Forskjell mellom versjoner av «Íslendingabók - Citater af den ældre Íslendingabók»

Fra heimskringla.no
Hopp til navigering Hopp til søk
 
Linje 8: Linje 8:
  
  
 +
[[Fil:Reprint Add.jpg|right|210px|link=https://heimskringla.no/wiki/Heimskringla_Reprint]]<br>
 +
[[Fil:Íslendingabók Cover.jpg|thumb|200px|link=https://www.bod.dk/bogshop/islendingabok-finnur-jonsson-9788743010531| <center>Finnur Jónsson: '''Íslendingabók''' <br>'''[[Heimskringla Reprint]]'''</center>]]
 
<center>Are hinn Froðe Þorgilsson<br><br>'''[[Íslendingabók (Finnur Jónsson)|Íslendingabók]]'''
 
<center>Are hinn Froðe Þorgilsson<br><br>'''[[Íslendingabók (Finnur Jónsson)|Íslendingabók]]'''
  

Nåværende revisjon fra 27. mai 2020 kl. 07:50

Velg språk Norrønt Islandsk Norsk Dansk Svensk Færøysk
Denne teksten finnes på følgende språk ► Original.gif


Reprint Add.jpg


Finnur Jónsson: Íslendingabók
Heimskringla Reprint
Are hinn Froðe Þorgilsson

Íslendingabók

Udgiven ved
FINNUR JÓNSSON

København 1930


Citater af den ældre Íslendingabók


I. Vedrørende Conunga ævi:

1. Þat [Sigurd jarls indebrænding] var tveim vetrom siðarr en Hacon konungr fell at sogo Ara prestz ens froða Þorgilssonar. Ól. helg. 1853 s. 10.

2. Svá segir Ari prestr Þorgilsson, at Hákon jarl væri xiii. vetr yfir föðurleifð sinni i Þrándheimi, áðr Haraldr gráfeldr fell, en vi. vetr ina siðörstu, er Haraldr gráfeldr lifði, segir Ari, at Gunnhildarsynir ok Hákon börðusk, ok stukku ýmsir ór landi. Hkr. I, 277.

3. Þat finnz i frasogn Ara hins froða oc eru þeir fleire er þat sanna at Olafr Tryggvason hafi ii. vetr haft oc xx. er hann com i land oc tok riki en hann reð firir v. vetr. Odds Olafssaga i AM 310 (Groth s. 44), men i Sth.-hds. (P, A. Munch s. 22) 1yder stykket således:
   Þat segir Ari enn froðe öc margir sanna þat at Olafr hafe ii. vetr oc xxx. haft er hann kom i land ok tok rikit oc reð landino fim vétr.
   Det er klart, at denne tekst er den rigtigste. Hertil föjes hvad der senere følger i samme kapitel:
   En þessir menn samþyckia þetta með þessum hetti Sæmundr hinn froði oc Ari hinn froði er huarstueggia sogn er trulig, at Hakon hafi styrt rikinu xxxiij. uetr siþan er fell Haralldr grafelldr. En þat þyckir þa miok saman bera oc þessi frasogn. AM 310.
   Ok þessir menn samþykiaz Semvndr enn froðe ok Aren froðe Þorgils sonr. At Hacon hafe styrt rikeno þria vetr ens fiorþa tigar. siþan er Haralldr fell grafelldr oc þat þyker saman koma ok þesse frasogn. Sth.-hds.

4. Ólafr konungr (dvs.: den hellige) hafði þá verit konungr i Nóregi xv vetr, með þeim vetri, er þeir Sveinn jarl váru báðir i landi, ok þessum, er nú um hrið hefir verit frá sagt, ok þá var liðit um jól fram, er hann let skip sin ok gekk á land upp, sem nú var sagt. Þessa grein konungdóms hans ritaði fyrst Ari prestr Þorgilsson inn fróði osv. Hkr. II, 417.

5. Svá, segja menn þeir er gløggliga telja [her sigtes der sikkert også til Are], at Olafr inn helgi væri konungr yfir. Nóregi xv. vetr, siðan er Sveinr jarl fór ór landi, en áðr um vetrinn tók hann konungs nafn af Uplendingum [et vers af Sigvatr] Óláfr konungr inn helgi var þá hálffertøgr at aldri er hann fell at sögu Ara prests ins fróða. Hkr. II, 522.


II. Vedrørende Áttartala:

1. Svá segir Ari Þorgilsson enn fróði um liflát Þorsteins, at hann felli á Katanesi [at - Katanesi mgl. i den ene hds.-gruppe, hvis disse ord er en senere tilføjelse, viser Svá til det foregående: Skotar heldu eigi lengi sættina þvi at þeir sviku hann (dvs.: Þorstein) i tryggð]. Laxdæla s. 7.

2. Siðan andaðisk Snorri goði. Hann hafði þá sjau vetr ens sjaunda tigar. Þat var einum vetri eptir fall Óláfs konungs ens helga; svá sagði Ari prestr enn fróði. Sst. 286.

3. Þórólfr mostrarskegg kvángaðiz i elli sinni ok fekk þeirar konu, er Unnr hét, segja sumir, at hon væri dóttir Þorsteins rauðs, en Ari Þorgilsson enn fróði telr hana eigi með hans börnum. Eyrbyggja s. 8.

4. [Þorgrimr hét faðir Snorra ok var son Þorsteins þorskabits, Þórólfs sonar mostrarskeggs, Örnólfs sonar fiskreka] en Ari enn fróði segir hann [dvs.: Þórólfr] vera son Þorgils reyðarsiðu. Njála I, 584.

5. Svá segir Ari Þorgilsson [således Hauksb.-Melab., segja fróðir menn Sturlub.], at þat sumar fóru xxv. skipa til Grænlands ór Breiðafirði ok Borgarfirði, en xiiii. kómuz út: sum rak aptr en sum, týnduz; þat var xv. [xvi. Hauksb.] vetrum fyrr; en kristni væri i lög tekin á Íslandi. Landnamab. (1925) s. 62.

6. A þeiri visu [som lige er bleuen anført] þóttiz Sigvaldi jarl kenna mark sitt ok fyrir þá sök lét hann drepa Stefni. Svá hefir Ari hinn gamli sagt. Kristnisaga, Hauksb. s. 144.