Færeyinga saga (Flateyjarbók)

Fra heimskringla.no
Hopp til navigering Hopp til søk
Velg språk Norrønt Islandsk Norsk Dansk Svensk Færøysk
Denne teksten finnes på følgende språk ► Original.gif Islandsk.gif Norsk.gif Dansk.gif
Norsk.gif Dansk.gif


Flateyjarbók


Færeyinga saga



Þaattr Þraandar ok Sigmundar

Madr er nefnndr Grimr kamban hann bygde fystr Færeyiar a dỏgum Haralldz hins harfagra. þa flydu firir hans ofriki fiolde manna. settuzst sumir j Færeyium ok bygdu þar en sumir leitudu til annarra eydelanda. Audr hin diupaudga for til Jslandz ok kom vid Færeyiar ok gipti þar Olofu dottur Þorstæins rauds. ok er þadan kominn hinn mesti kynþattr Færeyinga er þeir kalla Gỏtuskeggia er bygdu j Austrey.


Þraandr for til Danmerkr

Ðorbeornn het madr hann var kalladr Gỏtuskegg. hann bio j Austrey j Færeyium. Gudrun het kona hans. þau attu .ij. sonu het Þorlakr hinn ellri en Þrandr hinn yngri. þeir uoru efnniliger menn. Þorlakr uar będi mikill ok sterkr. Þrandr var ok med þui mote þa er hann þroskadizst en miselldri[1] þeirra brędra var mikit. Þrandr var raudr a hár ok freknnottr j andlite fridr synum. Þorbeornn var audigr madr ok var þa gamall er þetta var tidende. Þorlakr kuændizst þar j eyiunum ok var þo heima med fodr sinum j Gỏtu. ok bradliga er Þorlakr uar kuęntr andadizst Þorbiornn gautuskegg ok var hann heygdr ok vtborinn at fornnum sid. þuiat þa voru heidnar allar Færeyiar. Syner hans skiptu arfui med ser ok uillde huorrtueggi hafua hæimabolit j Gautu þuiat þat var hin mesta gessime. þeir logdu hluti a ok hlaut Þrandr. Þorlakr bæidde Þrand eftir skiptit at hann munde hafua heimabolit en hann lausafe meira. en Þrandr uillde þat æigi. for Þorlakr þa j burt ok fek ser annan bustad þar j eyiunum. Þrandr sellde a læigu landit j Gỏtu mỏrgum monnum ok tok læigu sem mesta. en hann redst til skips vm sumarit ok hafde litinn kaupeyre ok for til Noregs ok hafdi bæiarsetu um uetrinn ok þotte jafnna(n) myrkr j skapi. þa red firir Noregi Haralldr grafelldr. Um sumarit eftir for Þrandr med byrdingsmonnum sudr til Danmerkr ok kom a Haleyre vm sumarit. þar var þa fiolmenni sem mest. ok sua er sagt at þar kemr mest fiolmenni hingat a Nordrlỏnd medan stendr markadrinn. þa red firir Danmork Haralldr konungr Gormsson er kalladr var blatỏnn. Haralldr konungr var a Haleyri vm sumarit ok fiolmenni mikit med honum. .ij. hirdmenn konungsins eru nefnndir er þar voru þa med honum het annarr Sigurdr en annar Harekr. þessir brędr gengu vm kaupstadinn jafnan ok uillde(!) kaupa ser gullhring þann er bezstan fengu þeir ok mestan. þeir kuomu j eina bud þar er hardla vel var vmbuizst. þar sat madr firir ok fagnade þeim vel ok spurde huat þeir uillde kaupa. þeir sỏgduzst uilea kaupa gullhring mikinn ok godan. hann kuat ok gott ual mundu a uera. Þeir spyria hann at nafnne. en hann nefnndizst Holmgeirr audgi. brytr hann nu upp gessimar sinar ok synir þeim einn digrann gullhring ok var þat gessima sem mest ok mat sua dyrt at þeir þottuzst æigi sia huort þeir munu allt þat silfr fa er hann mællti firir þegar j stad ok bæiddu hann fresta til morgins. en hann jattade þui. Nu gengu þeir j burt vid sua buit ok læid af su nott. En vm morguninn gengr Sigurdr j brott ór budinne en Harekr var eftir. ok litlu sidar kemr Sigurdr vtan at tialldskỏrum ok mællti. Harekr frenda sagde hann selldu mer siodinn skiott þann er silfrit er j þat er vit ætlỏdum til hrings kaupsins þuiat nu er samit kaupit. en þu bid her medan ok gęt her budarinnar. Nu færr hann honum silfrit vt j gegnum tialldskarinnar(!).


Radagiord Þrandar

Nv litlu sidar kemr Sigurdr j budina til brodur sins ok mællti. tak þu nu silfrit nu er samit kaupit. Hann suarar. ek fek þer silfrit skommu. Nei segir Sigurdr ek hefui ekki a þui tekit. Nu þræta þeir vm þetta. eftir þat segia þeir konungi til. konungr skilr nu ok adrir menn at þeir eru stolnir fenu. Nu leggr konungr farbann sua at æingi skip skulu sigla burt sua buit. þetta þotti morgum manni vanhagr mikill sem var at sitia vm þat fram er markadrinn stod. Þa attu Nordmenn stefnnu sin a mille vm radageordir. Þrandr var a þeirre stefnnu ok mællti sua. her eru menn miog radlausir. Þeir spyria hann. kantu her rad til. Sua er vist segir hann. Lat fram þa þina radageord sogdu þeir. Æigi mun þat kauplaust segir hann. Þeir spyria huat er hann mælir til. Hann suarar. huerr yduarr skal fa mer eyre silfrs segir hann. Þeir kuodu þat mikit. en þat uard kaup þeirra at huerr madr fek honum halfan eyre þa j hond en |[2] annan halfan eyre ef þetta yrde framgeingt. Ok hinn næsta dag eftir atte konungr þing ok talade sua. at menn skylldu alldri þadan lausir medan æigi yrde uist vm toku þessu. Þa tekr til orda æinn ungr madr uaxit har af kolli raudr a hars lit ok freknottr ok helldr greppligr j asionu ok mællti sua. her eru menn helldr radlausir miog segir hann. Radgiafar konungsins spyria huert rad hann sæi til. Hann suarar. þat er mitt rad at huerr madr sa er her er kominn leggi fram silfr sligt sem konungr kuedr a. ok er þat fe kemr saman j æinn stad þa bęti þeim er firir skadanum er ordinn en konungr hafui þat ser til sæmdar er af fram geingr. væit ek at hann mun uel firir sia þui er hann hlytr. en menn liggi her æigi uedrfastir mugr mannz sem her er saman komit til sua mikils vanhags. Her var skiott vndir tekit af alþydu ok sogduzst giarnna uilea fe fram leggia konungi til sæmdar helldr en sitia þar ser j vanhag. Ok þetta var rads tekit ok var þessu fe saman komit var þat of fiar. ok þegar eptir þetta siglde j brottu mikill fiolde skipa. Konungr atte þa þing ok var þa litit a hit mykla fe ok var þa brędrum bættr skade sinn af þessu fe. Þa talade konungr vm vid menn sina huat af skyllde geora þessu hinu mykla fe. þa tekr til orda æinn madr ok mællti. herra minn sagde hann. huers þikir ydr sa verdr er þetta rad gaf til segir hann. Þeir sia nu at sia hinn vngi madr hafde þetta rad til gefit er þa var þar firir konungi. Þa mællti Haralldr konungr. þessu fe skal ollu skipta j helmingu. skulu minir menn hafa helming annan. en þa skal enn skipta ỏdrum helminge j tua stade. ok skal þesse vngi madr hafa annan hlut þesse helmings en ek skal enn sia firir ỏdrum. Þrandr þakkade þetta konunginum med fỏgrum ordum ok blidum. vard þat sua mikit ofa fe er Þrandr hl(a)ut er trautt kom marka tale a. Siglde Haralldr konungr j brott ok allr saman mugr er þar hafde verit. Þrandr for til Noregs med kaupmonnum þeim hinum norrænum er hann hafde þangat med farit ok greiddu þeir honum þat fe er hann hafde mællt. ok keypti hann ser þar æinn byrding mikinn ok godann. leggr þar a hit mykla fe er hann hafde feingit j þessi[3] ferd. helldr nu þessu skipe til Færeyia kemr þar med hæilu ok hỏlldnu aullu fe sinu ok setr nu bu saman j Gautu vm uorit ok skortir nu æigi fe. Þrandr var mikill madr uexsti raudr a har ok raudskeggiadr freknottr grepligr j asionu myrkr j skape slægr ok radugr til allra uela udæll ok illgiarnn vid alþydu blidmælltr vid hina meire menn en hugde jafnan flatt.


Fæddr Sigmundr Brestisson ok Þorir

Hafgrimr[4] het madr hann bio j Sudrey j Færeyium. hann var rikr madr ok hardfeingr audigr at fe. Gudridr het kona hans ok var Snæulfs dottir. Hafgrimr[5] var hỏfdinge yfir helming eyianna ok hellt þeim helminge j len af Haralldi konungi grafelld er þa red firir Noregi. Hafgrimr var akafamadr mikill j skaplynde ok ekki kalladr vitr madr. Æinar het hæimamadr hans ok var kalladr sudreyingr. annarr madr het Elldiarnn kambhauttr er þar var enn med Hafgrimi. hann var margordr ok illordr heimskr ok illgiarnn dadlaus ok tillæitinn lyginn ok rogsamr. brædr tuæir eru nefundir til sỏgunnar ok biuggu j Sudrey[6]. het annar Brestir en annarr Bæinir þeir voru Sigmundar synir. Sigmundr fadir þeirra ok Þorbeornn gautuskeggr fadir Þrandar voru brædr. þeir Brestir ok Bæinir voru agætir menn ok voru hofdingiar yfir helminge eyianna ok helldu þann j len af Hakoni jarlli Sigurdarsyni er þa hafde riki nokkut jnn j Þrandheimi ok voru þeir Brestir hirdmenn Hakonar jarls ok hinir kærstu vinir. Brestir var allra manna mestr ok sterkazstr ok huerium manni betr uigr er þa var yfir eyiunum. hann var sialigr madr fimr vid alla læika. Bæinir var ok likr brodur sinum vm marga hlute ok komzst þo æigi til jafnns vid hann. fatt var med þeim Þrandi þoat frendsemi væri mikil. æigi voru þeir kuongadir brædr. fridlur attu þeir Cecilia het fridla Brestis en hin het Þora er fylgde Bæine. Sigmundr het son Brestis ok var snemma mannuęnligr. Þorir het son Bæinis ok var tueim uetrum ellri en Sigmundr. annat bu attu þeir brædr j Dimun ok var þat minna buit. synir þeirra brędra voru þa ungir miog er þetta var. Snæulfr magr Hafgrims bio j Sandey ok var sudreyskr madr at ætt ok flyde ór Sudreyium firir uiga sakir ok vdęlldar ok til Færeyiar(!). hann hafde verit j uikingu hinn fyrra hluta ęfui sinnar. hann var þa enn vdęll ok hardr uidræignar.


Auerkar j Færeyium

Bearne het madr er bio j Suiney ok var kalladr Suineyiar Bearnne. hann var æinn gilldr bonde ok hafde mikit fe undirhyggiumadr mikill hann var modurbrodir Þrandar ór Gautu. Þingstaud þeirra Færeyinga var j Straumsey ok þar er hofnn su er þeir kalla Þorshỏfnn. Hafgrimr er bio j |[7] Sudrey enn a þeim bę er hæitir at Hofui hann var blotmadr mikill þuiat þa voru heidnar allar Færeyiar. Þat var æitt haust at Hafgrims bonda j Sudrey at þeir satu vid suidellda Æinar sudreyingr ok Elldiarnn kambhỏttur. þeir foru j mannjofnnut. fylgde Æinar þeim fręndum sinum Bresti ok Bæine en Elldiarnn fylgde Hafgrime ok kallade Hafgrim framar. þessu kom sua at Elldiarnn hliop upp ok laust til Æinars med tre þui er hann hellt a. kom þat a auxl Æinare ok vard honum illt vid. Æinarr fek æina ỏxe ok laust j hofut Kambhỏtt sua at hann la j vvite ok sprak firir. en er Hafgrimr uard þessa varr rak hann Æinar a brott ok bad hann nu fara til Skufeyinga frenda sinna er þo hafde hann þeim fylgt. ok suo mun fara segir Hafgrimr huart sem er fyrr edr sidarr at ver munum til krækiazst ok þeir Skufeyingar. Æinar for j brott ok kom til þeirra brædra ok segir þeim til huersu farit hafde. þeir toku vid honum uel ok var hann þar vm vetrinn uel halldinn. Æinar bidr Bresti frenda sinn taka vid mali sinu ok sua georir hann. Brestir var vitr madr ok lỏgkęnn. Ok vm uetrinn ferr Hafgrimr a skipe til Skufeyiar ok finnr þa brædr ok spurde hueriu þeir villde vm suara vansa þann er Æinar hafde veitt Elldiarnne kambhỏtt. Brestir suarar at þeir skulu leggia þat mal j hinna bezstu manna dom sua at þat se jafnsætti. Hafgrimr suarar. ekki mun af sættum uorum verda nema ek rada einn. Brestir suarar. ekki er þat jafnsętti ok mun ekki af þui verda. Þa stefndi Hafgrimr Æinari til Straumseyiar þings ok skildu vid sua buit. Brestir hafdi lyst þegar frumhlaupi þui er Kambhỏttr hafde ueitt Æinare þa er nyuordit var. Nu koma huorirtueggiu til þings ok fiolmenna. en er Hafgrimr gek at domum ok ætlade at hafa fram malit a hendr Æinare þa gengu þeir brædr at ỏdrum megin Brestir ok Bæinir med myklum flokki ok vnytti Brestir malit firir Hafgrimi ok ohelgade Kambhỏtt at fornnum landzlỏgum er hann barde saklausann mann ok hleypti upp dominum firir Hafgrimi en þeir sottu Elldiarnn til vtlegdar ok fullra sekta. Hafgrimr sagde at þessa munde hefnt uerda. Brestir kuetzst þess mundu buinn bida ok kuida ekki hotum hans. skildu nu vid sua buit.


Raad Þraandar vid Bresti ok Beini

Litlu eftir þetta ferr Hafgrimr heiman ok sex menn med honum[8] ok Gudridr kona hans med honum ok hafa æitt skip foru til Sandeyiar.[9] þar bio Snæulfr magr hans fadir Gudridar konu hans. ok er þeir kuomu at eyiunne sa þeir ekki manna vte a bęnum ok ekki vti a eyinune. ganga nu upp til bęiarins ok inn j husin ok verda ekki vid menn varir. til stofu ganga þau ok er þar sett upp bord ok bæde a matr ok drykkr en vid menn uerda þau ekki uaur. þetta þotti þeim undarligt ok eru þar vm nottina. En vm morgininn eptir buazst þeir j brott ok foru med eyiunne. þa reri skip j mote þeim annan ueg med eyiunne hladit af monnum ok kendu þar Snæulf bonda ok hion hans ỏll. Hafgrimr reri þa firir þa ok hæilsade Snæulfui magi sinum en hann þagde vid. Þa spurde Hafgrimr huer rad hann legde til med honum vm mal þeirra Brestis at hann mætti fa sęmd sina. Snæulfr suarar. illa er þer farit segir hann. læitar a þer betri menn vm sakleysi en berr þo ofuallt lægra hlut. Annars þottumz ek meirr þurfui en auita af þer segir hann ok uil ek æigi heyra þig. Snæulfr þreif upp spiot ok skaut til Hafgrims. Hafgrimr kom firir sig skillde ok stod þar fast j spiotit en hann vard ekki sarr. skilia þeir vid sua buit ok ferr Hafgrimr heim j Sudrey ok vnir illa sinum hluta. Þau Hafgrimr ok Gudridr kona hans attu son er Ỏzsorr het. hann var þa .ix. uetra er þetta var tijdenda ok hinn efnniligste madr. Ok nu lida stundir. ferr Hafgrimr heiman ok j Austrey til Þrandar ok fagnar Þrandr honum uel. ok nu leitar Hafgrimr rada vid Þrand huat hann legde til med honum um mal þeirra Skufeyinga Brestis ok Beinis. kuat hann mann vitrazstan j eyiunum ok kuetzt gearnna uilea vid hann nokkut til vinna. Þrandr kuat sliks undarliga leitat at hann munde vilea uera j nokkurum ueilrędum vit frendr sina. enda mun þer æigi aluara uera. skil ek ok at þer er sua hattat at þu uilldir adra menn hafa j radum med þer en timir ekki til at uinna at þu fair nokkura[10] framkuæmd. Sua er æigi sagdi Hafgrimr ok uil ek þar mikit til uinna at þu ser j radum med mer at ek næda lifui þeirra brędra. Þrandr suarar. koma man ek þer j fære uid þa brędr sagdi hann. en þu kallt þat til vinna uid mig at fa mer tuau kugillde huert uor ok tuan hundrat huert haust. ok skal sia skylld vera efinlig ok sua æigi sidr eptir þinn dag. ok er ek þo æigi þessa buinn nema fleire bindizst j. vil (ek) |[11] at þu finnir Bearnna modurbrodur minn j Suiney ok haf hann j radum med þer. Hafgrimr jattar þessu ok ferr þadan til Suineyiar ok finnr Biarnna ok beidir hann þessa hins sama sem Þrandr hafde tillagt med honum. Biarnne suarar sua. at hann mun ekki j þat ganga nema hann hafui nokkur gæde j adra hỏnd. Hafgrimr bat hann segia ser sitt skaplynde. Biarni mællti. þu skallt fa mer huert uor .iij. kugillde ok huert haust .iij. hundrat j slatrum. Hafgrimr jattar þessu ok ferr nu heim vid sua buit.


Bardagi

Nu er at segia fra þeim brædrum Bresti ok Bæine. þeir attu tuau bu annat j Skufey en annat (j) Dimun. Brestir atti konu þa er Cecilia het hon var norræn (at) ætt. son attu þau er Sigmundr het ok var þa .ix. uetra gamall er þetta var ok var bæde mikill ok skỏruligr. Beinir atti fridllu er Þora het ok son vid henni er Þorir het. hann var þa .xj. uetra gamall ok hinn efniligzste. Þat er at segia æitthuert sinn þa er þeir brædr voru at bui sinu Brestir ok Bæinir j Dimun at þeir foru j eyna Dimun hina litlu. hon er ubygd. þar letu þeir ganga saudfe sitt ok naut þau er þeir ætludu til slatrs. suæinarnir bæiddu at fara med þeim Sigmundr (ok) Þorir. þeir brædr letu þat eftir þeim ok fara nu til eyiarinnar. þeir brædr hofdu nu ỏll uopnn sin. Sua er fra Bresti sagt at hann var bæde mikill ok sterkr ok huerium manne hetr uopnnfærr vitr madr ok vinsæll vid alla sina vine. Bæinir brodir hans var ok vel at ser georr ok komzst þo æigi til jafnns vid brodr sinn. Nu forn þeir fra eyiunne Dimun hinne litlu ok er þeir sottu miog at eyiunne Dimun hinne bygdu þa sa þeir .iij. skip fara j mot ser hladin af monnum ok uopnum ok voru .xij. menn a hueriu skipe. þeir kendu þessa menn ok var þar Hafgrimr ór Sudrey en Þrandr ór Gautu aa odru skipe. Biarnne ór Suiney a hinu þridia skipe. þeir kuomuzst a mille þeirra brædra ok eyiarinnar ok nadu þeir æigi lendingu sinne ok kuomu upp skipe sinu j fioruna æinshuers stadar. en þar var hamarklettr æinn upp fra þeim brædrum ok hlupu þeir upp a med uopnum sinum ok suæinana settu þeir þar nidr hea ser a klettinn. klettrinn var vidr ofan ok vige gott. Nu koma þeir Hafgrimr at ok þesse þriu skip ok hlaupa þegar af skipunum ok upp j fioruna at klettinum. ok uæita þeir Hafgrimr ok Suineyiar Biarnne þegar atsoknn at þeim brædrum en þeir veriazst vel ok dreingiliga. Þrandr reikade eftir fiorunne ok skipveriar hans ok uoru æigi j atsoknn. Brestir varde þar klettinn er hægra var til atsoknar en verra til uarnar. Nu attuzst þeir vid vm stund ok vanzst æigi skiott med þeim. þa mællti Hafgrimr. þat atta ek skilit vid þig Þrandr at þu uæittir mer lid ok til þess gaf ek þer fe mitt sagde hann. Þrandr suarar. þu ert skaud at meire at þu getr æigi sott .ij. menn vid tuennar tylftir manna. ok er þat hattr þinn at hafua jafnan adra a skotspæni firir þer ok þorir litt j nand at koma þegar nokkur er mannraun j. væri þat rad. ef nokkur dad er j þer. at radazst fystr upp at Bresti en adrir fylgde þer eftir. ella se ek þat at þu ert ỏngu nytr. Ok eggiar nu sem akafligazst. Ok eftir þetta hleypr Hafgrimr upp j klettinn at Bresti ok leggr til hans med spioti ok rekr a honum midium ok j gegnum hann. ok er Brestir skilr at þetta er hans banasar þa gengr hann a lagit ok at honum Hafgrimi ok hoggr til hans med suerde ok kemr hỏggit a vinstri ỏxl Hafgrimi ok klauf ofan ỏxllina ok siduna sua at hondin fell fra j burt. ok fell Hafgrimr daudr ofan firir klettinn ok þar Brestir a hann ofan. ok let þar huortueggi lif sitt. Nu sækia þeir at Bæine j annan stad ok verst hann uel ok lauk sua at Bæinir let þar lif sitt. Sua segia menn at Brestir yrde .iij. manna bani adr hann drap Hafgrim en Bæinir .ij. manna bani. Ok eftir þessi tidendi þa mællti Þrandr at drepa skyllde suæinana Sigmund ok Þori. Biarni suarar. æigi skal þa drepa sagdi (hann). Þrandr suarar. þui er at skipta þo sagdi hann at þeir verda banar þeirra manna flestra er her eru ef þeir ganga undan. Biarnni suarar. æigi skal þa helldr drepa en mig sagde hann. Æigi uar mer ok þetta aluara sagde Þrandr. uillda ek geora tilraun uid ydr huersu þer tækit vndir þetta. skal ek nu bæta þetta suæinunum er ek hefui uerit staddr a funde þessum ok bioda þeim til fostrs. Suæinarnir satu a klettinum ok sa upp a þessi tidende ok gret Þorir en Sigmundr mællti. gratum æigi frændi en munum læingr. Ok eftir þat foru þeir j burt ok let Þrandr sueinana fara þæim j Gỏtu. en lik Hafgrims var flutt til Sudreyiar ok þar jardat at fornum sid. en vinir þeirra Brestis ok Bæinis fluttu lik þeirra hæim til Skufeyiar ok grofu þar enn at fornnum sid. Nu spurduz þessi tidendi vm allar Færeyiar ok harmade huerr madr þa bredur.


|[12] Rafn tok vid Sigmundi ok (Þori)

Ðetta sumar kom skip af Noregi til Færeyia ok het Rafnn styrimadr uikueskr at ætt ok atti gard j Tunsbergi. hann siglde jafnan til Holmgardz ok var hann kalladr Holmgardzfare. skip þat kom j Þorshỏfnn. En er þeir voru bunir kaupmennirnir þa er þat at segia einn morgin at þar kemr Þrandr or Gautu a skutu æinne ok leidir Rafnn styremann a æintal ok kuetzst hafua at selia honum þręlaefni tuau. hann kuetzst æigi kaupa vilia fyrr en hann sęi. Þrandr leidir þar fram sueina tua kollotta j huitum kuflum. þeir voru fridir sionum en þrutnir j andlite af harmi. Hrafnn mællti þa er hann sa sueinana. er æigi þat Þrandr at suæinar þessir se synir þeirra Brestis ok Bæinis er þer draput firir skommu. Ek hygg uist sua uera sagdi Þrandr. Æigi koma þeir j mitt ualld sagde Hrafnn. sua at ek gefa fe firir þa. Uit skulum þa sueigia til sua sagdi Þrandr. ok eig her .ij. merkr silfurs er ek uil gefa þer til at þu flytir þa j brott med þer sua at alldri komi þeir sidan til Færeyia. Hellir nu silfrinu j kne honum styrimanninum telr nu ok tiar firir honum. litzst Rafnni fagurt silfrit ok verdr þetta af at hann tekr vid sueinunum. Ok siglir hann nu a haf þegar honum gefr byr ok kemr þar at Noregi sem hann mundi kiosa austr vid Tunsberg. ok er hann þar vm vetrinn ok suæinarnir med honum ok eru uel halldnir.


Fra Sigmundi ok Rafni ok Þraandi

Um uorit bio hann skip sitt til austrferdar ok spyrr þa suæinina hversu þeir þættizst þa komnir. Sigmundr suarar. vel hia þui sem þa er vit uorum j ualldi Þrandar. Rafnn spyrr. vite þer sammæle okkur Þrandar sagdi hann. Vitu vit vist sagde hann. Ek ætla þat rad sagde Rafnn at þit farit huert er þit uilit firir mer. ok sua silfr þat er Þrandr fek mer j hendr med ykkr þa ętla ek sua bezst komit at þit hafit þat til atuinnu ykkr ok eru þit þo hellzsti faradir j vkunnu lande. Sigmundr þakkade honum ok kuat honum uel fara þar sem þa var komit þeirra mali. Nu er at segia fra Þrandi at hann tekr undir sig riki allt j Færeyium ok allt fe þat ok eignir er þeir hafua att brędr[13] Bæinir ok Brestir frendr hans ok hann tekr til sin suæininn Ozsỏr Hafgrimsson ok fostrade hann. Ozsorr var þa tiu uetra gamall. Red nu Þrandr einn ỏllu j Færeyium ok treystizst æingi honum þa j moti at mæla.


Fra Sigmundi

Þat sumar er þeir brædr Brestir ok Bæinir voru drepnir vard hofdingiaskipti j Noregi. uar felldr fra landi Haralldr grafelldr en Hakon jarll kom j stadinn ok var þa fyst skattjall Haralldz konungs Gormssonar ok hellt rike af honum. var þa eytt ollu riki þeirra Gunnhilldar sona sumir voru drepnir en sumir flydu ór landi. Nu er at segia fra þeim Sigmundi ok Þori at þeir eru tuo uetr sidan j Uikinne er Rafnn let þa lausa ok er þa upp gengit fet þat er Rafnn fek þeim. ok er Sigmundr þa .xij. uetra gamall en Þorir .xiiij. vetra. spyria til rikis Hakonar jalls ok gera nu þat rad firir ser at vitea hans ef þeir mætti þui vid koma. þikia(!) þeim ser þat likligazst til nokkurs gods er fedr þeirra hofdu honum þionat. ganga nu or Uikinne til Upplanda ok þann ueg austr eftir Heidmork ok nordr til Dofrafiallz. ok koma þar vid uetr sialfan ok sniofar þa a firir þeim ok uetrar. rada þeir þo a fiallit med litlu rade. fara uillt ok liggia vti sua at morgum dęgrum skipti matarlausir. ok þa lagdizst Þorir firir ok bidr Sigmund þa hialpa ser ok læita af fiallinu. hann kuat at þeir skylldu badir af koma edr huorgi þeirra ella. en sa var munr krafta þeirra at Sigmundr leggr Þori a bak ser ok væit þa helldr firir ofan. dasadizst(!) nu miog badir finna nu eitt kuelld daluerpi nokkut a fiallinu ok foru nu eftir þui ok vm sidir kenna þeir reykiarþef ok þui næst finna þeir bæ ok ganga jnn ok finna stofu. þar satu konur .ij. ỏnnur uid alldr en (ỏnnnr) vng stulka. badar uoru þær fridar sionum. þær hæilsudu uel sueinum þessum ok drogu af þeim klędin en fa þeim þurr kledi j stadinn ok bratt gefa þær þeim mat at eta. ok sidan fylgia þær þeim til svefnns ok bva vm þa uel ok segia at þær uilia at þeir yrde æigi firir bonda er hann kemr heim. kuat hann vera stygglyndan. Nu uaknar Sigmundr vid þat at madr kemr jnn mikill uexsti ok j hreinbialba ok hafde hreindyre a baki. hann hafde uppi nasarnar ok var yggldr ok spurde hua(t) komi(t) væri. Husfreyia sagde at þar uoru komnir sueinar .ij. ueslingar kalnir ok mattdregnir miog sua at komnir eru at bana. Hann suarar. sua mattu oss |[14] skiotazst uppe hafa at þit tekit mennina j uor hus. ok hefui ek þat oft sagt þer. Æiga nenta ek sagde husfreyia at sua vænligir menn dęi her hia husum vorum. Bondi let þa vera kyrt ok foru þau til matar ok sidan til suefns. .ij. uoru rekkiur j suefnhuse lagu þau bonde ok husfreyia j ỏdru(!) en dottir bonda j annare huilu en buit var vm sueinana þar j husinu. En vm morgininn var bonde snemma a fotum ok mællti til sueinanna. þat þiki mer sem þær vile konunnar(!) at þit huiliz her j dag ef ykkr þikir sua henta. þeir kuoduzst þat giarnna vilia.


Sigmundr var med Vlfe

Nu var bondi j brott vm daginn ok kom heim at kuellde ok var uel katr uid þa Sigmund. En annan morgin kom bondi til suæinanna ok mællti. audit vard þess at ykkr bæri hingat at husum minum. nu þiki mer þat rad at þit duelizst her j uetr ef ykkr þikir sua betr gegnna. uirdizst þeim konum uel til ykkar. en þit hafit farit þuert af uegnum ok er langt til bygda alla uega hedan. Þeir Sigmundr þakka bonda bod sitt ok sỏgduzst þat gearnna vilea at vera þar. bondi mællti at þeir skyllde þiggia vel at þeim husfreyiu ok taka hỏndum til þess er þær pyrfti. en ek mun j brottu vera huernn dag at læita oss at fỏngum ef sua vill verda. Nu eru þeir þar sueinarnir ok er þeim uel uæitt ok eru þær uel uid þa ok þikir þeim þar gott. en bondi er a burtu huern dag. Þar uoru hus god ok ramlig ok buizst vm vel. Bondi nefnndizst Ulfr en Ragnnhilldr kona hans en Þurid dottir þeirra. hon var hin fridazsta kona synum ok mikiludlig. godr þokki var med Sigmundi ok Þuride ok tỏludu oftliga ok lagdi bondi ok husfreyia ekki ord j þat. Lidr nu uetr ok kemr sumarmaladagrinn hinn fyste. Þa kemr Ulfr bonde at mali vid Sigmund ok mællti. sua er hattat sagde hann at þit hafuit her verit j uetr med mer. nu ef ykkr þikir æigi annat synna firirliggia en vera her þa skal ykkr þat heimillt ok vita at þit þroskizst her. ma vera at oss se nokkurir fleire hlutir saman ætladir. en æinn er sa hlutr at ek vil vara ykkr vid. at þit farit æigi j skog þann er nordr er fra bænum. Þeir jattudu þessu ok þokkudu Vlfui bonda bod sitt ok þektuzst þetta bod giarna.


Sigmundr vann dyrit. capitulum.

Tiornn[15] æin var þadan skamt fra bænum ok for bondi þangat til ok vandi þa vid sund. þa foru þeir j skotbakka ok vaunduzst vit skot ok vard Sigmundr skiott askynia allra jþrotta Vlfs. sua at hann vard hinn mesti jþrottamadr ok badir þeir Þorir ok komzst hann þo æigi til jafns vid Sigmund. Ulfr var mikill madr ok sterkr ok þat skildu þeir brædr at hann var hinn mesti jþrottamadr. Þeir voru þar nu þria uetr ok var Sigmundr þa .xv. uetra en Þorir .xvij. uetra. Sigmundr var þa gilldr madr firir þroska sakir ok badir þeir. ok var Sigmundr þo ollum hlutum fremri þoat hann væri .ij. uetrum yngri. Ok nu er þat æitthuert sinn vm sumarit at Sigmundr mællti til Þoris. huat mun verda þoat vit farim j skog þenna er her er nordr fra garde. Þorir suarar. a þui er mer æingi forvitne segir hann. Ekki er mer sua gefit segir Sigmundr ok þangat skal ek fara. Þu munt rada hliota segir Þorir en briotum vit þa bodord fostra mins. Nu foru þeir ok hafde Sigmundr vidaroxi eina j hendi ser. koma j skoginn ok j riodr eitt fagurt. ok er þeir hafa þar æigi læingi verit þa heyra þeir brak j skoginn ok bratt sa þeir beornn mikinn hardla ok grimligan. þat var vidbeornn mikill ulfgrar at lit. Þeir hlaupa nu aftr a stiginn þann er þeir hỏfdu þangat farit. stigrinn var miorr ok þraungr ok hleypr Þorir firir en Sigmundr sidarr. dyrit hleypr nu eftir þeim a stiginn ok verdr þui þraungr stigrinn ok brotna æikrnar firir þui. Sigmundr snyr þa skiott ut af stignum millum treanna ok bidr þar til er dyrit kemr jafnnfram honum. þa hỏggr hann jafnnt medal hlusta a dyrinu med tueim hondum sua at exin sokkr en dyrit fellr afram ok er dautt þuiat þat hefir æinge fiorbrot. Þorir vard nu þessa uarr ok mællti sua. þer uard þessa þrekuirkis audit frendi sagde Þorir en æigi mer. ok er þat ok likligazst at ek se um mart þinn eftirbatr. Sigmundr mællti. nu skulu vid freista at vid getim ræist upp dyrit. Sua gera þeir ok geta upp ræist. suæigia sua at tren at eigi ma falla. reka kefli j munninn ok þikir dyrit þa gapa munninum. fara nu heim eftir þetta. Ok er þeir koma heim þa er Ulfr fostri þeirra heima j tune firir ok var þa a ferd kominn at leita þeirra. hann er þa vfrynligr ok spurde huert þeir hefde farit. Sigmundr suarar. nu er illa ordit fostri minn sagde hann. vit hỏfum nu brugdit af radum þinum ok hefir beorninn ellt okkr. Vlfr suarar. sliks var at von at sua munde fara. en þat munda ek vilea at hann ellti ykkr æigi oftar. en þo er þetta dyr sua at ek hefir æigi traust a borit at glettazst vid en þo skulum nu freista sagdi hann. Snyrr Ulfr |[16] nu jnn ok tekr æitt spiot j hond ser ok hleypr nu til skogarins ok þeir Sigmundr med honum. Ulfr ser nu biornninn ok hleypr at þegar ok rekr a spiotit ok fellr biorninn vid. Ulfr ser at dyrit er dautt adr ok mællti. hædi þit nu at mer edr huorr ykkar hefir drepit dyrit. Þorir suarar. ekki er (mer) at æigna af þessu fostri segir hann ok hefir Sigmundr drepit dyrit. Þetta er hit mesta þrekuirke segir hann ok munu her morg eftir fara þin afreksverk Sigmundr sagdi hann. Nu fara þeir heim eftir þetta ok hefir Ulfr en meire mæti a Sigmundi þadan fra en adr.


Brottferd þeirra brædra fra Vlfue

Nv eru þeir brædr med Ulfui þar til at Sigmundr er .xviij. uetra en Þorir .xx. Sigmundr var þa fragiordamadr a uỏxt ok afl ok alla atgeorui. þa er þat skiotazst af honum at segia at hann hefir næst gengit Olafui Trygguasyne vm allar jþrottir. Ok nu er suo er komit þa segir Sigmundr Ulfui fostra sinum at hann uill a brott læita. ok þikir mer litil okkr afdrif verda munu ef uit foruitnumzst æigi til annarra manna. Þat skal ok vera sem þit uilit segir Ulfr. En þat hỏfdu þeir fundit at huert haust ok huert vor medan þeir voru þar at Vlfr var j brottu .vij. nætr edr þui nærr ok hafde þa heim mart j birgdum lereft ok klæde edr þa hluti adra er þau þurftu at hafa. Nu lætr Ulfr gera þeim klæde ok byr þa vel j brott. þat finnzst a konunum at þeim þikir mikit firir skilnadinum ok þo meira hinne yngri. Skilia nu ok fara þeir brott ok ferr Ulfr a leid med ok fylgir þeim vm Dofrafiall þar til er þeir sia nordr af til Orkadals. þa setz Ulfr nidr ok segir at hann uill huilazst. nu setiaz þeir nidr allir. Þa mællti Ulfr. nu foruitnar mik at vita hueria ek hefir her fostrat edr huerrar ættar þit eru(t) edr huar ykkart fostrland er. Þeir segia nu allt fra sinne ęfui þat er lidit var. Ulfr harmar þa miog. þa mællti Sigmundr. nu vil ek fostri segir hann at þu segir okkr fra ęfui þinne huat þar hefir vm lidit. Sua skal nu ok vera segir Ulfr.


Þorkell segir æfuisogu sina þeim brædrum

Þar tek ek þa til sỏgu minner at Þoralfr het bonde er bio a Heidmork a Upplỏndum. hann var rikr madr ok syslumadr Upplendinga konunga. hann var kuongadr madr ok het Jdunn kona hans en Ragnnhilldr dottir hans ok uar nærr allra kuenna friduzst synum. Sa bonde bio æigi langt þadan er Stæingrimr het godr bonde ok uel fieræigande. Þora het kona hans. son attu þau er Þorkell het. hann var efnniligr madr mikill ok sterkr. þat var idn Þor(k)els er hann var heima med fedr sinum. at huert haust er frosta tok ok isa lagde a uỏtnn þa lagdizst hann vt a merkr ok nokkurir felagar hans med honum ok ueidde dyr ok var hinn mesti bogmadr. var þessi hans idnn þa er þurrafrost tekr til ok af þessu var hann kalladr þurrafrost. Eitthuert sinn kom Þorkell at mali vid fỏdr sinn ok sagdi at hann vill at hann fai honum kuonfang ok bide til handa honum Ragnnhilldar dottur Þoralfs bonda. Fadir hans suarar at hann uill hatt stokka. en þetta verdr þo at þeir fedgar fara til Þoralfs bonda ok bera upp eyrendi sin vm bonord Þorkels vid dottur hans Ragnnhilldi. Þoralfr suarar seinliga ok kuetzst hafa hærra hugat henni en þar er Þorkell er. en kuezst ollu uilldu uel suara firir vingan þeirra Stæingrims. en kuat þo ekki mundu af þessu verda. Skilia vid sua buit ok fara heim.


Fra Þorkeli ok Sigmundi

Litlu eftir þetta ferr Þorkell heimen vid annan mann vm nott þa er hann frettir at Þoralfr er æigi hæima ok farinn j syslu sina. þeir Þorkell ganga jnn vm nottina ok at huilu Ragnnhilldar ok tekr hana upp j fang ser ok berr hana vt ok flytr hana heim med ser. Fadir hans vard illa vid þetta ok kuat hann taka stein vm megnn ser ok bad hann flytia hana heim skiott. Hann suarar. æigi mun ek þat geora. Steingrimr fadir hans bad hann þa j brottu verda. Þo(r)kell gerde þa sua. for j burt med Ragnnhilldi ok lagdizst a skoga vt. þar voru j ferd med honum .xij. menn þeir voru felagar hans ok læikbrædr. Nu kemr Þoralfr bondi heim ok verdr varr þessarra tidende ok safnar þegar monnum at ser ok hafde hundrat manna ok ferr til Steingrims bonda ok bidr hann selia fram son (sinn) ok fa honum j hendr dottur sina. Steingrimr kuat þau æigi þar vera. þeir Þoralfr rannsokudu þar ok fundu æigi þat er þeir uilldu. Eftir þat foru þeir a skoginn ok læitudu þeirra ok skiptu med ser leitinne ok voru þa .xxx. manna med Þoralfui. Nu er þat æinn dag at Þoralfr ser .xij. menn j skoginum ok konu hit .xiij. ok þikiazst nu vita ok hallda þangat til. Nu tala forunautar Þorkels til at menn drifui at þeim. spyria nu Þorkel huat rads skal taka. Hann suarar. holl einn er her skamt fra oss ok munu ver þangat fara allir. er þat vigi gott. skulu ver briota þar vpp griot ok uæita kallmannliga uỏrnn. Ok nu fara þeir a holinn ok buazst þar |[17] vid. Bratt koma þeir Þoralfr at ok lata þegar drifa vopnn a þa. en þeir Þorkell ueriazst uel ok dreingiliga. sua lykr þeirre fundi at .xij. menn falla af Þoralfui en .vij. af Þorkeli. en sarir .v. þeir er eftir voru. Þoralfr bondi var sarr til olifuis. Nu flyrr Þorkell j skoginn ok felagar hans med honum ok skilr þar med þeim. ok er Ragnnhilldr nu þar eftir ok er hon flutt til bygda med fỏdr sinum. Ok er Þoralfr kemr j bygd deyrr hann ór sarum þessum. ok er þat sognn manna at Þorkell yrde banamadr hans. þessi tidendi spurduzst nu. Ferr Þorkell heim til fỏdr sins ok er hann litt sarr en flestir forunautar hans meirr. eru þeir nu græddir.


Sogn Þorkels

Eftir þetta stefnna þing Vpplendingar ok er Þorkell þurrafrost gerr utlagi a þinginu. Ok er þeir fedgar fretta þetta þa segir Steingrimr at Þorkell ma æigi heima þar vera medan þeir læita mest eftir honum. skaltu fara frendi til ar þeirrar er her fellr skamt fra bænum. en þar eru gliufr mikil upp med anne ok j argliufrunum er hellir æinn. ok uæit þat fylsne æinge nema ek. þangat skaltu fara ok hafa mat med þer. Sua georir Þorkell at hann er j hellinum medan mest er leitin ok verdr æigi fundinn. Daufligt þikir honum þar ok er stund lidr ferr hann burt or hellinum ok til bæiar þess er Þoralfr bondi hafdi att ok tekr nu Ragnhilldi j burt j annan tima ok rædzst nu a fioll ok eydimerkr. Ok her nem ek stadar sagdi hann sem nu hefui ek bygd mina setta ok her hefui ek verit sidan ok vit Ragnhilldr .xviij. vetr ok er þat alldr Þuridar dottur minner. Nu hefui ek sagt ykkr ęfuisỏgu mina segir hann. Mikil þiki mer saga þin fostri segir Sigmundr. en nu vil ek segia þer at ek hefui æigi uel launat þer þinn velgeorning ok fostr. þuiat dottir þin sagde mer þa er vit skildum at hon væri med barnne ok er þar æinge madr j tiga til nema ek. ok þui for ek mest j brott at ek hugde at okkr munde þat a skilia. Þorkell suarar. lỏngu vissa ek þat at med ykkr var astarþokki ok uillde ek þat ekki meina ykkr. Sigmundr mællti. þess vil ek bæida ykkr fostri minn at þu giftir æigi Þuride dottur þina þuiat hana skal ek æiga edr ỏngua konu ella. Þorkell suarar. æigi mun dottir min betre manni giptaz. en þess uil ek bidia þig Sigmundr at ef þu færr framkuæmd med hỏfdingium at þu munir nafnn mitt ok komir mer j þrift ok j sætt vid suæitunga mina. þuiat miog leidizst mer nu j obygdum þessom. Sigmundr jattade þui ef hann mætti sua vid komaz. Ok nu skilia þeir ok foru þeir frendr til þess er þeir koma a Hladir til Hakonar jalls. þar hafde hann adsetu. Nu ganga þeir firir jall ok kuedia hann. en hann tok þui vel ok spyrr huat monnum þeir se. Sigmundr kuezst vera Brestis son þess er var syslumadr yduar of hrid j Færeyium ok þar drepinn. hefui ek þui herra yduarn fund sott at ek vænti mer af ydr godrar framkvæmdar. ok uillda ek ydr herra a hendi bindazst ok vit badir frendr. Hakon jall sagdizst vita giorla huerr madr hann var. en æigi ertu olikr Bresti. en sialfr verdr þu þig j ætt at færa. en æigi spari ek mat vid þig. Ok visade þeim til sætis hia gestum sinum. ok var Suæinn Hakonarson vngr ok med hird faudr sins j þenna tima.


Sigmundr hitti Hakon jarl ok Suein

Sigmundr kom ser j tal vid Suein jalls son ok lek firir honum marga fimlæika ok hendi jalls son mikit gaman at honum. Sigmundr flutti mal sitt firir Sueini ok bad hann leggia til med ser at hann fengi nokkura framkuæmd af fỏdr sinum. Suæinn spyrr huers hann beiddizst. J hernat villda ek hellzst sagde Sigmundr ef fadir þinn uill efla mik. Slikt er vel hugsat sagde Suæinn. Lidr nu uetrinn framan til jola. ok at jolum kemr þer Æirekr jall Hakonarson austan or Vikinne. hann hafdi þar atsetu. Sigmundr kemr ser j tal vid Æirek jall ok kærir firir honum sinn vanda. hæitr Æirekr jall honum sinne vmsyslu vid Hakon fỏdr sinn ok kuezst æigi skulu minna til leggia med honum en Hakon jall. Ok eftir jolin uekr Sigmundr til vid Hakon jall at hann munde efla hann med nokkuru moti ok lata hann niota fodrs sins Brestis. er hann var hans þionustumadr. Hakon jall suarar. vist fek ek þar tion godrar fylgdar er Brestir var drepinn hirdmadr minn hinn vaskazsti madr ok illz væri þeir fra mer verdir er hann drapu. edr til huers mælir þu. Sigmundr kuetzst hellzst vilea fara j viking ok fa þa annathuort nokkurnn frama edr bana. Jarl kuat þat uel mællt. ok munt þu vita j vor er menn buazst ferda sinna huersu ek vil þa vera lata. Lidr nu af uetrinn ok þa hæimtir Sigmundr frem vinmæli Hakonar jarls. en jarl suarar. langskip æitt vil ek fa þer ok þar a .xl. manna med uopnum. ok mun þat lid litt vandat þuiat flestir munu ekki fusir at fylgia þer vtlendum manni ok vkunnum. Sigmundr þakkade jarli ok segir Æireki tillag fodr sins. Jarl suarar. litit framlag en þo ma þer gagnn at verda. en annat skip vil ek fa |[18] þer ok a .xl. manna. Ok var þat skip at ỏllu uel buit er Æirekr fek honum. Nu segir hann Sueine huert tillag þeirre var fedga. Suæinn suarar. mer er sua buit æigi iafnnhægt vm framlỏgin vid vine mina sem þeim fedgum. en þo skal ek fa þer hit þridia skip ok a .xl. manna ok skulu þat vera þionustumenn minir. ok væntir ek at þeir fylgi þer bezst af þeim monnum er þer eru fæingnir til fylgdar.


Sigmundr bardiz vid Randue

Sigmundr byzst nu til fylgdar vid menn sina ok siglir þegar hann er buinn austr til Uikr ok sua til Danmerkr ok j gegnum Eyrarsund ok allt j hit Eystra sallt. ferr hann vm sumarit ok verdr litit til fæingiar. treystizst hann huergi til at hallda þar er mikit er firir vid þenna lidskost. hann lætr þo fara kaupmenn j fride. Siglir þo austan er a leid sumarit þar til er hann kemr vndir Elfarsker. þar er jafnnan vikingabæli mikit. ok er þeir hafua lagt j lægi vndir æinn holma þa gengr Sigmundr upp j skerit ok vill litazst vm. hann serr at ỏdrum megin vndir holmanum liggia .v. skip ok var dreki hit vta. Hann ferr þa til manna sinna ok segir þeim at .v. vikingaskip liggia odrum megin vndir skerinu. nu vil ek þat segia ydr at mer er litit vm at flyia þeirra fund af ỏll(u) vreyndu. munu ver ok alldri fra(m)a fa nema ver leggim vart rad j hættu. Þeir badu hann firir sia. Nu skulu ver bera griot a skipin sagde Sigmundr ok buazst vid sem oss þikir likazst. ver skulum leggia skipum vorum j vtanverdan þenna vog er nu eru ver komnir þuiat uogrinn er þer miostr. ok sua leitzst mer j kuelld er ver sigldum jnn at æigi mundu skipin fa jnn lagt hia oss ef ver leggium þriu skip vor jafnnfram ok ma oss þat duga (at) þeir leggi æigi ỏllu megin at oss. Þetta gera þeir. En vm morgininn er þeir hafa lagt skip sin j vtanverdan uoginn þa roa þeir at þeim a fim skipum vikingar. ok stendr madr j stafnne a drekanum mikill ok sterkligr ok spyrr þegar huerr firir skipunum rede. Sigmundr nefndi sig ok spyr hann at nafni. Hann kuetzt Randuerr heita ok ættadr austan or Holmgarde ok kuat þeim .ij. kosti til vera. at þeir gæfui upp skip sin ok sealfua sig j hans valld edr veria sig ella. Sigmundr kuat þa kosti viafnna ok sagde at þeir munde fræista hliota fyst uopnna sinna. Randuerr bad sina menn at leggia a þrem skipum er æigi matti ollum at koma. en hann uillde sia fyst huersu fære. Sigmundr styrde skipe þui er Sueinn jalls son hafde fæingit honum. en Þorir þui er Æirekr jall hafde att. Nu leggiazst þeir at ok beriazst. lata þeir Sigmundr ganga griot sua akaft j fystu at hinir megu ekki annat en hlifua ser. ok er farit er griotit gera þeir skothrid harda ok fellr lid mart af vikingum en fiolde sarr. Nu taka þeir Sigmundr til hỏgguopnna sinne. tekr nu at halla bardaganum a lid Randuers. En er hann ser ufarar sinna manna kuat hann þa vera auuirdismenn mykla er þeir sigradu æigi þa menn er hann kuat ekki at monnum voro mundu. þeir kuodu hann oft eggia sig en hlifa ser. badu hann nu radazst j mote. hann kuad sua vera skylldu. Leggr hann nu ad drekenum ok annat skip er menn voru huilldir a en skipar hit þridia osarum monnum. leggiazst nu at j annat sinn ok beriazst ok er nu myklu stridare orrosta en fyrr. Sigmundr var fremzstr sinna manne a sinu skipe ok hoggr bæde hart ok tijtt. Þorir frendi hans gengr uel fram. beriazst nu læinge sua at æigi ma j millum sia huorir driugare verda. Þa mællti Sigmundr til sinna manna. æigi munu ver sigrazst a þeim til þrauter nema ver reynim oss framar. nu vil ek rada til uppgongu a drekann ok fylgit mer dræingiliga. Nu kemzst Sigmundr upp a drekann ok þeir .xij. saman ok drepr mann ok bratt annan en þeir fylgia honum vel. Þorir kemzst ok a drekann vid fimta mann. hrỏkkur nu allt vndan þeim. ok er Randuerr serr þetta hleypr hann fram ok j mot Sigmunde ok mætazst þeir ok beriazst miog leingi. Nu synir Sigmundr jþrott sina ok kastar suerde sinu ok fleygde j loft upp ok tekr vinstri hendi suerdit en skiolldinn hægre hendi ok hỏggr med suerdinu til Randuers ok tekr vndan honum fotinn hægra firir nedan kne. Randuerr fellr þa. Sigmundr uæitir honum halshỏgg þat er af tok hỏfudit. Þa æpa Sigmundar menn herop. ok eftir þat flyia vikingar a .iij. skipum. en þeir Sigmundr rydia drekann sua at þeir drepa huert manzbarnn er a var. Nu kanna þeir lid sitt ok eru fallnir .xxx. manna af lide Sigmundar. leggia nu skipin j lægi ok binda sar sin ok huila sig þar nokkurar nætr. Nu tekr Sigmundr drekann til sin ok annat skip er eftir vard. Þeir taka þar mikit fe bæde j uopnum ok audrum gripum. sigla nu j burt ok til Danmerkr ok sua nordr til Vikrinnar ok finna Æirek jall ok fagnar hann uel Sigmundi ok bydr honum med ser at vera. Sigmundr þakkar jalli bodit en kuezst nordr mundu fara fyst til Hakonar jalls. en let þar eftir .ij. skip sin j varduæizslu jalls er þeir hỏfdu litt skipat. Nu koma þeir til Hakonar jalls ok faggnar |[19] hann vel Sigmundi ok hans felỏgum. ok er Sigmundr med jalli vm uetrinn ok georizst frægr madr miog. En at jolum vm uetrinn geordizst Sigmundr hirdmadr Hakonar jalls ok þeir Þorir badir ok satu nu vm kyrt j godum fagnade.


Sigmundr drap Biorn

Þenna tima red firir Suiþiodu Æirekr konungr hinn sigrsæli Bearnar son Æireks soner Eyuindar sonar. hann var rikr konungr. Æinn uetr hỏfdu kaupmenn .xij. saman norænir farit austan vm Kiol til Suiþiodar. ok er þeir kuomu j Suiariki attu þeir kaupstefnu vid landzmenn ok skilde þa a j kaupstefnunni ok drap norrænn madr æinn suænskenn mann. ok er Æirekr konungr spyrr þetta sendir hann til gesti sina ok lætr drepa þessa .xij. menn. Ok nu vm verit spyrr Hakon jall huert Sigmundr ætlade at hallda vm sumarit. Sigmundr sagde at þat skyllde a hans forsio. Hakon jall mællti. þat villde ek at þu færir nỏkkuat nærre riki Suiakonungs ok minntizst þess aa Suium er þeir drapu .xij. menn mina vm uetrinn firir litlu ok hefir æingi hefnnd firir komit. Sigmundr kuetzst sua gera mundu ef sua villde til takazst. Hakon jall færr þa æinuala lid Sigmundi af hird sinne sumt læidangurslid. voru nu allir fusir til Sigmundar. Hallda nu austr til Vikr ok finna Æirek jall ok færr hann Sigmundi enn fritt lid. ok hefir Sigmundr nu uel þriu hundrut manna ok .v. skip uel skiput. sigla þadan sudr til Danmerkr ok sua austr firir Suiauellde. þar leggia þeir skipum sinum at Suiþiod austan at landinu. Sigmundr segir þa sinum monnum. her munu ver uæita uppgỏngu. ok skulum fara hermannliga. Þeir ganga nu a land upp ok koma j bygdina med .iij. hundrut manna ok drepa menn en take fe brenne bæi. stỏkr nu landzfolkit undan a merkr ok skoga sem undan kuomuzst. Þadan æigi langt j brott er þeir raku flottann red firir syslumadr Æireks konungs er Beornn het. safnnar lide at ser er hann frettir hernadinn ok verdr fiolmennr ok kemz a mille þeirre ok skipanna. Ok æinn dag sia þeir lendherinn. þa tala menn Sigmunder vm huat rads skal taka. Morg eru enn god til sagde Sigmundr ok oftar sigrazst þeim æigi uel er fleire eru saman ef menn eru skeleggir til motz. nu skulu uer þat rad taka at fylkia lide voru ok gera a suinfylking. skulu vit Þorir frendr vera fremzstir en þa .iij. ok .v. en skiallddadir menn skulu vera vt j arma tueim megum. ok ætla ek þat rad vort at ver skulum hlaupa at fylkingu þeirra ok vita at ver komimzst sua j gegnum. en Suiar munu ekki fastir a uelli. Þetta gera þeir hlaupa nu at fylkingu Suia ok komazst j gegnum. verdr nu orrosta mikil ok fellr mart manna af Suium. gengr Sigmundr nu uel fram ok hỏggr nu a .ij. hendr ok kemr at merkismanni Bearnar ok hỏggr hann banahogg. þa eggiar hann menn sina at þeir skylldu briota skialldborgina er skotin var vm Beornn. ok sua gera þeir. Sigmundr kemzst at Birnne ok eigazst vid uopnnaskipte ok vinnr Sigmundr hann skiott ok verdr banamadr hans. ępa vikingar nu sigrop ok flyia þa landzmenn. Sigmundr segir at þeir skulu æigi reka flottann. sagde at þeir hefde ekki afla til þess j vkunnu lande. Sua gera þeir. taka þer mikit fe ok foru vid þat til skipa sinna. sigla nu burt af Suiþiodu ok austr til Holmgardz ok heria þadra vm eyiar ok annes. Brædr .ij. eru. nefnndir j riki Suiakonungs het annar Vandill en annar Adill. þeir voru landuarnarmenn Suiakonungs ok hỏfdu alldri minnr en .viij. skip ok dreka .ij. Suiakonungr spyrr þesse tidende er hernadr var giorr j landi hans. ok sendir ord þeim brædrum ok bidr þa taka Sigmund af lifui ok hans felaga. þeir jattudu þessu. En vm haustit sigla þeir Sigmundr austan ok koma undir æina ey er liggr firir Suiþiod. þa segir Sigmundr til sinna manna. nu erum ver ekki med vinum komnir þar er þeir eru Suiar. skulu ver vera uarir vm oss ok mun ek ganga upp a eyna ok siazst vm. Ok sua georir hann ok ser at ỏdrum megin eyiarinnar liggia .x. skip drekaskip .ij. ok onnur .viij. Sigmundr sagdi nu sinum monnum ok at þeir skulu væita vitbunat ok bera fiarhlut sinn af skipum en griot j stadinn. ok buazst nu vid vm nottina.


Bardagi Sigmunder ok Vandils

Ok vm morgininn snemma roa þeir at þeim .x. skipum. ok kalla þeir þegar formennirnir huerir firir skipunum rede. Sigmundr sagde til sin. ok er þeir vitu hverir þessir menn eru þa þurfti æigi at sỏkum at spyria. briota upp uopnn sin ok beriazst ok ekki hafua þeir Sigmundr þar komit at þeir hefdi slika raun haft. Vandill leggr nu dreka sinum at dreka Sigmundar vard þar hart mottak. ok er þeir hỏfdu barizst vm hrid þa mællti Sigmundr til sinna manna. enn er sem fyrr at ver munum æigi sigr fa nema ver gangimzst nærr. nu uil ek hlaupa opp a drekann en þer fylgit mer uel. Ok nu hleypr Sigmundr a drekann ok fylgir honum mikil sueit. verdr hann skiott mennz bani ok annars. hraukkr nu lidit vndan þeim. Vandill sækir nu j mot Sigmundi ok eigazst nu vid uopnaskipte miog læinge. Sigmundr hefir id sama bragd sem fyrr. skiptir vm |[20] uopnn j hondum ser ok hỏggr hinne vinstri hende til Vandils ok af honum hondina hęgri. ok fell nidr suerdit þat er hann (hafdi) vegit med. Sigmundr georir þa skeott vm vid hann ok drepr hann. þa ępa menn Sigmunder sigrop. Adill mællti þa. vmskipte hafua nu ordit ok mun Vendill drepinn ok leggium a flotta. verdr nu huerr at leita firir ser. Nu flyia þeir Adill a fim skipum. en fiogur eru eftir ok dreki hit vta. ok drepa þeir huert mannzbarnn er eftir var. en hann hafdi drekann med ser ok aunnur skip. fara nu þar til er þeir koma j riki Danakonungs. þikiaz nu hirdir ok halldnir. huila sig nu ok binda sar sin. En er þeir eru vel færir sigla þeir til þess er þeir koma j Vikina ok finna Æirek jall. ok er þeim þar vel fagnnat. dueliazst þar litla hrid ok fara nordr til Þrandheims ok koma a fund Hakonar jalls. Hann fagnar vel Sigmundi ok hans monnum ok þakkar honum þessi verk er hann hafde vnnit vm sumarith. Eru þeir frendr med jalli vm vetrinn Sigmundr ok Þorir ok nokkur suæit med þeim. en lid þeirra vistadizst annarstadar. skortir nu æigi fe.


Vidreign Sigmundr ok Harallz

En er uorade frettir Hakon jall Sigmund huert hann ætlede at heria vm sumarit. Sigmundr kuat þat skylldu a hans forsio vera. Ekki mun ek eggia þig at fara j glett vid þa Suia. vil ek nu at þu farir vestr vm haf j nand Orknneyium. þar er von þess mannz er Haralldr jarnnhauss heitir. hann er vtlagi minn ok vvinr sem mestr ok hefuir marga vspekt geort j Noregi. hann er mikill madr firir ser. hann vil ek at þu drepir ef þu matt sua vit komazst. Sigmundr kuezst mundu finna hann ef hann fretti til hans. Nu siglir Sigmundr af Noregi .viij. skipum. ok styrir Þorir nu drekanum Vandils naut. en Sigmundr Randuers naut. Þeir sigla nu vestr vm haf ok verdr illt til fæingiar vm sumarit. ok at alidnu sumre koma þeir skipum sinum vndir Ỏngulsey. hon liggr j Æinglandz hafui. þar sia þeir liggia firir ser .x. skip ok var þar med æitt drekaskip mikit. Sigmundr verdr þess skiott viss at firir þeim skipum rædr Haralldr jernnhauss. Þeir mæla til bardaga med ser vm morgininn. Lidr nu af nottin ok vm morgininn j solarrod briota þeir upp uopnn sin ok beriazst þann dag allan til nætr. skilia vid myrkr ok męla til bardaga med ser vm morgininn. Ok annen morgin eftir kallar Haralldr a skip Sigmundar ok spurde huort hann uillde enn beriazst. Hann kuezst æigi annat ętla. Þat mun ek nu mæla segir hann er ek hefir æigi fyrr mællt. at ek villda at vit gerdimzst felagar en beriumzst æigi læingr. Her lỏgdu menn huorstueggia uel til ok kuodu naudsyn a vera at þeir sættizst ok væri allir æins ok mundi fatt vid þeim standa. Sigmundr kuat æinn hlut firirstanda at þeir munde æigi sættazst. Huat er þat segir Haralldr. Sigmundr suarar. Hakon jall sendi mik eftir hỏfde þinu. Jllz var mer at honum von segir Haralldr ok eru þit olikir menn. þuiat þu ert hinn vaskazste madr en Hakon er æinn hinn vesti madr. Ekki mun okr þetta æinn ueg þikia segir Sigmundr. Nu attu menn þeirra hlut at med þeim til sættar. ok verdr þat at þeir sættazst ok leggia allt herfang sitt samen ok heria nu uida vm sumarit. ok stenndr nu fatt vid þeim. En er haustar sagde Sigmundr at hann uill hallda til Noregs. Haralldr suarar. þa mun skilia med okkr. Æigi skal þat sagdi Sigmundr. vil ek nu at vit farim badir til Noregs. hefui ek þa nỏkkut af þui sem ek het Hakoni jalli ef ek kem þer a hans fund. Hui munda ek fara aa fund hins mesta vvinar mins. Lat mig þessu rada segir Sigmundr. Będe er at ek trvi þer vel sagde Haralldr enda er þer þa vant vm ok skaltu þessu rada. Sigla nu siden nordr til Noregs ok koma at Hỏrdalande. þa er þeim sagt at Hakon jall væri a Nordmære ok væri j Bergund[21]. hallda þeir þangat ok leggia skipum sinum j Steinauogi. Þa ferr Sigmundr jnn til Bergundar med .xij. menn a einne rodrarskutu ok uill finna Hakon jall fyst. en Haralldr liggr j Steinauogi medan. Nu kemr Sigmundr a fund Hakon jalls ok sitr hann vid drykkiubord. Sigmundr gengr þegar jnn firir jallinn ok kuedr hann uel. Jall tok honum blidliga ok spyrr hann tidenda ok bidr setia undir hann stol. ok sua var gert. Tala vm hrid ok segir Sigmundr honum af ferdum sinum en ekki getr hann at (hann) hafui Jarnnhaus fundit. En er Hakoni þikir frestazst frasỏgnn. þa spyr jall huort hann fynde Haralld. Sua var vist sagde Sigmundr. ok sagde honum sem farit hafde at þeir sęttuzst. Jall þagnar þa ok rodnade a at sia ok mællti er stund leid. optar hefir þu Sigmundr mitt eyrende betr rekit en nu. Her er nu kominn madrinn herra segir Sigmundr a yduart ualld. ok ætla ek at þer munit taka sættum af Haralldi firir min ord sua at hann fai lifs grid ok lima ok landzuist sina. Æigi mun sua fara sagdi jallinn ek skal late þegar drepa hann at ek nai honum. Ek vil bioda handsỏl min herra firir hann sagde Sigmundr ok fe sua mikit sem þer vilit mest gera. Eingua |[22] sætt mun hann af mer fa sagde jall. Sigmundr suarar. til litils hefui ek þer þionat ok æigi gods er ek skal æigi einum manni fa grid ok sætt. skal ek j burt ór landi þessu ok þiona þer æigi leingr. ok munda ek þat vilea at þer yrdit til hans at vinna nỏkkut adr en hann væri drepinn. Sprettr Sigmundr upp ok gengr vt af stofunne. en jall sitr eftir ok þegir ok æinge þorir at bidia firir Sigmund. Þa tekr jall til orda. reidr var Sigmundr nu sagde hann. ok skade er þat riki minu ef hann rædzst j brott ok æigi mun honum þat aluara. Þat mun honum vist aluara sogdu menn hans. Fari nu eftir honum sagde jall ok skulu vit sættazst at þessu sem hann baud. Nu ganga jallsmenn til Sigmundar ok segia honum þetta. ok nu gengr Sigmundr til jalls ok fagnar jall honum nu fyrre ok sagde at þeir skulu at þessu sættazst sem hann baud fyrre. uil ek þig æigi brottu fra mer. Tok Sigmundr þa grid ok sætt þessa af Hakoni jalli til handa Haralldi. ok ferr Sigmundr nu at finna Haralld ok segir honum nu sua buit at sættin er redin. Haralldr kuat illt mundu at trua honum. en þo foru þeir a fund jalls ok sættuzst at þessu. For þa Haralldr eftir þat nordr a Halogaland. en Sigmundr var med jalli vm uetrinn j myklum kærlæikum ok þeir Þorir frendr ok mikil suæit manna med þeim. Sigmundr helldr uel menn sine bæde at klædum ok vopnum.


Fra Eygierskeggium ok Sigmundi

Nv er at segia fra þeim Færeyingum at Ỏzsorr Hafgrimsson uex upp (med) Þrandi j Gautu þar til sem hann er fullþroskadr madr ok er fræknnligr madr at sia ok skoruligr. Þrandr fęr honum kuonfang þar j eyiunum hinnar bezstu bondadottur. ok þa sagde Þrandr at þeir munde skipta eyium j helminga til ualldz ok stiorner. ok skal Ỏzsorr hafva þann helming sem fadir hans hafde att en Þrandr þann helming er þeir brædr Brestir ok Bæinir hỏfdu att. Þrandr sagde ok Ozsure at honum þiki þat makligazst at hann taki fe þau ỏll land ok lausafe er þeir brædr hofdu att ok hafui þat j fỏdur bætr. Ferr þat nu allt sua sem Þrandr lagdi rad til. atti Ozsorr nu .ij. bu edr .iij. æitt at Hỏfui(!) a fỏdurleifd sinne j Sudrey annet j Skufey .iij. j Dimun a fỏdrleifdum þeirra Sigmunder ok Þoris. Frett hỏfdu þeir Færeyinger til Sigmunder at hann er fręgr madr ok hỏfdu vidbunat mikinn. Ozorr let gera virke vm bæinn j Skufey ok var þar læingzstum. Skufey er sua hattat at hon er suo bra(u)tt at þar er hitt bezsta uige. er þar ein uppganga. ok sua segia þeir at æigi mun eyin sott verda ef firir eru .xx. kallar edr .xxx. at alldri komi sua margr til at sott verde. Ozsorr for mille bua sinna med .xx. menn. en heima uoru med honum jafnan .xxx. manna med verkmonnum. eingi madr var jafnrikr j Færeyium þegar Þrand leit(!). Silfr þat hit mykla er Þrandr fek a Haleyre gek alldri a grunn. ok var hann audgazstr allra ok stiornnade nu ỏllu æinn j Færeyium þuiat þeir Ozsorr voru æigi jafnslægir.


Fra Hakoni jarli ok Sigmundi

Þat er nu at segia fra Sigmundi at hann talade vid Hakon jall at hann uill letta þessom hernade ok uill læita vt til Færeyia. kuetzst æigi læingr uilea heyra þat at hann hefnde eigi fỏdur sins ok honum se þui brigslat. ok bæidir jall efla sig til þessa ok gefua sier rad til huersu hann skal til hatta. Hakon suarar ok segir at hafit er torsottligt til eyianna ok brim mikit ok þangat ma æigi langskipum hallda. ok skal ek lata gera þer knorru .ij. ok menn fa til med þer sua at okkr þiki uel skipat. Sigmundr þakker honum sinn velgerning. Er nu buin ferd hans vm uetrinn ok skip þessi algeor vm uorit ok menn til fengnir. Haralldr kom til motz vid hann vm vorit ok redzst til ferdar med honum. ok er hann er miog buinn þa mællti Hakon jall. þann skal vt leida at madr vill at aptr komi. Gek jall vt med Sigmundi. þa mællti Hakon. huat segir þu mer til þess huern hefir þu atrunat. Sigmundr suarar. ek trui a matt minn ok megin. Jall suarar. ekki ma sua vera segir hann. ok verdr þu þangat traustz at leita er ek hefui allan atrunat a þar sem er Þorgerdr Hỏrdabrudr. skulum vit nu fara at finna hana ok læita þer þangat heilla. Sigmundr bad hann firir sea. ok nu ganga þeir til skogar akbraut æina ok afstig litinn j skoginn. ok verdr þar riodr firir þeim ok þar stendr hus ok skijdgardr vm. þat hus var hardla fagurt ok gulle ok silfri var rent j skurdine. jnn ganga þeir j husit Hakon ok Sigmundr ok fair menn med þeim. Þar var fiolde goda. glerglugger voru margir a husinu. sua at huergi bar skugga a. Kona var þar jnnar (j) husit vm þuert ok var hon uegliga buin. jall kastade ser nidr firir fætr henni ok la læingi. ok sidan stendr hann upp ok segir Sigmundi at þeir skulu færa henni fornn nokkura ok koma silfri þui a stolinn firir hana. en þat skulum vit at marki hafua segir Hakon huort hon uill þiggia at ek villde at hon leti lausan hring þann er hon hefir a hendi ser. attu Sigmundr af þeim hring heillir at taka. En nu tekr jall til hringsins ok þikir Sigmundi hon beygia at hnefann ok nadi jall æigi hringnum. jall kastar ser nidr j annen tima firir hana. ok þat finnr Sigmundr at jall tarazst ok stendr upp eftir þat ok tekr til hringsins ok |[23] er þa lauss. ok færr jall Sigmundi hringinn ok mællti sua at þessum hring skyllde Sigmundr æigi loga. ok þui het hann. Skilia nu vid sua buit ok ferr Sigmundr til skipa sinna. ok er sua sagt at fimtigir manna voru a huoru skipinu. letu nu j haf ok gaf þeim uel byri þer til er þeir hỏfdu fugl af eyium ok helldu samflota. Haralldr jernnhauss var a skipi med Sigmundi en Þorir styrde odru skipe. Nu rak a storm firir þeim ok skilduzst þa skipin ok hafua nu rekit mikit sua at dęgrum skiptir.


Sigmundr hitti Þraand

Anker Eli Petersen:
Þa hoggr Sigmundr annat sinn til Ozsorar j fangit sua at ỏxin gek a hol ok fell Ỏzsorr þa.

Nv er at segia fra þeim Sigmundi at byrr kemr a firir þeim ok sigla nu at eyiunne. ok sia þa ad þeir eru komnir austan at eyium. ok eru þeir menn a med Sigmundi at kenna landzleg ok eru þeir miog komnir at Austrey. Sigmundr sagdi at hann munde þat hellzt kiosa at fa ualld a Þrandi. Ok er þa berr at eyiunne kemr a mot þeim bæde vindr ok stormr sua at ekki er nalęgt vm at þeir næde eyiunne. fa tekit j Suiney med þui at menn voru kænir ok lidgodir. koma þar j nætrellding ok hlaupa upp þegar til beiarins .xl. manna en .x. gættu skips. þeir taka bæinn ok briota upp bæinn taka Biarna bonda j rekkiu sinne ok leide hann vt. Biarnne spyrr huerr foringe uæri þeirrar ferdar. Sigmundr sagde til sin. Þa muntu grimr þeim at þer synde ekki nema illt a þeim fundi er fadir þinn var drepinn. en æigi mun ek dylia þess at ek var þar. edr mantu nokkut til huat ek lagde til vm mal þitt þa er þat var mællt at þu mundir drepinn vera ok þit Þorir frendi þinn. en ek sagde sua at ykkr skyllde æigi helldr drepa en mig. Man ek vist sagde Sigmundr. Nærr skal mer þat ỏmbuna sagde Biarni. Nu sagde Sigmundr. þu skalt hafua grid en ek vil æinn rada ỏdru. Sua skal vist sagde Biarnne. Þu skall fara med oss sagde Sigmundr til Austreyiar. þangat kemzst þu æigi. helldr j himinenn upp sagde Biarni at þessi uedrstỏdu. Þa skaltu fara til Skufeyiar ef Ỏzsorr er heima. Þu skalt þui rada segir Biarnni ok þar ætla ek Ozsor vera. Adra nott fara þeir til Skufeyiar ok koma enn j nętrellding vid eyna. gefr Sigmundi sua timasemliga at ỏngir menn voru a verde j æinstiginu þar a Skufeyiu. þeir ganga upp þegar (ok) fimtigir manna med þeim er Biarnne fek þeim. koma at virkinu. ok er(u) þeir Ozsorr þa komnir upp a uirkit ok spyr Ozsorr huerir þeir menn eru er þar eru komnir. Sigmundr sagde til sin. þu munt þikiazst æiga hingat eyrende til uor. uil ek bioda þer sættir sagde Ozsorr. at hinir bezstu menn j Færeyium dęmi vm mal okkr. Ekki mun af sættum okkrum verda sagde Sigmundr nema ek rade æinn. Æigi mun ek at þui sættazst segir Ozsorr at selia þer sialfdęme. ueit ek ekki þann manna mun okkarnn ok malaferlla mun at ek þurfui þess. Sigmundr suarar ok sagde sinum monnum. at þeir skulu sækia at virkinu gletting þann. en ek mun leita mer rads huat er ek tek til. Haralldr jarnnhaus uar hardr (j) tillogum ok latti allra setta. Ozsorr hafde .xxx. manna j virkinu ok var virkit torsott. Ozsorr atte son er Læifr het ok var þa ungt barnn. Nu sækia menn Sigmunder at virkinu en hinir veria. Sigmundr gengr hia virkinu ok litr a. hann var sua buinn at hann hafdi hialm a hofde ok gyrdr suerde. ỏx j hendi silfrrekin ok snaghyrnnd ok hit hestzta uopnn ok uafit skaftit. hann var j raudum kyrtle ok brynstakkr lettr vm vtan. ok var þat mal vina ok vvina at æigi hefde slikr madr komit j Færeyiar sem hann var. Ok Sigmundr ser j æinum stad at virkisueggrinn var hruninn ok var þar nokkuru auduelldra en annarstadar. Sigmundr opar fra virkinu ok rennr at skeid. ok sua langt upp j at hann færr krækt ỏxinne a virkisuegginn. ok þa las hann sig skiott upp eftir ỏxarskaftinu. ok þui næst kemr hann opp a virkit. Madr einn kom skiott a mot honum ok hỏggr til hans med suerdi. Sigmundr lystr af ser hoggit med ỏxinne ok leggr skiott med ỏxarhyrnnunne sua at ỏxin stendr a kafui j fange honum. ok er sa skiott daudr. Þetta ser Ozsorr skiott ok hleypr j mot Sigmundi ok hoggr til hans. en Sigmundr lystr enn af ser hỏggit en hỏggr til Ỏzsorar ỏxinne ok tekr af honum hondina hęgre ok fellr nidr suerdit. Þa hoggr Sigmundr annat sinn til Ozsorar j fangit sua at ỏxin gek a hol ok fell Ỏzsorr þa. Drifua menn at Sigmundi. en hann stokkr ut af uirkisuegginum ofugr ok kemr standande nidr. Nu styrma þeir yfir Ozsure þar til er hann er daudr. Nu segir Sigmundr þeim monnum er eftir uoru j uirkinu at .ij. eru kostir firir hondum. at hann mun sitia þeim mat j virkinu edr brenna. ella gangi þeir til sætta ok lati hann æinn rada. Þeir selia honum nu sealfdęmi ok gefazst upp. Þat er at segia fra Þori at hann berr at Sudrey ok kemr nu til motz vid Sigmund er þessi vmskipti eru adr ordin. Nu fara ord mille þeirra Sigmundar ok Þrandar til sættar ok |[24] verdr gridum a komit ok fundr stefnndr med þeim j Straumsev j Þorshỏfnn. þar er þingstỏd þeirra var Færeyinga. Þar koma þeir Sigmundr ok Þrandr ok fiolmenni mikit ok er Þrandr hinn katazsti. er nu talat vm sættir. sagde Þrandr at hann var vsæmiligr a þeim funde er fadir þinn var drepinn Sigmundr frende sagde Þrandr. uil ek unna þer þeirra sętta er þer væri mest sęmd at ok þu mættir bezst vid vna. uil ek at þu georir okkar j millum allar sættir. þat uil ek æigi sagde Sigmundr. uil ek at geri Hakon jall allar sættir. ella at vit vsattir ok ætla ek þat makligra. en vit skulu(m) fara badir a fund fund Hakonar jalls ef vit sættumzst. þess er ek fusazstr frendi sagdi Þrandr at þu dęmir. ok uil ek þat til skilia at ek hafui landzuist mina ok manna forrad þat er ek a. Eingi uerdr sættin segir Sigmundr nema su at ek byd. Ok er Þrandr sa at annar mun hardara þa sættazst þeir at þessu. ok skulu fara badir til Noregs at sumri. Skip þetta annat ferr til Noregs vm haustit ok mart manna a er Sigmundi hafde vt fylgt. Er Sigmundr j Skufey vm uetrinn ok Þorir med honum frende hans ok Haralldr jarnhaus ok mart manna med þeim. hafde Sigmundr rausn mykla ok atfaung mikil j bu sitt. Nu lidr af uetrinn ok byrr Sigmundr skip sitt. Þrandr byrr byrding æinn er hann atte. vita nu huorir til annarra. Siglir Sigmundr þegar er hann er buinn. er þar j ferd med honum Þorir ok Haralldr jarnnhaus ok nærr .xx. manna a skipe. þeir taka Noreg vid Sunnmæri. fretta til Hakonar jalls at hann er æigi langt þadan ok finna hann bradliga. Hakon jall fagnar uel Sigmunde ok hans felỏgum. Sigmundr segir honum vm sęttir þeirra Þrandar. Jall suarar. æigi hafui þit ordit jafnnslægir þit Þrandr. þỏtti mer ugguist at hann kemi skiott a minn fund. Lidr a sumarit ok kemr Þrandr æigi. koma nu skip af Færeyium ok sỏgdu at Þrandr hafdi ordit aftrreka ok lest sua skip hans at æigi væri fært.


Giord Hakonar jarls a milli Sigmunder ok Þraandar

Nv segir Sigmundr jalli at hann vill at hann luki upp gerd med þeim Þrandi þo at hann se æigi kominn. Jall sagde at sua skal vere. þar geri ek manngiolld tuenn firir huornn þeirra brędra. hinu þrid(i)u firir fiorrad vid ykkr er Þrandr uillde at þit uærut(!) drepnir þa er hann let drepa fedr ykkra. hinu fiordu manngiolld skulu koma firir þat er Þrandr selldi ykkr mansali. en þann fiordung er þu att j mannaforęde j Færeyium þar skal af taka huornntueggia hlut Þrandar ok arfua Ozsorar sua at þin eignn skal nu uera helmingr eyianna. en helmingr skal falle j minn gard firir þat er Hafgrimr ok Þrandr drapu hirdmenn mina Bresti ok Beine. Hafgrimr skal vera ugilldr firir uig Brestis ok atfor vid saklausa menn. Ozsor skal æigi fe bæta firir þann viafnnat er hann settizst j eignir þinar ok var þar drepinn. en þu skalt skipta febotum med ykkr Þori frenda þinum sem þer likar. Þrandr hafui landzuist sina ef hann helldr sęttir þessar. eyiar allar skaltu hafua j len af mer segir jall ok giallda mer skatta af minum hluta. Sigmundr þakkade jalli geord þessa ok var med honum vm uetrinn. At vori ferr hann vt til Færeyia ok med honum Þorir frendi hans. en Haralldr jarnnhaus var þa eftir. Sigmundi ferst uel ok kemr til Færeyia ok stefnir þing vid Þrand j Straumsey j Þorshofnn. kemr Þrandr her ok mart manna. Sigmundr sagde at Þrandr helldi enn litt sættina ok segir nu upp geordina jalls. bidr hann nu gera annathuort at hallda sęttina edr riufua. Þrandr bidr Sigmund gera ok kuetzst þui bezst vna at hann yrde sem mestr madr af. Sigmundr kuat nu ekki gera at huika vm þetta. bad hann skiott gera annat(huort) jatta edr neita. kuetzst enn æigi sidr kiosa at þeir væri vsattir. Þrandr keori helldr at hallda sætt ok bad ser fresta a vm giolld fiarins. en jall hafde akuedit at þetta fe skillde hafua golldizst a einum missarum. en vid bæn manna þa let Sigmundr þat gangazst at þetta fe skyllde gialldazst a .iij. arum. Þrandr sagde at honum þỏtti alluel at Sigmundr frendi hans færi nu med mannaforrad jafnnleingi sem hann hefdi adr med farit. ok er þat nu jafnnadr at sua se. Sigmundr sagde at hann þyrfti ekki at fara med gyllinger slikar. sagde at hann munde alldri a taka. skilia nu vid þetta at menn uoru sattir allir. Þrandr baud Leifui Ỏzsorar syni nu til fostrs heim j Gautu. ok þar ox hann upp. Sigmundr bio skip sitt vm sumarit til Noregs. ok þa gelldr Þrandr upp æinn þridiung fiarins ok stankade þo miog vid. Sigmundr heimti saman skatta Hakonar jalls adr hann siglde af eyiunum. Sigmunde ferst uel ok kemr vid Noreg skipi sinu. ok bratt ferr hann a fund Hakonar jalls ok færir honum skatta sina. jall fagnar uel Sigmundi ok þeim Þore fręndum ok ollum forunautum þeirra. eru nu med jalli vm uetrinn.


Fra Sigmundi Brestissyni. capitulum.

Þat sumar er Sigmundr hafde georzst hirdmadr Hakonar jalls adr vm vetrinn at |[25] jolum for hann med jalli inn til Frostaþings. ok þa flutti Sigmundr mal Þorkels mags sins at Hakon jarl georde hann syknann ok gæfui honum landzvist sina at frealsu. ok Hakon jall jattade Sigmundi þui skiott. Let jarl þa senda eftir Þorkeli ok lide hans. ok var Þorkell þann vetr med Hakoni jarli ok kona hans ok Þuridr dottir þeirra. hon hafde fętt meybarnn þat sama sumar er þeir Sigmundr hỏfdu j brott farit ok het su mær Þora. Vm uorit eftir fek Hakon jarl Þorkeli þurrafrost syslu vt j Orkadal. ok setti Þorkell þar bu saman ok var þar alla stund þar til er nu er komit sỏgunne. Nu ridr Sigmundr vt j Orkadal ok finnr Þorkel ok er vit honum vel tekit ok nu hefr Sigmundr bonord sitt ok bidr Þurider. Þorkell tekr þessu vel ok þikir ser ok dottur sinne ok ollum þeim læitat j þessu sæmdar ok virdingar. drekkr Sigmundr nu brudhlaup sitt a Hlỏdum med Hakoni jarli ok lætr jarl þa uæizslu standa .vij. nætr. Geordizst þa Þorkell þurrafrost hirdmadr Hakonar jarls ok hinn kærazste vinr. fara nu heim eftir þetta. En Sigmundr var (med) jarli ok kona hans þar til er hann ferr vt til Færeyia vm haustit ok Þuridr kona hans med honum ok Þora dottir hans. Er nu kyrt j eyiunum vm vetrinn. At uore fara menn til þings j Straumsey. kemr þar fiolment. Sigmundr ok suæit manna med honum. Þrandr kemr þar ok hæimtir Sigmundr fe sitt at Þrandi þridiung annan. en kuezst þo allt eiga at hafua nema hann georde firir bæn manna. Þrandr suarar. sua er hattat frende sagde hann at sa madr er (er) Leifr hæitir ok er Ỏzsurar son ok baud ek honum heim er vid uorum sattir. nu uil ek bidia þig frendi sagde Þrandr at þu vnnir Leifui nỏkkurra sæmde eftir fỏdur sinn Ỏzsur er þu draft. ok mætta ek giallda honum þat fe er þu att hia mer. Þat georir ek æigi sagde Sigmundr ok skaltu giallda mer fe mitt. þetta mun þer synazst sannligt segir Þrandr. Sigmundr suarar. giallt þu fet sagde hann annarr mun uerri. Þrandr græidde nu helming af þeim þridiunge ok kuezst þa æigi vidlatinn at greida þa mæira. Sigmundr gek þa at Þrandi ok hafde ỏxi j hende þa hina silfrreknnu er hann vo Ỏzsur med. hann setti ỏxarhyrnuna firir briost Þrandi ok kuetzst mundu þrysta sua at hann kende vtæpiliga nema greidde hann þegar fet. Þrandr sagde þa. vandrædamedr ertu segir hann. ok bad menn sinn ganga jnn j bud eftir fesiod er þar la ok vita huart nokkut væri eftir af silfri. Sa for ok retti siodinn at Sigmundi. ok var þa uegit fet ok stodzst þat a endum ok þat er Sigmundr atti. skilia nu vid sua buit. Þetta sumar for Sigmundr til Noregs med skatta Hakonar jalls. ok er þar vid honum uel tekit. duelzst nu skamma hrid med jalle ok ferr vt til Færeyia ok sitr þar vm vetrinn. Þorir frendi hans er jafnnan med honum. Sigmundr var vinsæll þar j eyiunum. þeir Suineyiar-Biarnne helldu uel sætt sina ok kom Biarnne jafnnan sama a med þeim Þrandi ok Sigmundi. ella munde verr farit hafa. Vm varit fara menn til Straumseyiar þings. kemr þar fiolment. heimti Sigmundr fe sitt at Þrandi en Þrandr bæidir fỏdrbota firir hond Læifs Ozsurarsonar. ok margir menn leggia nu ord til at þeir skuli vel semia. Sigmundr suarar. æigi gelldr Þrandr helldr Læifui fet en mer. en firir ord godra manna skal fe þetta standa. en æigi gef ek þat upp ok æigi gelld ek þat sua buit. Ok skilia nu vit þetta ok fara heim af þinge. Sigmundr biozst enn at fara til Noregs vm sumarit med skatta Hakonar jalls ok verdr sidbuinn. siglir j haf er hann er buinn. Þurid kona hans er eftir en Þorir frendi hans ferr med honum. Ferst þeim vel koma nordr vid Þrandheim sid vm haustit. for Sigmundr þa til Hakonar jalls ok er honum þar vel fagnnat. Sigmundr hefir þa .vij. uetr ok .xx. er þetta var ok var sidan med Hakoni jalli.


Sigmundr Brestisson tok vid tru

Olafr konungr for nordan ór Þrandheimi er a læid sumarit. en er hann kom a Sunnmæri ok þa þar uæitzslur med æinum rikum bonda þa kom vtan af Færeyium at ordsendingu konungs Sigmundr Brestisson ok Þorir frænde hans. En er Sigmundr fann konung þa tok konungr uid honum allblidliga ok attuzst þeir bratt tal uid. Konungr mællti þa. uel hefir þu gert Sigmundr at þu lagdizst æigi þessa ferd undir hofud. baud ek þer af þui mest a minn fund at mer er mikit sagt af fræklæik þinum ok atgerui. uil ek giarnna uera þinn vin fullkominn ef þu uill hlydnazst mer um þa hluti er mer þikir mestu varda. er þat ok mal sumra manna at okkarr felagsskapr se æigi uuidkæmiligr sakir þess at uit erum nu badir kalladir æigi ohræystiligir en þolat leingi adr uas ok vandrede en vid fengim okkrar æiginligar sæmdir. þuiat okkr hafua sumir hlutir æigi oligt at borizst j vtlegd ok anaud. þu uart barnn ok satt uppa er fadir þinn uar drepinn saklaus. en ek uar j modur kuide er minn fadir var suiksamliga drepinn vtan alla sok nema illzsku ok agirnnd sinna frænda. sua er mer ok sagt at þer væri þui sidr bodnar fỏdur bætr at frændr þinir badu eigi sidr drepa þig en fỏdur þinn ok uart sidan selldr mansali edr enn helldr gefit fe til at þu værir þiadr ok þrælkadr ok med þui moti flęmdr ok fluttr fra þinum eignum ok odaliordu ok hafdir ekki til hialpar j vkunnu landi langann tima utan þat er uandalausir menn uæittu þer miskun med þess fulltinge er alla hlute ma. en þessu æigi olikt er ek hefir tint af þer (hefir mer farit). þegar ek uar fæddr uar mer uæitt umsat ok ofsoknn hugat liflat af minum samlondum[26] sua at modir min uard fatækliga at flyia med mik fỏdr sinn ok frændr ok allar eignir. lidu suo fram .iij. uetr æfui minnar. þui næst uoru vid bæde hertekin af uikingum ok skilda ek þa vid modur mina sua at ek sa hana alldri sidan. var ek þrysuar selldr mansali. uar ek þa a Æistlande med ỏllum okunnum monnum til þess er ek var .ix. uetra. þa kom þar æinn frænde minn sa er uid kannadizst ætt mina. leysti |[27] hann mig or anaud ok flutti mig med ser austr j Gardariki. ok var ek þar adra .ix. uetr enn j vtlegd þo at ek væri þa kalladr frials madr. fek (ek) þa proska nỏkkurnn ok þadan af mæire sæmdir ok virding af Ualldimar konungi en likligt mætti þikia um æinn vtlendan mann enn a þa mynd ok þu fekt af Hakoni jalli. nu er suo komit um sidir at huorrtueggi okkarr hefir ỏdlazst sina fodurlæifd ok fostrland eftir langann misse salu ok sæmdar. nu allra hellzst firir þa skylld er ek hefui spurt at þu hafir alldri blotat skurgod eftir hætti annarra heidinna manna þa hefir ek goda uon aa at hinn halæite himnakonungr skapari allra hluta mune þig læida til kynningar sins helga nafnns ok hæilagrar truar af minum fortolum ok gera þig mer samfelaga j rettum atrunade sua sem iafnan at afli ok allri atgerui ok odrum sinum miskunnargiofum er hann hefir þer ueitt sem mer longum tima fyrr en ek hafda nokkura vissu af dyrd hans. nu uæiti þat sa hinn same allzuallde gud at ek gæti þig læitt til sannrar truar ok undir hans þionostu suo at þadan af megir þu med hans miskun ok minu eftirdęmi ok aeggian læida til hans dyrdar alla þina undirmenn sem ek uænti at verda skal. skaltu ok. hlydnazst sua ef þu vill minum fortolum sem nu hefir ek sagt at þiona truliga gude med stadfesti. ỏdlazst af mer vinattu ok virding þo at þat se æinkis vert hia þeirre sæmd ok sælu er almattigr gud mun þer væita sem huerium annarra þeim er geyma hans bodorda (firir) ast hins helga anda at samrikia sinum sæta syni konungi allra konunga æilifliga j hinne hæstu himnarikis dyrd. En er konungr lauk sinne tỏlu suarade Sigmundr. þat er ydr kunnigt herra sem þer kuomut vid adan j ydru male at ek var þionostubundinn Hakoni jalli. væitti hann mer gott yfirlæti ok unda ek þa alluel minu rade þuiat hann uar hollr ok hæilradr ok astudligr vinum sinum þoat hann væri grimmr ok suikall vvinum sinum. en langt er a mille ykkars atrunadar. en suo sem ek skil af ydrum fagrligum fortỏlum at þessi atrunadr er þer hafit er i alla stade fegri ok fagurligri en hinn er heidnir menn hafua. þa er ek fvss at fylgia ydrum radum ok æignazst ydra vinattu. ok þui uillda ek æigi blota skurgod at ek sa lỏngu at sa sidr var ỏngu nytr þo at ek kynna ỏnguan betra. Olafr konungr uard gladr uid ord Sigmundar er hann tok suo skynsamliga undir hans rædu. uar Sigmundr þa skirdr ok allt hans foruneyti ok let konungr þa kenna honum hæilỏg fræde. var Sigmundr þa med konungi vm vetrinn j mikille virdingu.


Sigmundr for at boda kristni i Færeyium

Sva sem uora tok kom konungr æinn dag at mali vid Sigmund ok sagde at hann uillde senda hann vt til Færeyia ok kristnna þat folk er þar bygde. Sigmundr mælltizst undan þi starfui en jattade þo um sidir konungs vilia. Skipade konungr hann þa ualldzmann yfir allar eyiar ok fek honum kennimenn at skira folkit ok kenna þeim skylld fræde. Siglde Sigmundr þegar hann var buinn ok greiddizst hans ferd uel. en er hann kom til Færeyia stefnnde hann þing j Straumsey uid bændr. kom þar fiolmennt. En er þing var sett stod Sigmundr (upp) ok skaut a lỏngu eyrende ok sagde fra þui er hann hafde verit austr til Noregs a fund Olafs konungs Trygguasonar. sagde ok at konungr halde skipat j hans ualld allar eyiarnar. ok toku flestir bændr þui uel. þa mællti Sigmundr. þat uil ek ydr ok kunnikt gera at ek hefir tekit sidaskifti er ek ordinn madr kristinn. hefir ek þat eyrende Olafs konungs ok bodskap at snua her ỏllu folki j eyiunum til rettrar truar. Þrandr suarar mali hans ok sagdi þat tilheyriligt at bændr talade med ser þetta uandamal. bændr sogdu at þat var uel mællt. Gæingu þeir þa annan ueg a uollinn. telr Þrandr þa um firir bændum at einsætt se at næita skiott þessom bodskap. ok lykr suo med hans fortỏlum at þeir uerda allir a æitt sattir. En er Sigmundr sea at allt folkit er drifit til þeirra Þrandar suo at ekki uar eftir hea honum vtan hans menn þeir er kristnir uoru þa mællti hann. ofmikit ualld hefir ek nu fæingit Þrandi. þui næst drifu menn þangat er þeir Sigmundr sátu. hỏfdu þegar uopnin a lofti ok letu ekki fridsamliga. Þeir Sigmundr spruttu upp j mote. þa mællti Þraandr. setizst menn nidr ok lati ekki suo odliga. en þer er þat at segia Sigmundr frænde at ver bændr uerdu allir a æitt sattir um þat eyrende er þu fluttir at ner uilium med ỏngu moti. ok her munu uer uæita þer atgongu a þinginu ok drepa þig nema þu lettir af ok hæitir þui til fasta at flytia alldri sidan þenna bodskap her j eyium. En er Sigmundr ser at hann kemr ỏngu til uegar at sinne vm truna en |[28] hafde onguann styrk til at dæila af kappe uid allt folk þat er þar var samankomit þa vard þat er hann het þessu uid uitnne ok handfestu ok slita vid þat þingit. Sigmundr sat hæima um uetrinn j Skufey ok likade allþungt er bændr hofdu kugat hann en let þat þo ekki a ser finna.


Þraandr kugadr

Um uorit uar þat æinn tima þa er straumar voru sem mestir ok monnum þotti vfært a sia ok mille eyianna þa for Sigmundr hæiman or Skufey uit .xxx. manna a tuæim skipum. sagde hann at þa skyllde leggia a tuihættu at koma fram konungs eyrende edr deyia at odrum kosti. Þeir helldu til Austreyiar ok gatu tekit eyna komu þar at alidinne nott a vvart ok slogu hring vm bæinn j Gỏto. skulu sidan stokki a skemmuhurdina þar er Þrandr suaf j ok brutu upp ok toku Þrand hondum ok leiddu vt. Þa mællti Sigmundr. nu er enn sua. ymsir æiga. þu kugadir mig a hausti ok gerdir harda .ij. kosti. nu vil ek gera þer .ij. kosti miog viafnna. sa er godr at þu takir tru retta ok latir skirazst en at odrum kosti skaltu uera drepinn þegar j stad. ok er þer sa illr þuiat þu missir þa skiott audęfa ok ueralldar sęlu þessa hæims en tekr j moti eymd ok æilifa heluitis pinu annars heims. Þrandr mællti. ekki mun ek bregdazst vinum minum hinum fornum. Sigmundr fek þa mann til at uega at Þrande ok fek þeim mykla ỏxi j hond. En er hann gek at Þrande med ræidda ỏxina læit Þrandr vid honum ok mællti. hỏgg mig æi sua skiott ek vil mæla adr nokkut edr huar er Sigmundr frænde minn. Her er ek segir hann. Æinn skaltu rada okkar j milli segir Þrandr ok vil ek taka sid þann er þu uill. Þa mællti Þorir. hỏgg þu madr. Sigmundr suarar. eigi skal hann hỏggua at sinne. Þorir mællti. þat er þinn bane ok þinna vina ef Þrandr gengr nu undan. Sigmundr sagde a þat hætta skylldu. Var Þrandr þa skirdr af presti ok hans hæimamenn. Sigmundr lot Þrand þa fara med ser er hann uar skirdr. for Sigmundr þa um allar Færeyiar ok letti eigi fyrr en þar uar kristit allt folk. Sidan byrr hann skip sitt um sumarit ok ætlar til Noregs at færa Olafi konungi skatta sina ok þar med Þrand or Gotu. En er Þrandr uerdr þessa uarr at Sigmundr ætlar at flytia hann a konungs fund þa badst hann undan þeirre ferd. Sigmundr let þat ekki tia ok slogu landtiolldum þegar byr gaf. en er þeir uoru æigi langt j haf komnir þa hittu þeir bæde j strauma ok storm mikinn. urdu vid þat aftrreka til Færeyia ok brutu skip sitt ok tyndu fe ollu en monnum uard borgit flestum. Sigmundr barg Þrande ok morgum ỏdrum. Þrandr sagde at þeim munde æigi takazst ferdin slett ef þeir leti hann naudgan fara. Sigmundr kuat hann fara skylldu allt at æinu þo at honum þætti illt. Tok Sigmundr þa skip annat ok fe sitt at færa konungi firir skattinn þuiat hann skorti æigi lausafe. Lata þeir nu j haf j annat sinn ok komazst nu læingra alæidis en fyrr. fa þo enn motuidre stor ok rekr þa aftr til Færeyia ok lestu skipit. Sigmundr sagde at honum þotti mikit farbann a liggia. Þrandr quad suo fara mundu huersu oft sem þeir leitade til ef hann færi naudigr med þeim. Sigmundr lætr Þrand nu lausan med þui skilorde at hann sór trunadaræid at hann skal hafua ok hallda kristiliga tru. vera tryggr ok trur Olafi konungi ok Sigmundi. tefia æigi ne talma firir nokkurum manni þar j eyium at vid þa hallde trulæika ok hlydne. fremia ok fullgera þenna bodskap Olafs konungs ok suo huernn annarra þann er hann bydr til hans at gera j Færeyium. ok sua frekliga sór Þrandr sem Sigmundr kunna vandligazst firir at skilia. For Þrandr þa hæim j Gotu en (Sigmundr) sat j Skufey at bui sinu þann uetr þuiat þa var haustat miog er þeir urdu aftrreka j sidara sinne. Let Sigmundr þa bæta þat skipit er minnr uar brotit ok uar þann uetr kyrt ok allt tijdendalaust j Færeyium.


Þraandr villdi eigi fara til Olafs konungs

Þa er Sigmundr Brestisson hafde kristnat allar Færeyiar eftir bode Olafs konungs Trygguasonar hugde hann at flytia med ser Þrand ór Gotu ok uard tysuar aftrreka sem adr er ritat. bio hann sidan ferd sina ok græiddizst uel. kom uid Noreg ok fann Olaf konung nordr j Nidarose ok færde honum fe þat er hann greidde firir skatta af Færeyium þa er tyndz hofdu hit fyrra sumar ok suo þann skatt er þa atti at lukazst. Konungr tok honum uel ok dualdizst Sigmundr med konungi læinge um uorit. Sigmundr sagde konungi glỏggliga allt sem farit hafde um skipti þeirra Þrandar ok annarra eyiarskeggia. Konungr suarar. þat uar illa at Þrandr kom æigi a minn fund ok spillir þat miog bygd yduarre vt þar j eyiunum at hann uerdr æigi j brott flæmdr þuiat þat er min ætlan at þar siti æinn hinn uesti madr a ollum Nordrlondum er hann er. Olafr konungr uar mestr jþrottamadr |[29] j Noregi þeirra manna er menn hafa heyrt fra sagt um alla hluti. huerium manni var hann sterkari ok fimari ok eru þar margar frasagnir ritadar vm þat. æin su er hann gek a arum vtbyrdis þa er menn hans reru a langskipe ok lek a .iij. handsỏxum j senn sua at iafnan uar æitt a lofti ok hende ỏll at oddinum. hann uo jafnnt badum hondum ok skaut .ij. spiotum senn. manna fimazstr uid allzskonar bogaskot ok synndr huerium manni betr. hann uar allra manna skygnazstr. brattgeingri uar hann j biorg en huerr madr annarra. Olafr konungr uar allra manna gladazstr ok læikinn miog. blidr ok litilatr ỏrr ok storgiofull akafuamadr mikill um marga hluti skartsamr ok sundrgerdamadr mikill. firir ollum monnum um fræklæik j orrostum. allra manna grimmazstr þa er hann var reidr ok kualde miog uuine sina. suma brende hann j ellde. suma let hann olma hunda rifa j sundr. suma let hann lemia edr kasta firir biorg ofan. voru af slikum sokum vinir hans astudigir uid hann en ovinir hans hræddir. ok vard þi mikil framkuæmd hans um kristnebod ok adra hluti bæde innanlandz ok j odrum londum at sumir gerdu hans uilia med blidu ok vinattu en sumir firir hręzslu sakir. Þat var æinn dag at Olafr konungr talade vid Sigmund vm uorit. nu skulu uit skemta okkr j dag ok reyna fimlæika okkra. Þar er ek miog uanfærr til herra segir Sigmundr en þo skal þetta a ydru ualldi sem annat þat er ek ma rada. Sidan reyndu þeir sund ok skot ok adrar jþrottir ok er þat sỏgnn manna at Sigmundr hafui næst gengit Olafi konungi um margar jþrottir ok hafui þo allar skort en þo minna (en) huernn þeirra manna er þa uoru j Noregi.


Olafr konungr beidde hringinn af Sigmundi

Þat er sagt æitt sinn þa er Olafr konungr sat vid dryk ok væitti hird sinne ok hafde marga menn j bode sinu þa uar Sigmundr med konungi j myklum kærlæikum ok satu .ij. menn a milli konungs ok Sigmundar. Sigmundr lagde hendr sinar fram a bordit. konungr læit til ok sa at Sigmundr hafde digran gullhring a hende. Konungr mællti. lat sia hringinn Sigmundr. Hann tok hringinn af hende ser ok fek honum. Konungr mællti. uilltu gefa mer hring þenna. Sigmundr suarade. þat hafda ek ætlat herra at loga æigi hring þessum. Ek man fa þer annan j moti segir konungr ok skal sa huorki minne ne ufridare. Æigi mun ek þessum loga segir Sigmundr þui het ek Hakoni jalli þa er hann gaf mer hringinn med mikille ỏlut at ek munde honum æigi loga. ok þat skal ek efnna þuiat godr þotti mer nautrinn er jall uar ok uel gerde hann vid mik marga hluti. Þa mællti konungr. lat þer hann ok þikia suo godan sem þu uill bæde hringinn ok suo þann er þer gaf. en giftufaatt uerdr þer nu þuiat þessi hringr u(er)dr þinn bani. þetta uæit ek æigi ogiorr en þat huersu þu hefir hann fæingit edr huadan hann er at kominn. gek mer þat mæirr til þessarar bæidne at ek uillde firra vine mina uandrædum en mig fysti at æiga hring þenna. Uar konungr þa raudr sem dreyri j andliti. en þetta tal fell nidr ok uar konungr alldri iafnnblidr sem adr til Sigmunder. dvaldizst hann þo med konungi um hrid ok for eftir þat snemma vt til Færeyia vm sumarit. skildu þeir Olafr konungr þa med vinattu ok sa Sigmundr hann alldri sidan. Kom Sigmundr þa vt til Færeyia ok settizst j bu sitt j Skufey. en þat kom fram sem Olafr konungr sagde at sa madr er het Þorgrimr illi med sonum sinum .ij. myrde Sigmund til hringsins Hakonar nautz þa er Sigmundr uar adr sundmodr j Sudrey þar er j Sanduik hæitir. suo sem segir j Færeyinga sỏgu.


Þaattr af Sigmundi Brestissyni

Sveinn ok Æirekr jarllar sendu ord vt til Færeyia Sigmunde Brestissyne at hann skyllde koma a þeirra fund. Sigmundr leggr þa ferd æigi undir hofut ok ferr til Noregs ok kemr a fund jalla nordr a Hladir j Þrandheimi. þeir taka vid honum vel ok med mikille ỏlud. minnazst nu a fornna vinattu sina. gerdizst Sigmundr nu hirdmadr þeirra. skipa þeir honum Færeyiar j len ok skilia þeir med hinne mestu blidu ok vinattu. ferr Sigmundr vt til Færeyia vm haustit.


Fra Sigurdi Þorlaakssyni

Ðrir menn eru nefnndir til sỏgunnar þeir uoxu upp med Þrande j Gotu. het æinn Sigurdr ok var Þorlaksson brodurson Þrandar. hann var mikill madr ok sterkr sialigr madr bleikr a hár ok fell med lokkum. hann var hladinn jþrottum ok þat var sagt at hann hefde næst gengit vm allar jþrottir Sigmunde Brestissyni. Þordr het brodir hans ok uar kalladr lagr. hann var manna þrekligazstr ok sterkr at afli. Gautr hinn raude het hinn þride hann var systurson Þrandar. aller voru þeir mykler menn ok sterkir. Leifr var þar at fostri ok voru þeir jafnnalldra. Þessi voru bornn þeirra Sigmundar ok Þuridar. Þora var ellzst dottor þeirra er fædd uar a fiallinu hon uar mikil kona ok skorulig ekki dauæn ok hafde snemmendis vitzsku bragd a ser. Þoralfr het hinn ellzsti son þeirra annarr Steingrimr þride Brandr fiorde Heri. aller voru þeir efniliger menn. Nu for vm kristni j Færeyium sem uidara annarstadar j riki jalla at huerr lifde sem villde en þeir se(a)lfir helldu uel sina tru. Sigmundr hellt vel tru sina |[30] ok allt lid hans ok let kirkiu gera a bæ sinum. þat er sagt fra Þrande at hann kastar raunar miog tru sinne ok aller hans kumpanar. Nu stefna þeir þing Færeyingar. kemr þar Sigmundr ok Þrandr ór Gautu ok mikit fiolmenni. Þrandr mællti til Sigmunder. suo er hattat Sigmundr frænde at ek vil bæida þig bota firir hond Leifs Ỏzsurarsonar at þu bætir honum fỏdur sinn. Sigmundr quaz þeim domi munda þar um hlita er Hakon jall hafde dęmt mille þeirra vm oll malaferlli þeirra. Þrandr kuat hitt mundu synaz at unna Leifui þeirra fodurbota at hinir bezstu menn geri med ykkr her j eyiunum. Sigmundr quad Þrand þar ekki þurfa arar vm at draga quad þat ekki verda mundu. Þrandr mællti at þat er sannazst at þu verdr hardr j hornn at taka. ma ok vera at þeir frændr minir er upp uaxa med (mer) þikir þu litill iafnnadarmadr er þu uill ekki midla riki vit þa þar er ver æigum meirr en helming vid þig ok er æigi radit at menn uni þessu leinge. þu hefir mer margar skammir gert sagde Þrandr ok þa mesta er þu kugadir mig til sidaskiptis er ek vni uerst vid allar stunder er ek gek undir þat. mattu ok vid þui vmbuazst at menn munu eigi vna suo skordum hlut vid þig. Sigmundr quaz sofa munda suefnn sinn firir hotum hans. skildu nu vid suo buit.


Fra Sigmundi. capitulum.

Þat er sagt vm sumarit at æinnhuernn dag fór Sigmundr til eyiarinnar Dimon a skipe hinnar litlu ok þeir Þorir ok Æinar Sudreyingur med honum þuiat Sigmundr uillde taka ser slatrsaude er gengu j eyiunne. Sigmundr ok þeir uoru upp a eyiunne. sa þeir þa at menn gengu upp a eyna ok þar blikudu vid skillder fagrir. þeir hofdu tỏl a ok voru .xij. menn komnir upp a eyna. Sigmundr spurde huat monnum þat munde vera. Þorir quezst kenna at þar voru Gỏtuskeggiar Þrandr ok þeir frændr hans edr huat skal nu rads taka segir Þorir. Æigi mun uande a segir Sigmundr. uer skulum ganga j mot þeim segir hann aller med uopnum uorum ok ef þeir sækia at oss þa skulum ver undan hlaupa ser huerr vor ok koma þo aller j æinn stad nidr þar sem uppgangan er a eyna. þeir Þrandr tala vm med ser at Læifr skuli ganga j mote Sigmundi ok Þorlakssynir med honum ok hinn fiorde madr med þeim. þeir Sigmundr heyra þetta. gangast nu j mot ok rada þeir Þrandr þegar til þeirra en þeir Sigmundr hallda nu undan ser huerr þeirra en kuomu j æinn stad nidr ok hlaupa j uppgaunguna ok er þar æinn madr firir. Sigmundr kom at honum fystr ok gerde skiott vm vid hann. þa varde Sigmundr uppgaunguna en þeir Þorir ok Einarr hlupu til skips þeirra Þrandar hellt þar annarr madr festi en annarr var vt a skipe. Þorir hliop at þeim er festinne hellt ok drap hann. Æinarr hliop til skips þeirra Sigmundar ok flotade þui. Sigmundr varde uppgonguna ok opade ofan j fioruna undan þeim þui at hann villde til skips þeirra ok vo þar æinn forunaut þeirra j fiorunne. þa hliop hann vt a skipit ok þeir Þorir badir. Sigmundr færde þann skiott utbyrdis er a skipinu var. Nu reru þeir a burt badum skipunum en sa komzst til landz sem Sigmundr hafde vtbyrdis skotit. þeir Þrandr brendu vita ok var roit til þeirra ok foru þeir heim j Gỏtu. Sigmundr safnnade monnum at ser ok ætlade at taka þa Þrand þar j eyiunne adr hann fretti at þeir voru j burtu. Ok nokkuru sidar vm sumarit for Sigmundr a skipe ok þeir .iij. saman at landzskylldum sinum. þeir reru j æitt þraungt sund mille eyia nokkurra ok er þeir kuomu or sundinu þa siglde þar skip a moti þeim ok atti allskamt (til) þeirra. þeir kendu menn þessa ok voru þar Gỏtuskeggiar Þrandr ok þeir .xij. saman. Þorir mællti þa. hellzsti nærr oss eru þeir segir hann edr huat er nu til rads Sigmundr frænde segir hann. Litils mun vid þurfa sagde Sigmundr. en þat skulum uer rads taka segir Sigmundr at roa a mote þeim en þeir munu uilea fella seglit ok er skip uort berr fram hea skipe þeirra þa skulu þit bregda suerdum ykkrum ok skera hofutbendr a þat bord er æigi ferr seglit ofan en ek mun at hafazst slikt er mer likar. Nu roa þeir a moti þeim ok er skip þeirra Sigmundar berr fram hea þeim þa skera þeir Þorir ok Einarr allar hofutbendur a þat bord er æigi for seglit ofan. Sigmundr þrifur upp fork æinn er la j skipe hans ok rekr vt j hufinn a skipe þeirra suo hart at þui næst horfdi kiolrinn upp a skipenu. hann færde forkinn j þann huf skipsins er seglit hafde ofan farit ok þagat[31] halladizst adr. þui huelfdi skipinu skiott med þui at hann fylgde at med ollu afli. druknudu þar .v. menn af lide Þrandar. Þorir mællti at þeir skyllde drepa huernn þeirra sem þeir næde. Sigmundr quetzst þat æigi uilea sagdizst helldr uilldu hrekia þa sem mest. Nu skilur þar med þeim. Þa mællti Sigurdr Þorlaksson. id sama vill her vera um hrakfarir |[32] uorar firir Sigmundi. hann færr rett skipit ok barg mỏrgum monnum. Þa mællti Þrandr er hann kom upp j skipit. nu mun hafa vm skift hamingiu med oss Sigmundi segir hann þuiat nu hefir honum gefit missyne mikit er hann drap oss æigi er hann atti allz kosti vid oss. skulu vær nu ok skelegger a uera hedan jfra ok letta alldri fyr en ver hofum Sigmund j heliu. Þeir kuoduzst þat giarnna vilia. fara nu heim j Gotu vid suo buit. lidr nu a sumarit ok æigazst nu ekki fleira vid at sinne.


Vidreign þeirra Sigmundar ok Þrandar

Sva bar til einn dag þa er skamt var til uetrar at Þrandr safnar monnum at ser ok fara .lx. manna ok segir Þrandr at þa skulu þeir læita a fund Sigmundar. kuetzst suo dreymt hafa at þa mune honum nærr styrt verda. þeir hofdu .ij. skip ok lid ualit. þar var j fỏr med Þrande Leifr Ozsurarson Sigurdr Þorlaksson Þordr[33] lagi Gautr raude. Stæingrimr het bonde j Austrey. Elldiarnn kambhauttr hann hafde þa leinge verit med Þrande. Suineyiarbiarnne sat hea þessum malum sidan þeir Sigmundr sættuzst. þeir Þrandr foru nu til þess er þeir koma til Skufeyjar ok draga upp skip sin ok ganga upp aller til þess er þeir koma at uppgaungunum. Skufey er suo gott uiga at þeir segia at eyin uerde æigi sott ef .x. menn eru til uarnar hea uppgaungunne en alldri kome suo margr at sott verde. Elldiarnn kamdhỏttr gek upp synu fystr ok fann vardmann Sigmundar hea uppgongunne. þeir reduzst þegar til ok lykr suo þeirra skiftum at þeir hrutu badir firir hamar ofan ok fengu bana badir þeir. Þrandr gengr nu up(p) ok aller þeir til bæiar ok sla hring vmb bæinn ok koma suo miog a uvart at æinge niosn kom firir þeim. þeir brutu upp hurdir. Þeir Sigmundr hlaupa til uopnna skiott ok aller þeir er firir voru. Þuridr husfreyia tekr ok uopnn ok dugir æigi uerr til en æinnhuerr kallmadr. þeir Þrandr bera elld (at) husunum ok ætla at sækia bæinn med elldi ok vopnum. uæita nu harda atsoknn ok er þeir hafa atsott vm hrid þa gengr Þuridr husfreyia vt j dyrnar ok mællti. huersu læinge ætlar þu Þrandr segir hon at beriazst uid hofudlausa menn. Þrandr suarar. þetta mun dagsanna segir hann ok mun Sigmundr vera j brottu. Nu gengr Þrandr rangsælis vm bęinn ok blistrar. Þrandr kemr nu at iardhusmunna einum er stund þa var brott fra bænum. hann ferr þa sua at hann hafde nidre adra hondina a iordu ok bregdr henni annat skæid at nosum ser ok mællti. her hafa þeir farit .iij. Sigmundr Þorir ok Æinar. Nu ferr Þrandr vm hrid ok þefade sem hann rekti spor sem hundar. hann bidr þa ekki vit sig koma. ferr hann til þess er hann kemr at gia æinne en su gia gengr um eyna þuera Skufey. Þa mællti Þrandr. her hafua þeir farit ok mun Sigmundr her hafa hlaupit yfir huat sem þeir hafa af ser gort. nu skulu uer skipta lide voru segir Þrandr. skal Læifr Ozurarson ok Sigurdr Þorlaksson fara firir annan enda giarinnar ok sumt lid med þeim en ek firir annan enda ok finnumzst þa hinu megin giarinnar. Nu gera þeir suo. Þrandr mællti þa. þat er nu til Sigmundr at gera vart vid sig ef þu ert hugar þins eigande ok þikizst uaskr madr vera sem þu hefir leingi kalladr verit. En nidmyrkr var a sem mest. ok litlu sidar hleypr madr yfir giana at þeim Þrande ok hoggr med suerde til Steingrims nabua Þrandar ok klyfr hann j herdar nidr ok var þar Sigmundr. hann hleypr þegar ofugr aftr yfir giana. Þar for Sigmundr segir Þrandr ok eftir þeim skulum ver hallda firir enda giarinnar. ok suo gera þeir ok finnazst þeir Leifr nu aller ok Þrandr. Sigmundr ok hans felagar koma nu aller a einn hamar vidr sioinn ok heyra nu manna mal alla uega fra ser. Þa mællti Þorir. nu munu ver uæita her uornn sem audit ma verda. Ekki er ek til uarnar færr segir Sigmundr. þuiat suerd mitt vard mer laust adan er ek hliop ofugr aftr yfir giana ok munu ver her hlaupa ofan firir hamarinn ok leggiumzst til sundz. Gerum sem þer likar segir Þorir. Þetta taka þeir rads. hlaupa a sund þar af hamrinum fram. þa mællti Þrandr er hann heyrde skellina. þar foru þeir nu segir hann. nu skulu ver taka þar skip er uer fam ok læita þeirra sumir a sia en sumir a lande. Ok suo gera þeir ok finna þa æigi.


Drepinn ok myrdr Sigmundr Brestisson

Nv er at segia fra þeim Sigmunde at þeir leggiazat vm hrid ok ætla til Sudreyiar þagat var skemzst ok var þat þo lỏng uika siofar. ok er þeir hofdu halfnat sundit mællti Æinar. her mun skilia oss. Sigmundr quat þat æigi skylldu ok far Æinarr medal herda mer. ok suo gerde hann. Sigmundr leggzst þa vm hrid. þa mællti Þorir er hann lagdizst sidarr. huersu leinge skaltu Sigmundr |[34] frænde flytia daudan mann eftir þer. Æigi ætla ek þess þur(f)a segir Sigmundr. Nu lỏgduzst þeir þar til er eftir var fiordungr sundzsins. þa mællti Þorir. alla æfui okkra Sigmundr frændi hofum vid asamt verit ok mykla astud haft huorr okkar vid annan en nu er uænst at þrioti okkra samuistu. hefir ek nu fram lagit sligt er ek er til færr. vil ek at þu hialpir þer ok lifui þinu en gef æigi gaum at mer þuiat þar gefr þu þitt lif vit frænde ef þu falltrazst vid mig. Þat skal alldri verda segir Sigmundr at vit skilim suo Þorir frænde. skulu vit annathuort badir a land komazst edr huorgi. Sigmundr flytr nu Þori medal herda ser. var Þorir þa sua mattfarinn at hann matti ser nær ekki at væita ok legzst Sigmundr þar til er hann kemr at Sudrey. brim uar at eyiunne. var Sigmundr þa suo mattfarinn at hann dro stundum fra lande en annat skeid hof hann at. skolade Þore þa af herdum honum ok druknade hann en Sigmundr gat skridit upp vm sidir ok var þa suo mattfarinn at hann matti æigi ganga ok skræid upp j fioruna ok lagdizst nidr j þarabrukit. þetta var j lysing. þar la hann til þess er lyst var. þar var bærr æinn litill skamt upp a eyna er het j Sanduik. þar bio sa madr er Þorgrimr ille het mikill madr ok sterkr landzsete Þrandar ór Gautu. hann atti .ij. syne het Ormsteinn ok Þorsteinn. þeir uoru efniligir menn. Um morgininn gek Þorgrimr ille til fioru ok hafde bolexi j hendi. hann kom þar er hann sa at rautt klaade tok ór brukinu. hann rotar af þaranum ok serr at þar liggr madr. hann spyrr huerr hann væri. Sigmundr segir til sin. Lagt ferr nu hofdinge vorr sagde hann edr huat berr til. Sigmundr sagde allt sem farit hafde. þa koma at synir hans. Sigmundr bidr þa at þeir mundu healpa ser. Þorgrimr tok ekki fliott a þui ok talar nu hliott vid sonu sina. Sigmundr hefir suo mikit fe a ser at þui at mer litzst sagde hann at ver hafim alldri sligs æigande vordit ok er gullhringr hans hardla digr. litz mer þat rad at vær drepim hann ok myrdim hann sidan. mun þessa alldri vist verda. Synir hans mæla j moti um hrid en samþyktu honum vm sidir ok ganga nu þar til er Sigmundr la ok taka nu j hár honum en Þorgrimr ille hỏggr hofud af Sigmunde med bolỏxi. ok lætr Sigmundr suo lif sitt hinn uaskazsti madr firir flestra hluta sakir. þeir fletta hann klædum ok gripum ok draga hann sidan upp undir æinn molldbakka ok kasa hann þar. Lik Þoris var upprekit ok kasa þeir hann hia Sigmunde ok myrda þa bada.


Yfirgaangr Eyiarskeggia eftir Sigmund

Þat er at segia af Þrande ok hans forunautum at hann ferr heim eftir þessi tidende en borgit var bænum j Skufey er menn komu til ok var litt brunninn. fatt hafde þar manna latizst. Þuridr husfreyia er sidan var kollut meginekkia hellt bui sinu j Skufey eftir Sigmund bonda sinn. þar óx upp bornn þeirra Sigmundar med henni ok voru oll mannuænlig. Þrandr ok Leifr Ozsurarson toku nu undir sig allar Færeyiar ok hofdu ualld yfir. Þrandr let bioda Þuride meginekkiu sættir ok sonum hennar en þau toku litt undir þat. uard ok ekki af þui at synir Sigmundar læitade traustz uid Noregs hỏfdingia er þeir voru ungir at alldri. Leid nu suo fram nokkura uetr at kyrt var j Færeyium. Þrandr kemr at male vid Leif Ozsurarson at hann villde læita honum at kuonfange nokkuru. huar skal at þui læita segir Leifr. Þar sem Þora er Sigmundardottir segir Þrandr. æigi þiki mer likliga horfa segir Leifr. Æigi mun þer konan gift ef þu bidr æigi segir Þrandr. Þeir gera nu ferd sina til Skufeyiar med nokkura menn ok er þeim þar faliga fagnnat. Þrandr ok Leifr bioda þeim sættir Þuride ok sonum hennar at hinir bezstu menn dęmde þeirra a mille þar j Eyium. þau toku ekki fliott undir þat. þa hof Þrandr bonord firir hond Leifs ok bad Þoru til handa honum dottur Sigmundar. þotti þat likligazst til hæilla satta. baud Þrandr at gæda hluta Leifs med myklu fe. þessu var sæinliga (tekit) af ollum þeim en Þora sialf suarar suo. manngiarnnliga mun ydr mer þikia fara. ek vil a þessu gera kost firir mina hond. ef Leifr er æidfærr at hann sa æigi fỏdurbani minn ok æigi menn til fengit at drepa fỏdur minn þa geri ek þann kost a at hann skal viss verda huat er fỏdur minum hefir at bana ordit edr huerr ualldr er dauda hans ok at ollum þessum hlutum framkomnum þa megum ver gera sætt med oss med brædra minna rade ok modur ok annarra frænda uorra ok vina. Þetta þotti ollum vel mællt ok vitrliga til fundit ok þetta semia |[35] þau med ser at þeir Þrandr ok Leifr hæita þessu. ok skilia nu vid sua buit.


Fra Þrandi

Litlu eftir þetta byzst Þrandr hæiman ór Gotu ok Leifr med honum ok fara a æinu skipe ok erv .xij. saman. þeir fara til Sudreyiar ok koma j Sanduik til Þorgrims illa. þetta var nokkurum uetrum eftir liflat þeirra Sigmundar. þeir koma sid vid eyna ganga vpp til bęiar. Þorgrimr fagnar uel þeim Þrande ok ganga þeir inn. Þrandr gengr til stofu ok Þorgrimr bonde en þeir Leifr sitea framme j husum vit ellda er upp voru kuæiktir firir þeim. Þrande ok Þorgrime vard mart talat. Þrandr mællti. huat ætla menn at Sigmunde Brestissyni muni hafa at bana uordit sagde hann. Æigi þikiazst menn þat georla vita segir Þorgrimr. ætla sumir at þer munit hafa fundit þa j fiorunne edr a sunde ok drepit þa. Sligt er illa ætlat ok vlikliga segir Þrandr þuiat þat vissu aller at uær uilldum bana Sigmundar. en firir huat mundum uer uilia myrda þa. ok er sligt vvingiarnliga mællt. Mæla þat enn sumir menn segir Þorgrimr at þeir mune hafa sprungit a sunde edr Sigmundr mune hafa komizst til landz nokkur er hann uar afreksmadr vm marga hluti ok mune þa hafa verit drepinn ef hann hefir megnnlitill til landz komit edr myrdr. Sligt er allarædiliga talat segir Þrandr ok þat er min ætlan at suo hafui verit. edr huat er nu felagi er æigi suo sem mig grunar at þu ser ualldr dauda Sigmundar. Þorgrimr syniar þess sem mest ma hann. Æigi mantu þessa þurfa at þræta segir Þrandr þuiat ek þikiumzst vita at þu ert þessa uerks sannr. Hann syniar sem adr. Þrandr lætr þa kalla a þa Læif ok Sigurd ok bidr at Þorgrimr ok synir hans se fiotradir ok suo var gert at þeir erv fiot(r)adir ok rigt bundnir. Þrandr hafde þa latit gera ellda mykla j elldaskala ok grindr fiorar lætr hann gera med fiorum hornnum ok .ix. ræita ristr Þrandr alla uega vt fra grindunum. en hann setzst a stol mille ellda ok grindanna. hann bidr þa nu ekki vid sig tala ok þeir gera suo. Þrandr sitr suo vm hrid ok er stund leid þa gengr madr inn j elldaskalann ok var allr aluotr. þeir kenna manninn at þar var Æinarr Sudreyingr. hann gengr at elldinum ok rettir at hendr sinar ok litla hrid ok snyrr vt eftir þat. ok er stund lidr gengr madr jnn j elldahusit. hann gengr at ellde ok rettir til hendr sinar ok gengr vt sidan. þeir kendu at þar var Þorir. bratt eftir þetta gengr hinn þride madr j elldaskalann. þessi var mikill madr ok miog blodugr. hann hafde hofudit j hende ser. þenna kenna þeir aller at þar var Sigmundr Brestisson hann nemur stadar nokkura stund a golfinu ok gengr vt sidan ok eftir þetta riss Þrandr af stolinum ok uarpar mædiliga ondunne ok mællti. nu megi þer sia huat þessum monnum hefir at bana ordit. Æinarr hefir latizst fyst ok kalit j hel edr druknat er hann var þeirra kraftaminnzstr. þa mun Þorir hafa latizst þar næst ok mun Sigmundr hafa flutt hann ok dasazst mest a þui. en Sigmundr mun hafa komizst a land mattlitill ok munu þessir menn hafa drepit hann er oss syndizst hann blodugr ok hofutlaus. Forunautar Þrandar sonnudu þetta aller at suo muni farit hafa. Nu segir Þrandr at þeir skuli þar rannsaka allt ok sua gera þeir ok finna þar ỏnguan auitỏl. þeir Þorgrimr ok synir hans þræta ok kuoduzst þessa uerks æigi ualldir. Þrandr quad þa æigi þurfa at þræta. bad menn sina rannsaka gerla ok þeir gera enn suo. Ỏrk æin mikil ok fornnlig stod j elldahusinu. Þrandr spyrr huort þeir hafa rannsakat orkina. þeir sỏgdu þat æigi vera ok brutu hana upp ok þotti þeim þar ekki j nema hrode æinn ok læitadu þar j vm hrid. Þrandr mællti. huelfit ỏrkkinne. ok suo gerdu þeir. þar fundu þeir tautrabagga æinn er verit hafde j orkinne ok fengu Þrande. hann leysti til ok voru þar margir tautrar saman uafdir ok vm sidir fann Þrandr þar mikinn gullhring ok kende at þann hring hafde att Sigmundr Brestisson ok Hakon jall hafde gefit honum. ok er Þorgrimr væit þetta þa gengr hann vid morde Sigmundar ok segir nu allt sem farit hafde. hann visar þeim til huar þeir Sigmundr ok Þorir voru dysiadir ok flytia þeir lik þeirra a brott. Þrandr lætr þa Þorgrim ok sonu hans fara med ser. sidan eru þeir greftradir Sigmundr ok Þorir at kirkiu j Skufey þeirri er Sigmundr hafdi gera latit.


Leifr færr Þoru Sigmundardottur

Nu eftir þetta lætr Þrandr stefna þing fiolmennt j Straumsey j Þorshofnn. þar er þingstod þeirra Færeyinga. þar sỏgdu þeir Þorgrimr ille ok syner hans suo at aller þingmenn heyra drap ok dauda Sigmundar at þeir kuoduzst hann drepit hafa ok myrdan sidan. Eftir þessa hluti sagda þa eru þeir uppfestir þar a þinginu ok lauk sua þeirra æfui. Nu hallda þeir Leifr ok fostri hans Þrandr a bonorde vid Þoru ok bioda þeim sættir þar med þær er þau mætti bezst vid una. ok þær verda þar malalyktir at Leifr færr Þoru Sigmundardottur ok sættazst þau med hæilum sattum. setr Læifr bu saman a fỏdurlæifd |[36] sinne j Sudrey at Hofui. ok er nu kyrt j Færeyium nokkura hrid Þoralfr Sigmundarson kuongazst ok gerir bu j Dimon ok er godr bonde.


Færeyinga þattr ok Olafs konungs

Rettliga hafa frodir menn suo ritat ok sannliga sagt at Olafr konungr hafui skattgilld ỏll þau lond er nu liggia undir Noreg vtan Jsland. fyst Orknneyiar Hiatland Færeyiar ok Grænland sem fyrr var ritat um Orknneyiar. ok er suo sagt at a .ix. ari hans konungdoms komu af Færeyium til Noregs at ordsendingu Olafs konungs Gille logmadr Læifr Ozsorarson Þoralfr ór Dimon ok margir adrir bondasynir. Þrandr ór Gotu biozst til ferdar en er hann uar buinn þa tok hann fellisott sua hann matti huergi fara ok d(u)aldiast hann eptir. En er þeir Færæ(y)ingar kuomu aa fund Olafs konungs þa kallar hann þa a tal ok atti uid þa stefnu. lauk hann þa upp erende sin uit þa erendi þau er unndir biuggu ordsenndingunni ok lagde þeim suo at hann uill hafua skatt af Færæyum ok þat med at Færæyingar skilldu hafua þau laug sem Olafr konungr setti þeim. en j þessi stefnu fanzt þat a ordum konungs at hann mundi taka festu til þessa mals af þeim Færeyingunum er þa voru þar komner ef þeir villdi þat mal suardaugum binnda. baud þeim monnum sem þar voro komnir ef þeir uilldu þenna kost at þeir er gofgazstir væri af þeim skylldi gerazst handgengnir ok þiggia af honum metord ok vinattu. Hinum færeyskum monnum virduzst suo ord konungs sem grunir mundu a uera huernn ueg þetta mal mundi snuazst ef þeir villde æigi undir þat ganga er konungr bæiddi. en þo at til þess mals væri flæire stefnur lagdar þa vard þat allt framgæingt er konungr bæiddizst. gæingu þeir til handa konungi ok gerduzst hans hirdmenn Læifr Gilli ok Þoralfr en allir þeir Færeyingar uæittu suardaga Olafi konungi til þess at hallda þau lỏg j Færeyium ok þann rett er hann setti þeim ok skattgillde þat er hann quat a. Sidan biugguzst hinir færeysku menn til heimferdar. en at skilnade uæitti konungr þeim uingiafir er honum hofdu handgeingnir gerst. fara þeir ferdar sinnar þa er þeir eru bunir. en konungr let bua skip ok fek menn a ok sendi þa menn til Færeyia at taka þar vid skatti þeim er þeir Færeyiagar skilldu giallda honum. þeir urdu snembunir ok er þat fra þeirra ferd at segia at þeir koma æigi aftr ok æinge skattr a þui sumre er næst var eftir. segia (menn) at þeir hafa ecki komit til Færeyia hafde þar ok æinge madr skatt hæimtan.


Fra S(igurdi) ok Þ(randi) (i) G(ỏ)tu)

Uor þat hofdu farit af Noregi skip til Færeyia. a þui skipe foru ordsendingar Olafs konungs til þess at koma skylldu utan af Færeyium æinnhuerr þeirra hirdmenna hans Leifr Ozorarson Gilli lỏgmadr Þoralfr ór Dimon. En er þessi ordsending kom til Færeyia ok þeim uar sagt þa rada þeir sin a mille huat undir mun bua ok kom þat asamt med þeim at þeir hugdu at konungr mundi uilea spyria eftir um þau tidende er sumir menn hofdu firir satt at þar mundu gerst hafa j eyiunum um misfarar sendimanna konungs þeirra tueggia skipa er æinge madr hafdi af komizst. þeir redu þat af at Þoralfr skyllde fara. redzst hann til ok bio byrding er hann atti ok aflade þar til manna. voru þeir a skipe .x. menn edr .xij. En er þeir voru bunir ok bidu byriar þa var þat tidenda j Austrey at æinnhuerna godan vedrdag gek Þrandr j stofu en þeir lagu j pallinum Sigurdr ok Þordr ok Gautr. þa mællti Þrandr. mart verdr a mannz æfinne. otijtt uar þat þa er menn voru ungir at sitia edr liggia uedrdaga goda þeir menn er til allz eru uel færir. ok eigi mundi þat liklict þikia hinum fyrrum monnum at Þoralfr ór Dimon mundi uera meiri þroskamadr en þer. en byrdingr sa er ek hefui att ok her stendr j nausti ætla ek at hann gerizst suo fornn at hann funi undir bradinu. er her huert hus fullt af ullu ok uerdr ecki til verdz halldit. mundi æigi suo ef ek vidri nockurum uetrum yngri. Sigurdr hliop vt ok het a Þord ok Gaut quazst eigi þetta fryiuord standazat uilia. þeir ganga vt ok þar til er huskallar voru ganga til ok setia fram byrding. letu þa til flytia farm ok hlodu skipit ok biuggu þat a fam dỏgum. voru þeir ok .x. menn edr .xij. a skipe. toku þeir Þoralfr vt æitt uedr aller ok vissuzst til iafnan j hafinu. þeir komu at lande er myrkr var j Hernu. logdu þeir Sigurdr utar firir strondinne ok var þo skamt |[37] a mille þeirra. Þat uar til tidenda um kuelldit er myrkt var ordit at þeir Þoralfr ętla til reknna at buazat. þa gek Þoralfr a land upp ok annarr madr med honum ok leitỏdu ser stadar. en (er) þeir voru bunir ofan at ganga þa sagde sa er honum fylgde ath kastat uar klæde yfir hofut honom ok tekinn upp af iordu. j þui bile heyrdi hann brest. sidan var farit med hann ok ræiddr til fallz en þar var undir sior ok uar hann keyrdr a kaf. en er hann kom a land for hann þar til er þeir Þoralfr hofdu skilit. hann fann Þoralf ok uar hann þa klofinn j herdar nidr ok uar þa daudr. En er skipueriar Þoralfs urdu þessa uarir þa baru þeir lik hans vt a skip ok nattsettu þar. þa uar Olafr konungr a uæitzslu j Lygru. voru honum þegar ord ger. uar þa stefnt ỏruarþing ok uar konungr a þinginu. hann hafde þangat stefnna latit þeim Færeyingunum af badum skipunum ok voru þeir til þings komnir. En er þingit uar sett þa stod konungr upp ok mællti. þau tidende er her eru ordin er þui betr at slik eru sialldheyrd. her er af lifui tekinn godr dreingr ok hyggiu ver at saklaus se edr er her nockurr sa madr a þinginu er þat kunni at segia huerr ualldr er uerks þessa. En þar gek æinge uit. þa mællti konungr. ecki er þui at leyna huerr minn ahugi er um uerk þetta at ek hygg a hendr þeim Færeyingum. þiki mer þann ueg hellzst at unnit sem Sigurdr Þorlaksson hafdi uegit manninn en Þordr lagi hafui manninn a kaf fært. en þat fylgir at ek get þess til at þat muni til vera fundit at þeir mundi æigi uilea at Þoralfr segdi eftir þeim þær odadir er hann mun hafa vitat at satt er en oss hefir verit grunr a um mord þau ok illuirke er sendimenn miner hafa þar myrdir verit. En er konungr hætti tali sinu þa stod opp Sigurdr Þorlaksson ok mællti. ecki hefui ek talat fyrr a þingum man ek þui ecki ordfærr vera miog en þo ætla ek nu ærnna naudsyn til bera at suara nockuru. uil ek þess til geta at ræda þessi er konungr hefir nu upp borit man uera komin undan tungurotum þeirra manna er myklu eru ouitrari en hann ok uerri. en þat er ecki leynt at þeir eru sanner vorir ouinir. er þat ok olikliga mællt at ek mundi vilia vera skadamadr Þoralfs þuiat hann var fostbrodir minn ok godr uin. en ef þar væri nockur ỏnnur efni j ok væri sakir mille ockar Þoralfs þa er ek suo viti borinn at ek mundi helldr til þessa uerks læita hæima j Færeyium en her undir handariadri ydrum konungr. nu uil ek þessa mals synia firir mig ok firir alla oss skipveria. uil ek þar bioda firir æida suo sem lỏg ydr liggia til. en ef ydr þikir hitt fullara þa uil ek bera jarnn ok uil ek at þer set sealfir vid skirsluna. En er Sigurdr hætti tali sinu þa urdu margir til flutnings vid konung at Sigurdr skyllde na undanfærslu. þotti Sigurdr hafa uel talat ok sogdu hann usannan mundu uera at þui er honum uar kent. Konungr suarar. um þenna mann man tuena skipta ok ef hann er loginn þessi sỏk þa man hann uera godr madr en at ỏdrum kosti man hann vera nockuru diarfari en dęmi munu finnazst til ok er þat æigi minnr mitt hugbod en þo get ek at hann sealfr beri ser uitni her um. En uit bæn manna þa tok konungr festu af Sigurdi til iarnnburdar. skyllde hann koma um morgininn eftir til Lygru skyllde byskup þar gera honum skirslu. ok slæit suo þinginu. for konungr aftr j Lygru en Sigurdr ok forunautar hans aftr til skips sins. Tok þa bratt at myrkua af nott. þa mællti Sigurdr til forunauta sinna. þat er satt at segia at ver hofum komit j mikit vandkuædi ok vordit firir mikille alygi ok er konungr sea brogdottr ok man audsærr vorr kostr ef hann skal rada. let hann fyst drepa Þoralf en nu uill hann gera oss at obotamonnum. er þeim litit firir at uilla jarnnburd firir oss. nu ætla ek þann uerr hafa er til þess hættir vid hann. nu legzst innan eftir sundinu fiallagol. ræd ok þat at ver uindum segl uort vid hunboru ok stefnum vt a haf. fari Þrandr sealfr annat sumar at selia ull sina ef hann uill. en ef ek komumzst j brott þa þiki mer þess von at ek koma alldri sidan til Noregs. Þeim Færeyingum þotti þetta sniallrædi. taka þeir at setia upp segl sitt ok lata ganga um nottina j haf vt sem mest mega þeir. letta þeir æigi fyrr en þeir koma til Færeyia. let Þrandr illa yfir þeirra ferd. Þeir suorudu æigi uel.


Karl hinn mærski kom til Olafs konungs

Bratt spurde Olafr konungr þat er þeir Sigurdr voru j brottu. þa lagdizst þung umbræda a ferd þeirra. voru þeir sumir at þa kolludu þess von at þeir Sigurdr mundu sỏnnu sagdir er adr hofdu syniat firir þa. Olafr konungr uar faordr um þetta mal en þottizst þo uita sannynde a þui er adr hafde hann grunat. for hann þa ferda sinna ok tok uæitzslur er honum voru bunar. Olafr konungr biozst vm vorit ór Nidarose ok drozst lid at honum mikit bæde þar ór Þrandheimi ok vidara annarstadar nordan or lande. en er hann uar buinn ferdar sinnar þa for hann at lide sinu fyst sudr a Mæri ok hæimti saman læidangurslid sitt ok for suo ór Raumsdal. sidan for hann a Sunnmæri |[38] ok la hann j Hereyjum ok bæid lidsins. atti þa oftliga husþing kom þar mart til eyrnna honum þat er honum þotti þurfa. Þat uar a æinu þinge er hann atti at hann hafdi þat mal uppi. sagde fra mannskada þeim er hann hafdi fæingit j Færeyium. en skattr segir hann er þeir hafa mer hæitit þa kom æigi fram. nu ætla ek þangat menn at senda eftir skatt. Uæik hann þessu mali til ymisra manna at til þeirrar ferdar skylldu buazst. en þar komu þau suor a moti at menn tolduzst undan ferdinne. Þa stod madr opp a þinginu mikill ok uaskligr sa hafdi raudann kyrtil hialm a hofdi ok gyrdr snerdi ok hỏggspiot j hende. hann tok til mals þat er satt at segia quat hann at her er mikill munr manna er þer æigit konung godann en hann þræla illa. þer kuedit næi vid sendifỏr er hann vill senda ydr en þer hafit þegit af honum adr vingiafir ok margs sæmiliga hluti. en ek hefui verit her til æinge konungs vinr hefir hann verit ouin minn telr hann at sakar se til þess. nu uil ek bioda ydr konungr af fara ferd þessa ef ecki eru uilldare fỏng a. Konungr suarar. huerr er þessi madr hinn dræingiligi er suarar voru male ok hefir þu mikit firir adra menn þa er her eru. þu baudzst til ferdar en þeir tolduzst undan at ek hugda at uel mundu uit skipazst. en ek kann a þer æinge deili ok æigi uæit ek enn nafnn þitt. Hann suarar. nafnn mitt er ecki uant konungr. þess er mer uon at þer munut heyrt hafua mik nefndan ek er kalladr Karll hinn mærski. Konungr suarar. suo er Karll heyrt hefui ek þin getit ok er þat satt at segia at verit hafa þær stundir at ef fundi ockra bæri saman er þu mundir ecki kunna at segia fra tidendum. en nu skal ek æigi uerr hafa en þu at þu bydr mer lidsemd þina at ek skal leggia j moti aufusu ok skalltu Karl koma til min j dag ok uera þar j bode minu skulu vid þa tala um þetta mal. Karl suarar at suo skal vera. ok uar nu slitit þinginu.


Karl hinn mærski sættiz vid konung

Karl hinn mærski hafde verit vikingr mikill ok hinn mesti ransmadr ok hafde konungr miok oppt giorua menn til hans ok villde hann af lifi taka. enn Karl hinn mærski uar ættstor ok mikill jþrottamadr um margs hluti. En er Karl uar radinn til ferdar þessarrar þa tok konungr hann j sætt ok þar næst j kærleik vid sig let bua ferd hans sem bæzst. voru þar þa a skipi .xx. menn. konungr gerdi ordsennding til uina sinna j Færæyium sennde Karl til hallz vid sigh þar er var Leifr Ozaurarson ok Gilli lỏgmadr. sendi hann til þess iartæignir sinar. For Karll þegar hann uar buinn byriade þeim vel ok komu til Færeyia ok lagu j Þorshofnn j Straumsey. Sidan uar þar þing stefnnt ok kom þar fiolmenni. þar kom Þrandr ór Gỏtu med flok mikinn. en er þeir hofdu tialldat ok umbuizst þa geingu þeir til fundar vid Karll hinn mærska. voru þar kuediur godar. sidan bar Karll fram ord ok iartæigair Olafs konungs ok uinmæli (til) þeirra Læifs ok Gilla. þeir toku þui uel ok budu Karlli til sin ok at flytia eyrendi hans ok uæita honum sligt eyrendis traust sem þeir hefdi fỏng a. tok hann þui þaksamliga. Litlu sidar kom þar Þrandr ok fagnnadi uel Kalli. er ek segir hann feginn ordinn er slikr dreingr hefir hingath komit til landz med eyrendi konungs vors er ver erum allir skylldir undir at ganga. uil ek ecki annat en þu farir til uetruistar med mer ok þat allt med þer þins lids er þu uill ok þinn uegr er þa meiri en adr. Karll segir at hann uar radinn at fara til Læifs en ek munda elligar fusliga þetta bod þiggia. Þrandr suarar. þa mun Læifi audit verda uegsemdar af sliku. en eru nỏckurir adrir hlutir at ek mega suo gera at ydr se lidsemd at. Kall segir at honum þotti mikit uæitt j at Þrandr drægi saman skatt vm Austrey ok suo um allar Nordreyiar. Þrandr segir at þat var skyllt ok hæimillt at hann væitti þann bæina at ordsending konungs. gek Þrandr þa aftr til budar sinnar. uard a þui þinge ecki flæire tidende. For Karll til vistar med Læifi Ozorarsyne ok uar hann þar vm uetrinn. heimti Læifr skatt saman vm Straumsey ok um allar eyiar sudr þadan. Um uorit eftir fek Þrandr uanhæilsu mykla hann hafde augnauerk mikinn ok þo adrar kramar myclar en þo biozst hann til þings sem hann var uanr. en er hann kom a þing ok bud hans uar tiolldut þa let hann tiallda undir suortum tiolldum innan af til þess at þa væri sidr skirdræfth en adr. En er dagar nockurir uoru lidnir af þinginu þa ganga þeir Leifr ok Karll til budar Þrandar ok voru fiolmennir.


Karl sok feit af þeim frændum

Nu komu þeir at budinne Þrandar þa stodu þar vti nockurir menn. Leifr spurde huort Þrandr væri at bud. þeir kuodo hann þar vera. Leifr mællti at þeir. skylldu bidia hann vt ganga. æigu uill Kall eyrendi vid hann. En er þeir komu aftr segia þeir at Þrandr hefir þann augnnauerk at hann mætti ecki vt |[39] ganga ok bad þa Leif at þeir skylldu inn ganga. Leifr mællti vid foruneyti sitt at þeir skylldu fara uarliga þa er þeir kæmi j budina. þraunguizst æigi ok gangi sa fystr vt er sidazst kemr inn. Leifr gek fyrst inn ok þar næst Kall ok hans forunautar ok foru med aluæpnni sem þa er þeir skylldu til bardaga buazst. Leifr gek inn at hinum suortum tiolldum ok spurde hann huar Þrandr væri. Þrandr suarar ok hæilsar Læifi. hann tok quediu hans. Leifr spurde huort hann hefde nockurnn skatt heimtan or Nordreyium eda huerr greidi a munde verda um silfr þat. Þrandr suarar at honum hafde þat ekki or hug geinngit er þeir Karl haufdu uid mællz ok sagde at greide munde at gerazst vm skattinn. her er siodr Leifr er þu skallt vid taka ok er silfr j. Leifr sazst vm j budinni ok sa fatt manna. þar lagu menn j pallinum en fair satu vpp. sidan gek Leifr til Þrandar ok tok uid siodnum ok bar utar j budina þar er liost var ok steypti silbrinu a skiolld sinn ok rotar j hende sinni ok mællti at Karl skillde sia feit. þeir litu a vm stund. þa spurde Karl huersu Leifi litizst feit. Hann suarade at huerr hygg ek at illr sa sem her er j af þeim peningum sem her (er) um at velia j Nordreyium. Þrandr heyrde þetta ok mællti. (þiki) þer eigi gott feit. Leifr suarar. suo er segir hann. Þrandr mællti. eigi eru þeir medalmannnidingar frændr minir er þeim ma til æinkis trua. hefui ek sent þa j uór at hæimta skatt um Nordreyiar þuiat ek hefui til æinkis færr verit j vor. en þeir hafua tekit mutur af bondum at taka falssilfr j skattinn þat er æigi þikir tækt. ok er næst Leifr at sea þat fe er golldit hefuir verit j landskylldir minar. Bar Leifr þa aftr silfrit tok vid siod odrum ok bar til Kalls ok ransokudu þeir þat fe. spurde Karl þa huersu Leifi litizst þat fe. Uont segir hann ok æigi suo at um þær skylldir er ouannliga er firir mællt at æigi uerdi sligt (tekit) en æigi uil ek þetta fe taka til handa Olafi konungi. Madrinn sa er la j pallinum kastade felldi af hofdi ser ok mællti. satt er þat hit fornnkuedna. suo ergizst huerr sem elldizst. suo ferr þer ok Þrandr at þu lætr Karll hinn mærska reka fe firir þer j allan dag. Þar var Gautr hinn raude. Þrandr hliop upp vit ord Gautz ok vard malode ok væitti storar stolur frændum sinum. en er hann hætti mællti hann at lyktum at Leifr skyllde selia honum þat fe. en tak her vid siod at landbuar minir hafa fært mer hæim j vór. en þo at ek se oskyggnn þa er þo[40] sealfs hond huerium holluzst. Madr reis upp j pallinum (var) þar Þordr lagi ok mællti. æigi hliotum ver medalordaskuak af honum Karli hinum mærska ok væri launa firir vert. Leifr tok vid silfrinu ok bar þegar firir Karl. sa þeir fet. þa mællti Leifr. æigi þarf lengi at sea þetta silfr her er huerr peningr odrum betri ok vilium uer þetta fe hafa. fa þu til mann at sia er uegit er. Þrandr suarar at honum þætti þat bezst til fæingit at Leifr sæi firir hans hond. geingu þeir Læifr þa vt ok skamt fra budinne settuzst þar nidr ok uogu silfrit. Karll tok hialminn af hofdi ser ok hellti þar j silfrinu er uegit var. Þeir sa mann ganga hia ser ok hafdi refdi j hende[41] hott sidan a hofde heklu græna ok berfættr ok knytt linbrok at bæine. hann setti nidr refdit j uollinn ok gengr fra ok mællti. se vid Mærakarll at þer verdi æigi mæin at refdi minu.


Drepin Karl

Litlu eftir þetta komu þar menn aluopnadir ok akafliga kallande at Læifr Ozorarson færi sem skiotazst til budar Gilla lỏgmannz. þar hliop inn vm tialldskarar Sigurdr Þorlaksson ok hefir særdan mann hans til olifis. Læifr hliop upp ok gek þegar j brott ok til fundar vid Gilla logmann. gek med honum allt budarlid hans en Karll sat eftir. þeir Austmennirnir stodu j hring um hann. Gautr hinn raudi hliop at ok hio med handexi yfir herdar monnum ok kom hỏgg þat j hofut honum Karlli ok vard sar þat ecki mikit. Þordr lagi greip upp refdi þat er stod j uellinum ok laust ofan a ỏxarhamarinn suo at ỏxin stod j hæila. þusti þa fiolde manna ór bud Þrandar. Karll var þadan daudr borinn. Þrandr let yfir þessu verki hit versta en baud fe til sætta firir frændr sina. Leifr ok Gilli geingu at eftirmali ok kom þar æigi febotum firir. uard Sigurdr utlægr firir auerka uit þann budarmann Gilla er hann hafdi a unnit en Þordr ok Gautr firir uig Karlls. Austmenn biuggu skip sitt þat er Karll hafdi þangat haft ok foru aftr a fund Olafs konungs. en þess uard æigi audit at hefnd kæmi fram firir vfride þeim er þa gerdizst j Noregi ok sidarr mun fra verda sagt. Ok er nu lokit at segia fra þeim tidendum er urdu af þui er Olafr konungr hæimti skatt af Færeyium. en þo gerduzst dæilur sidan j Færeyium eftir Karl mærska ok attu(zst) þa vid Þrandr or Gotu Leifr Ozsorarson ok Gilli logmadr. ok eru fra þui storar frasagnir sem enn man sagt verda.


Sætt þeirra Færeyingha ok Þrandar

Eftir uig Karll mærska ok auerka uid budarmann Gilla logmannz voru þeir brottreknir ok geruir ór Færeyium Sigurdr Þorlaksson Þordr lagi Gautr raude frændr Þrandar. Þrandr fek þeim skip haffæranda ok fe nockut ok þottuzst þeir litiliga af hondum leystir. hafa þeir atỏlur myclar vid Þrand sogdu at hann hafde |[42] undir sig dregit fodurarf þeirra en midlade þeim ecki af. Þrandr sagdi þa myklu mæira hafa en þeir ætti. sagdizst hafa annazst þa lengi ok midlat þeim oft fiarhluti en illa j þok lagit. Nu lata þeir Sigurdr j haf ok eru .xij. menn saman a skipe ok er þat ord a at þeir ætli at hallda til Jslandz. ok er þeir hafa skamma stund j hafui verit þa rekr a storm mikinn ok hellz uedrit nærr uiku. þat vissu allir þeir er a landi voru at þetta uar þeim Sigurdi j moti sem mest ok sagdi monnum vuænt hugr um þeirra ferd. ok er aleid haustit funduzst rekar af skipi þeirra j Austrey ok er uetr kom gerduzst afturgaungur myklar j Gỏtu ok vida j Austrey ok synduzst þeir oft frændr Þrandar. ok uard monnum at þessu mikit mein sumir fengu bæinbrot edr ỏnnur meitzsl. þeir sottu Þrand suo miog at hann þordi huergi æinn at ganga vm uetrinn. var nu mikit ord a þessu. Nu er a læid uetrinn sendi Þrandr ord Leifi Ozsorarsyni at þeir skylldu finnazst. ok suo gera þeir. ok er þeir finnazst mællti Þrandr. ver hittum j fyrra sumar fostri j uandrædi mikil at vid þui uar buit at allr þingheimrinn mundi beriazst a. nu uillda ek fostri minn sagdi Þrandr at þat væri logtekit gert med ockru rade at menn hefdi alldri uopnn til þings þar er menn skulu lỏgskil sin tala ok spectarmal. Leifr quat þetta uel mællt. ok skulu vit her vid hafa rad Gilla lỏgmannz frænda mins. Þeir voru systrasynir Gilli ok Leifr. Nu finnazst þeir allir saman ok tala þetta med ser. Gilli suarar suo Leifi. brigt þiki mer at trua Þrandi ok munu vit þui iata at handgengnir menn allir hafui uopnn sin ok nockurir þeir er ockur fylgia en almenningr se uopnnlaus. Nu rada þeir þetta med ser til stadar. Lidr nu af uetrinn ok koma menn til þings vm sumarit j Straumsey. nu er þat einn dag at þeir Gilli ok Leifr ganga fra budum sinum a æina hæd er var a eyinnne ok talazst þar vid. ok nu sia þeir austr a eyna undir solina at a hofda þann er þar var ganga upp menn æigi allfair þar til er þeir sea .xxx. manna. þar blika vid solskininu skilldir fagrir ok hialmar skrautligir ỏxar ok spiot ok uar þat lid hit hardligsta. þeir sea at madr gek firir mikill ok uaskligr j raudum kyrtli ok hafde halflitann skiolld blan ok gulan hialm a hofdi ok hoggspiot mikid j hende. þeir þottuzst þar kenna Sigurd Þorlaksson. þar gek madr hid næsta honum þrekligr j raudum kyr(t)li ok hafdi raudan skiold. at visu þottuzst þeir þenna kenna at þar var Þordr lagi. hinn þride madr hafde raudan skiỏld ok dreginn a mannfae[43] ok mikla auxi j hennde þar var Gautr raude. þeir Leifr geingu nu skiott heim til buda sinna. þa Sigurd ber bratt at ok eru þeir allir vel uapnadir. Þrandr geingr vr bud sinni moti þeim Sigurdi ok margt manna med honom ok hans menn med uapnum allir. þeir Leifr ok Gilli hofdu fatt manna hia þui sem þeir Þrandr ok var þess mestr munr er þeir hofdu fair æinn uop(n). Þeir Þrandr ok frændr hans geingu at flocki þeirra Leifs. þa mællti Þrandr. suo er hattat Leifr fostri. quat hann at her eru komnir frændr minir ok foru skyndiliga næst ór Færeyium. nu nenni ek æigi at ver frændr farim suo halloki firir yckr Gilla. eru her .ij. kostir firir hondum sa annar at ek dęma æinn yduarr a mille. en ef þer vilit þenna æigi þa man ek æigi hepta þa at þui er þeir vilia at hafazst. Þeir Leifr sia at þeir hafua ongan lidskost at sinne vid þeim Þrandi. taka nu þenna kost at handsala oll mal j dom Þrandar ok lykr hann þegar gerd opp segir at hann mun ecki sidarr uitrari. er su gerd min segir Þrandr at ek vil at þeir frændr minir se frialsir at vera þar j Færeyium sem þeim likar þo at þeir hafui adr verit brott geruir. en fe uil ek af huorigum gera. riki þau er her ero j Færeyinn vil ek þat skipti a gera at ek hafui þrid(i)ung annan Leifr þridea synir Sigmundar. hafua riki þessi leingi at ỏfund ordit ok bitbæinum. þer Læifr fostri segir Þrandr vil ek bioda barnnfostr ok fostra Sigmund son þinn. vil ek enn gera þat til gods vid þig. Leifr suarar. þat vil ek at barnnfostr þat se undir atkuædum Þoru huort hon uill at son hennar fari til þin edr se hann med ockr. Skilia vid suo buit. ok er Þora veit um fostrit þa suarar hon. suo ma vera at mer litizst þat enn annan veg. en æigi mun ek kiosa undan Sigmunde syne minum þat fostr ef ek skal rada þuiat mart þiki mer Þrandr hafa firir flesta menn. Sigmundr son Þoru ok Læifs for j Gỏtu til fostrs til Þrandar. hann var þa þreuætr at alldri ok hit vænligsta mannzefnni ok ox hann þar upp.

Þaattr fra Þrandi ok frændum hans

J þann tima er Suæinn uar konungr j Noregi ok Alfifa modir hans var Þrandr heima j Gỏtu ok frændr hans Sigurdr Þordr ok Gautr hinn raude. ok er suo sagt at Þrandr væri ecki quongadr madr hann atti æinn dottur er Gudrun het. Ok er frændr Þrandar hofdu þar verit nockora hrid þa kemr hann at male vid þa ok sagde at hann uill æigi at þeir se þar lengr uit oþrifnnat sinn ok atferdarleyse. Sigurdr suarar illa quaz hann illz æins unna ollum frændum sinum ok segir hann sitia yfir fỏdurarfui sinum. attuzst þa hart vid j ordum. foru þeir þa j brott þrir frændr. þeir fara til Straumseyiar hon er fiolbygduzst Færeyia. Sa madr atti þar bu er Þorhallr het hinn audge. hann atti konu þa er Birnna het ok uar kollut Straumseyiar birnna hon uar suarre mikill ok sealig kona. Þorhallr var þa synt vit alldr. hafde Birnna verit gefin til fiar. Þorhallr atti nærr fe undir huerium manni ok gallzst honom vida litt. Þeir Sigurdr Þordr ok Gautr koma uit Stranmsey ok finna Þorhall bonda at (mali). Sigurdr bydr honum at hæimta fe hans til helmingar af skulldastỏdum þeim er orifligstir voru. en ef hann þyrfti at sækia til þa uillde hann hafua firir starf sitt þat er til soknar þyrfti en bonde j sinn hlut helming. Þorhalli þotti sa hardr en þo uard þat samkeypi þeirra. Sigurdr ferr nu vijda vm Færeyiar ok heimtir saman fe Þorhallz ok sækir til þegar honum þikir þess þurfa. færr hann af bratt mikit fe suo at hann setr af audgan bratt. Sigurdr er nu laungum ok þeir aller frændr med þeim Þorhalli. oft berr saman tal þeirra Sigurdar ok Birnnu ok er þat mal manna at þar mune vera fiflingar med þeim. eru þeir þar vm uetrinn. At vori segir Sigurdr at hann uill leggia bufelag vid Þorhall. en hann uar helldr fárr uit þat adr husfreyia atti hlut at. þa gerde bonde at ok let husfreyiu rada. taka þau nu frekt radinn. verdr Þorhallr nu firir bord borinn ok rada þau Sigurdr ollu þann ueg sem þau uilldu.


Draap Þorhallz

Ðat bar til tidenda vm sumarit at skip kom vit Færæyiar ok braut j spon vid Sudrey ok tyndizst miog feet ok voru .xij. menn a skipe ok tynduzst fim en .vij. komu lifs a land. het æinn Hafgrimr ok Biarnngrimr ok Hergrimr. þeir voro aller brædr ok voru styrimenn. þeim uard illt til uista ok annars þess er þeir þurftu. Sigurdr Þordr ok Gautr foru til fundar uit þa ok quat þa litt komna ok bydr þeim ollum til sin. Þorhallr kom þa at male uit Birnnu ok þotti þui bradradit gert. Sigurdr quat sitt skylldo vid brenna. eru þeir þar ok helldr uel uirdir ok betr en Þorhallr. Þorhallr bonde uar smakuæmr ok uard þeim oft at ordum ok Biarnngrime. Þat uar æitt kuelld er menn satu þar j stofu þa uard þeim at ordum Þorhalli bonda ok Biarnngrime. Þorhallr sat j bek ok hafde stafsprota æinn j hende hann uæifde honum er hann uar malodr ok uar oskygna ok kemr stafrinn a nasar Biarngrime. hann uard odr vit ok uill taka til oxar ok færa j hỏfut Þorhalli. Sigurdr hliop til skiott ok gripr Biarnngrim ok segir at hann uill gera þa satta. ok þetta ferr suo at þeir sættazat. eru þeir þar vm uetrinn ok æigazst fatt vid þadan fra. Lidr af uetrinn segir Sigurdr at hann man birgia þa med nockuru moti. hann færir þeim byrding færan er þeir Þorhallr attu badir saman. let Þorhallr ser þat enn illa lika þar til er husfreyia tok hann ordum. Sigurdr fek þeim vist ok foru til skips laga a skipum vm nætr en geingu hæim til bæiar (um daga). Ok er þeir voru bunir var þat æinn morgin at þeir geingu hæim til bæiar. Sigurdr uar æigi a bænum hæima ok gek um syslur ok gerde sligt er honum þotti þurfa. siden voru þeir þar om daginn. kom Sigurdr heim ok for til bordz. voru kaupmenn þa farnir ofan til skipa. Sigurdr spurde er hann kom undir bord huar Þorhallr bonde væri. honum uar sagt at hann mun sofa. Þat er onatturligr suefnn segir Sigurdr |[44] edr huort er hann klæddr edr æigi ok vilium ver bida hans at mat. Nu uar geingit til skala ok la Þorhallr j reckiu sinne ok suaf. þat uar sagt Siqurde. hann sprettr upp ok gæingr fram ok at rumi Þorhallz ok verdr bratt þess viss at Þorhallr uar daudr. Sigurdr leggr af honum klæde ok serr at reckia hans er vida blodug ok finnr sár vndir vinstri hende honum ok hafde hann lagdr verit med miofu iarnne til hiartans. Sigudr mællti at þat væri hit versta verk ok þat man hinn armi Biarnagrimr vnnit hafa ok þikiazst nu hefnt hafa stafhỏggsins. skulu ver nu fara ofan til skips ok hefnna þeirra ef suo uill verda. Taka þeir frændr nu uopnn sin ok hefir Sigurdr mykla oxi j hende ok hlaupa ofan til skips ok uar Sigurdr malodr. hann hleypr þegar vt a skipit. j þessu spretta þeir brædr opp er þeir heyra blot ok bỏluan. Sigurdr hleypr at Biarnngrimi ok hỏggr .ij. hondum med ỏxi framan j fang honum suo at oxin stendr a kafui. uar þat þegar banasar. Þordr lagi hỏggr til Hafgrims med suerde a ỏxslina ok snidr ofan siduna alla ok fra hondina ok hefir hann þegar bana. Gautr raudi hỏggr med ỏxi j hofut Hergime ok klyfr hann j herdar nidr. ok er þeir eru aller daudir þa segir Sigurdr at hann mun ecki gera a hluta þeirra er eftir voru en fe kuetzst hann vilia hafua þat er þeir brædr attu eftir ok uar þat þo litit. Þeir Sigurdr fara hæim med fe þetta. þikizst hann nu vel hefnnt hafa Þorhallz bonda en æigi at sidr læikr illth ord a Sigurde ok ollum þeim frændum um liflat Þorhallz. Sigurdr færr nu Birnnu ok gæingr þar til bus med henni. þau Þorhallr ok Birnna attu mart barnna.


Draap Þorualldz ok prettiz Gautz rauda

Þorualldr het madr hann bio j Saudey. Þorbera het kona hans. hann uar audigr madr at fiarhlutom ok þa vit alldr er þetta uar. Gautr rauda kemr til Þorualldz ok bydzst til at hæimta fe hans þat er litt uar komit a skulldastodum. ok þat uar kaup þeirra miog a mynd ok med heim Þorhalli ok Sigurdi. Gautr er med þeim Þoruallde æigi skemrum en med Sigurde. bratt er þat talat at Gautr fifle konu Þorualldz. dregzst honum miog fe. Æitthuert sinn kom sa madr er Þorualldr atti fe ath. þat uar fiskimadr æinn ok vm kuelldit var myrkt j stofu ok satu menn þar þa hæimti Þorualldr fe sitt af fiskimanna. en hann suarar sæinliga ok helldr illa. Gautr ræikade a golfinu ok nockurir menn j myrkrinu. en er minnzst varir mællti Þorualldr. legg þu manna armazstr saxi firir briost gỏmlum manni ok saklausum. Hann hne opp at þilinu ok uar þegar daudr. ok er Gautr heyrde þetta hliop hann þegar at fiskimanninum ok hỏggr hannn þegar banahỏgg kuat hann æigi skylldu fleire ohaupp vinna. gengr Gautr þar j bu med eckiunne ok færr hennar.


Leifr kom til Færeyia

Leifr het madr hann uar son Þoris Bæinissonar. hann var j kaupferd mille Noregs ok Færeyja ok hafde uel fe. hann uar ymizst med Leifui Ozsorarsyne þa er hann uar j Færeyium edr Þuride megimeckiu ok sonum hennar. Nu er þat æitthuert sinn er Læifr Þorisson kom skipe sinu vid Færeyiar ok Sigurdr Þorlaksson bydr honum heim til sin j Straumsey ok þessu rada þeir. Læifr Ỏzỏrason kom til skips ok tekr a þessu æigi miog er nafne hans hefir radit sig til Sigurdar quat þat ecki sitt rad ok quat honum munda heimila vist verit hafa j Sudrey med ser. Læifr quat nu suo buit vera verda ok for hann til uistar med Sigurde ok setr Sigurdr hann hit næsta ser ok er uel til hans. er hann þar vm uetrinn j godu yfuirlæti.


Vitrun Sigmundar til Þuridar megineckiu

Um uorit eftir er þat sagt æinn dag at Sigurdr sagdizst fara skylldu ok hæimta fe sitt af nabua sinum er Biornn het. ok vil ek Leifr segir hann at þu farir med mer ok ser til samnings med ockr þuiat Beorn er miog skapuani en ek hefui leingi mist mins fian firi honum. Leifr quezat fara uilia sem hann uillde. ganga nu tuæir samt til Biarnar ok hæimtir Sigurdr fee sitt en Beornn suarar illa. þui næst eru þar upphlaup stor ok uill Beornn hoggua til Sigurdar en Læifr hliop a mille ok kom ỏx Biarnar j hofut honum suo at þat uard þegar at uige. Sigurdr hliop þa at Birnne ok hio hann banahỏgg. Þessi tidendi spyriazst nu. Sigurdr uar nu æinn her til frasagnar. riss þa enn illt ord a Sigurde. Þær Þuridr megineckia ok Þora dottir hennar fryia miog Leifi Ozsurarsyne at hann vile alldri hefia handa hueriar skammir sem þeim eru geruar. leggia a hann fæd ok fiandskap en hann hafde vid gott þol ok mikit. þær sogdu þol hans af bleyde ok framkuæmdarleyse. æirir þeim mædgum storilla lat Læifs Þorissonar. þikiazst vist vita at Sigurdr mun hann drepit hafa. Suo er sagt æinhueriu sinne at Þuride husfreyiu dreymde at Sigmundr Brestisson bonde hennar kæmi at henni er verit hafde. hann mællti til hennar. þat er sem þer synizst at ek er her kominn ok er mer þetta lofath af gude sealfum segir hann. en haf æigi hardan hug ne illan a Læifui magi þinum |[45] þuiat honum mun audit verda at reka yduarra skamma. Eftir þat uaknar Þuridr ok segir Þoru dottur sinne drauminn ok þadan fra eru þær betr til Læifs en adr.


Vidreignir j eyium

Þat er nu næst þessu at segia at skip kom af hafui vit Færeyiar j Straumsey skamt fra bæ Sigurdar. þat voru norrænir menn het Arnnliotr styrimadr. þeir voru .xviij. menn a skipe. sa madr bio vit skipalægit er Skopti het hann uar j starfui med kaupmonnum ok þionade vel til þeirra. virdiast þeim ok vel til hans. Styrimadr kemr at male vit Skofta ok sagde suo. þer mun ek segia trunat minn segir hann at þeir voru synir minir Biarnngrimr ok brædr hans er þeir Sigurdr Þorlaksson drapu en ek villde at þu uærir j radum med mer at ek gæti nad þeim Sigurds ok hefnnt sona minna. Skopti kuezst ecki gott æiga at launa Sigurde ok het Arnnlioti at gera hann þegar uarann uit er þeim gæfizst færi a þeim Sigurde. Nu æitthuert sinn um sumarit fara þeir þrir frændr a skipe Sigurdr Þordr ok Gautr. þeir fara til æinnar eyiar at sækia slatrfe þuiat þat er sidr Færeyinga at hafa nytt kiot ollum missarum. Ok er þeir voru farnir þa gerir Skofti Arnnliot uaran vid. bregda þeir vid skiott kaupmennirnir ok voru .xv.[46] saman a kaupskipsbatinum ok komu til þeirrar eyiar er þeir Sigurdr voru firir ok ganga upp a eyna .xij. saman en .iij. gættu skips. Þeir Sigurdr sa mennina er upp komu a eyna ok tala med ser huerir vera mune. þeir sa at menn voru j litklædum ok med uopnnum. ma vera sagde Sigurdr at her se komnir kaupmennirnir þeir er her hafua legit j sumar ok ma vera at annat se eyrende þeirra en at reka kaupstefnu æina saman ok man vid oss eyrende. suo muna uær æiga vid at buazst. nu skulu uær ganga j moti þeim ok hafa rad Sigmundar Brestissonar segir Sigurdr ok hlaupa sidan ser huerr uorr ok finnumzst at skipe voru aller. Nu gangazst þeir j moti. Arnnliotr eggiar þegar forunauta sina ok bidr þa hefnna sona sinna. þeir Sigurdr stockua undan ser huerr þeirra ok komazst aller j fioruna til skips sins. þa koma þeir Arnnliotr ok sækia at þeim. Sigurdr hỏggr til þess er at honum sotti ok rekr undan honum fætr bada firir ofan kne ok hafde sa bana. Þordr drepr mann annann en Gautr hinn þridea. þa hlaupa þeir a skip sitt ok roa fram med eyiunne ok finna kaupskipsbatinn ok þar a þrea menn. Sigurdr hleypr a batinn ok drepr æinn þeirra en rekr .ij. a kaf. taka batinn ok roa a burt badum skipum ok heim. Sigurdr safnar monnum at ser ok ferr vt til eyiarinnar ganga upp a eyna. austmenn hlaupa saman ok ætla at veria sig. Þordr lagi mællti. þat er rad Sigurdr frænde at gefa þessum monnum grid er ver æigum allz kosti vit en uær hofum adr unnit Arnlioti mikinn skada. Sigurdr suarar. þat er uel mællt en þo uil ek at þeir leggi allt a mitt ualld ef þeir skulu grid hafua. Þat for fram at þeir selldu Sigurde sealfdęmi en hann gerir a hendr Arnlioti þrenn manngiolld firir huernn þeirra. þat fe gallt Arnliotr allt ok uar hann sudreyskr madr ok hafde hann þat j bætr firir sonu sina ok for vid þat j burt af Færeyium. Sigurdr uard uarr vid suik Skofta ok sagdi at hann skal hafua lif sitt en fara j burt af Færeyium. ok for hann til Noregs ok uard utlagi af Færeyium.


Þordr leitadi at faa Þuridar megineckiu

Nu er at segia fra þui at Sigurdr Þorlaksson eggiar Þord brodur sinn at hann skyllde kuænazst. Þordr spyrr huar hann sæi honom konu. Æigi man ek hea þeim kosti snæida er mer þiker bezstr her j Færeyium þat er Þuridr megineckia. Ecki ætla ek mer suo hatt segir Þordr. Æigi mantu fa ef vit bidium æigi segir Sigurdr. Ecki man ek þessa læita segir hann ok man æigi nærr leggia at hon vili mer giptazst segir Þordr en þo mattu þessa læita ef þu uill. Sigurdr ferr nu annan dag til Skufeyiar ok berr þetta mal upp firir Þuride. hon tekr þessu ecki fliott en hann flytr malit ok þar kemr at hon kuezst mundu radazst vm vid uine sina ok sona ok letzst mundu gera honum ord um þat sem þa var at læika. Ferr Sigurdr heim ok sagde allr liklikt um suỏr hennar. undarliga væit þat vid segir Þordr ok grunar mig at þessu fylgi eigi alỏgi. Þuridr hitti Læif mag sinn ok Þoru dottur sina ok sagde þeim bonordit. Þora spyrr hueriu hon suarer. hon quazst hafua miog fra visst en þo minnr en henni uar at skape edr huat þiki þer rad dottir. Hon suarar. ælgi mantu fra visa ef ek ræd ef ydr er nockut þat j hug at roa þess a hefnnilæit er oss hefir til skamma geort rerit ok æigi se ek annat þat tæygeagnn er likare se til at þeir verde at dregnir en þetta. þarf ek æigi at leggia ord j munn modur minne þuiat marga uega ma hon þa a þat draga suo at þeir rade ecki j þat. Læifr uerdr samþyckr um þetta Þoru ok kuezst hug skylldu a leggia at þeir hefde vm sidir þat er þeir voru makligir. kuodu a dag med ser nærr þeir skylldu til koma þessa male at uitia. þa mællti Læifr. langt hefir Þrandr þa fram sed er han baud ockr barnnfostr ok kenni ek þer uolld um þat Þora segir hann ok er þat daude Sigmundar sonar ockars ef hann er þa med Þrandi er nockut skerst ór med oss |[47] Sigurdi. Æigi ætla ek segir Þora at hann skuli þar lengi vera hedan fra ok er mal at vit farim til Austreyiar ok finner þu Þrand fostra þinn. Oll verda þau a þat satt.


Fra ferdum Leifs ok kona hans

Fara þau Læifr nu oll saman ok era þau .vij. menn a sk(i)pe ok koma vid Austrey ok hofdu innan uott um daginn ok voru þeir Læifr uotir miog en Þoru uar þurr. þau ganga upp til bæier j Gỏtu ok fagnar Þrandr þeim uel ok lætr drepa upp ellda firir þeim Leifi. en Þoru var fylgt til stofu ok uar suæinninn Sigmundr þar hea henni son hennar. hann var þa .ix. uetra gamall ok hinn skiotligzsti at sia. modir hans spurde huat Þrandr hefde kent honum. en hann kuezst numit hafua allar saksoknir at sækia ok rettarfar sitt ok annarra. la honum þat græitt firir. þa spyrr hon huat fostri hans hefde kent honum j helgum frædum. Sigmundr kuezst numit hafa pater noster ok kredduna. hon kuezst heyra villa ok hann gerde suo ok þotti henni hann syngia pater noster til nockurrar hlitar. en kredda Þrandar er a þessa læid.


Gangat ek æinn ut
fiorir mer fylgia
fim guds æinglar
ber ek bæn firir mer
bæn firir Kristi
syng ek salma .vij.
siai gud hluta minn


ok j þessu kemr Þrandr j stofuna ok spyrr huat þau tale. Þora suarar ok segir at Sigmundr son hennar hafui flutt firir henni fræde þau er hann hafde kent honum ok þiki mer æingi mynd a segir hon a kredo. Þui er suo hattat sem þu uæitzst segir Þrandr at Kristr atti .xij. lærisuæina edr flæire ok kunne sina kreddu huerr þeirra. nu hefi ek mina kreddu en þu þa er þu hefir numit ok erv margar kreddur ok er sligt segir hann æigi a æina lund rett. Skilia nu tal sitt. Um kuelldit er þeim allbæint ok uar druckit allfast ok uar Þrandr hinn katazsti ok segir Þrandr at þar skal bua um þau j stofunne ok gera flatsæng a golfuinu. Læifr segir at suo matti uel vera. Þoru segir at hun uillde at Sigmundr segihenni af frædum sinum ok lægi hia henni um nottina. þat ma æigi segir Þrandr þuiat þa ma ek alldri sofa j natt. Þetta verdr þu at uæita mer Þrandr minn segir hon. Ok þat vard at suæinninn liggr hea þeim. en Þrandr atti ser æina litla skemmu ok suaf hann þar iafnan ok sueinninn hea honum ok fatt manna hea honum ok gek Þrandr til skemmu sinnar ok var þa langt af nott. Læifr ætlar at sofa ok leggzst nidr ok snyrr fra konu sinne. hon rekr hendr j bak honum ok bat hann æigi sofa. standit opp segir hon ok farit vmhuerfum Austrey j nott ok mæidit huert skip suo at ecki se siofært. Ok suo gera þeir. var Læifi þar kunnikt j hueria uik. mæiddu þeir þar huert fliotanda far suo at ecki uar siofært. Þeir sofa ecki vm nattina standa opp snemma um morgininn. fara þau Þoru þegar ofan til skips en Læifr gek ofan til skemmu ok bidr Þrand uel lifa ok hafa þock firir godan fagnnat ok uill Þora at Sigmundr fari med henni. Þrandr hafde litit sofit um nattina ok sagdi at ecki matti suo vera at Sigmundr færi j brott. Læifr gengr skyndiliga til skips en Þrandr þottizst nu sia allt rad þeirra Læifs ok bidr huskalla sina taka skutu er hann atti. hlaupa þar a margir menn. þeir gera suo ok fellr þar inn kolblarr siar ok verda þeir fegnir er þeir komazst a land ok er ecki skip fært j eyinnum ok verdr Þrandr þar at vera huort er honum þikir gott edr illt. Læifr ferr þar til er hann kemr heim ok safnar þa monnum at ser ok er þat þann dag adr en þeir Sigurdr skulu finnazst eftir um daginn.


Leifr drap Sigurd ok frændr hans. capitulum.

Nv er at segia fra þeim Sigurde Þorlakssyne at þeir buazst hæiman vm daginn ok eggiar at þeir skylldu huata. Þordr segir at honum er litit vm at fara. ok ætla ek at þu ser fæigr segir hann er þu akafaz a þetta suo miog. Ger þig æigi at undri segir Sigurdr ok ver æigi suo hræddr at ỏngri mannraun ok skulu ver at visu eigi riufa þa stefnu er ver hofum sammælltzst a. Þu munt rada segir Þordr en æigi kemr mer a uuart at æigi komi ver aller heim heilir j kuelld. Þeir foru .xij. saman a æinu skipe ok uel uopnnadir. þeir hofdu stormuidri um daginn ok strauma hættliga ok baru uel af ok komu uit Skufey. þa sagde Þordr at hann mun æigi læingra fara. Sigurdr kuezst fara skylldu upp til bæiar þo at hann færi æinn. Þordr quat hann feigan mundu uera. Sigurdr gæingr opp a eyna. hann uar j raudum kyrtli ok hafde tuglamottul blan a herdum ser. hann uar gyrdr suerde ok hafde hialm a hỏfde. hann gæingr opp a eyna. ok er hann kemr miog upp at husunum þa ser hann at aftr voru hurdir. Kirkia stod j tuninu gegnnt dyrum su er Sigmundr hafde gera latit. ok er Sigurdr kom upp j mille heimahusa ok kirkia þa ser hann at kirkia er opin ok kona gæingr fra kirkiunne j raudum kyrtle ok blan |[48] mottul a herdum. Sigurdr kende at þar var Þuridr husfreyia ok uikr at henni. hon hæilsar honum blidliga ok gæingr at tre æinu er la j tuninu. þar setiazst þau a tred ok uill hon horfa at kirkiunne en hann uillde horfa at heimadyrum ok fra kirkiunne. en hon red ok horfdu þau at kirkiunne. Sigurdr spurde huat manna væri komit. hon quat þar mannfatt. hann spurde huort Leifr væri þar. hon quat hann æigi þar vera. Eru synir þinir hæima segir hann. þat ma kalla segir hon. Huat hafa þeir talat om mal uor sidan segir Sigurdr. Þat hỏfum ver um talat segir hon at ollum oss konunum litzst bezst a þig ok munde litt sæinkat af minne hende ef þu vorir oklusadr. Mikill giptuskortr hefir mer þa ordit segir Sigurdr ok ma þat ok skiott skipazst at ek se lauss madr. Þat er sem uerda ma segir hon. Ok j þui uilldi hann suæigia hana at ser ok tok hondum um hana en hon las at ser tuglamottulinn. ok j þui uar lokit (upp) hurdunne ok hliop ut madr med brugdit suerd ok uar þat Heri Sigmundarson. ok er Sigurdr ser þat þa smygr hann nidr or mottlinum ok uard suo lauss en Þuridr helldr eftir mottlinum. nu koma vt flæire menn ok hleypr Sigurdr ofan eftir ueilinum. Heri þrifr upp spiot æith ok hleypr ofan a uollinn eftir honum ok uerdr hann skiotazstr. hann skytr spiotinu til Sigurdar. ok (er) Sigurdr ser at spiotit stefnir a herdar honum þa leggzst hann nidr uit uellinum ok flygr spiotit yfir hann fram ok nam stadar j uellinum. Sigurdr stendr upp skiott ok þrifr spiotit ok sendir aftr ok kemr þat a Hera midian ok hafde hann skiott bana. Sigurdr hleypr þa ofan j æinstigit. en Leifr kemr þar at er Heri liggr ok snyrr skiott þadan fra ok hleypr þadan fram a eyna ok þar firir ofan sem hann kom at. ok segia menn at þar ser .xv. fadma hatt j fioru nidr. Leifr kom standande nidr. hann hleypr til skips þeirra ok er Sigurdr þa kominn at skipinu ok ætlade at hlaupa vt aa skipit. en Leifr lagde þa suerdi til hans a siduna en hann snaradizst vid honum ok gek suerdit a hol at þui er Leifr hugda. Sigurdr hliop þa ut a skipit ok letu fra lande ok skilde þar med þeim. Læifr gengr upp (a) eyna til manna sinna ok bidr þa skiott fara til skipa. ok skulu uær hallda eftir þeim. Þeir spyria huort hann hefir spurt lat Hera edr fundit Sigurd. hann kuezst æigi mundu mart fra segia at sinne. þeir hlaupa a tuỏ skip ok hafde Leifr atta tige manna ok uard misfari þeirra æigi alllitill. Þeir Sigurdr koma at lande j Straumsey ok hafde Sigurdr styrt skipinu ok uar faordr vit þa. en er hann gæingr upp af skipinu Þordr spurde huort hann munde miỏg sarr vera. hann kuezst þat ogeorlla uita. Sigurdr gengr at naustuegginum er þar uar nærr sionum ok leggr þar hendr sinar a upp. en þeir rydia skipit ok ganga sidan upp til naustzsins ok sea at Sigurdr stendr þar ok uar þa stirdnadr ok daudr. þeir fluttu lik hans heim ok sogdu ecki þessi tidende. fara þeir til nattuerdar ok er þeir eru at mat þa koma þeir Læifr at bænum ok uæita þar atsoknn ok bera elld at. þeir ueriazst uel ok eru .xj. menn firir en .xxx. voru at komner. ok er elldr sotti husin þa hleypr Gautr raude vt ok þolir æigi inne lengr. Steingrimr Sigmundarson sotti at honum ok .ij. menn adrir en hann uardizst uel. Gautr hỏggr a kne Steingrime ok af kneskelina ok uar þat mikit sár suo at hann gek iafnan halltr sidan ok drap annan felaga hans. þa kemr at Læifr Ozsorarson ok æigazst þeir uit uopnnaskipte ok lykr suo at Læifr drepr Gaut. Þa hleypr ut Þordr lage ok j mot honum Brandr Sigmundarson ok .ij. menn adrir ok sottu at Þorde. en suo lauk med þeim at Þordr drepr Brand ok forunauta hans bade. þa kom at Læifr Ozsorarson ok leggr suerde þi hinu sama j gegnum Þord er adr hafde hann lagt med Sigurd brodur hans ok let Þordr skiott lif sitt.


Leifr rędr nu einn. daudi Þrandar.

Eftir þessi tidendi ferr Læifr hæim ok uerdr frægr af þessum verkum. en er Þrandr spurde þessi tidende þa fellu honum þau suo nærr at hann do af helstride. Læifr rædr nu æinn ollum Færeyium ok uar þat um daga Magnus konungs goda Olafssonar. Læifr for til Noregs a fund Magnus konungs ok tekr af honum len yfir Færeyium. kemr heim j Færeyiar. byrr þar til elle. Sigmundr son hans bio j Sudrey eftir fỏdur sinn Læif ok þotti mikilmenni. Þuridr husfreyia ok Læifr onduduzst a dogum Magnus konungs en Þora uar med Sigmunde syni sinum ok þotti alla stund hinn mesti kuenskorungr. son Sigmundar het Hafgrimr ok eru fra honum komnir Æinarr ok Skeggi synir hans er uerit hỏfdu firir skommu syslumenn j Færeyium. Stæingrimr hallti Sigmundarson bio j Skufey ok þotti godr bonde. Ok er her æigi getith at mæire afdrif hafa ordit Sigmundar Brestissonar edr afkuæmis hans.




Fotnoter:

  1. mishelldri Cd.
  2. 60
  3. þessu Cd.
  4. Hafrgrimr Cd.
  5. Hafrgrimr Cd.
  6. r. Skufey
  7. 61
  8. hann Cd.
  9. sandreyiar Cd.
  10. nokkurar Cd.
  11. 62
  12. 63
  13. ok tilf. Cd.
  14. 64
  15. Biornn Cd.
  16. 65
  17. 66
  18. 67
  19. 68
  20. 69
  21. r. Borgund
  22. 70
  23. 71
  24. 72
  25. 73
  26. saml'dum Cd.
  27. 187
  28. 188
  29. 189
  30. 289
  31. þagagat Cd.
  32. 290
  33. ok tilf. Cd.
  34. 291
  35. 292
  36. 293
  37. 438
  38. 439
  39. 440
  40. þa Cd.
  41. annar þeirra tilf. Cd.
  42. 441
  43. mannfas Cd.
  44. 517
  45. 518
  46. .xij. Cd.
  47. 519
  48. 520