Saga Hálfdanar svarta (FJ 1900)
Velg språk | Norrønt | Islandsk | Norsk | Dansk | Svensk | Færøysk |
---|---|---|---|---|---|---|
Denne teksten finnes på følgende språk ► | ||||||
K. 1. Hálfdan bersk við Gandálf ok Sigtrygg[1]
[Hálfd. svart. Flat. Ó. Tr. k. 450; Fsk. k. 1; Hist. Norw. 103.]
Hálfdan var[2] vetrgamall, þá er faðir hans fell. Ása, móðir hans, fór þegar með hann vestr á Agðir ok settisk þar þegar[3] til ríkis[4] þess, er átt hafði[5] faðir hennar. [Þar óx upp Hálfdan ok var[6] brátt mikill ok sterkr ok svartr á hár; [hann var[7] kallaðr Hálfdan svarti. [Þá var hann xviii.[8] vetra, er hann tók konungdom á Ǫgðum; fór hann[9] þegar á[10] Vestfold ok skipti ríki við Óláf, bróður sinn[11]. Sama haust fór hann[12] með her á Vingulmǫrk á hendr Gandálfi konungi, ok áttu þeir margar orrostur ok hǫfðu ýmsir sigr, en at lykðum sættusk þeir[13], skyldi Hálfdan hafa Vingulmǫrk hálfa[14], sem áðr hafði haft Guðrøðr[15], faðir hans. Eptir þat fór Hálfdan[16] upp á Raumaríki ok lagði undir sik. Þat spurði Sigtryggr konungr, sonr[17] Eysteins konungs; hann hafði[18] atsetu á Heiðmǫrk ok hafði áðr [Raumaríki undir sik lagt[19]. Fór þá Sigtryggr konungr [með her[20] móti Hálfdani konungi ok var[21] þar orrosta mikil ok hafði Hálfdan[22] sigr: en er flótti[23] brast, þá[24] var Sigtryggr konungr lostinn ǫru undir [hǫndina vinstri[25], ok fell hann þar. Síðan lagði Hálfdan[26] undir sik alt Raumaríki. Eysteinn hét annarr sonr[27] Eysteins konungs, bróðir Sigtryggs konungs[28]; hann var þá[29] konungr á Heiðmǫrk. En er Hálfdan [var farinn[30] út á Vestfold, þá fór Eysteinn konungr með her sinn út á Raumaríki, lagði[31] þar þá víða land[32] undir sik.
K. 2. Orrosta Hálfdanar ok Eysteins[33]
[Hálfd. svart. Flat. Ó. Tr. k. 450.]
Hálfdan svarti spurði, at ófriðr var á Raumaríki; dró hann þá her saman ok fór [til móts við Eystein konung[34], ok áttu þeir orrostu, ok[35] hafði Hálfdan sigr, en Eysteinn flýði upp á Heiðmǫrk. Hálfdan konungr fór[36] með her sinn [eptir honum upp á Heiðmǫrk[37], ok áttu þeir[38] aðra orrostu, ok hafði Hálfdan sigr, en Eysteinn flýði norðr í Dala á fund Guðbrandz hersis: hann eflðisk þaðan at liði, fór síðan [um vetrinn[39] út[40] á Heiðmǫrk; hann hitti Hálfdan svarta í eyinni[41] miklu, er liggr í Mjǫrs; áttu[42] þeir þar orrostu; [þar fell mikit fólk[43] af hvárum tveggja[44], ok hafði Hálfdan[45] sigr; þar fell Guthormr, sonr[46] Guðbrandz hersis, er mannvænstr þótti vera á Uplǫndum; þá flýði [enn Eysteinn[47] norðr í Dala. Þá sendi hann Hallvarð skálk, frænda sinn, til[48] Hálfdanar konungs, at leita um sættir; en fyrir [frændsymi sakir[49], þá[50] gaf Hálfdan[51] upp Eysteini konungi hálfa Heiðmǫrk[52]. Hálfdan[53] lagði undir sik Þótn, ok þar sem Land heitir: [þá eignaðisk hann[54] ok Haðaland[55]; var hann þá ríkr[56] konungr.
K. 3. Kvánfang Hálfdanar konungs[57]
[Hálfd. svart. Flat. Ó. Tr. k. 450; Fsk. k. 1 jfr. Flóam. init.; Ldn. 300. 325.]
Hálfdan svarti fekk [konu, er nefnd er Ragnhildr, dóttir[58] Haraldz gullskeggs; hann var konungr í Sogni. Þau áttu son, er Haraldr konungr gaf nafn sitt, ok fœddisk sá sveinn upp í Sogni með Haraldi konungi [móðurfeðr sínum[59]: en er Haraldr var orðinn ørvasi, [var hann sonlauss; þá[60] gaf hann Haraldi[61], dóttursyni sínum, ríki sitt ok lét hann taka til konungs; litlu síðarr andaðisk Haraldr[62]. Þann sama vetr andaðisk Ragnhildr[63], dóttir hans; eptir[64] um várit varð sóttdauðr Haraldr konungr ungi í Sogni; [hann var þá[65] x. vetra[66]. Þegar er Hálfdan svarti spurði andlát hans, þá byrjar hann ferð sína með [liði miklu[67] ok ferr norðr til Sogns; var þar [við honum vel[68] tekit; taldi hann þar til ríkis ok arfs eptir son sinn, ok[69] var[70] þar engi viðrstaða[71]; lagði hann undir sik [ríki þat[72]. Þá kom til hans Atli jarl inn mjóvi af Gaulum[73]; hann var vin Haraldz konungs; [konungr setti Atla jarl[74] yfir Sygnafylki at dœma þar landz-lǫg ok heimta [saman skatta. Hálfdan konungr fór þaðan til Uplanda[75].
K. 4. Orrosta Hálfdanar ok Gandálfs-sona[76]
[Hálfd. svart. Flat. Ó. Tr. k. 451.]
Hálfdan konungr fór um haustit út á Vingulmǫrk; þat var á einni nátt[77], er[78] Hálfdan[79] var á veizlu, at um miðnætti[80] kom til hans [sá maðr[81], er hestvǫrð [hafði haldit[82], ok sagði honum, at herr var kominn nær bœnum; konungr stóð [þegar upp[83] ok bað menn[84] vápna sik, [gengr þegar út ok fylkir[85]. Því næst kómu þar [synir Gandálfs[86], Hýsingr ok Helsingr, með lið mikit. [Varð þar orrosta mikil[87], en [fyrir því[88], at Hálfdan konungr var ofrliði borinn, þá[89] flýði hann til skógs[90] ok lét mart manna; þar fell Ǫlvir inn spáki, fóstrfaðir [Hálfdanar konungs[91]. Eptir þat dreif lið til Hálfdanar[92] konungs, fór hann þá at leita Gandálfs-sona, ok hittusk[93] á eiði við eyna[94] ok berjask þar[95]; þar fell Hýsingr ok Helsingr, en [bróðir þeira, Haki[96], kom á flótta. Eptir þat lagði Hálfdan konungr undir sik alla Vingulmǫrk, en Haki flýði í Álfheima.
K. 5. Hálfdan konungr fekk Ragnhildar[97]
[Hálfd. svart. Flat. Ó. Tr. k. 451; Fsk. k. 2, Ragn. sona þ. k. 5; Flóam. init.; Ldn. 300. 325; Fms. I, 2; Flat. I, 39; Sigurð. s. hjart.]
Sigurðr hjǫrtr er nefndr konungr á Hringaríki[98], meiri ok sterkari, en hverr maðr[99] annarra; [allra manna var hann ok[100] fríðastr sýnum; faðir hans var Helgi inn hvassi, en móðir hans[101] Áslaug, dóttir Sigurðar orms-í-auga Ragnars sonar loðbrókar. Svá er sagt, at [þá var hann[102] xii. vetra[103], er hann drap Hildibrand berserk í einvígi ok þá xii. saman; mǫrg vann hann þrekvirki, ok er lǫng saga frá honum. Hann[104] átti ii. bǫrn; Ragnhildr hét dóttir hans; hon var allra kvenna skǫruligust; [hon var[105] þá á tvítøgs[106]-aldri, en[107] Guthormr[108] bróðir hennar[109] á ungmennis-aldri. En þat er [at segja frá dauða[110] Sigurðar, at hann reið [einn saman[111] út á eyðimerkr, [sem vanði hans var til[112]; hann veiddi stór dýr ok mannskœð; [lagði hann[113] á þat kapp mikit optliga[114]; en[115] er hann var langa leið[116] [riðinn, kom[117] hann fram í[118] [rið nǫkkur[119] í nánd[120] Haðalandi; þá kom þar móti honum[121] Haki berserkr með xxx. manna; [þar bǫrðusk þeir[122]; fell þar Sigurðr hjǫrtr, en [af Haka xii. menn[123], en sjálfr hann lét hǫnd sína ok hafði iii. sár ǫnnur. Eptir þat reið Haki[124] til bús Sigurðar ok tók þar[125] Ragnhildi, dóttur hans, ok Guthorm, bróður hennar, [ok hafði braut með sér[126] ok [fé mikit[127] ok marga dýrgripi, ok hafði heim á Haðaland; [þar átti hann bú stór[128]. Þá lét hann efna til veizlu ok ætlaði at gera brúðlaup til Ragnhildar, en þat dvaldisk, fyrir [því at[129] sár hans hǫfðusk illa. Haki Haða-berserkr lá í sárum um haustit ok ǫndurðan vetr, en of[130] jól var [á Heiðmǫrk Hálfdan konungr[131]; hann[132] hafði spurt ǫll þessi tíðendi. Þat var einn morgin snimma [er konungr var klæddr[133], [at hann kallaði[134] til sín Hárek gand, sagði, at hann skyldi fara yfir á Haðaland ok [fœra honum[135] [dóttur Sigurðar hjartar, Ragnhildi[136]. Hárekr bjósk ok hafði c. manna, stilti svá ferðinni, at þeir kómu yfir vatnit[137] í óttu ok[138] til bœjar Haka, tóku dyrr allar á[139] skála, [þar er menn[140] sváfu í; síðan gengu þeir til svefnbúrs þess, er Haki lá[141] í, ok brutu upp ok[142] tóku braut[143] Ragnhildi ok Guthorm, bróður hennar, ok alt fé þat, er[144] þar var, en þeir brendu skálann ok alla menn, þá er inni váru. Þeir tjǫlduðu vagn[145] allvegligan ok settu þar í Ragnhildi ok Guthorm[146], [fóru síðan[147] til íssins[148]. Haki stóð upp ok gekk eptir þeim um hríð, en er hann kom at vatsísinum, þá snøri hann niðr hjǫltum á sverðinu, en lagðisk á blóðrefilinn [ok stóð sverðit[149] í gǫgnum hann; fekk hann þar bana ok er hann þar[150] heygðr á vatsbakkanum. Hálfdan[151] konungr sá, er[152] þeir fóru um vatsísinn[153]; hann var[154] manna skygnstr; ok[155] hann sá vagn tjaldaðan, ok þóttisk hann[156] vita, at erendi þeira[157] myndi orðit vera[158], þat sem hann vildi; lét hann þá setja borð sitt ok sendi[159] menn víða um byggðina ok bauð til sín mǫrgum mǫnnum, ok var þar þann dag veizla góð[160], ok at þeiri veizlu fekk Hálfdan[161] Ragnhildar, ok var hon síðan rík drótning. Móðir Ragnhildar var Þyrni[162], dóttir Klakk-Haraldz konungs af Jótlandi, systir Þyri Danmarkar-bótar, er átti Gormr inn gamli[163], er þá réð Danaveldi[164].
K. 6. Frá draumum Ragnhildar[165]
[Ragnhildr drótning[166] dreymði drauma stóra; hon[167] var spǫk at viti: sá var einn draumr hennar[168], at hon þóttisk vera stǫdd í grasgarði sínum ok[169] taka þorn einn [ór serk sér[170], ok[171] er hon helt á[172], þá óx hann svá, at þat varð teinn einn[173] mikill, svá at annarr endir tók[174] jǫrð niðr[175] ok varð brátt rótfastr, [ok því næst var brátt annarr endir trésins[176] hátt í loptit[177] upp[178]; því næst sýndisk henni tréit[179] svá mikit, at hon fekk varla sét yfir upp; þat var[180] furðu digrt; inn nezti hlutr trésins var rauðr sem blóð, en þá[181] leggrinn [upp fagrgrœnn, en upp til limanna snjóhvítt[182]; þar[183] váru kvistir af[184] trénu margir[185] stórir, sumir ofarr, en sumir neðarr; limar trésins váru svá miklar, at henni þóttu dreifask um allan Nóreg ok enn[186] víðara.
K. 7. Draumr Hálfdanar[187]
[Hálfd. svart. Flat. Ó. Tr. k. 451 fin., 452; Fsk. k. 2. 3.]
[Hálfdan konungr[188] dreymði aldri: honum þótti þat undarligt, ok bar[189] þat[190] fyrir þann mann, er nefndr er Þorleifr inn[191] spaki, ok leitaði ráða, hvat[192] at því [myndi mega[193] gera. Þorleifr sagði, hvat hann gerði, ef hann forvitnaði [at vita[194] nǫkkurn hlut, at hann fœri í svínabœli[195] at sofa, ok brásk honum[196] eigi draumr[197], - ok[198] konungr gerði þat ok birtisk honum draumr þessi, honum sýndisk, at[199] hann væri allra manna bezt hærðr ok var hár hans alt í[200] lokkum, sumir síðir[201] til jarðar, sumir í miðjan legg, sumir á kné, sumir í[202] mjǫðm, sumir[203] miðja síðu, sumir[204] á háls, en sumir ekki meir en sprotnir upp ór hausi sem knýflar, en á lokkum hans var hvers kyns litr, en einn lokkr sigraði alla með[205] [fegrð ok[206] ljósleik [ok mikilleik[207]. [Þorleifi sagði hann þann[208] draum[209], en hann[210] þýddi svá, at mikill afspringr myndi [af honum koma[211] ok [myndi sá[212] lǫndum ráða með miklum veg ok þó eigi allir með jammiklum[213], en einn myndi sá af hans ætt koma, at[214] ǫllum myndi meiri ok œðri[215], ok [hafa menn þat fyrir satt[216], at sá lokkr jartegnði[217] [Óláf konung inn helga[218]. [219]Hálfdan konungr var vitr[220] maðr[221] ok sannenda[222]-maðr[223] til[224] jafnaðar ok setti lǫg ok helt[225] sjálfr, ok [lét aðra halda, svá[226] at eigi mætti ofsi steypa lǫgunum: [hann gerði[227] ok[228] sjálfr saktal[229] ok skipaði[230] bótum hverjum eptir sínum burð ok metorðum[231]. Ragnhildr drótning ól son[232]; var sá[233] vatni ausinn ok nefndr[234] Haraldr; hann var brátt mikill ok inn fríðasti: óx hann þar upp ok gerðisk brátt[235] íþróttamaðr mikill[236], vel viti borinn; móðir hans unni honum mikit, en faðir hans minna.
K. 8. Stolit vistum[237]
[Hálfd. svart. Flat. Ó. Tr. k. 453; Ágr. init. (udg. s. 97-8).]
Hálfdan konungr [var á jólavist á Haðalandi[238]. Þar varð[239] undarligr hlutr[240] jóla-aptan, þá[241] er menn váru til[242] borða gengnir, ok var þat[243] allmikit[244] fjǫlmenni, at[245] þar hvarf [vist ǫll[246] [af borðum[247] ok alt mungát: [sat konungr[248] hryggr eptir, en hverr annarra sótti sitt heimili, en til þess at konungr mætti víss verða, [hvat þessum atburð olli[249], þá[250] lét hann taka Finn einn, [er margfróðr var[251], ok [vildi neyða hann[252] til saðrar[253] sǫgu ok píndi[254] hann ok fekk[255] þó eigi[256] af honum. Finnrinn [hét þannug mjǫk til hjálpar, er Haraldr var, sonr hans[257], ok Haraldr bað honum eirðar[258] ok fekk[259] eigi, [ok hleypði Haraldr[260] honum [þó[261] í brot at óvilja[262] konungs ok fylgði honum sjálfr. Þeir kómu þar farandi[263], er[264] [hǫfðingi einn[265] helt veizlu mikla[266], ok var þeim [at sýn þar vel fagnat[267], ok er þeir hǫfðu [þar verit[268] til várs, þá [var þat einn dag, at hǫfðinginn mælti[269] til Haraldz: »furðu mikit torrek [lætr faðir[270] þinn sér at, er ek tók vist nǫkkura [frá honum í vetr[271]; en ek mun [þér þat launa[272] með feginsǫgu. Faðir þinn er nú[273] dauðr ok skaltu[274] heim fara[275], muntu þá[276] fá [ríki þat[277] alt, er hann[278] hefir átt, ok þar með skaltu eignask allan Nóreg«.
K. 9. Dauði Hálfdanar svarta[279]
[Hálfd. svart. Flat. Ó. Tr. k. 456; Fsk. k. 4; Ldn. 326; Hist. Norw. 103.]
Hálfdan svarti [ók frá[280] veizlu á Haðalandi, ok bar svá til leið hans, at hann ók um vatnit Rǫnd; þat var um vár; þá váru[281] [sólbráð mikil[282]; en er [þeir óku[283] um[284] Rykinsvík[285] - [þar hǫfðu verit[286] [um vetrinn[287] nautabrunnar, en er mykrin[288] hafði fallit á ísinn, þá[289] hafði þar grafit um í sólbráðinu[290] -, en er konungr ók þar um, [þá brast[291] niðr[292] íssinn, ok týndisk þar Hálfdan konungr ok [lið mikit[293] með honum; þá var hann fertøgr[294] at aldri; hann hafði verit allra konunga[295] ársælstr[296]. Svá mikit gerðu menn sér[297] um hann, [at þá er þat spurðisk, at[298] hann var dauðr, ok lík hans var flutt á Hringaríki ok var þar til graptar ætlat, þá fóru ríkismenn af Raumaríki ok af[299] Vestfold ok Heiðmǫrk ok beiddusk allir at hafa líkit[300] með sér ok heygja í sínu fylki, ok þótti[301] þat vera[302] árvænt, þeir[303] er næði. En þeir sættusk svá[304], at líkinu var skipt í fjóra staði, ok var hǫfuðit lagit[305] í haug at Steini á Hringaríki, en hverir fluttu heim sinn hluta[306] ok heygðu, ok eru þat alt kallaðir Hálfdanar-haugar.
Noter:
- ↑ Overskr. fra K; Heʀ hefr upp saugv fra halfdani konungi suarta faudur haʀaldz konungs hins harfagra J1, Sp; mgl. F. Til kap. 1 findes ingen overskrift i hdskrr., undt. i 308 og Ups., den, der her er anbragt.
- ↑ þa tf. F og ul. þá foran er
- ↑ ul. F.
- ↑ a ꜹgðom tf. F.
- ↑ skr. 2 gg. i F. der også tf. haralldr
- ↑ [halfdan ox þar v́pp var hann F.
- ↑ [omv. F.
- ↑ [hann var xíx. F.
- ↑ þa tf. F.
- ↑ íɴ a F.
- ↑ sva sem fyʀ er ritað tf. F (ɔ: Yngl. s. s. 845-7).
- ↑ ul. F.
- ↑ ok tf. F.
- ↑ sål. F; hafa J1, 18 (i margen: „corrigenda membr. halfa“); mgl. K.
- ↑ gvðrꜹðr F; guðr. de øvrr.
- ↑ konungr tf. F.
- ↑ son F; s. de øvrr.
- ↑ þa tf. F.
- ↑ [lagit vɴðir sig rꜹ́ma riki F.
- ↑ [ul. F og tf. i
- ↑ varþ F.
- ↑ konungr tf. 18, Ups.
- ↑ flóttíɴ F.
- ↑ ul. F.
- ↑ [vinstri hond F.
- ↑ ul. F.
- ↑ son F; s. de øvrr.
- ↑ ul. F.
- ↑ ul. F.
- ↑ [konungr kom (ikke skrevet hvor varianten er fra.)
- ↑ ok l. F.
- ↑ ul. F.
- ↑ Overskr. fra J1, 18, Ups (der har orrostur ); mgl. F.
- ↑ [a rꜹmariki a hendr eysteini konungi F.
- ↑ ul. F, 18.
- ↑ þa tf. F.
- ↑ [upp a Heiðmork eptir honum F (og J1, 18), der ul. upp
- ↑ þar tf. F.
- ↑ [ul. F.
- ↑ ul. K.
- ↑ ey híɴí F.
- ↑ ok atto F.
- ↑ [ok fell mart manna F.
- ↑ tveɢíom F.
- ↑ konungr tf. F
- ↑ son F; s. de øvrr.
- ↑ [omv. F og tf. konungr efter E.
- ↑ a fvnd F.
- ↑ [omv. F (-semi).
- ↑ ul. F.
- ↑ konungr tf. F
- ↑ sva sem þeir frø̨ndr hofðo fyʀ átt Eɴ tf. F.
- ↑ konungr tf. F
- ↑ [ul. F.
- ↑ þviat hann heriaði viða tf. F.
- ↑ ok allrikr F.
- ↑ Overskr. fra J1, 18 (der ul. konungs); mgl. K, F.
- ↑ [ragnhilldar. dottor F.
- ↑ [ul. F.
- ↑ [konungr var ꜹrvasi (sål. skr. også J1) at alldri þa atti hann ongan son. ok F.
- ↑ ul. K.
- ↑ gvllskeɢr F.
- ↑ Raghildr F.
- ↑ þa var hann F.
- ↑ [þa var hann F.
- ↑ gamall tf. F.
- ↑ [omv. F.
- ↑ [vel við honum F.
- ↑ ul. F.
- ↑ varð 18.
- ↑ motstaða F.
- ↑ [omv. F.
- ↑ gulom (ikke oppgitt fra hvilket håndskrift.)
- ↑ [setti konvngr hann F.
- ↑ [skatta til handa konungi. for þa konungr til vpplanda i riki sítt F.
- ↑ Overskr. fra J1, 18, Ups; mgl. K, F.
- ↑ nótt F.
- ↑ þar sem F.
- ↑ konungr tf. F.
- ↑ miðnatt K.
- ↑ [omv. F.
- ↑ [hellt F.
- ↑ [omv. F.
- ↑ hirðmenn sína F.
- ↑ [Siþan gengr hann v́t igarðíɴ ok fylkti F.
- ↑ [omv. F.
- ↑ [ok tokz þegar orrosta F.
- ↑ [fyrði J1, 18, Ups.
- ↑ ul. F.
- ↑ skogar F.
- ↑ [hans K.
- ↑ ul. F.
- ↑ þeir tf. K.
- ↑ eyia J1, 18, Ups.
- ↑ ul. F.
- ↑ [Haki broðir þeira F.
- ↑ Overskriften fra J1, 18 (hvor også den fra Ups. findes i margen); Sijþara quanfäng Halfdanar köngs suarta, er hann feck Ragnhilldar. dottur Sigurþar Hiartar Ups.; mgl. K, F.
- ↑ hann var tf. F.
- ↑ ul. F.
- ↑ [hann var ok manna F.
- ↑ var tf. F.
- ↑ [sigurðr var þa F.
- ↑ gamall tf. F.
- ↑ Sigurþr F.
- ↑ [omv. F.
- ↑ tvitogs K; tvitvgs J1, F.
- ↑ ul. F.
- ↑ h. (= hét) tf. F.
- ↑ hann var tf. F.
- ↑ [sagt fra at ferð F.
- ↑ [einsaman K.
- ↑ [ul. F.
- ↑ [omv. F.
- ↑ iafnan F og tf.: Þat var eíɴ dag. at sigurþr reið eíɴ saman vt a merkr. sem vandi hans var til.
- ↑ Ok F.
- ↑ hrið F.
- ↑ [comiɴ reið K.
- ↑ ul. J1.
- ↑ [rioðr nokk' F; ryð skr. J1 (= ruð? rigtigere?).
- ↑ nandir K, F.
- ↑ sål. F, Ups; ul. de øvrr.
- ↑ [ul. F.
- ↑ [xii. menn af Haka F.
- ↑ við menn sína tf. F.
- ↑ í brꜹ́t F.
- ↑ [ul. F.
- ↑ [omv. F.
- ↑ [sål. F; mgl. i de øvrr.
- ↑ [þat K; at F.
- ↑ vm F.
- ↑ [halfdan k'onungr a veízlo á heiðmork F.
- ↑ ok 18, Ups.
- ↑ [ul. K.
- ↑ [kallaði hann F.
- ↑ [fǿ̨r mer F.
- ↑ [Ragnhildi, dottur Sigurðar hjartar F.
- ↑ vꜹtnin F.
- ↑ ul. F.
- ↑ ok K (ur.).
- ↑ [þeim er huskarlar F.
- ↑ svaf K, F.
- ↑ ul. F.
- ↑ i brot K, F.
- ↑ sem F.
- ↑ eíɴ tf. F.
- ↑ b. hennar F.
- ↑ [ok foro F.
- ↑ Eɴ tf. F.
- ↑ [sva at sverþit stoð F; (sverð K).
- ↑ ul. F.
- ↑ haʀ J1 (ur.).
- ↑ at F.
- ↑ þviat tf. F.
- ↑ allra tf. F.
- ↑ ul. K, F.
- ↑ ul. F.
- ↑ hareks tf. F.
- ↑ hafa Ups; ul. F.
- ↑ senda F.
- ↑ mikíl ok pryðilíga ger F.
- ↑ konungr tf. F.
- ↑ þyrni K; þyʀnȷ J1; þyʀin (eller -ni eller -m) 18; þyrrin Ups; þorny F.
- ↑ i þaɴ tíma tf. F.
- ↑ i þaɴ tíma tf. F.
- ↑ Overskr. fra J1, 18, Ups. 308; mgl. K, F.
- ↑ [forkortet i K, F, J1; Ragnhildi drotningu 18, Ups, 308.
- ↑ eɴ hon F.
- ↑ er hana dreymþi F.
- ↑ þottiz tf. F.
- ↑ [sål. K, F; ok serks ser J1; ok (lata tf. med anden hånd over l.) serk sinn 18; ok läta i serk sinn Ups.
- ↑ eɴ F.
- ↑ hanum tf. F.
- ↑ ul. F.
- ↑ í tf. F.
- ↑ ul. F.
- ↑ [eɴ aɴaʀ endir tok F.
- ↑ lopt F.
- ↑ Ok tf. F.
- ↑ treð K.
- ↑ ok tf. F.
- ↑ ul. F.
- ↑ [límarnar hvítar sem sníar F.
- ↑ sål. 18, Ups; ꝥ K, J1; þa F.
- ↑ a F.
- ↑ ok tf. F.
- ↑ myklu tf. F.
- ↑ Overskr. fra J1, 18, Ups; mgl. F, K.
- ↑ [fork. i alle. undt. Ups. (og 308): H. kong
- ↑ var J1.
- ↑ ul. F.
- ↑ ul. F.
- ↑ er tf. F.
- ↑ [mø̨tti F.
- ↑ [ul. F.
- ↑ svinabol K.
- ↑ þa tf. F.
- ↑ draumar K.
- ↑ ul. F.
- ↑ sem F.
- ↑ með K.
- ↑ sva at tok tf. F.
- ↑ a K.
- ↑ eða F.
- ↑ eigi lengra. eɴ tf. F
- ↑ við F.
- ↑ [ul. K; með tf. F.
- ↑ [ul. K.
- ↑ ul. K.
- ↑ [Þeɴa drꜹm sagði hann Þorleifi spaka F.
- ↑ Þorleifr F.
- ↑ [koma af honum F.
- ↑ [mundo hans ø̨tt menn F.
- ↑ iafnri frø̨gð F.
- ↑ er F.
- ↑ frǿ̨gari F.
- ↑ [hyɢia menn þat F.
- ↑ iarteíní F.
- ↑ [inn helga Olaf konung F.
- ↑ herefter kap. i F uden overskr.
- ↑ vizko F.
- ↑ mikill tf. F.
- ↑ sål. J1 (-inda K); saɴynda F.
- ↑ ul. F.
- ↑ ok F.
- ↑ gǿ̨tti F.
- ↑ [þrysti ollvm til at gø̨ta. ok F.
- ↑ [omv. F.
- ↑ ul. F.
- ↑ skaktal J1, K, 18.
- ↑ hann tf. F.
- ↑ metnaði F.
- ↑ ok tf. F.
- ↑ sveíɴ tf. F.
- ↑ kallaðr F.
- ↑ þegar F.
- ↑ snimma ok F.
- ↑ Overskr. fra J1; Matar hvarf Hälfdanar kongs Ups; mgl. K, F, 18.
- ↑ tok iola veízlo a hꜹrða landi F.
- ↑ þa tf. F.
- ↑ at burðr F.
- ↑ ul. F.
- ↑ her slutter lakunen (fra. 841) i K, så at teksten herefter er K's egenlige tekst.
- ↑ þar F.
- ↑ mikit J1.
- ↑ ul. J1.
- ↑ [omv. J1.
- ↑ [ul. J1.
- ↑ [omv. F.
- ↑ [ul. J1.
- ↑ ul. F.
- ↑ [marg froþan J1.
- ↑ [neyða J1.
- ↑ sannrar J1, F.
- ↑ pina J1.
- ↑ fekz J1.
- ↑ eki J1.
- ↑ [sål. K (s.); bað ser hialpar harald konungs son F; bað haʀ. hialpa ser J1.
- ↑ friþar F.
- ↑ fekz J1.
- ↑ [har̄. hleypti F; þa leifði haʀ̄ vngi J1.
- ↑ þa F.
- ↑ [brꜹt at fara at óleyfi J1.
- ↑ ul. F.
- ↑ sem F.
- ↑ [omv. F.
- ↑ eína mikla F; ul. J1.
- ↑ [þar vel fagnat at syn F; fagnat: F, J1; fengit K, 18.
- ↑ [omv. J1, 18.
- ↑ [mælti hǫfðinginn eíɴ dag F.
- ↑ [gerir F.
- ↑ [i vetr fra honum J1.
- ↑ [þat launa þer F.
- ↑ ul. F.
- ↑ nu tf. F, J1.
- ↑ ok tf. F.
- ↑ ul. F, J1.
- ↑ [omv. J1.
- ↑ faðir þíɴ F.
- ↑ Overskr. fra F og 18, Ups (der dog bægge har konungs for svarta); tynnðr h. ꝁ J1.
- ↑ [tok F; for fra J1.
- ↑ var F.
- ↑ [solbraþir miklar J1.
- ↑ [hann ok J1.
- ↑ yfir F, J1.
- ↑ ryninsvik J1.
- ↑ [þa hofðu þar verit F, J1.
- ↑ [ul. F; efter nautabrunnar J1.
- ↑ mykín F, J1.
- ↑ ul. F.
- ↑ solbraþíɴí F.
- ↑ þar tf. J1.
- ↑ [brast F.
- ↑ [omv. F, J1.
- ↑ fertǫgr K; fertugr F, J1.
- ↑ ul. K, 18, Ups.
- ↑ arsælastr F, J1, 18, Ups.
- ↑ at tf. F.
- ↑ [þa er J1.
- ↑ sål. F, 18, Ups, J1; ul. K.
- ↑ lik konungs J1.
- ↑ ul. F.
- ↑ ul. J1.
- ↑ þeim F, J1; at þeir Ups.
- ↑ ul. F.
- ↑ lagt F, J1.
- ↑ lutt J1.