 2623 - 2943) på indskuddets 7. blade forside har tredje skriver afskrevet de af ham selv overstregede stykker (kapp. 2753 - 2773).
  2. U 171,19
  3. U 172
  4. Mb3 110
  5. er gentages i hdskr.
  6. U 171
  7. adrian Hdskr.
  8. ilæka Hdskr.
  9. Gerneroz Hdskr.
  10. Mb3 111
  11. Jævnfør note 1.
  12. U 172
  13. broðrvm Hdskr.
  14. U 173
  15. kiðrex Hdskr.
  16. Mb3 112
  17. buaði Hdskr.
  18. mgl. Hdskr.
  19. ravði tilf. Hdskr.
  20. U 174
  21. friða Hdskr.
  22. [markað Hdskr.
  23. nevor Hdskr.
  24. Mb3 113
  25. alldigr Hdskr.
  26. [ænskis skonar Hdskr.
  27. U 175
  28. sangi Hdskr.
  29. vaprock Hdskr.
  30. mark Hdskr.
  31. bruðum Hdskr.
  32. Mb3 114
  33. U 176
  34. Hdskr. gentager er
  35. Hdskr. tilføjer a
  36. U 177
  37. fottir Hdskr.
  38. Mb3 115
  39. Sål. hdskr.
  40. mec Hdskr.
  41. væingiar Hdskr.
  42. U 178
  43. Mb3 116
  44. rosir Hdskr.
  45. aðir Hdskr.
  46. U 179
  47. [mgl. i hdskr; jfr. AB.
  48. [mgl. i hdskr; jfr. AB.
  49. hvrteis Hdskr.
  50. Mb3 117
  51. U 180
  52. [ænskis skonar Hdskr.
  53. U 181
  54. Mb3 118
  55. gervileick maðr Hdskr.
  56. U 182
  57. en tilf. Hdskr.
  58. Det i skarpe klammer satte stykke er skrevet af anden hånd og kommer lige efter tredje skrivers indskudte 10 blade; det udgør de 22 første linier på nuværende 60. blads forside og dannede oprindelig den umiddelbare fortsættelse af nuværende 49. blad (denne udgave s. 282,10); men tredje skriver har med rødt blæk overstreget disse 22 linier ligesom de oprindelig umiddelbart foregående 8 sidste linier på nuværende 49. blads bagside (de med rødt blæk skrevne kapiteloverskrifter er dog ikke overstregede), og de overstregede stykker har tredje skriver med få ændringer afskrevet på det indskudte lægs 7. blads (ɔ: hdskr.s nuværende 56. blade) forside, som optages helt af dette stykke (denne udgave kapp. 275-773, s. 322,10); jvf. note 1.
  59. Mb2 119; U 1723
  60. U 173
  61. Her ophører tredje skrivers overstregning af anden skrivers text (hdskr.s nuværende 60. blads forside l. 22), og anden skriver fortsætter.
  62. U 182,22
  63. aldigi Hdskr.
  64. U 183
  65. Mb2 120
  66. Sål. hdskr.
  67. mgl. Hdskr.
  68. Cap. XC. B
  69. [hann var rijkur, og hannz drottning B
  70. A 144
  71. var tilf. B
  72. [sofnud ute B
  73. hiá B
  74. þegar B
  75. j burtu B
  76. [mgl. B
  77. [lidu nockrar stunder B
  78. [ól barned B
  79. er B
  80. B 82
  81. [kom hinn B
  82. [hafde borist firr B
  83. ad B
  84. med B
  85. læst B
  86. uppvaxa B
  87. þvi B
  88. og B
  89. sveinbarn B
  90. [seiger hann, og sa sveirn mun vera fyrer sier mykill madur B
  91. [optlega mun hann B
  92. [mgl. B
  93. og mun hann þar vera þa er hann þarf tilf. B
  94. [sem skugge. B
  95. mgl. B
  96. [sa svejrn Høgne, og er nu B
  97. [XV vetra gamall geingur hann B
  98. er B
  99. og B
  100. mgl. B
  101. einz tilf. B
  102. [þad er myked og hrædelegt hanz andlit B
  103. sål. B; følur A
  104. [mgl. B
  105. sål. B; mgl. A
  106. hvorju B
  107. mune B
  108. [sanna og B
  109. [sål. B; var A
  110. A 145
  111. [sål. B; Alldrians kongs A
  112. af B
  113. Cap. XCI. B
  114. eirn hiet son hannz B
  115. Gernis B
  116. [mgl. B
  117. Grijmhilldur B
  118. kongur leifer ʀijke og hann tilf. B
  119. [þa hefur Gunnar son hans hallded eftter ʀijke og kongdóm B
  120. Cap. XCII. B
  121. af B
  122. til skiemtunar sier tilf. B
  123. lætur B
  124. kiærustu tilf. B
  125. [jnnlenndska menn og utlendska B
  126. mgl. B
  127. þeim B
  128. [afburda B
  129. mgl. B
  130. [Gernis B
  131. [seigia hønumm B
  132. [þøck vinattu bod Þidreks kongs og læst B
  133. mune B
  134. [og Gernis er fyrer B
  135. med B
  136. til Bernar tilf. B
  137. mgl. B
  138. [samann | B 83 a B
  139. og tilf. A
  140. Wirga B
  141. mgl. B
  142. A 146
  143. sje B
  144. edur mejre atburdamenn tilf. B
  145. Cap. XCIII. B
  146. [mgl. B
  147. [steindur ʀaudumm steine B
  148. horfde B
  149. [og fætur til spordsinz og sijdann B
  150. mgl. B
  151. leonssinz B
  152. [sødle og vopnrock, og þar af ma hann kjenna hvar sem hann rijdur og hvør ed skrifa vill hannz likneske, þa giøre hann so B
  153. [af þvij B
  154. ljóned B
  155. mest B
  156. ad hug B
  157. þad B
  158. mgl. B
  159. [fyrer hannz vopnumm B
  160. sål. B; einn A
  161. [mgl. B
  162. Cap. XCIV. tilf. B
  163. med B
  164. [borg med B
  165. [giegner þvi ad B
  166. hann tilf. A
  167. i B
  168. [allt med sama hætte og B
  169. [mgl. B
  170. sål. B; mod A
  171. edur B
  172. [þar med B
  173. hann lejne B
  174. Cap. XCV. tilf. B
  175. med B
  176. mgl. B
  177. kallt B
  178. [edur mann hanns B
  179. þat er ad tilf. B
  180. mgl. B
  181. Cap. XCVI. B
  182. A 147
  183. [Virga var sýndumm B
  184. [hafde hvijtt hár sem lilja og þikt og lidast B
  185. sål. B; sokka A
  186. sma B
  187. [er sijtt B
  188. [augu snør so valla B
  189. þegar B
  190. [myked og ad øllu B
  191. [þegar B
  192. [sem blód ad siá B
  193. [eg eru B
  194. [herda mykell bæde þickur og breidur, mittizmiór og B
  195. [hann | B 84 var kurteisastur manna, kirrlatur, og hugarlatsamur, optast var hann fámalugur j fiølmenne, enn gladur vid vine sijna og fielaga. Wirga hinn stercke B
  196. mgl. B
  197. mgl. B
  198. mgl. B
  199. mgl. B
  200. sål. B; skiolldi A
  201. var B
  202. og i B
  203. mgl. B
  204. mgl. B
  205. mgl. B
  206. sijnz B
  207. og hagastur allra manna j verølldunne tilf. B
  208. [skrifadur ormur af gulle B
  209. þvi B
  210. [ijfa B
  211. huad B
  212. A 148
  213. [vopnrock er same ormur a hanns mercke og hanns skillde sama marck, hannz harneskia B
  214. [skule hann kiendur vera B
  215. Cap. XCVII. B
  216. ad tilf. B
  217. fyrermannlegur B
  218. [mgl. B
  219. [mgl. B
  220. [þeim er upptalder eru B
  221. [og so gódur B
  222. falatur og tilf. B
  223. [optlegast, han var veltaladur B
  224. mgl. B
  225. øllumm hlutumm B
  226. hraustur B
  227. mgl. B
  228. af B
  229. fyrer B
  230. [hannz vopnalitur B
  231. 2 B
  232. so tilf. B
  233. [med B
  234. [ad þvi má B
  235. [tijginleik og kurteise, hann B
  236. madur tilf. B
  237. af B
  238. geingur B
  239. [hann a og marga ʀiddara og ærid fie, og er þidrek spir þetta, sender hann inn ædsta mann Hirdebrand og sinn besta þionustumann Heimer. Cap. XCVIII. B
  240. hared B
  241. [sål. B; var hann A
  242. A 149
  243. var hann tilf. B
  244. [allgodur ʀiddare B
  245. fa B
  246. mgl. B
  247. [hann var B
  248. [lofgiarn B
  249. [mgl. B
  250. ʀaun B
  251. Cap. XCVIIII. B
  252. hann tilf. B
  253. [velvaxinn B
  254. B 85
  255. hefer tilf. A
  256. [bleikt B
  257. mgl. B
  258. digrer og tilf. B
  259. [mgl. B
  260. sål. B; mann A
  261. [mgl. B
  262. [mgl. B
  263. [mgl. B
  264. hann B
  265. mgl. B
  266. [og B
  267. mgl. B
  268. hvad B
  269. syna B
  270. er B
  271. vopn tilf. B
  272. ['mgl. B
  273. Cap. C. B
  274. eru B
  275. kienna B
  276. asiónu B
  277. [bleikt hár og hrocked, liósleitur, breidleitur, ʀaudbleikt skiegg B
  278. [mgl. B
  279. [ei eru þeir so háer, sem þeir eru digrer til þrekleger B
  280. [og goder ʀiddarar B
  281. [mgl. B
  282. A 150
  283. [mykeleiter, drambsamer B
  284. weltalader B
  285. [edur klæde B
  286. [mgl. B
  287. [mgl. B
  288. [mgl. B
  289. adra B
  290. sål. B; mgl. A
  291. leon B
  292. yfer tilf. B
  293. skiølld B
  294. sål. B; er A
  295. mgl. B
  296. sål. B; mgl. A
  297. [enn giegner þad sem firre var sagt, ad Þidrek og þeir brædur hafa leon a synumm vopnumm, ad helldur skule þeir bana hafa enn B
  298. [enn raudur litur þeirra vopna B
  299. [yfrid B
  300. Cap CI. B
  301. [Þjettleifur Danske B
  302. hanns hár B
  303. [enn B
  304. [langt B
  305. var hann tilf. B
  306. [synumm og B
  307. rettet for alla A
  308. [allra manna mestur a hæd og a digurleik og hinn vaskasti a allan vøxt B
  309. [mgl. B
  310. [mgl. B
  311. hafa hvar sem hann kom B
  312. var B
  313. hia B
  314. mgl. B
  315. [so varla fanst hannz make, sterkur og B
  316. [hann B
  317. [med døckumm B
  318. [og amarkad þad dyr B
  319. [þydversker B
  320. sål. B; væingiar A; kalla tilf. B
  321. einumm tilf. B
  322. hafde B
  323. [mykla orustu B
  324. þar B
  325. B 86
  326. A 151
  327. [hanz hin dockve skiølldur a honum B
  328. mgl. B
  329. bregdur B
  330. [firsta sinne ad best þilde hann og seinast brigdest hann i ejnkizkonar B
  331. mgl. B
  332. Cap CII. B
  333. [hinn kappsame hannz hár er B
  334. og snarlegur B
  335. [og vel vaxinn B
  336. [mgl. B
  337. frijdastur og tilf. B
  338. i allzkonar leikumm, hann er vitur og radamadur mykell tilf. B
  339. [mgl. B
  340. [j þiónustu B
  341. mgl. B
  342. [a þessa lund B
  343. gulann B
  344. ʀaud døck B
  345. [þvilijkann lit hefur B
  346. [sål. B; bunat þuiat willugøltur er ꜳ þa litsku A
  347. [fyrir þvi er hann B
  348. [ætijd reid hann B
  349. [mgl. B
  350. [er hann var kalladur B
  351. [Wirga, og þar fyrer vill hann lata þeckja sig, so langt sem hvør ma sia B
  352. Cap. CIII. B
  353. [mgl. B
  354. og tvijkvijslad tilf. B
  355. A 152
  356. [frænottur i augumm, og allsnør hefur hann, og ei er hann værn madur, mykill madur vexte, hár vel vaxinn og sterckur hardmælltur er hann B
  357. [mgl. B
  358. [skiølld og alla hardneskiu, ad raudur er skiølldurinn B
  359. [sem loge, og þann veg er øll hannz hardneskia, enn sa skotelldur merker B
  360. [og sijdur ma fyrer fara øngvumm hlut ødrumm, þeim er j hernade er hafdur, þar til er jafnad i orustumm B
  361. [mgl. B
  362. [og Herbrandur alldrei B
  363. [alla werølld B
  364. Cap. CIV. B
  365. [lióslitur a hár og hrockinnhærdur B
  366. [kurteiz B
  367. [mgl. B
  368. sål. B; forsiall A
  369. [mgl. B
  370. [mgl. B
  371. [og kóróna a høfde og B
  372. B 87
  373. ber B
  374. [og merker þad, ad ørnin er B
  375. [so ma hann og þeckia B
  376. [monnum, so er kurteise hannz og hæverska B
  377. Cap. CV. B
  378. A 153
  379. mgl. B
  380. [langleitur nef myked, brun sijdur døkt skiegg og allur er hann døcklitadur B
  381. hefur hann tilf. B
  382. sål. rettet; auga B; mgl. A
  383. [hann er allra B
  384. [og meste B
  385. [mgl. B
  386. [madur og forsiár B
  387. mgl. B
  388. [gott hiarta hefur hann og hugprudt, hann hefur sama marck a sýnumm wopnumm B
  389. [broder hanns, skiølldur og øll hardneskia er lagt af silfre og ørn a med øngre kórónu þad mercker B
  390. einginn B
  391. [mgl. B
  392. einginn B
  393. Cap. CVI. B
  394. [er i stórumm lockumm B
  395. og med sama lit tilf. B
  396. stór bein, og B
  397. hvøss B
  398. [hørund er hart sem horn, ad einkizkonar vopn bijtur a B
  399. [myklar sem iij menn B
  400. [ad hæd og digurleik, hanns sverd Garmur er B
  401. [mgl. B
  402. þvi ad B
  403. [mgl. B
  404. fyrer tilf. B
  405. [hafa frammkomed B
  406. sål. B; kann og skil og A
  407. þar af B
  408. [ad ovørumm B
  409. A 154
  410. er B
  411. og giarn rada vid vine sijna, málsniallur tilf. B
  412. [mgl. B
  413. [taka fie og gersemar af sijnumm ovinumm, alldrej vard hann hræddur a sijnumm alldre, og alldrej skorter hann hug til þess er hann vill giøra. hann B
  414. mgl. B
  415. [raudu gulle B
  416. eirn tilf. B
  417. sål. B; ad A
  418. [efra, enn fagurraudur hid nedra, og so er marckadur hannz hialmhøttur og hanns mercke, hanns sødull og wopnrockur, enn þar fyrer er hann so marckadur, ad B
  419. [þad frægt þa B
  420. Fafni B
  421. [sål. B; mgl. A
  422. [drambe B
  423. [frasøgnumm B
  424. [stærstu menn, hiner fræknustu og B
  425. og B
  426. [sål. B; mgl. A
  427. Cap. CVII. B
  428. [rettet for rusalitter A
  429. [efter blód har B sijtt og kárhøfdadur
  430. ljóst og tilf. B
  431. raudfreknóttann B
  432. mgl. B
  433. a hæd B
  434. B 88
  435. [er hans giørfugleikur a B
  436. madur tilf. B
  437. [underhiggiusamur B
  438. [mgl. B
  439. sål. B; witur A; hardur var hann tilf. B
  440. [þann B
  441. Bikka B
  442. Cap. CVIII. B
  443. adra B
  444. A 155
  445. [edur fra honumm sagt B
  446. Cap. CIX. B
  447. mestan B
  448. mgl. B
  449. sål. B; mgl. A
  450. [yfermadur allra B
  451. sål. B; dugh A
  452. være B
  453. kostumm B
  454. [mgl. B
  455. [og vid hannz bryniu feck hann øngvann maka, og ærid wære hannz skiølldur stinnur, enn so gódur dreingur og mykell høfdinge sem þu ert B
  456. vondumm B
  457. ad hann feck ei borid þig, og B
  458. slag B
  459. [herra, og er nu iiij vetra gamall B
  460. og hinn digre tilf. B
  461. hanns hriggur B
  462. [a þa lund, mattu fa mier hest þann, er eg skal ei meir hrædast umm hann j orustu edur turnreid enn sialfann mig B
  463. [þa er frá er tekinn meistare Hilldebrandur af øllumm mijnumm ʀiddørumm, og af þessu orde Þidreks reid Heimer B
  464. [Studas og tekur B
  465. [hann er bleikur ad lit iij vetra gamall, meira hross mun eingenn firr sied hafa B
  466. Falke B
  467. [med þeim heste rijdur Heimer afttur i Bern B
  468. launade B; sannar A; rettet til launar og tilf. med efter þidrek
  469. [sål. B; morgusinnum A
  470. Cap. CX. B
  471. Þesser aller B
  472. med þidrek konge tilf. B
  473. þad B
  474. [atburdamenn fyrer B
  475. [er hann sier B
  476. hlider sier B
  477. [er hier saman komed B
  478. þessumm tilf. B
  479. A 156
  480. [hvørjumm manne þeim er so diarfur munde vera ad hann hugdest nockur munde so kappe vid B
  481. nu a B
  482. xij B
  483. [mig ad þeir meigi ʀijda B
  484. [skule B
  485. [til skule hafa diarfleik B
  486. sål. B; sproti A
  487. ed tilf. B
  488. [hvøssu sverd B
  489. sialfa B
  490. [Herbrandur. hætt herra og mæl ei leingur, fyrer B
  491. [veistu B
  492. B 89
  493. [þu mæler edur seiger, þu ert B
  494. so mæler þu B
  495. [þu higgur B
  496. vera þinn B
  497. þinna B
  498. þier B
  499. sa B
  500. færastur vid ad eiga B
  501. [mgl. B
  502. sa B
  503. meigu B
  504. hanns hørund er allt sem horn og hann bijtur ecke wopn tilf. B
  505. mann B
  506. [ei verra hest og heiter Grane B
  507. [er hann hefur heiter garmur er B
  508. er tilf. B
  509. stijfa B
  510. [hier eftter eru øll B
  511. [þar villtu B
  512. [enn þu komer heim, þa komer þu alldrei j so mijkla raun sem hier skalltu koma B