Maríu jartegnir - Frá einum siúkum manni
| Velg språk | Norrønt | Islandsk | Norsk | Dansk | Svensk | Færøysk |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Denne teksten finnes på følgende språk ► |  |
Frá einum siúkum manni
Innhold
B (Varianter fra A)
Frá einum siúkum manni
Þat er sagt frá einum siúkum manni, at hann lá í langri sótt ok harðri, ok þá er hann mœddiz í[1] margfölldum kvölum, þá minntiz hann, hvar til trausz var at ætla, ok hét á almátkan guð ok hina sælu Maríu. En þá er minkaði mátt hans, þá vitraðiz honum hin sæla María, ok gékk hon at honum ok spurði, ef[2] hann kendi hana. Hann svaraði: „Kenni ek yðr víst, frú mín!“ Hon sagði: „Heyrt höfum vit, sonr minn! bœn þína, ok mun ek[3] siá á með þér bæði þessa heims ok annars fyrir þína sótt ok meinlæti, er þú hefir lengi vel borit.“ Hann varð feginn þessi vitran[4], svá at honum þótti sér engis[5] vant, meðan hann lifði. Menn þeir er yfir honum sátu, fundu minna hryggleik[6] hans en verit hafði. Þeir spurðu, hvat til bæri [er hann var þá kátari en vandi var til[7]. Hann sagði þeim vitran þessa, er María hafði honum vitrat, [ok fyrirheit[8]. Hann andaðiz litlu síðar, ok er þat víst at vita um[9] öll heit, þau er guð heitr sínum ástvinum eða hin sæla María, er bæði er milld ok miskunnsöm við alla þá, er til hennar kriúpa með réttri trú, at þeir eru hólpnir. Sýnt er þér[10] þat um þenna enn siúka mann, at María dróttning mun efnt hafa sitt heit við hann sem við alla aðra, þá er hennar traust sœkia með iðran sannri ok afláti andmarka[11].
St2
Siukr madr ok miok framkominn var hryggr kuidandi miok vid dauda, ok matti ecki annat, enn hann fal aund sina gudi a hendi ok sælli Marie. Ok er hann uar framkominn at andlatinv, þa vitradiz honum hin sæla Maria spyriandi, ef hann kendi hana, ok mælti blidliga til hans: „Ek er Maria modir Kristi, til þess higat komin at hugga þik, ottaz þv eigi dꜹda þinn, þuiat ek skal miskunna þer.“ Vidr þessi hennar ord gladdiz hinn siuki madr, fusliga bidandi sins anlꜳtz ok orugliga treystandi fyrirheitvm Mꜳrie guds modr.
Fotnoter:
