Maríu jartegnir - Frá einum kórsbróður
| Velg språk | Norrønt | Islandsk | Norsk | Dansk | Svensk | Færøysk |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Denne teksten finnes på følgende språk ► |  |
Frá einum kórsbróður
B (Varianter fra A)
Frá einum kórsbróður
Í borg þeiri, er Pisa heitir, var kórsbróðir einn göfugr at ætt, ungr maðr ok vitr, hann var vel at sér um alla luti. Hann dýrkaði [Mariam dróttning[1] framar en aðra helga menn, hann söng henni tíðir[2] hvern dag ok unni henni mikit. En er fram liðu stundir, þá kómu menn or heraði ok sögðu andlát föður hans, ok báðu hann þannug[3] fara ok giæta þar fiárlutar síns ok virðingar þeirar, er hann átti þar at giæta. Þeir villdu, [at hann kvángaðiz ok bioggiz fyrir[4] sem frændr hans höfðu gert. Hann [hlýddi á þat[5] ok bióz til heimferðar. Hann minntiz at syngia Maríu tíðir, áðr hann fœri heiman. Síðan gékk hann til musteris ok hóf upp virðuliga Maríu tíðir. Þá vitraðiz honum María dróttning himins ok iarðar, ok [kvaddi hann blíðliga ok þó reiðuliga[6] ok spurði: „Hvat hefi ek þess gert, unnasti[7] minn, er þú ætlar [mér hafna[8] ok fá þér aðra[9] unnustu? Hitt ræð ek þér, at þú halldir ást við mik, því at ek man eigi bregðaz þér.“ Þá hvarf hin sæla María brott at sýn, en hann lauk tíðum sínum, áðr hann fœri or kirkiunni[10]. Ok er hann kom til búa sinna ok tók við fé sínu, bað hann sér konu at frænda ráði. Hann lét fá at mannboði miklu, ok var drukkit brúðlaup[11] hans með mikilli virðing ok sœmð [þeim, er veittu, ok svá öllum þeim, er þat boð þágu[12]. Síðan var hann leiddr í sömu sæng konu þeiri, er hann fékk. Þá hurfu menn brott frá þeim eptir siðveniu[13]. Um morgininn[14] eptir kómu menn til sængrinnar[15], ok var hann þá á brott[16] horfinn, ok engi maðr vissi, hvat [af honum var orðit[17], þat hugðu[18] menn, at hann mundi farinn til einsetu ok vilia þar þióna guði alla æfi ok sælli Maríu dróttningu.
D (Varianter fra E)
Fra klerk er fyrirlet sina brvdi fyrir vorrar frv skulld
Nærr[19] þeiri borg er Pisa heitir, var einn klerkr, kanvnkr at kirkiu heilags Cassiani. Hann veitti drottningv heimsins[20] sælli guds modur Marie dagliga þionustu af ollum goduilia sins hiarta, ok las iafnliga [tidir henni til heidrs[21], enn þann tima voru fair þeir, er þær tidir læsi. Sem hans fadir ok modir aunduduzt, leifdu þau honum eptir mikla erfd, þuiat þau woru miok rik ok storrar ættar, enn eingi var þeira erfingi vtan hann. Hans vinir kuomu til hans, bidiandi hann fara heim til þeira eigna, er hann erfdi eptir fỏdur sinn, ok feingi sier eiginkonu ok styrdi sinu godzi. Hann samþyckir þeira ordum farandi medr þeim til sinna eigna ok festir eina rika iungfrv. Hann gerizt nu nockud latari til þeirar þionustu, sem hann var vanr at veita guds modur Marie.
A þeim degi er hann for til sins brvdkaups[22] ok hann kom til nockurrar kirkiu, er stod ꜳ veginum, minnizt hann[, at eptir stod su þionusta[23], er hann war wanr at veita heilagri iungfrv Mariu, ok bydr sinum kumpanum at bida sin[24] litla stund, segiandi sig vilia fara i kirkiuna at bidia til guds. Sem hann kemr i fyrr sagda kirkiu, tekr hann at lesa tidir sællar Marie med miklum athuga ok godfysi hiartans, ok þott hans kumpanar bædi hann fara sinn veg, villdi hann eigi brott ganga, adr hann hefdi utlesit allar tidirnar.
Sem hann stendr[25] i kirkiunne, witrazt honum guds modir Maria medr reiduligri ꜳsionu, ok segir til hans þessum ordum: „Heyr, hinn ranglati ok hinn heimskazti madr! sakir huers fyrirletz þu mik, þar sem ek var þin vina, ok tokt þier adra til vnnustu? Fantu adra, þa er þier væri[26] betri enn ek? Ek minnir þik ꜳ, at eigi fyrirlatir þu mik ok eigi takir þu þier adra husfrv hafnandi minne ast.“ Hann werdr miok hræddr vid þessi ord ok ferr til sinna kumpana, gerandi þat yfirbragd ꜳ fyrir þeim, at hann vili þeirar konu fꜳ [sier til husfrv[27], sem hann hafdi fest, ok veitir sitt brvdlaup, sem sidr er til, med mikilli gledi. A næstu nott, er hann gengr inn i þat herbergi, er brudhuilan var buin i, sem hann skylldi sofa hia sinne brudi, gengr hann vt af þui husi, ollum monnum þat ouitandi[28], ok fyrirlet þar sina husfru ok allt þat godz, sem hann atti, leitandi sier, eptir þui sem truizt, þess stadar, er widrkuæmiligr wæri til guds þionustu ok heilagrar Marie hans modur. Enn þat er eigi uitad[29], huert hann for eda huersu hann andadizt, enn þat skal eingi efa, at hann war allt til enda styrktr[30] med trausti himinrikis drottningar, med huerrar ꜳeggian hann fyrirlet heiminn til lofs worum herra Jesu Kristo, honum se lof ok dyrd vm allar alldir. Amen.
Fotnoter:
- ↑ [Maríu dróttningu A.
- ↑ rœkiliga tilf. A.
- ↑ tilf. A.
- ↑ [saal. A; biðia honum konu, ok byggi hann B.
- ↑ [saal. A; slýddiz við þat B.
- ↑ [saal. A; hin s. María B.
- ↑ unnosti A.
- ↑ [at bregðazt mér A.
- ↑ annarrar A.
- ↑ borginni A.
- ↑ brúðkaup A.
- ↑ [tilf. A.
- ↑ þeiri sem þar var tilf. A.
- ↑ morguninn A.
- ↑ þeira A.
- ↑ or reckiunni tilf. A.
- ↑ saal. rettet; hvorfit B.
- ↑ [hann lagði fyrir sik, þat ætla A.
- ↑ Nærre E.
- ↑ himirikis E.
- ↑ [hennar tider E.
- ↑ brudlaups E.
- ↑ [þeirar þionustu E.
- ↑ um tilf. E.
- ↑ enn tilf. E.
- ↑ uar E.
- ↑ [mgl. E.
- ↑ ouitundum E.
- ↑ saal. E; witanda D.
- ↑ styrkr E.
