Viðbót við Heiðreks gátur
| Velg språk | Norrønt | Islandsk | Norsk | Dansk | Svensk | Færøysk |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Denne teksten finnes på følgende språk ► |  |
GUÐNI JÓNSSON
og
BJARNI VILHJÁLMSSON
sáu um útgáfuna
- "Hverr byggir háfjöll,
- hverr fellr í djúpa dali,
- hverr andalauss lifir,
- hverr æva þegir?
- Heiðrekr konungr,
- hygg þú at gátu."
"Góð er gáta þín, Gestumblindi. Hrafn byggir jafnan á hám fjöllum, en dögg fellr jafnan í djúpa dali, fiskr lifir andalauss, en þjótandi foss þegir aldrigi."
Gestumblindi mælti:
- "Hvat er þat undra,
- er ek úti sá
- fyr döglings durum;
- hvítir fljúgendr
- hellu ljósta,
- en svartir í sand grafast?
- Heiðrekr konungr,
- hygg þú at gátu."
"Góð er gáta þín, Gestumblindi. Smækkast nú gáturnar, en þat er hagl ok regn, því at hagli lýstr á stræti, en regns dropar sökkva í sand ok sækja í jörð."
Gestumblindi mælti:
- "Svartan gölt
- ek sá í sauri vaða
- ok reis honum eigi burst á baki.
- Heiðrekr konungr,
- hygg þú at gátu."
"Góð er gáta þín. Þat er tordýfill, ok er nú margt til týnt, er tordýflar eru ríkra manna spurningar."
Gestumblindi mælti:
- "Hvat er þat undra,
- er ofarliga flýgr,
- armlöð gellr,
- harðar eru, hilmir?
- Heiðrekr konungr,
- hygg þú at gátu."
"Góð er gáta þín. Ör er þat," segir konungr.
Gestumblindi mælti:
- "Hvat er þat, er lýðum lýsir,
- en logi gleypir
- ok keppast of þat vargar ávallt?
- Heiðrekr konungr,
- hygg þú at gátu."
"Góð er gáta þín. Þat er sól. Hún lýsir lönd öll ok skínn yfir alla menn, en Skalli ok Hatti heita vargar; þat eru úlfar, er annarr þeira ferr fyrir, en annarr eptir sólu."
Gestumblindi mælti:
- "Hest sá ek standa,
- hýddi meri,
- dúði dindil,
- drap hlaun und kvið,
- ór skal draga
- ok gjöfta at góða stund.
- Heiðrekr konungr,
- hygg þú at gátu."
Þá svarar konungr: "Þessa gátu skulu ráða hirðmenn mínir." Þeir gátu margs til ok eigi fagrs mjök. Þá mælti konungr, sem hann sá, at þeir gerðu ekki at: "Hest þann kallar þú línvef, en skeið meri hans, er upp ok ofan skal hrista vefinn."
Gestumblindi mælti:
- "Meyjar ek sá
- moldu líkar,
- váru þeim at beðjum björg,
- svartar ok sámar
- í sólviðri,
- en þess at fegri,
- er færa of sér.
- Heiðrekr konungr,
- hygg þú at gátu."
"Góð er gáta þín. Þat eru glæður fölnaðar á arni."
Gestumblindi mælti:
- "Hvat mælti Óðinn
- í eyra Baldri,
- áðr hann var á bál hafðr?"
Konungr svarar:
- "Undr ok argskap
- ok alla bleyði,
- en engi vissi þín þau orð
- utan þú einn,
- ill vættr ok örm."
Konungr brá þá Tyrfingi ok hjó til Gestumblinda, en hann brást í valslíki ok fló út gegnum hallarglugg einn. En sverðit kom á vélit valsins, ok er hann því vélstuttr jafnan síðan, svá sem heiðnir menn trúa. Ok var nú Óðinn honum reiðr orðinn, síðan hann hjó til hans, ok á þeiri nótt var konungr drepinn.
(Hauksbók.)
