Maríu jartegnir - Frá fótveilum manni
| Velg språk | Norrønt | Islandsk | Norsk | Dansk | Svensk | Færøysk |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Denne teksten finnes på følgende språk ► |  |
 |
Frá fótveilum manni
B (Varianter fra A)
Frá fótveilum manni
Í borg þeiri, er Viparita[1] heitir, var Maríu kirkia ok hinn helgazti staðr. Þar varð fiölði iartegna fyrir árnaðarorð ok milldi sællar Maríu. Þar var siúkr maðr, hann hafði þá vanheilsu, at verkr lá í fœti hans. Þat[2] var honum ráðit sem öðrum siúkum mönnum, at fara til kirkiu Maríu dróttningar ok biðia sér þar heilsu[3]. Hann gerði, sem honum var ráðit, ok bað guð veita sér heilsu ok hina sælu Maríu dróttning, svá at hann mætti ganga með öðrum mönnum. Hann var iafnan[4] á bœnum ok bað sér heilsugiafar móður miskunnarinnar[5] Maríu dróttning. En honum batnaði eigi fótarmeins[6], helldr tóku verkir at vaxa í fœtinum við hvert heit hans. Hann aumkaði sik, er hann sá marga heilsu taka í musteri hiá sér. Hann bað þá, at fótinn skylldi höggva af honum ok grœða fyrir stúfinn, ef þat mætti. Þá var fótrinn höggvinn af honum, en hann hét þá enn á Maríu, at hon skylldi hiálpa honum ok grœða fyrir fótarstúfinn. Þar villdi alldri fyrir gróa, þó at læknar[7] kœmi til. Þá tók hann at gráta sárliga mein sitt, ok ugði þat, at guð mundi honum reiðr vera, er hann fékk síðr heilsu en aðrir menn, þeir er guð báðu miskunnar. Hann grét sárliga ok lengi[8]. Síðan sofnaði hann. Þá sýndiz honum María dróttning, hon gékk at honum ok þreifaði um fótinn[9], síðan heimti hon holldit fram or[10] stúfinum. Hann leit til fótarins, er hann vaknaði, ok sá [þá ok kendi gróinn vera fótinn[11], ok þar með þat er af var höggvit, ok náði hann fullkomliga heilsu sinni, ok varð svá feginn, at varla[12] má orðum skýra. Hann sagði þessa iartegn, ok lofuðu allir guð ok sæla Maríu dróttning, þeir er heyrðu.
Fotnoter:
