Eiríks saga rauða (Hauksbók)

Fra heimskringla.no
Revisjon per 24. mai 2020 kl. 22:20 av August (diskusjon | bidrag)
(diff) ← Eldre revisjon | Nåværende revisjon (diff) | Nyere revisjon → (diff)
Hopp til navigering Hopp til søk
Velg språk Norrønt Islandsk Norsk Dansk Svensk Færøysk
Denne teksten finnes på følgende språk ► Original.gif Norsk.gif Dansk.gif
Original.gif Dansk.gif
Dansk.gif
Dansk.gif


Noen spesialtegn vises ikke på iPhone/iPad.


Hauksbók


Eiríks saga rauða


Finnur Jónsson og Eiríkur Jónsson


Det kongelige nordiske Oldskrift-selskab

København 1892-1896


[1]Olafr het her konvngr er kalladr var Olafr[2] hviti; hann var s(vn) Ingiallz konvngs Helga s(vnar) Olafs s(vnar) Gvdredar s(vnar) Halfdanar s(vnar) hvitbeins. Vpplendinga. konvngs. Olafr. heriadi i vestr viking ok vann Dyflinni. a. Irlandi. ok Dyflinnar. sker[3]. þar gerdiz hann konvngr. yfir. hann. fekk Avdar divpvdgv d(ottvr) Ketils. flatnefs. Biarnar s(vnar) bvno agęz mannz or Noregi. Þorsteinn ravdr h(et) s(vn) þeira. Olafr. fell a Irlandi. i orostv. enn Avdr. ok Þorsteinn. foro þa. i Svdreyiar. þar. fekk Þ(orsteinn) Þoridar d(ottvr) Eyvinndar avstmannz. systr. Helga hins. magra. þav attv morg born. Þorsteinn[4] gerdiz her konvngr.[5] hann. rez til lags. með Sigvrdi. iarlli hinvm rika. s(yni) Eysteíns. glvmrv. þeir vnnv Kata nes. ok Svdrland. Ros. ok Męręvi. ok meiʀ[6] enn halft. Skotland. gerdiz Þ(orsteinn) þar konvngr yfir adr Skotar. svikv hann. ok fell hann. þar i orostv. Avðr var þa a Kata nesi er hvn spvrði. fall Þ(orsteins). hvn let þa gera[7] knor i skoɢi a lavn. ok er hvn var bvin hellt hvn vt i Orkneyiar. þar gipti hun. Gro d(ottvr) Þ(orsteins) ravðs. hvn var modir. Grelaðar er Þorfinnr iarl. hꜹsa klivfr atti.[8] eptir þat. for Avdr at leita Islandz.[9] hvn hafði a skipi .xx. karlla. frialsa.[10] Avdr kom til Islandz ok var hinn fysta |[11] vetr i Biarnar hofn. með. Birni. broðr. sinvm. Sidan nam Avðr oll Dala lond milli. Dogvrdar ar. ok Skravmv hlꜹps. ar. hon bio i Hvami.[12] hvn hafði bena halld. i Kross holum þar let hvn reisa krossa. þvi at hvn var skirð. ok vel trvvd. m(e)d[13] henni komv ut margir gofgir menn þeir er herteknir hofðv uerit i uestr uiking. ok uoro kalladir anaudgir. einn af þeim h(et) Vifill. hann var ęttstor maðr. ok hafdi verit hertekinn. fyri. vestan haf ok var kalladr anaudigr adr Audr[14] leysti hann. ok er Avdr. gaf bvstadi skipverivm. sinvm þa spvrði Vifill hvi Avdr gefi hanvm avngan bvstad. sem odrum monnvm.[15] Avdr kvad þat eyngv. mvndv skipta kalladi hann þar gofgan mvndv þikkia sem hann var. hvn gaf hanvm Vifils d(al) ok bio hann þar.[16] hann atti þa kono er het. . . . .[17] þeira synir voro þeir Þorbiorn ok Þorgeiʀ.[18] þeir varv efniligir menn ok oxv vpp með fedr. sinvm.[19]


Eirikr ravdi fann Grꝍnland

Þorvalldr hett[20] madr.[21] hann var s(vn) Asvalldz Vlfs s(vnar) Yxna.-Þoriss s(vnar). Eirikr h(et) s(vn)[22] hans. [23] þeir fedgar foro af Iadri til Islandz fyri viga sakir ok namv land. a Hornstrondum ok bioɢv at Drongum.[24] þar andadiz Þorvalldr. enn Eirikr. fekk þa Þorhilldar d(ottvr) Iorvndar. Atla s(vnar) ok Þorbiargar knaʀar b(ringv) er þa atti Þorbiorn. hinn hꜹkdelski[25] ok bio a. Eirix. stodum sidan er. Eirikr rez nordan þat er hia Vazhorni.[26] þa felldv þręlar Eiriks. skridv a bę Valdiofs. a Valdiofs. stoðvm. Eyiolfr sꜹʀ frendi hans drap þrelana hia. Skeids brekkum vpp fra Vaz horni. fyʀi þat[27] va Eirikr Eiolf savr.[28] hann va ok Holmgongo-Hrafn at Leikskalum[29]. Geirsteinn ok Oddr a Iorva frendr Eyiolfs. villdv eptir hann mela.[30] þa var Eirikr geʀ brott o(r)[31] Hꜹka d(al). hann nam þa Brokey ok Eyxn ey ok[32] bio at Trodum i Svdr ey. enn fyrsta v(etr). þa ledi hann Þorgesti setstokka.[33] sidan for Eirikr i Eyxney. ok bio a Eiriksstodum.[34] hann heimti þa setstokkana ok naði eigi. Eirik(r)[35] sotti þa setstokkana a Breida bolstad enn Þorgestr for eptir hanvm.[36] þeir borduz [skamt fra[37] garði at Drongum. þar fellv .íj. s(ynir) Þorgestz ok nokkvrir menn adrir. Eptir þat hofdv hvarirtveɢiv setv fiolmenna.[38] Styʀ veitti Eiriki ok Eyiolfr or Svin ey. Þorbiorn. Vivils s(vn) ok s(ynir) Þorbrandz i Alfta f(irði). Enn Þorgesti veittv s(ynir) Þorðar. gelliss. ok Þorgeiʀ or Hitar d(al) Aslakr or Langa d(al) ok Illvgi s(vn) hans. þeir Eirikr vrdv sekir a Þorssness. þingi. hann bio. skip. i Eiriks vagi. enn Eyiolfr leyndi hanvm. i Dimvnar vagi medan þeir Þorgestr leitvdv hans. um eyiarnar.[39] hann sagdi þeim at hann ętladi at leita landz þess. er Gvnnbiorn s(vn) Vlfs krakv. sa er hann rak vestr vm haf. ok hann fann Gvnnbiarnar sker. hann kvez aptr mvndv leita til vina sinna ef hann |[40] fyndi landít. þeir Þorbiorn ok Eyiolfr. ok Styʀ. fylgdv Eiriki vt vm eyiarnar.[41] skildvz þeir med hinni mestv uinattu.[42] kuez. Eirikr þeim. skylldu uerda at þui liku trausti ef hann metti ser uid koma ok kynni þeir hans at þvrfa. Sigldi Eirikr a haf undan Sniofellz iokli.[43] hann kom utan at iokli þeim er h(eitir) Blaserkr.[44] for hann þaðan. suðr at leita ef þar vęri byɢianda. hann var hinn. fyrsta uetr i Eiriks ey. ner. midri hinni vestri bygð.[45] vm uarit eptir for hann til Eiriks f(iarðar) ok tok ser þar bustað.[46] hann for þat sumar i uestri obygð. ok uar þar lengi.[47] hann gaf þar uiða ornefni.[48] hann var annan uetr i Eiriks holmum. fyri Hvarfs gnvpi. Enn hit þriðia svmar for hann allt nordr til Sniofellz ok inn i Hrafns f(iorð). þa kvez hann kominn fyri botn Eiriks f(iarðar). hverfr hann þa aptr ok uar hinn þridia vetr i Eiriks. ey. fyri minni Eiriks f(iarðar). Enn eptir um sumarit for hann til Islandz ok kom i Breida f(iorð). hann var þann vetr með Ingolfi a Holmlatri. vm varit borduz þeir Þorgestr ok fekk Eirikr vsigr. Eptir þat voro þeir sęttir. þat svmar for Eirikr at byɢia land. þat sem hann hafði fvndit ok kallaði. Gręnland þvi at hann kvad menn þat miok mvnndv fysa þangat ef landit heti. vel;


Af Þorbirni

Þorgeiʀ Vifvils s(vn) kvangadiz. ok fekk Arnoro d(ottvr) Einars. fra Lavgar brekkv. Sigmvndar s(vnar) Ketils s(vnar) þistils. er nvmit hafdi Þistils f(iorð). Avnnvr d(ottir) Einars[49] h(et.) Hallveig.[50] henar fekk Þorbiorn ok tok med Lꜹgar brekkv. land. a Helliss vollum. rez Þorbiorn þangat bygdum ok gerdiz gofvgmenni mikit.[51] hann var godr bondi ok hafdi ravsnar rad. Gvdridr h(et) d(ottir) Þorbiarnar.[52] hvn var kvenna vęnst ok hinn mesti skorvngr i ollv at hefi sinv:[53] Madr h(et) Ormr er bio at Arnastapa.[54] hann atti konv er Halldis h(et). Ormr var godr bondi ok vinr Þorbiarnar mikill. ok var Gvðriðr þar longvm at fostri með hanvm. Þorgeiʀ h(et) maðr. hann bio at Þorgeis[55] felli.[56] hann var avdigr at. fe ok hafdi. verit leysingi. hann atti s(vn) er Einarr h(et). hann var vęnn madr ok vel mannadr.[57] hann var ok skarz maðr mikill. Einaʀ. var. i siglingvm medal. landa ok tokz hanvm þat vel.[58] var hann iafnan sinn vetr. hvart a Islandi ęda. i Noregi. nv er fra þvi at. segia eitt havst þa er E(inarr) var a Islandi for hann með varning sinn vt eptir Sniofellz strond ok villdi selia. hann kemr til Arna stapa.[59] Ormr byðr hanvm þar at vera ok þat þiɢr. Einarr. þviat þar var vinatta.[60] var borinn inn varningr hans. i eitt vti bvr. Einarr. brꜹt vpp varning sin ok syndi Ormi |[61] ok heima monnvm ok bavd hanvm af at hafa slikt er hann villdi.[62] Ormr þa þetta ok taldi Einar vera godan fardren(g)[63]. ok avðnv mann mikinn.[64] enn er þeir helldv a varninginum gekk kona fyri vtibvrs dyrin.[65] Einarr s(pvrði) Orm hver væri sv hin fagra kona. er þar. gekk fyri. dyʀin. ek hefi eigi hana her fyʀi set. O(rmr) svaraði þat er Gvdridr fostra min d(ottir) Þorbiarnar at Lꜹgar brekku.[66] Einarr mællti hun mun uera kostr godr. ęda hafa nokkvrir menn til komit at bidia hennar. O(rmr) s(egir) bedit hefir henar vist verit ok liɢr. þat eigi lavst fyri. finnz þat a at hun mun vera mann vond ok sva f(aðir) henar. sva með þvi. sagdi Einarr at her er sv kona er ek etla mer biðia ok villda ek at þessa mala leitadir þv vid. Þorbiorn fodr hennar ok legdir allan hug a at þetta mętti fram gengt verda.[67] skal ek þer fvllkomna vinattu firi. giallda. ef ek get radit. ma Þorbiorn. bondi þat sia at okkr væri vel hendar tengdir þvi at hann er soma madr mikill ok a stadfestu. goda enn lavsa fe hans er mer sagt helldr a forum enn mik skortir hvarki land ne lavsa fe ok okkr feðga ok mvndi Þorbirni verda at þessu hinn mesti styrkr. ef þetta tękiz. O(rmr) s(egir) vist þikkivmz vinr þinn vera enn þo em ek eigi við mitt rað fvss at vid berim þetta vpp þvi at Þorbiorn er skapstor ok þo metnadar madr mikill.[68] Einarr kvez ekki vilia annat enn vpp væri borit bonordit. O(rmr) kvad hann rada skylldv. feʀ Einarr svdr aptr vnz hann kemr heim. nokkvrv sidaʀ hafdi Þorbiorn havst boð. sem hann atti vanda til þvi at hann var stormenni mikit.[69] kom þar Ormr fra Arnastapa[70] ok margir adrir uinir[71] Þorbiarnar. O(rmr) kom at mali vid Þorbiorn ok. sagdi at Einaʀ var þar skommv fra Þorgeirs felli ok gerdiz hinn efniligsti madr.[72] hefr O(rmr) nv vpp bonordit firi hond Einarss ok s(egir) þat vel hent. fyri svmra hluta sakir.[73] ma þer bondi verda at þvi styrkr mikill. firi fiar kosta sakir. Þorbiorn svaraði eigi vardi mik slikra orda af þer at ek mvndi gipta þręls s(yni) d(ottvr) mina ok þat finni þer nv at fe mitt þveʀ er slik rad gefit mer ok eigi skal hun með þer vera lengr er þer þotti hvn sva litils giafordz verd. siðan for Ormr heim. ok hverʀ annaʀ bond manna til sins heimiliss. Gvdridr var eptir m(e)d[74] f(oðvr) sinum ok var heima þann vetr.[75] enn at vari hafði Þorbiorn vina boð ok kom þar mart manna ok var hin besta veizla ok at veizlvnni krafdi Þorbiorn. ser hlioðs. ok m(ællti) her hefi ek bvit langa ęfi. ok hefi ek reyn(t)[76] godvilia manna við mik ok astvd.[77] kalla ek vel farit hafa var skipti. enn nv |[78] tek(r)[79] hagr minn at vhęgiaz fyri lavsa fiar sakir enn her til hefir kallad[80] verit helldr virdingar rad. Nv vil ek fyʀ bvinv bregda enn semdinni tyna.[81] etla ek ok fyʀ af landi fara enn ett mína svivirda ok vitia heita Eiriks hins. ravda vinar mins er hann hafði þa er við skildum a Breida f(irði). etla ek nv at fara til Grenlandz. i svmar ef sva feʀ sem ek villdi. Monnum þotti mikil þessi rada breytni þvi at Þorbiorn var vinsęll maðr enn þottvz vita at Þorbiorn mvndi sva fremi þetta vpp hafa kvedit at ekki mvndi tioa at letia hann. Gaf Þorbiorn monnvm giafir ok var brvgdit veizlvnni.[82] sidan. for hverʀ til sins heima. Þorbiorn selr lond sin ok kꜹpir ser skip. er vppi stoð i Hravnhafnar osi.[83] redvz til ferdar með hanvm .xxx. manna. var þar i ferð Ormr fra Arnastapa ok kona hans ok adrir vinir Þorbiarnar. þeir er eigi villdv vid hann skilía. Sidan letv þeir i haf ok er þeir voro i hafi tok af byri.[84] fengv þeir haf villvr ok forstz þeim ogreitt vmm svmarit. þvi nęst kom sott i lid þeira ok andadiz Ormr ok Halldis kona hans ok helmingr liðs þeira.[85] sio tok at stęra ok þoldv menn hit mesta vas. ok vesolld a marga vega. enn tokv þo Heriolfs. nes a Gręnlandi við vetr sialfan. Sa madr h(et) Þorkell er bio a Heriolfs. nesi. hann var hinn besti bondi.[86] hann tok við Þorbirni ok ollum skipverium hans vm vetrinn. Þorkell veitti þeim skorvliga. I þenna tima var hallęri mikit a Gręnlandi. hofdv menn fengit litit fang þeir er i veiði ferdir hofdv farit. enn svmir ekki aptr komnir.[87] sv kona var þar i by(g)ð[88] er Þorbiorg h(et) hvn var spa kona ok var kollut litil volva.[89] hvn hafdi att ser .ix. systr ok voro allar spakonvr. enn hvn ein var þa a lifi.[90] þat var hattr Þorbiargar vm vetrvm at hvn for at veizlvm. ok (bvðv)[91] þeir menn henni[92] mest heim er forvitni var a at vita forlog sin. eda ar ferd ok með þvi at Þorkell. var. þar mestr bondi þa þotti til hans koma at vita ner letta mvndi oarani þessv sem yfir stod.[93] bydr Þorkell spa konunni heim ok er henni þar vel fagnat sem sidr var til þa er vid þess hattar konum skylldi taka.[94] var henni bvit ha sęti ok lagt vndir hana hegindi.[95] þar skylldi i vera hesna fidri.[96] enn er hvn kom vm kvelldit ok sa maðr er moti henni var senðr þa var hvn sva bvin at hvn hafdi yfir ser tvgla mottvl blan. ok var settr steinum allt i skavt ofan.[97] |[98] hvn hafdi a halsi ser gler tolur ok lamb[99] skinns kofra svartan a hofdi ok vid innan kattskinn hvit ok hvn hafdi staf i hendi ok var a knappr.[100] hann var bvinn m(e)d[101] mersingv ok settr steinum ofan vm knappin.[102] hvn hafdi vm sik hnioskv linda ok var þar a skiodv pvngr mikill. ok vardveitti hvn þar i tavfr sin þav er hvn þvrfti til frodleiks at hafa.[103] hvn hafdi a fotum kalfskinns skva lodna. ok i þvengi langa ok a tinknappar miklir a endvnum.[104] hvn hafði a hondvm ser kattskins glofa ok voro hvitir innan ok loðnir enn er hvn kom inn þotti avllvm monnvm skyllt at velia henni semiligar kvedivr.[105] hvn tok þvi sem henni vorv menn gediadir til. tok Þorkell bondi (i)[106] hond henni ok leiddi hana til þess sętiss sem henni var bvit.[107] Þorkell bað hana þa renna þar avgvm ifir hiv ok hiord ok sva hibyli. hvn var famalug vm allt.[108] bord varv vpp tekin vm kvelldit ok er fra þvi at segia hvat spakonvnni var matbvit.[109] henni var. geʀ gravtr a kiðia miolk ok mat bvin hiortv or avllum kykvendum þeim er þar varv til.[110] hvn hafdi mersingar spon ok knif tannskep(t)an[111]. tviholkadan af eiri. ok var brotinn af odd(r)inn[112]. Enn er bord voro vpp tekin. þa gengr Þorkell b(ondi) firi Þorbiorgv. ok spyʀ hverssv henni þikki þar vm at litaz eda hverssv skapfelld henni erv þar hibyli eda hettir. мanna ę(ða) hverssv fliotliga hvn mvn vis verda þess er hann hefir spvrt hana. ok monnvm er mest forvitni at vita.[113] hvn kallaz ekki mvnv segia fyʀ enn vm morgininn eptir. er hun hafdi adr sofit vm nottina. Enn vm morgininn at alidnum d(egi) var henni veittr sa vmbvningr sem hvn þvrfti at hafa til at fremia. seidinn.[114] hvn bað[115] ok fa ser konvr þer er kvnnv frędi þat sem til seidsins þarf. ok Varðlokkvr hetv. enn þer konvr fvndvz eigi. þa var leitat at vm bęinn ef nokkr[116] kynni. þa s(egir) Gvðriðr hvarki em ek fiolkvnnig ne visinda kona. enn þo kendi Halldis fostra min mer a Islandi þat kvędi er hvn kalladi Vardlokkvr. Þorkell[117] s(egir) þa ertv happfrod.[118] hvn s(egir) þetta er þat eitt at ferli er ek ętla i ongum at beina at vera þvi at ek em cristin kona. Þorbiorg s(egir) sva metti verda at þv yrdir monnvm at liði her vm en þv værir þa kona ekki veʀi enn adr. enn vid Þorkel mvn ek meta at fa þa hlvti til er hafa |[119] þarf. Þorkell herdir nv a Gvdridi enn hvn kvez gera mvndv sem hann villdi.[120] slogv þa konvr hring vm hiallinn en Þorbiorg sat a vppi.[121] kvad Gvðrid þa kvędit. sva fagvrt ok vel at engi þottiz heyrt hafa með fegri rodd kvędi kvedit sa er þar var hia. spakonan þakkar henni kvęðit. ok kvað margar[122] þer nattvrvr nv til hafa sott ok þikkia fagvrt at heyra er kvędit var sva vel flvtt er adr villdv vid oss skiliaz ok enga hlydni[123] oss veita enn mer erv nv margir þeir hlvtir avdsynir er adr var ek dvlit ok margir adrir. Enn ek kann þer. þat at. segia Þorkell at hallęri þetta mvn ekki halldaz lengr enn i vetr ok mvn batna arangr sem varar. sottar far þat sem a hefir legit man ok batna vanv bradara. Enn þer Gvdridr. skal ek lavna i honð lidsinni þat er oss hefir af þer stadit. þvi at þin forlog erv mer nv allgloɢsę. þv mvnt giaf ord fa her a Grenlandi þat er semiligaz er þo at þer verdi þat eigi til langędar þvi at vegar þinir liɢa vt til Islandz ok man þar koma fra þer bęði mikil ętt ok goð ok ifir þinvm kynkvislum skina biartari geislar en ek hafa megin til at geta slikt vandliga set enda far þv nv heil ok vel. dottir. Siðan. gengv menn at visinda konvnni ok fretti þa hveʀ þess er mest forvitni var a at vita.[124] hvn var ok god af fra sognum gekk þat ok lit i tavma er hvn sagdi.[125] þessv nest var komit eptir henni af odrum bę.[126] for hun þa þangat.[127] þa var sent eptir Þorbirni þvi at hann villdi eigi heima ver(a)[128] medan slik hindr vitni var framit.[129] vedratta batnadi skiott sem Þorbiorg hafdi sagt.[130] byr Þorbiorn. skip sitt ok feʀ þar til er hann kemr i Brattahlið. Eirikr tekr vel vid hanvm með blidv ok kvað þat vel er hann var þar kominn.[131] var Þorbiorn m(e)d[132] hanvm um uetrinn ok skullda lid hans enn þeir vistvdv haseta med bondum. eptir vm varit gaf Eirikr Þorbirni land a Stokka nesi ok var þar geʀ sęmiligr bęr ok bio hann þar siðan.[133]


Af Leif envm heppna ok kristni kom a Grꝍnaland

Eirikr atti þa konv er Þorhilldr h(et) ok vid henni .ij. s(vnv). het annaʀ Þorstein enn annaʀ Leifr.[134] þeir voro badir efniligir menn ok var Þorsteinn heima m(e)d[135] f(oðvr) sinum. ok var eigi sa madr a Grenlandi er iafn man vęnn þotti sem hann.[136] Leifr hafdi siglt til Noregs ok var m(e)d[137] Olafi. konvngi. Tryɢva s(yni). Enn er Leifr sigldi af Grenlandi vm svmar |[138] vrðv þeir sęhafa til. Svðr eyia.[139] þaðan byriadi þeim seint ok dvoldvz þeir þar lengi vm. svmarit. Leifr lagdi þoka a kono þa. er Þorgvnna h(et). hvn var kona ęttstor ok skildi Leifr at hvn. mvndi vera. margkvnnig. Enn er Leifr bioz brott beiddiz Þorgvnna at fara með hanvm. Leifr spvrði hvart þat væri nokkvt vili frenda hennar.[140] hvn kvez þat ekki hirða[141]. Leifr kvedz eigi þat kvnna sia at sinv radi at gera hertekna. sva storettada konv i okvnnv landi. Enn ver liðfair. Þorgvnna. mællti eigi er vist at þer þikki þvi betr radit.[142] a þat mvn ek þo hętta. sagdi Leifr.[143] þa segi ek þer. sagdi Þorgvnna at ek man fara kona eigi einsaman. ok em ek með barni. segi ek þat af þinvm volldvm. get ek at þat mvn vera sveinbarn þa er fędiz. Enn þottv vilir avngan gavm at gefa þa man ek vpp fęda sveininn ok þer senda til Gręnlandz þegar fara ma með odrum monnvm. Enn ek get at þer verdi at þuilikvm nytium sonar eignin sem nv verdr skilnadr okkaʀ til. Enn koma etla ek mer til Grenlandz adr lykr.[144] Leifr gaf henni fingr gvll ok vad mals mottvl grę(n)lendzskan[145] ok tannbellti. þessi sveinn kom til Grenlandz ok nefndiz Þorgils.[146] Leifr tok við hanvm at faderni ok er þat svmra manna sogn at þessi Þorgils hafi komit til Islandz firi Frodar vndr vm svmarit enn sia. Þorgils var sidan a Grenlandi. ok þotti þar enn eigi kynia lavst vm hann verda adr lavk. þeir Leifr sigldv brott or Svdr eyivm ok tokv Noreg vm havstid. for Leifr til hirdar. Olafs. konvngs T(ryggva) s(vnar). lagdi konvngr a hann goda virðing. ok þottiz. sia at hann. mvndi vera vel mentr maðr.[147] Eitt sinn kom konvngr at mali vid Leif. ok s(agði) Etlar þv vt til Grenlandz i svmar. þat etla ek. sagð(i)[148] L(eifr) ef þat er ydvaʀ vili. konvngr svaraði ek get at þat mvn vel vera. ok skalltv þangat fara með erindum minvm ok boda þa(r)[149] kristni. Leifr kvad hann rada skylldv enn kvez hyɢia at þat erindi[150] mvndi torflutt a Gręnlandi.[151] konvngr kvez eigi þann mann sia er betr vęri til fallinn enn hann ok mvntv giptv til bera.[152] þat mvn þvi at eins s(egir) Leifr ef ek nyt ydvar vid.[153] lętr Leifr i haf ok er lengi vti ok hitti a lond þav er hann vissi adr enga von til.[154] voro þar hveiti akrar. sialf sanir ok vinviðr vaxinn.[155] þar vorv þav tre er mosvʀ h(eita) ok hofdv þeir af þessv ollv nokkvr |[156] merki svm tre[157] sva mikil at i hvs voro lavgd.[158] Leifr fann menn a skip flaki ok flvtti heim med ser.[159] syndi hann i þvi hina mestv stormennskv ok drengskap sem morgv odrv er hann kom cristni a landit ok var iafnan sidan kallaðr Leifr hinn heppni.[160] Leifr tok land i Eiriks f(irði) ok for heim. sidan. i Bratta hlið.[161] tokv þar allir menn vel vid hanvm. hann bodadi bratt kristni vm landit ok almenniliga trv ok syndi monnvm ordsending. Olafs. konvngs T(ryggva) s(vnar) ok sagdi hverssv morg agęti ok mikil dyrð fylgdi þessvm sið. Eirikr tok þvi mali seint at lata sid sinn enn Þiodhilldr gekk skiott vndir. ok let gera kirkiv eigi allnær hvsvnvm.[162] þat hvs var kallatt Þiodhilldar kirkia. hafdi hvn þar fram benir sinar ok þeir menn sem vid kristni tokv.[163] Þioðhilldr villdi ekki samrędi við. Eirik sidan hvn tok trv enn hanvm var þa(t)[164] miok moti skapi. a þv(i)[165] gerdiz ord mikit at menn mvndv leita landz þess er Leifr hafdi fvndit.[166] var þar formadr at. Þorsteinn Eiriks s(vn) frodr madr. ok vinsell. Eirikr var. ok til bedinn ok trvdv menn hans gęfv framast ok forsio.[167] hann var lengi fyri enn kvad eigi nei við er vinir hans badv hann til.[168] bioɢiv sidan skip þat er Þorbiorn hafði vt haft. ok varv til radnir .xx. menn. ok hofdv litit fe. eigi meira enn vapn ok vistir.[169] Þann myrgin reid Eirikr heiman.[170] tok hann einn kistil ok var þar i gvll ok silfr.[171] fal hann þat. ok for[172] sidan leidar sinnar ok bar sva til at h(ann)[173] fell af baki ok brotna[174] rifin i sidvnni enn lesti hondina i axlar lidnvm.[175] af þeim at bvrd. sagdi hann Þioðhilldi[176] konv sinni at hvn tęki feit a brott lez þess hafa at golldit er hann hafdi feit folgit.[177] siðan sigldv þeir vt or Eiriks f(irði) m(e)ð[178]. gledi mikilli.[179] þotti þeim allvent sitt efni. þa velkti vti lengi i hafi ok komv þeir ekki a þer slodir sem þeir villdv. þeir komv i syn vid Island ok sva hofdv þeir fvgl af Irlandi.[180] rak þa skip þeira vm haf innan.[181] foro aptr vm havstit ok varv allmiok vęstir ok þrekadir.[182] koma vid vetr sialfan a Eiriks f(iorð). Þa mællti. Eirikr katari sigldv ver i svmar vt or f(irðinvm) Enn nv erv ver ok erv þo enn morg goð at. Þorsteinn. svaraði. þat er nv hofdingligt bragd at sia nokkvt gott rad firi þeim monnvm ollum sem her erv nv radstafa lavsir ok fa þeim vist i vetr. Ę(irikr) svaraði. þat er |[183] iafnan satt sem mællt er at eigi veit fyʀ en svarat er ok sva man her fara. skal nv hafa rad þin vm þetta.[184] foro nv allir þeir er eigi hofdv adrar vistir með þeim fedgum.[185] sidan foro þeir heim i Bratta hlið ok voro þar vm vetrinn.


Þorstein Eiriks svn feck Gvðriðar.[186] aftrgongvr

Nv er fra þvi at segia at Þorsteinn. Eiriks s(vn) vakti bonord við. Gvdridi ok var þvi mali vel. svarat. będi af henni ok af f(oðvr) henar. er þetta at radi gert. Þorsteinn gengr at eiga Gvdridi. ok var þetta brvdkavp i Bratta hlið vm havstit.[187] for sia veizla vel fram ok var all fiolmennt.[188] Þorsteinn atti bv i Vestr bygd a bę þeim er h(eitir) i Lysv f(irði). enn sa madr atti þar helming i bvi er. Þorsteinn h(et). Sigriðr h(et) kona hans.[189] for. Þorsteinn. i Lysv f(iorð) vm havstit til nafna sins ok þav Gvdridr beði.[190] var þar vid þeim vel tekit.[191] voro þav þar vm vetrinn. þat gerdiz til tidinda at sott kom i bę þeira er litit var af vetri. Gardr[192] h(et) þar verkstiori. hann var ekki vinsell madr. hann tok fyrst sott ok andadiz.[193] siðan var skamt at biða at hueʀ lez at odrum. þa tok sott Þorsteinn Eiriks s(vn) ok Sigridr kona Þorsteins. nafna hans. [194] ok eitt kvelld fystiz. Sigrid. at ganga til. nada hvss. er stod i gegn vti dyrvm. Gvdridr fylgdi. henni ok horfdv þer moti vti dvrvnvm. þa kvad hvn vid hatt. Sigrid. Gvdrid. mællti vid hofvm ovarliga farit ok attv eyngan stað við at kallt komi a þig ok forv vid heim sem skiotaz. Sigridr. svaraði. eigi er fęrt at sva bvnv her er nv liðit þat allt. hit davða firi dvrvnvm. ok Þorsteinn bondi þinn. ok þar kenni ek mik ok er slikt hormvng at sia. ok er þetta leið af mællti hvn forv við nv Gvdrid. nv se ek ekki liðit.[195] var þa Þorsteinn horfinn.[196] henni þotti hann adr haft hafa svipv i hendi ok vilia beria liðit. sidan gengv þer inn. ok adr morgvn kemi þa var hvn latin ok var ger kista at likinv. ok þena sama. dag. etlvdv menn at roa ok leiddi Þorsteinn þa til vara ok i annan lit for hann at sia veidiskap þeira. þa sendi Þorsteinn. Eiriks s(vn) nafɴa sinvm ord at hann kęmi til hans ok sagdi sva at þar veri varla kyrt. ok hvsfreyia villdi fęraz a fetr. ok villdi vndir kledin hia hanvm ok er hann kom inn var hvn komin vpp a rekkiv stokkinn.[197] þa tok hann hana hondvm ok lagdi boleyxi firi briost henni.[198] Þorsteinn Eiriks s(vn) andadiz |[199] ner. dag satri[200]. Þorsteinn bondi bad Gvdridi leɢiaz nidr ok sofa enn hann kvez vaka mvndv vm nottina. yfir likinv.[201] hvn gerir sva ok er skamt leið. a nottina settiz Þorsteinn. Eiriks s(vn) vpp ok mællti kvez vilia at Gvdridr væri þangat kollvt ok kvez vilia tala við hana. gvd vill at þessi stvnd se mer gefin til leifiss ok vmbotar mins rads. Þorsteinn. bondi gengr a fvnd. Gvdridar ok vakti hana bidr hana signa sik ok biðia ser gvd hialpar ok segir hvat Þorsteinn Eiriks s(vn) hafði talat vid hann ok hann vill finna þig verdr þv rad fyri at sia hvat þv vill vpp taka þvi at ek kann her vm hvarskiss. at fysa. hvn svaraði. vera kann at þetta se ętlat til nokkvʀa þeira hlvta er sidan se i minni hafdir þessi hinn vndarligi hlvtr enn ek venti at gvðs gętla[202] mvn ifir mer standa.[203] mvn. ek ok a hętta með. gvðs. miskvnn at fara til moz vid hann ok vita hvat han vill tala þvi at ek mvn eigi fordaz mega ef mer skal mein at verda.[204] vil ek siðr at hann gangi vidara enn mik grvnar at þat man a liɢia. nv for Gvdridr ok hitti Þorstein. syndiz henni sem hann felldi tar.[205] hann mællti i eyra henni nokkvr orð hliott sva at hvn ein vissi. Enn þat mællti hann. sva at allir heyrdv at þeir menn veri selir er trvna helldv ok henni fylgdi oll hialp ok miskvnn. ok sagdi þo at margir helldi hana illa. er þat engi hattr sem her hefir verit a Grenlandi sidan kristni kom her at setia menn nidr í v́vigða molld vid litla yfir songva.[206] vil ek mik lata flytia til kirkiv ok adra þa menn sem her hafa andaz enn Gardar vil ek brena lata a bali sem skiotaz þvi at hann velldr ollum aptr gongum þeim sem her hafa verit i vetr.[207] hann sagdi henni ok vm sina hagi ok kvad henar forlog mikil mvndv verda. enn bad hana varaz at giptaz Grenlendzkum monnvm bad at hvn legdi fe þeira til kirkiv. ok svmt fatękvm monnvm. ok þa hne hann aptr odrv sinni.[208] sa hafdi hattr verit a Gręnlandi sidan kristni kom þangat at menn voro grafnir a beium þar sem ondvdvz i vvigdri molldv.[209] skylldi setia staur vpp af briosti hinvm[210] dauda.[211] Enn[212] |[213] sidan er kenni menn komv til þa skylldi vpp kippa stavrinvm ok hella þar i vigdv vatni ok veita þar. yfir songva þott þat veri miklv sidaʀ.[214] lik þeira. Þorsteins voro fęrd til kirkiv i Eiriks f(iorð) ok veittir þar ifir songvar af kenni monnvm. tok Eirikr vid Gvdridi ok var henni i fodr[215] stad.[216] litlv sidaʀ andadiz Þorbiorn. bar þa fe allt vndir G(vðriði). tok Eirikr hana til sin ok sa vel vm hennar kost;


Af Hofða-Þorði

Þorfinnr Karlsefni
av Einar Jónsson

Þordr h(et) madr er bio at Hofda a Hofda stronð[217]. hann atti Fridgerdi. dottvr Þoriss. hímv. ok Fridgerdar. dottvr Kiarvals. Ira konvngs.[218] Þordr var s(vn) Biarnar byrdv smiors. Þorvalldz[219] s(vnar) hryɢss. Asleiks s(vnar) Biarnar s(vnar) iarnsidv Ragnarss s(vnar) lodbrokar. Þav attv s(vn) er Snori h(et). hann atti Þorhilldi. rivpv. d(ottvr) Þordar gelliss. þeira s(vn) var Þordr hesthofði. Þorfinnr karlls efni h(et) s(vn) Þordar. modir Þorfinnz h(et) Þorvnn. Þorfinnr. var. i kavpferdvm ok þotti godr fardrengr.[220] eitt. svmar byr Karlls efni skip sitt ok ętlar til Grenlandz. Snori Þorbrandz s(vn) feʀ með hanvm or Alfta f(irði) ok voro .xl. мanna a skipi.[221] madr h(et) Biarni Grimolfs s(vn) breidfirdskr[222] at ętt [annaʀ h(et)[223] Þorhallr. Gamla s(vn) avstfirdskr. maðr.[224] þeir bioɢv hit sama svmar. skip. sitt ok etlvdv til Grenlandz.[225] þeir voro ok .íííj. tigir. mana a skipi.[226] lata þeir Karllsefni i haf þessvm .íj. skipvm þegar þeir varv bvnir.[227] ekki er vm þat getit hverssv langa vti vist þeir hofdv. Enn fra þvi er at segia at beði þessi skip komv a Eiriks f(iorð) vm havstit.[228] Eirikr reid til skips ok adrir landz menn.[229] tokz með þeim greidlig kavpstefna.[230] bvdv styri menn. Eiriki at hafa slikt af varningi sem hann villdi. Enn Eirikr synir þeim stormennskv af ser i moti þvi at hann bavð þessvm .íj. skips hofnvm til sin heim vm vetrinn. i Bratta. hlið.[231] þetta þagv kavpmenn ok þokkvdv hanvm.[232] sidan var flvttr heim varningr þeira i Bratta hlið.[233] skorti þar eigi vtibvr stor til at vardveita i varning þeira.[234] skorti þar ekki mart þat er hafa þv(r)fti[235] ok likadi þeim vel vm vetrinn. Enn er dro at iolvm tok Eirikr fęd mikla ok var ogladari enn hann atti vana til. Eitt sinn kom Karllsefni at mali við Eirik ok. mællti er þer þvngt. Eirikr. bondi |[236] menn þikkiaz finna at þv ert ogladari enn þv att vana til. þv hefir veitt oss með hinni mestv ravsn. ok erv ver skylldir til at lavna þer slikv godv sem ver hofvm fong a. nv segðv hvat vgledi[237]. Eirikr. svaraði er þiɢit uel ok godmannliga nv leikr mer þat eigi i hvg at a ydr verdi hallt vm var. skipti. hitt er helldr at mer þikki vɢligt þa er þer komit annars. stadar at þat flytiz. at þer hafit enngi iol veʀi haft enn þessi er nv koma ok Eirikr hinn ravði veitti ydr i Bratta hlid a Grenlandi.[238] þat mvn eigi. sva fara bondi s(egir) Karllsefni. ver hofvm (a)[239] skipi varv będi mallt ok korn. ok hafit þar af slikt er þer vilit ok gerit veizlv sva stormannliga sem ydr likar firi þvi.[240] þetta þiɢr E(irikr) ok var þa bvit til iola veizlv ok var hvn hin sęmiligsta sva at menn þottvz travtt þvilika ravsn set hafa i fatękv landi.[241] ok eptir iolin vekr Karlls. efni bonorð. firi Eiriki. vm Gvdridi þvi at hanvm leiz sem hann mvndi forędi a hafa.[242] [243]Eirikr svaraði vel ok segir at hon man sinvm forlogvm verða at fylgia ok kvez goða[244] eina frett af hanvm hafa ok lavk sva at Þorfinnr festi Gvðriði[245] ok var þa avkin veizlan ok drvckiþ brvllavp þeira ok varv þav i Brattalið vm vetrin.[246]


Hofz Vínlanðs ferð

I Brattalið hofvz miklar vmrꝍðvr at menn skylldv leita Vinlanz ens goða ok var sagt at þangat mvndi vera at vitia goðra landskosta ok þar kom at Karlsefni ok Snorri bioɢv skip sitt at leita landzins vm varið.[247] með þeim for ok sa maðr er Biarnni het ok annaʀ Þorallr er fyʀ erv nefndir með sinv skipi.[248] Maðr het Þorvarðr hann atti Freydisi dottvr Eiriks ravða lavngetna.[249] hann for ok með þeim ok Þorvalldr svn Eiriks ok Þorhallr er kallaðr var veiði maðr.[250] hann hafði lengi verið með Eiriki veiði maðr hans vm svmrvm en bryti vm vetrvm.[251] hann var mikill maðr ok sterkr ok svartr ok þvrsligr lioðlyndr ok illorðr þat er hann mællti ok eggiaði iamnan Eirik ens verʀa.[252] hann var illa kristin.[253] hanvm var viða kvnnigt i vbygðvm.[254] hann var a skipi með Þorvarði ok Þorvalldi.[255] þeir hofðv þat skip er Þorbíorn hafþi vt haft.[256] þeir hofþv allz .xl. manna ok .c. er þeir sigldv til vestri bygðar ok þaðan til Bianeyiar.[257] þaðan siglðv þeir .íj. dꝍgr i svðr.[258] þa sa þeir land ok skvtv bati ok konvðv landit ok fvnnv þar hellvr storar ok margar .xíj. allna viðar.[259] fiolði var þar melracka.[260] þeir gafv þar nafn ok kollvðv Hellvland.[261] Ðaþan sigldv þeir .íj. dꝍgr ok bra til landsvðrs or svðri ok fvndv land skogvaxit ok morg dýr a.[262] ey la þar vndan i landsvðr.[263] þar drapv þeir ein biorn ok kollvðv þar siðan Bianey[264] en landit Markland.[265] Þaþan sigldv þeir svðr með landinv langa stvnd ok komv at nesi einv.[266] la landit a stiorn.[267] varv þar strandir[268] langar ok sandar.[269] þeir rerv til lanz ok fvndv þar a nesinv kiol af skipi ok kollvðv þar Kialarnes.[270] þeir kollvðv ok strandirnar Fvrðv strandir þvi at langt var[271] með[272] at sigla. [273] |[274] þa gerðiz landit vágskorið.[275] þeir helldv skipvnvm i ein vág.[276] Olafr konvngr Tryɢva svn hafþi gefið Leifi tva menn skotzka.[277] het maðrin Haki[278] en hon Hekia.[279] þav varv dyrvm skiotari.[280] þersir menn varv i skipi með Karlsefni.[281] en er þeir hofþv siglt fyri Fvrðv strandir þa letv þeir ena skotzskv menn a land ok baðv þav lavpa svðr a landit at leita landzkosta ok koma aftr aðr .iíj. dꝍgr væri liðin.[282] þav hofþv þat klæði er þav kollvðv kiafal þat var sva gert at hattr var a vpp ok opit at liðvnvm ok engar ermar a kneft saman milli fota með knappi ok nezlv en ber varv þav annars staðar.[283] þeir biðvðv þar þa stvnd en er þav komv aftr hafþi annað i hendi vinberia kongvl en annað hveitiax nysaið.[284] gengv þav a skip vt ok siglðv þeir siþan leiðar sinnar.[285] þeir siglðv in a fiorð eín.[286] þar la ein ey fyri vtan.[287] þar vm varv stravmar miklir.[288] þvi kollvðv þeir hana Stravmey.[289] sva var morg æðr i eyni at varla matti ganga fyri eɢivm.[290] þeir kollvðv þar Stravmfiorð.[291] þeir barv þar farm af skipvm sinvm ok bioɢvz þar vm.[292] þeir hofþv með ser allzkonar fenað.[293] þar var fagrt lanzleg.[294] þeir gaðv enkis vtan at kanna landit.[295] þeir varv þar vm vetrin ok var ecki fyri vnnið vm svmarið tokvz af veiðarnar ok gerðiz illt til matar.[296] þa hvarf brott Þorhallr veiði maðr.[297] þeir hofþv aðr heitið á gvð til matar ok varð eigi við sva skiott sem þeir þottvz þvrfa.[298] þeir leitvðv Þorhallz vm .iíj. dꝍgr ok fvndv hann a hamargnipv einni.[299] hann la þar ok horfþi i loft vpp ok gapti bꝍði mvnni ok nosvm ok þvlpi nockot.[300] þeir spvrðv hvi hann var þar komin.[301] hann kvað þa engv þat varða.[302] þeir baðv hann fara heim með ser ok hann gerði sva.[303] litlv siþaʀ kom þar hvalr ok forv þeir til ok skarv ok kendi engi maðr hvat hvala var ok er matsveinar svðv þa atv þeir ok varð ollvm illt af.[304] þa mællti Þorhallr Drivgari varð en ravðskeɢiaði nv en Kristr yðaʀ.[305] hefir ek þetta nv fyri skalldskap min er ek orta vm Þór fvlltrvan.[306] sialldan hefir hann mer brvgðiz.[307] Ok er menn vissv þetta barv þeir hvalin allan a kaf ok skvtv sinv mali til gvðs.[308] batnaði þa veðratta ok gaf þeim v́tróðra ok skorti þa siþan eigi fong þvi at þa var dyra veiðr a landinv en eɢver i eyni en fiski or sionvm.[309]


Af Karlsefni ok Þorhalle

Sva er sagt at Þorhallr vill fara norðr fyri Fvrðvstrandir at leita Vínlandz en Karlsefni vill fara svðr fyri landit.[310] Byz Þorhallr vt vndir eyni ok verða þeir eigi fleiri saman en .ix. menn en allt annad lið for með Karlsefni.[311] En er Þorhallr bar vatn a skip sitt ok drack þa kvað hann visv [Hafa kvaðv mik meiðar malmþings er ek kom hingat mer samir land fyri lyðvm lasta dryckin bazta billdz hattar verðr bvttv beiði tyr at styra helldr er sva at ek kryp at kelldv komað vin a gron mina[312].[313] Ok er þeir varv bvnir vndv þeir segl.[314] þa q(vað) Þorhallr [Forvm aftr þar er orir erv sandhimins landan[315] latvm kenni val kanna knaʀar skeið en breiðv meðan bil styɢvir byɢia bellendr ok hval vella lavfa veðrs þeir er leyfa lond a Fvrðv strondvm.[316] Siþan siglðv þeir norðr fyri Fvrðv strandir ok Kialar nes ok villdv beita vestr fyri.[317] þa kom mote þeim vestan veðr ok rak þa vpp a Irlandi ok varv þeir þar barðir ok þiaðir ok let Þorhallr þar lif sitt eftir þvi sem kavpmenn hafa sagt.[318] Nv er segia af Karlsefni at hann for svðr fyri landit ok Snorri ok Biarnni með sinv folki.[319]' þeir forv lengi ok allt þar |[320] til er þeir komv at a einni er fell af landi ofan ok i vatn eitt til siofar.[321] eyrar varv þar miklar ok matti eigi komaz i ána vtan at haflꝍðvm.[322] þeir Karlsefni sigldv í ósin ok kollvðv i Hópi.[323] þeir [324]fundu þar a landi sealfsana hueítíakra þar sem lęgdir varv. en vínuid allt þar sem hollta víssí. huerr lękr var þar fullr af fiskum.[325] þeir gerdu grafir þar sem męttist landít. ok flodit gekk ofast ok þa er ut fell siorrinn varv helgir fiskar i grofunum. þar uar mykill fioldi dyra a skoginnum medr allu moti. þeir varv þar halfan manad. ok skemtadu ser. ok uurdu uid ekki uarir. fe sitt hofdu þeir medr ser. Ok einn morgin snemma er þeir litudust um. sa þeir mykinn fiolda hudkeipa. ok var veift tríom a skipunum. ok liet þui líkast sem i halmþust ok var veift solar sínnís. þa mællti. Karlsefni. huat man þetta hafa teíkna. Snorri Þorbranz s(un) suaradi hanum. vera kann at þetta se fridar mark. ok tokum skiolld huitan ok berum at moti ok sua gerdu. þeir. Þa ʀeru þeir i mot ok vndradust þa sem fyri varu. ok gengu a land upp. þeir uara suartir menn ok illigir ok hafdu illt haar a hofdi. þeir uaru miog eygdir ok breidír i kínnum duoldust þeir of stund ok undradust þa sem fyri uaru. ok ʀeru sidan i brott ok sudr fyri nesít. þeir Karlsefni. hofdu gort budir sinar upp fra vatnínu ok uaru sumir skalarnir nỏr vatnínu. en sumir firr. Nu varu þeir þar þann vetr. þar kom engin sníor. ok allt gekk fe þeiira sialfale[326] fram. En er uara tok sa þeir einn morgin snemma at fioldi hudkeipa ʀeri sunnan fyri nesit sua mart sem kolum uæri saat fyri hopit.[327] uar þa ok veift af[328] hueríu skipi trionum. þeir Karlsefni brugdu þa skiolldum upp ok er þeir fundust toku þeir kaupstefnu sín[329] a millí. ok uilldi þat folk helst hafa ʀautt skrud. þeir hafdu moti gefa skinna uoru. ok algra skinn. þeir uilldu ok kaupa suerd ok spíot. en þat bannadu þeir Karlsefni ok Snorrí. Þeir Skrelingar toku spannar langt ʀaudt skrud fyri vfoluan belg ok bundu um hofud ser. gekk sua kaupstefna þeiirra vm ʀíd. þa tok at fęttast skrudit med þeim Karlsefn(i)[330] ok skaru þeir þa sua smatt i sundr at eigi uar breidara en þuers fingrar. ok gafu Skrelingar þo iammykit fyri sem adr eda meira. Þat bar til at gridungr liop or skoge er þeir Karlsefni attu ok gellr hatt. þat felast Skrelingar ok laupa vt a keipana ok ʀeru sidan sudr fyri landit.[331] verdr þa ekki uart uid þa þríar uikur i samt. En er sia stund uar lidinn sea þeir fara sunnan mykinn fiolda Skrelinga skipa sua sem straumr stędi. uar þa trionum allum veift andsęlis. ok yla upp allir miog hatt. Þa toku |[332] þeir Karlsefni ʀaudan skiolld ok baru at moti. Skrelingar lupu af skípum. ok sidan gengu þeir saman ok bordust. vard þar skothrid hord þuiat Skrelingar hofdu ualslongur. Þat sa þeir Karlsefní. at Skrelingar ferdu upp a stong knautt stundar mykinn þui nỏr til at iafna sem saudarvomb ok hellst blan at lit ok fleygdu af stonginni upp a landit ifir lid þeirra Karlsefnis ok liet illilega uidr þar sem nidr kom. Vid þetta slo otta myklum a Karlsefni. ok allt lid hans sua at þa fysti engis annars en flyia ok hallda undan upp med anní. þui at þęim þótti lid Skrelinga drifa at ser allum megín. ok líetta ęighe fyrr en þeir koma til hamra nokkurra. ok veitto þar uidrtoku harda. Freydis kom ut ok sa at þeir Karlsefni helldu vndan ok kalladi. hui ʀenni þer vndan þersum avvirdis monnum sua gilldir menn sem þer erut. er mer þỏtti[333] sem þer mettit drepa nidr sua sem bufe. ok ef ek hefda vapn þỏtti[334] mer sem ek skilldi bętr beriast en einnhuerr ydarr. þeir gafu engan gaum hennar ordum[335] Freydis uilldi fylgia þeim ok uard seinni. þuiat hun uar eige heíl gekk hun þo eptir þeim i skoginn. En Skrelingar sekia at henni. hun fann firir ser mann daudan. þar uar Þorbrandr Snorra son. ok stod hellustein i hofdi honum. suerdit la bert i hia honum. tok hun þat upp ok byz at veria sik. þa komu Skrelingar at henni. hun dro þa ut briostít undan kledunum. ok slettir a beru suerdinu. uid þetta ottast Skrelingar ok liopu undan a skíp sin ok ʀeru i brott. þeir Karlsefni[336] finna hana ok lofa happ hennar. Tueir menn fellu af þeim Karlsefni[337] en fioldi[338] af þeím Skrelingum. Vurdu þeir Karlsefni ofrlidi[339] bornir. ok foru nu heím[340] eptir þetta til buda sinna. ok bundu sar sin ok ihuga[341] huat fiolmenni þat[342] myndi verit hafa er at þeim sotti af landinu ofan[343]. Syniz[344] þeim nu sem þat eina mun lidit verit hafa er af skipunum kom en[345] hitt folkit man verit hafa sionhuerfingar. þeir Skrelingar fundu ok[346] mann daudann ok la æx i hia. einn þeirra tok upp æxina ok hoggr med tre. ok þa huerr at odrum. ok þotti þeim uera gersimi ok bita ual. Sidan tok einn ok hiuggi[347] i steín sua at brotnadi æxin. ok þa þotti þeim engu nyt[348] er[349] eighe stodz griotit ok kastadu nidr. Þeir Karlsefni þottust nu sea þott þar[350] uæri[351] landzkostir godir at þar myndi iafnan otti ok ufridr a liggia af þeim er fyri biuggu.[352] Sidan biuggust þeir a brottu ok etladu til sins landz. ok sigldu nordr fyri landit ok funnu .v. Skrelinga i skinnhiupum |[353] sofnada nỏr sio.[354] þeir hafdu med ser stokka ok i dyramerg dreyra blandinn. þottust þeir Karlsefní þat skilia at þerser menn myndu hafa verit goruir brott af landinu. þeir drapu þa. Sidan fundu þeir Karlsefni nes eitt ok a fiolda dyra. var nesit at sea sem mykiskan ueri[355] af þui at dyrin lagu þar um netrnar. Nu koma þeir Karlsefni aptr i Straumfiord ok varu þar fyri allz gnottir þess er þeir þurftu at hafa. þat er sumra manna sogn at þau Biarne ok Gudrid hafi þar eptir[356] uerit. ok .x. tigir manna med þeim ok hafi eigi farit lengra. En þeir Karlsefni ok Snorri[357] hafi[358] sudr farit ok xl. manna med þeim ok hafi eighe lengr uerit i Hopi en uart tua manadi. ok hafi sama sumar aptr komit. Karlsefni for þa einu skípí at[359] leita Þorhalls veidimanz en annat lidit uar eptir. ok foru þeir nordr fyri Kialarnes ok berr[360] þa fyri uestan fram. ok uar landit a bakborda þeim. þar uaru þa eydimerkr einar allt at sea[361] fyri þeim ok nỏr huergi ʀiodr .i. ok er þeir hafdu lengi farit fellr a af landi[362] ofan or austri ok .i. uestr. þeir logdu inn i arosinn. ok lagu uid hinn sydra bakkann.[363]


Vig Þorvallz Eiriks svnar

Þat uar einn morgin er þeir Karlsefne sa fyri ofan riodrit flekk nokkunn sem glitradi uid þeim ok ęptu þeir a þat. þat ʀęrdist ok uar þat einfętingr. ok skautz ofan a þann arbakkann sem þeir lagu uid. Þorualldr Eiriks s(un) ʀauda sat uid styri. ok skaut einfỏtingr aur .i. smaþarma hanum. Þorualldr dro ut aurina ok mællti. feitt er um istruna gott land hafum ver fengit kostum en þo megum ver uarla níota. Þorualldr do af sari þessu litlu sidarr.[364] Þa leypr einfỏtingr a braut ok nordr aptr. þeir Karlsefni foru eptir hanum ok sa hann stundum. þat sa þeir sidarst til hans at hann liop a uag nokkurn. þa hurfu þeir K(arlsefni) aptr. Þa kuad einn madr kuidling þenna [Elltu seggir allsatt uar þat einn einfỏting ofan til strandar. en kynlegr madr kostadi rasar. hart vm stopir heyrdu Karlsefni[365]. Þeir foru þa i brott ok nordr aptr ok þottust sia Einfỏtingaland. uilldu þeir þa eige hętta lidi sinu lengr[366]. þeir etladu oll ein fioll þau er i Hopi uaru ok þessi er nu funnu þeir. ok þat stedist[367] miog sua a. ok væri iam langt or Straumfirdi beggia uegna. hinn þridia vetr uaru þeir i Straumfirdi.[368] gengu menn þa miog i sueitir. ok uard[369] þeim til um konvr. ok uilldu þeir er vkuęndir uaru sekia til .i. hendr þeim sem kuendir uaru. ok stod af þui hin mesta vro. þar kom til hit[370] fysta haust Snorri s(un)[371] Karlsefnis. ok uar hann þa priuetr er þeir foru brott. Þa er þeir sigldu af Vinlandi toku þeir sudrỏn uedr ok hittu þa Markland ok funnu þar Skrelinga .v. ok uar einn skeggiadr konvr uaru .ij. ok born tuau. toku þeir Karlsefni sueínana en hinir komust[372] undan ok sukku þeir Skrelingar i iord nidr. Sueina þessa .ij. hofdu þeir med ser ok[373] kendu þeim mal ok uaru skirdir. þeir nefndu modur sina Vethilldi[374] ok fodur Vvege[375]. þeir sogdu at konungar stiornadu Skrelingum ok het annarr þeirra Aualldamon[376] en annarr[377] Aualldidida[378]. þeir kuadu þar engin hus. lagu menn þar .i. hellum eda holum. þeir[379] sogdu þar liggia land odrum megin gagnuart[380] sinu[381] landi. er þeir menn bygdu[382] er uaru .i. hvitum klędum[383] ok baru stangir fyri ser ok uaru festar[384] uid flikr[385] ok ęptu[386] hatt[387]. ok etla menn at þat hafi uerit Huitra manna land eda Irland ed mykla.[388]

Þa[389] Biarna Gunnolfs[390] s(un) bar i Irlandz[391] haf ok komu .i. madksio ok |[392] [393]sokk drivgvm skipið vndir þeim.[394] þeir hofðv bat þann er bræddr var með seltiorv þvi at þar fær eigi siomaðkr a.[395] þeir gengv i batin ok sa þeir þa at þeim matti hann eigi ollvm vinnaz.[396] þa mællti Biarni af þvi at batrin tekr eigi meira en helming manna vaʀa þa er þat mitt ráð at menn se lvtaðir i batin þvi at þetta skal ecki fara at mannvirðingv.[397] þetta þotti ollvm sva drengilega boðit at engi villdi moti mæla.[398] gerðv þeir sva at lvtvðv mennena ok lavt Biarnni at fara i batinn ok helmingr manna með hanvm þvi at batrin tok ecki meira.[399] En er þeir varv komnir i batin þa mællti ein islenzkr maðr er þa var i skipinv ok Biarna hafþi fylgt af Islandi ætlar þv Biarni her at skiliaz við mik.[400] Biarni svaraði sva verðr nv at vera.[401] hann svaraði avðrv hetz þv foðvr minvm þa er ek for af Islandi með þer en skiliaz sva við mik þa er þv sagdir at eitt skylldi ganga yfir ockr baða.[402] Biarnni svaraði eigi skal ok sva vera gack þv hengat i batin en ek man vpp fara i skipið þvi at ek se at þv ert sva fvss til fiorsins.[403] geck Biarnni þa vpp i skipið en þersi maðr i batin ok forv þeir siþan leiðar sinnar til þers er þeir komv til Dyflinar i Irlandi ok sogðv þar þersa sogv.[404] en þat er flestra manna ætlan at Biarni ok hans kvmpanar hafi latiz i maðksionvm þvi at ecki spvrðiz til þeira siþan.[405]


Ættartala fra Kallsefni ok Gvðriði[406] konv hans

Aɴað svmar eftir for Karllsefni til Islanz ok Gvðriðr með hanvm ok for heim i Reynines.[407] Moðor hans þotti sem hann hefpi litt til kostar tekit ok var Gvðriðr eigi heima en fyrsta vetr.[408] En er hon profaði at Gvðriðr var kvenskorvngr mikill for hon heim ok varv samfarar þeira goðar.[409] dottir Snorra Karlsefnis svnar var Hallfriðr modir Þorlaks byskvps Rvnolfs svnar.[410] þav attv svn er Þorbiorn het.[411] hans[412] dottir het Þorvn moðer Biarnnar byskvps.[413] Þorgeiʀ het svn Snorra Kallsefnis svnar faðer Yngvilldar moðor Branz byskvps hins fyʀa.[414] Dottir Snorra Karllsefnis svnar var ok Steinvnn er atti Einaʀ svn Grvndar-Ketils Þorvallz svnar[415] kroks Þoris svnar a Espihóli.[416] þeira svn var Þorstein ranglatr hann var faðir Gvðrvnar er atti Iorvndr at Kelldvm.[417] þeira dottir var Halla moðir Flosa favðvr Valgerðar modor herra Erlenz sterka favðvr herra Havks[418] logmannz.[419] onnvr dottir Flosa var Þordis moðir frv Ingigerðar rikv.[420] hennar dottir var frv Hallbera abbadis i Reynisnesi at Stað.[421] mart stormenne er komid annað a Islandi fra Karllsefni ok Gvðriði[422] þat er ecki er her skrað.[423] veri gvð með ors ameɴ.[424]



Noter:

  1. ↑ Mellem Algorismens slutning og sagaens begyndelse er der omtrent 3 linjers plads, hvor sagaens overskrift engang har stået, skreven med røde bogstaver; heraf er der nu intet læseligt, undt. det meste af sidste linje: [fra þvi?] er þeir fvndv vinland eð goða ok [markland?] ok | hellv land, hvilket sidste ord står efter hviti i slutningen af den første linje af teksten, samt enkelte bogstaver hist og her. Det hele bliver endnu mere vanskeligt derved, at Arne Magnusson over den gamle skrift har skrevet følgende overskrift: Her hefr upp Sogu þeirra Þor-|finnz Karlsefnis oc Snorra Þorbrandz-|sonar.; men det er höjst tvivlsomt, om Arne her har læst rigtig. Overskriften er skrevet af Haukr selv.
  2. ↑ Skr. oloafr
  3. ↑ Sål., ur. for skiri
  4. ↑ stei er i hdskr. rettet fra idr
  5. ↑ Punktum er tilf.
  6. ↑ Foran m står et e; skriveren synes først at have villet skrive (det følgende) en
  7. ↑ g synes i hdskr. rettet fra ꝼ
  8. ↑ Punktum er tilf.
  9. ↑ Punktum er tilf.
  10. ↑ Punktum er tilf.
  11. ↑ 93b
  12. ↑ Punktum er tilf.
  13. ↑ e mgl. i hdskr.
  14. ↑ Skrevet to gange.
  15. ↑ Punktum er tilf.
  16. ↑ Punktum er tilf.
  17. ↑ Åben plads for navnet.
  18. ↑ Punktum er tilf.
  19. ↑ Punktum er tilf.
  20. ↑ Således.
  21. ↑ Punktum er tilf.
  22. ↑ vn mgl. i hdskr.
  23. ↑ Punktum er tilf.
  24. ↑ Punktum er tilf.
  25. ↑ e synes i hdskr. rettet fra v
  26. ↑ Punktum er tilf.
  27. ↑ Tilf. over linjen med nedvisningstegn.
  28. ↑ Punktum er tilf.
  29. ↑ Det sidste k er rettet fra hdskrs l
  30. ↑ Punktum er tilf.
  31. ↑ r mgl. i hdskr.
  32. ↑ Rettet fra hdskrs i
  33. ↑ Punktum er tilf.
  34. ↑ Punktum er tilf.
  35. ↑ r mgl. i hdskr.
  36. ↑ Punktum er tilf.
  37. ↑ Disse to ord er skrevne to gange; sidste gang er fra skr. fuldt ud.
  38. ↑ Punktum er tilf.
  39. ↑ Punktum er tilf.
  40. ↑ 94a
  41. ↑ Punktum er tilf.
  42. ↑ Punktum er tilf.
  43. ↑ Punktum er tilf.
  44. ↑ Punktum er tilf.
  45. ↑ Punktum er tilf.
  46. ↑ Punktum er tilf.
  47. ↑ Punktum er tilf.
  48. ↑ Punktum er tilf.
  49. ↑ Rettet fra hdskrs Eiriks
  50. ↑ Punktum er tilf.
  51. ↑ Punktum er tilf.
  52. ↑ Punktum er tilf.
  53. ↑ Således.
  54. ↑ Punktum er tilf.
  55. ↑ Således.
  56. ↑ Punktum er tilf.
  57. ↑ Punktum er tilf.
  58. ↑ Punktum er tilf.
  59. ↑ Punktum er tilf.
  60. ↑ Punktum er tilf.
  61. ↑ 94b
  62. ↑ Punktum er tilf.
  63. ↑ g mgl. i hdskr.
  64. ↑ Punktum er tilf.
  65. ↑ Punktum er tilf.
  66. ↑ Punktum er tilf.
  67. ↑ Punktum er tilf.
  68. ↑ Punktum er tilf.
  69. ↑ Punktum er tilf.
  70. ↑ r tilf. over linjen med nedvisningstegn.
  71. ↑ uin- synes i hdskr. rettet fra un (med forlænget sidste streg i n).
  72. ↑ Punktum er tilf.
  73. ↑ Punktum er tilf.
  74. ↑ e mgl. i hdskr.
  75. ↑ Punktum er tilf.
  76. ↑ t mgl. i hdskr.
  77. ↑ Punktum er tilf.
  78. ↑ 95a
  79. ↑ r mgl. i hdskr.
  80. ↑ d er i hdskr. rettet fra t; næppe omvendt.
  81. ↑ Punktum er tilf.
  82. ↑ Punktum er tilf.
  83. ↑ Punktum er tilf.
  84. ↑ Punktum er tilf.
  85. ↑ Punktum er tilf.
  86. ↑ Punktum er tilf.
  87. ↑ Punktum er tilf.
  88. ↑ g mgl. i hdskr.
  89. ↑ Punktum er tilf.
  90. ↑ Punktum er tilf.
  91. ↑ Mgl. i hdskr.
  92. ↑ Herpå tilföjes atter þeir
  93. ↑ Punktum er tilf.
  94. ↑ Punktum er tilf.
  95. ↑ Punktum er tilf.
  96. ↑ Punktum er tilf.
  97. ↑ Punktum er tilf.
  98. ↑ 95b
  99. ↑ m er i hdskr. rettet fra l
  100. ↑ Punktum er tilf.
  101. ↑ e mgl. i hdskr.
  102. ↑ Punktum er tilf.
  103. ↑ Punktum er tilf.
  104. ↑ Punktum er tilf.
  105. ↑ Punktum er tilf.
  106. ↑ Mgl. i hdskr.
  107. ↑ Punktum er tilf.
  108. ↑ Punktum er tilf.
  109. ↑ Punktum er tilf.
  110. ↑ Punktum er tilf.
  111. ↑ t mgl. i hdskr.
  112. ↑ r mgl. i hdskr.
  113. ↑ Punktum er tilf.
  114. ↑ Punktum er tilf.
  115. ↑ b er i hdskr. rettet fra et andet bogstav.
  116. ↑ Således.
  117. ↑ Vistnok en fejl for Þorbiorg
  118. ↑ Punktum er tilf.
  119. ↑ 96a
  120. ↑ Punktum er tilf.
  121. ↑ Punktum er tilf.
  122. ↑ g er i hdskr. rettet fra d
  123. ↑ n rettet fra hdskrs m
  124. ↑ Punktum er tilf.
  125. ↑ Punktum er tilf.
  126. ↑ Punktum er tilf.
  127. ↑ Punktum er tilf.
  128. ↑ a mgl. i hdskr.
  129. ↑ Punktum er tilf.
  130. ↑ Punktum er tilf.
  131. ↑ Punktum er tilf.
  132. ↑ e mgl. i hdskr.
  133. ↑ Punktum er tilf.
  134. ↑ Punktum er tilf.
  135. ↑ e mgl. i hdskr.
  136. ↑ Punktum er tilf.
  137. ↑ e mgl. i hdskr.
  138. ↑ 96b
  139. ↑ Punktum er tilf.
  140. ↑ Punktum er tilf.
  141. ↑ Rettet fra hdskrs hirta
  142. ↑ Punktum er tilf.
  143. ↑ Punktum er tilf.
  144. ↑ Punktum er tilf.
  145. ↑ Rettet fra hdskrs gręlendnzskan
  146. ↑ Punktum er tilf.
  147. ↑ Punktum er tilf.
  148. ↑ i mgl. i hdskr.
  149. ↑ r mgl. i hdskr.
  150. ↑ r er rettet fra et andet bogstav.
  151. ↑ Punktum er tilf.
  152. ↑ Punktum er tilf.
  153. ↑ Punktum er tilf.
  154. ↑ Punktum er tilf.
  155. ↑ Punktum er tilf.
  156. ↑ 97a
  157. ↑ Her mgl. vistnok varv
  158. ↑ Punktum er tilf.
  159. ↑ Punktum er tilf.
  160. ↑ Punktum er tilf.
  161. ↑ Punktum er tilf.
  162. ↑ Punktum er tilf.
  163. ↑ Punktum er tilf.
  164. ↑ t mgl. i hdskr.
  165. ↑ i mgl. i hdskr.
  166. ↑ Punktum er tilf.
  167. ↑ Punktum er tilf.
  168. ↑ Punktum er tilf.
  169. ↑ Punktum er tilf.
  170. ↑ Punktum er tilf.
  171. ↑ Punktum er tilf.
  172. ↑ f er i hdskr. rettet fra þ
  173. ↑ ann mgl. i hdskr.
  174. ↑ t er i hdskr. rettet fra n
  175. ↑ Punktum er tilf.
  176. ↑ Rettet fra hdskrs þor-
  177. ↑ Punktum er tilf.
  178. ↑ e mgl. i hdskr.
  179. ↑ Punktum er tilf.
  180. ↑ Punktum er tilf.
  181. ↑ Punktum er tilf.
  182. ↑ Punktum er tilf.
  183. ↑ 97b
  184. ↑ Punktum er tilf.
  185. ↑ Punktum er tilf.
  186. ↑ Rettet fra hdskrs. þv-. Punktum er tilf.
  187. ↑ Punktum er tilf.
  188. ↑ Punktum er tilf.
  189. ↑ Punktum er tilf.
  190. ↑ Punktum er tilf.
  191. ↑ Punktum er tilf.
  192. ↑ Således.
  193. ↑ Punktum er tilf.
  194. ↑ Punktum er tilf.
  195. ↑ Punktum er tilf.
  196. ↑ Punktum er tilf.
  197. ↑ Punktum er tilf.
  198. ↑ Punktum er tilf.
  199. ↑ 98a
  200. ↑ Således.
  201. ↑ Punktum er tilf.
  202. ↑ Således.
  203. ↑ Punktum er tilf.
  204. ↑ Punktum er tilf.
  205. ↑ Punktum er tilf.
  206. ↑ Punktum er tilf.
  207. ↑ Punktum er tilf.
  208. ↑ Punktum er tilf.
  209. ↑ Punktum er tilf.
  210. ↑ For in er der i hdskr. fire streger.
  211. ↑ Punktum er tilf.
  212. ↑ Skr. to gange ved sideskifte.
  213. ↑ 98b
  214. ↑ Punktum er tilf.
  215. ↑ Således.
  216. ↑ Punktum er tilf.
  217. ↑ Således.
  218. ↑ Punktum er tilf.
  219. ↑ o er i hdskr. rettet fra et andet bogstav (l?).
  220. ↑ Punktum er tilf.
  221. ↑ Punktum er tilf.
  222. ↑ b er rettet fra hdskrs - dittografiske - f
  223. ↑ Disse to ord er skr. to gange.
  224. ↑ Punktum er tilf.
  225. ↑ Punktum er tilf.
  226. ↑ Punktum er tilf.
  227. ↑ Punktum er tilf.
  228. ↑ Punktum er tilf.
  229. ↑ Punktum er tilf.
  230. ↑ Punktum er tilf.
  231. ↑ Punktum er tilf.
  232. ↑ Punktum er tilf.
  233. ↑ Punktum er tilf.
  234. ↑ Punktum er tilf.
  235. ↑ r mgl. i hdskr.
  236. ↑ 99a
  237. ↑ Her mgl. vistnok þinni veldr
  238. ↑ Punktum er tilf.
  239. ↑ Mgl. i hdskr.
  240. ↑ Punktum er tilf.
  241. ↑ Punktum er tilf.
  242. ↑ Punktum er tilf.
  243. ↑ Her begynder atter Hauks egen hånd.
  244. ↑ ð er i hdskr. rettet fra g
  245. ↑ Rettet fra hdskrs þv-
  246. ↑ Punktum er tilf.
  247. ↑ Punktum er tilf.
  248. ↑ Punktum er tilf.
  249. ↑ Punktum er tilf.
  250. ↑ Punktum er tilf.
  251. ↑ Punktum er tilf.
  252. ↑ Punktum er tilf.
  253. ↑ Punktum er tilf.
  254. ↑ Punktum er tilf.
  255. ↑ Punktum er tilf.
  256. ↑ Punktum er tilf.
  257. ↑ Således. Punktum er tilf.
  258. ↑ Punktum er tilf.
  259. ↑ Punktum er tilf.
  260. ↑ Punktum er tilf.
  261. ↑ Punktum er tilf.
  262. ↑ Punktum er tilf.
  263. ↑ Punktum er tilf.
  264. ↑ Således.
  265. ↑ Punktum er tilf.
  266. ↑ Punktum er tilf.
  267. ↑ Punktum er tilf.
  268. ↑ Noget utydeligt, men sikkert.
  269. ↑ Punktum er tilf.
  270. ↑ Punktum er tilf.
  271. ↑ Noget utydeligt, men sikkert.
  272. ↑ Noget utydeligt, men sikkert.
  273. ↑ Punktum er tilf.
  274. ↑ 99b
  275. ↑ Punktum er tilf.
  276. ↑ Punktum er tilf.
  277. ↑ Punktum er tilf.
  278. ↑ Herefter er skr. en hon haki, hvoraf hon er underprikket.
  279. ↑ Punktum er tilf.
  280. ↑ Punktum er tilf.
  281. ↑ Punktum er tilf.
  282. ↑ Punktum er tilf.
  283. ↑ Punktum er tilf.
  284. ↑ Punktum er tilf.
  285. ↑ Punktum er tilf.
  286. ↑ Punktum er tilf.
  287. ↑ Punktum er tilf.
  288. ↑ Punktum er tilf.
  289. ↑ Punktum er tilf.
  290. ↑ Punktum er tilf.
  291. ↑ Punktum er tilf.
  292. ↑ Punktum er tilf.
  293. ↑ Punktum er tilf.
  294. ↑ Punktum er tilf.
  295. ↑ Punktum er tilf.
  296. ↑ Punktum er tilf.
  297. ↑ Punktum er tilf.
  298. ↑ Punktum er tilf.
  299. ↑ Punktum er tilf.
  300. ↑ Punktum er tilf.
  301. ↑ Punktum er tilf.
  302. ↑ Punktum er tilf.
  303. ↑ Punktum er tilf.
  304. ↑ Punktum er tilf.
  305. ↑ Punktum er tilf.
  306. ↑ Punktum er tilf.
  307. ↑ Punktum er tilf.
  308. ↑ Punktum er tilf.
  309. ↑ Punktum er tilf.
  310. ↑ Punktum er tilf.
  311. ↑ Punktum er tilf.
  312. ↑ [Verset bör skrives:
    Hafa kváðu mik meiðar
    malmþings, es komk hingat,
    (mér samir land fyr lýðum
    lasta) drykk enn bazta.
    Bilds hattar verðr buttu
    beiðitýr at reiða;
    heldr 's svát krýpk at keldu;
    komat vín á grǫn mína.
    [Malmþings meiðar(‘Malmtingets [kampens] træer’ - krigere, mænd.) kváðu, es komk hingat, mik hafa enn bazta drykk; mér samir lasta land fyr lýðum. [Bilds hattar beiðitýr(Bildr synes at måtte være et navn på Odin el. en søkonge, hvis hǫttr ‘hat’ = hjælm,- dennes krævende (ønskende) Tyr = kriger, mand, her digteren selv.) verðr at reiða buttu; vín komat á mina grǫn; heldr 's svát krýpk at keldu. Mændene sagde, da jeg kom herhen, at jeg vilde få den bedste drik. Det sömmer sig for mig at laste landet for folk. Jeg bliver nødt til at svinge (vand) karret; der kom ikke en dråbe vin på min læbe; tværtimod er det så, at jeg må knæle ned ved kilden (for at drikke).
  313. ↑ Punktum er tilf.
  314. ↑ Punktum er tilf.
  315. ↑ Synes skr. således (dittogr.).
  316. ↑ Punktum er tilf. Verset bör skrives:
    Fǫrum aptr, þar es órir
    eru, sandhimins, landar,
    latum kennival kanna
    knarrar skeið en breiðu,
    meðan bilstyggvir byggva
    bellendr ok hval vella
    Laufa veðrs, þeirs leyfa
    lǫnd, á Furðustrǫndum.
    Fǫrum aptr, þar es landar órir eru; latum [kennival sandhimins(sandhiminn ‘sandhimmel’ = hav; kenni-valr ‘den hest, der kender’; det hele = skib.) kanna en breiðu knarrar skeið(‘Skibets bane, vej’ = søen.), meðan bilstyggvir(Omtr. = ufortrødne.) [Laufa veðrs bellendr(‘De, som udøver, volder Løves [sværdets] storm’ = krigere, mænd.), þeirs leyfa lǫnd, byggva á Furðustrǫndum ok vella hval. Lad os rejse tilbage til vore landsmænd; lad os lade skibet (påny) undersøge det brede hav, medens disse ufortrødne (ironisk) krigere, som lovpriser landene her, bor på Furðustrand og koger deres hval.
  317. ↑ Punktum er tilf.
  318. ↑ Punktum er tilf.
  319. ↑ Punktum er tilf.
  320. ↑ 100a
  321. ↑ Punktum er tilf.
  322. ↑ Punktum er tilf.
  323. ↑ Punktum er tilf.
  324. ↑ Her begynder atter en anden hånd (Hauks „anden isl. sekretær“).
  325. ↑ Punktum er tilf.
  326. ↑ Således, snarere -ale end -ala
  327. ↑ Punktum er tilf.
  328. ↑ Tilf. over linjen uden nedvisningstegn.
  329. ↑ Skr.to gange.
  330. ↑ i mgl. i hdskr.
  331. ↑ Punktum er tilf.
  332. ↑ 100b
  333. ↑ Snarest således.
  334. ↑ Snarest således.
  335. ↑ Skr. or | ordum (ved linjeskifte).
  336. ↑ Noget afbleget.
  337. ↑ Noget afbleget.
  338. ↑ Noget afbleget.
  339. ↑ ofr- noget afbleget.
  340. ↑ Noget afbleget.
  341. ↑ Noget afbleget.
  342. ↑ Noget afbleget.
  343. ↑ Noget afbleget.
  344. ↑ Noget afbleget.
  345. ↑ Noget afbleget.
  346. ↑ Noget utydeligt, men sikkert.
  347. ↑ Snarest således.
  348. ↑ Noget afbleget.
  349. ↑ Snarest således.
  350. ↑ Noget afbleget.
  351. ↑ Noget afbleget.
  352. ↑ Punktum er tilf.
  353. ↑ 101a
  354. ↑ Punktum er tilf.
  355. ↑ Eller uęri
  356. ↑ Noget utydeligt.
  357. ↑ Snarere således end snoʀi
  358. ↑ Noget utydeligt.
  359. ↑ Noget utydeligt.
  360. ↑ Noget utydeligt.
  361. ↑ Noget utydeligt.
  362. ↑ di noget utydeligt.
  363. ↑ Punktum er tilf.
  364. ↑ Punktum er tilf.
  365. ↑ [Verset bör skrives:
    Eltu seggir,
    allsatt vas þat,
    einn einfœting
    ofan til strandar,
    en kynligr maðr
    kostaði rásar
    hart of stópir -
    heyr Karlsefni.
    Mændene forfulgte - det er virkelig sket - en Enfødding ned til strandbredden, men denne underlige mand løb alt, hvad han kunde, hen over de flade klipper(? stópir af fem. stóp, der ellers ikke forekommer, beslægtet med norsk ntr. stup (?). Masc. ofstopi synes næppe at passe her.) - Hør Karlsefni.
  366. ↑ Eller lengra?
  367. ↑ Muligens stę-
  368. ↑ Punktum er tilf.
  369. ↑ Dette ord og de første i enhver linje på siden herefter er noget utydelige, men intet er usikkert.
  370. ↑ h synes i hdskr. rettet fra er
  371. ↑ Meget utydeligt.
  372. ↑ must meget utydeligt.
  373. ↑ Eller þeir?
  374. ↑ Sikkert således.
  375. ↑ Meget utydeligt, men sikkert (v vege).
  376. ↑ mon utydeligt, men næppe at læse anderledes.
  377. ↑ Meget svagt, men sikkert.
  378. ↑ a (1) meget afbleget, men sikkert, særlig på grund af afstanden mellem det foranstående ord og ua-.
  379. ↑ Meget utydeligt.
  380. ↑ Meget utydeligt (mulig -uert).
  381. ↑ Meget svagt, men sikkert.
  382. ↑ Meget utydeligt.
  383. ↑ Snarere således, end kled-.
  384. ↑ Meget svagt, men sikkert.
  385. ↑ Næppe flikar?
  386. ↑ Snarere således end ep-.
  387. ↑ Sikkert således.
  388. ↑ Punktum er tilf.
  389. ↑ Her er ikke ny linje i hdskr.; linjen begynder med la (i mykla), hvorpå en stor, tildels rød initial Þ.
  390. ↑ Således, men ur. for grim-.
  391. ↑ Anderledes kan ordet næppe læses.
  392. ↑ 101b
  393. ↑ Hermed begynder Hauks hånd igen.
  394. ↑ Punktum. er tilf.
  395. ↑ Punktum er tilf.
  396. ↑ Punktum er tilf.
  397. ↑ Punktum er tilf.
  398. ↑ Punktum er tilf.
  399. ↑ Punktum er tilf.
  400. ↑ Punktum er tilf.
  401. ↑ Punktum er tilf.
  402. ↑ Punktum er tilf.
  403. ↑ Punktum er tilf.
  404. ↑ Punktum er tilf.
  405. ↑ Punktum er tilf.
  406. ↑ Rettet fra hdskrs þv-.
  407. ↑ i er tilf. over linjen uden nedvisningstegn. Punktum er tilf.
  408. ↑ Punktum er tilf.
  409. ↑ Punktum er tilf.
  410. ↑ Punktum er tilf.
  411. ↑ Punktum er tilf.
  412. ↑ h er i hdskr. rettet fra þ.
  413. ↑ Punktum er tilf.
  414. ↑ Punktum er tilf.
  415. ↑ Over n findes en fordoblingsstreg.
  416. ↑ Punktum er tilf.
  417. ↑ Punktum er tilf.
  418. ↑ Ikke hꜹ-; v og k er (i linjens slutning) skrevne tæt op til hinanden; s (ſ) er meget afbleget.
  419. ↑ Punktum er tilf.
  420. ↑ Punktum er tilf.
  421. ↑ Punktum er tilf.
  422. ↑ Rettet fra hdskrs þv-.
  423. ↑ Punktum er tilf.
  424. ↑ Punktum er tilf.
Hentet fra «http://heimskringla.no/index.php?title=Eiríks_saga_rauða_(Hauksbók)&oldid=57149»