Maríu jartegnir - Bondi ok husfru ætludu heingia sik

Fra heimskringla.no
Hopp til navigering Hopp til søk
Velg språk Norrønt Islandsk Norsk Dansk Svensk Færøysk
Denne teksten finnes på følgende språk ► Original.gif


Noen spesialtegn vises ikke på iPhone/iPad.


Maríu jartegnir


Bondi ok husfru ætludu heingia sik[1]


D (Varianter fra E)

Þau hafa buit snỏrur ok borit ꜳ einn ꜳs.
fra Rudolf von Ems:
Weltchronik
(Håndskrift fra ca. 1360)

I nockurum stad var bondi ok husfru[2] hans, bædi godir menn ok trufastir, ok elskudu miok guds modur Mariam. Ovin mannkynsins ofundar[3] þeira goduilia, ok freistar fyrr[4] konunar, þuiat hann vissi hennar natturu vera ostyrkari, eggiandi hana, at hun hengdi sik [i snỏru[5]. Eptir þat [tok hann at eggia karlmanninn ꜳ, at hann geri þann sama glæp[6]. En huorki þeira uissi [þessa ætlan[7] med odru. Ok sem þau hỏfdu optliga til leitad at [fullkoma þetta rækiliga verk[8], ok gudlig milldi hialpadi, suo at þau kuomu þui eigi fram, war þat einn dag, at huort þeira sagdi ỏdru leyniliga þetta hit illa rad, sem þau hỏfdu eptir[9] diofulsins ꜳeggian med ser stadfest, ok eggiadi huort þeira annat ꜳ þat at fullgera.

Sem þau hafa buit snỏrur[10] ok borit ꜳ einn ꜳs, ok bondinn ætlar fyst at heingia vpp sina konv, sem [hon bad, bad hann[11] hana [bera til sin, at hann drycki adr, af þui goda[12] mungati, sem þav attu i sinum kiallara. Hun mællti ꜳ mot, en hann skylldar hana at fara[13]. Sem hann tekr vid mungatinu, gerir hann fyrir ser hinn helga kross ok dreckr i nafni heilagrar guds þrenningar ok guds modur Marie ok hinnar helgu Geirþrudar. Eptir þat er hann hefir druckit, ser hann ꜳ þeim sama [stock, sem snỏrurnar ero ꜳ[14], sitia diofulinn. Hann [nỏdgar sinni hustrv[15] at drecka mungatit i sama nafni, [ok þeigir yfir þui, sem hann sꜳ[16]. Sem hun hefir druckit, sia bædi þau diofulinn sitianda ꜳ [fyrra stocki[17]. Hann spyrr, særandi hann vndir ogn eilifrar fyrirdæmingar, fyrir hui hann sitr þar. Diofullinn gnistir tonnunum med hlatri, segiandi sik þa buinn at veita þeim lid at þvi verki, sem þav ætludu at gera. Þau kennazt nu vid, huersu þau ero hỏrmuliga suikin med hans velum, ok idrazt sins glæps, gerandi gudi þackir, er hann let þau eigi framkoma þessum ogurliga glæp. Þionudu þau gudi trvliga, gerandi morg god verk alla sina daga. Af þessum hlut ma skilia, huersu mikla hialp kristnir menn fa optliga af þui at[18] minnazt hinnar helguztu guds modur Marie ok annarra heilagra manna.




Fotnoter:

  1. Af bonda Ovsk E.
  2. hustru E.
  3. ofundadi miok E.
  4. fyst E.
  5. [mgl. E.
  6. [eggiar hann ꜳ karlmanninn, at hann giore þetta sama E.
  7. [þetta E.
  8. [giora þenna glæp E.
  9. med E.
  10. saal. E; snỏruna D.
  11. [saal. E; hann bad D.
  12. [at hun drecki adr af þui sæta E.
  13. fyrst tilf. E.
  14. [ꜳse E.
  15. [naudgar sinni husfrv E.
  16. [tilf. E.
  17. [þeim sama ꜳse E.
  18. þeir tilf. E.