Fjörutíu Íslendinga þættir: Kvæði Ívars Ingimundarsonar
Hopp til navigering
Hopp til søk
Fjörutíu Íslendinga þættir
Kvæði Ívars Ingimundarsonar
Velg språk | Norrønt | Islandsk | Norsk | Dansk | Svensk | Færøysk |
---|---|---|---|---|---|---|
Denne teksten finnes på følgende språk ► |
Kvæði Ívars Ingimundarsonar
Sigurðar-bálkr slembidjákns
Þórleifur Jónsson gaf út
Reykjavík, 1904
- 1. Óx í œsku
- við Aðalbrikti
- . . . . . .
- 2. Vas með jarli
- afkárlyndum
- vargs verðgjafi
- vestr í eyjum,
- unz siklingar
- sóknar hvatir
- fóstra Þorkel
- . . . rufu.
- 3. Sótti síðan
- Sigurðr af eyjum
- dýrr at ráðum
- Davíð konung;
- vas með vísa
- Viljams bani
- fleinþinga-samr
- fimm misseri.
- 4. Þótti dýrum
- Davíðs liðum
- öngr maðr kominn
- œðri þangat,
- bœtti vísi
- verðungar lið,
- hafði ungr konungr
- almanna lof.
- 5. Ól hertogi
- hrafna í fjörðum,
- skulfu skeyti,
- í Skota blóði;
- þar’s fyr jöfri.
- austan komnum,
- morðáls metendr,
- merki báru.
- 6. Bar Sigurði
- sigr at hendi,
- ór orrustu
- inn frá Stauri;
- háði hilmir
- hervíg fjögur
- skýrstr at öllu
- í Skotaveldi.
- 7. Vann Róms götu
- ræsir Þrœnda
- fœti farna,
- sá’s frama drýgði;
- sótti síðan,
- ok syndum hrauð,
- hers oddviti
- helga dóma.
- 8. Sótti breiða
- borg Jórsala
- örr oddviti
- út í löndum;
- áðr í vatni,
- því’s vígði Guð,
- Sigurðr af sér
- syndir þvægi.
- 9. Gerðu skýrslu
- um Skjöldungs kyn
- fimm biskupar
- þeir’s tramarst þóttu;
- svá bar raunir,
- at ríks konungs
- þess vas hinn mildi
- Magnús faðir.
- 10. Létu síðan
- súðvigg búin,
- œstisk œgir
- útan ór Grikkjum;
- sótti Frakka
- fremdar ræsir,
- áðr Saxa sjót
- Sigurðr kannaði.
- 11. Helt snarr konungr
- snekkju einni
- vígligr um ver
- vestr í eyjar.
- 12. Tóku síðan
- Sigurð til landa
- Hörðar ok Sygnir
- at Harald fallinn;
- svörðusk margir
- menn á þingi
- buðlungs syni
- í bróður stað.
- 13. Risu við vísa
- vestan komnum
- Þrœndir ok Mœrir
- þeir’s þrifum níttu;
- brugðusk höldar
- í huga sínum
- mennsku mildum
- Magnússsyni.
- 14. Drifu til reipa
- í róðu veðri
- reyndir at risnu
- ræsis þegnar;
- urðu seggir
- segls at gæta;
- þá vas svalt á sæ,
- enn sumir jósu.
- 15. Skók veðrvita
- í vátum byr
- gulli glæstan
- um grams skipi;
- klökkar urðu,
- enn konungr stýrði,
- snekkju sneisar
- of Sigurði.
- 16. Hratt hvasst skipi
- í hvötu veðri
- röst ríðandi
- ok rammir straumar;
- festu seggir
- snekkju langa
- kynstórs jöfurs
- við Kalmar-nes.
- 17. Sér framliga
- friðar leitaði
- ilrjððr ara
- við Jóta gram.
- 18. Mœtti Vindum
- sá’s vega þorði
- sókndjarfr Sigurðr
- suðr við Erri.
- 19. Hrauð ungr konungr
- átta snekkjur,
- vargr gein um val,
- Vinda ferðar;
- hné fyr eggju
- óþjóðar lið.
- 20. Enn lét aðra
- austr fyr Mœri
- gramr geirþorinn
- gunni háða;
- neytti vápna,
- þá’s Vindr hnigu,
- örr oddviti
- öðru sinni.
- 21. Vann í Elfi
- þar’s jöfurr barðisk,
- fall fólkskara
- til föðurleifðar;
- skulfu skeyti,
- skot mögnuðusk,
- hnigu hringviðir
- hvárratveggja.
- 22. Vann leyfðr konungr
- af liði Þóris
- þrjú skip hroðin
- í þeiri för;
- settu undan
- Ólafs liðar
- þeir’s ór Elfi
- eltir váru.
- 23. Helt á Lista
- lofðungr skipum
- örr fyrr Agðir
- austan af Nesjum;
- hné hersa kyn,
- herr vas í landi,
- brunnu bygðir
- fyr buðlungi.
- 24. Dreif til skógar
- fyr sköldungi
- landmanna lið,
- þar’s logar brunnu;
- vöktu drengir
- með dörr roðin
- blóð Benteini
- áðr bana fengi.
- 25. Fátt eitt fylgir
- furu háleyskri
- svipar und segli
- sinbundit skip.
- 26. Þann vas hinn næsta
- naðra deyði
- hugfullr konungr
- með Háleygjum;
- olli falli
- feðga þriggja
- úlfs angrtöpuðr
- út í Vágum.
- 27. Þat vas hit næsta
- norðr í Vágum
- vápna-skifti
- es Viljalmr fell.
- 28. Mœtti síðan
- suðr við Byrðu
- gramr gunnþorinn
- Glœsirófu;
- olli stillir
- Styrkárs bana,
- bar benþiðurr
- blóðga vængi.
- 29. Veitti vísi
- fyr Valsnesi
- sökn snarpliga
- Svína-Grími;
- hann lét missa
- mildings-nefa
- hœgri handar
- áðr hjaldr lykisk.
- 30. Mœtti Finni
- fremdargjörnum
- örr oddviti
- austr á Kvildrum;
- létu nýtan
- naddveðrs-boða
- Úlfs arfþegja
- öndu týna.
- 31. Vann fyr Mœri
- mildingr taka
- Héðin höndum
- ok hans liða;
- hann lét Kálfi
- kringlu-auga
- heldr harðliga
- heiftir goldnar.
- 32. Herskildi fór
- harri Sygna
- allt hið ytra
- eyjar ok strandir.
- 33. Sjá knátti þar
- fyr Sigurði
- bitra branda,
- brynjur höggnar,
- skarða skjöldu,
- sköft blóðroðin,
- veðrblásin vé
- of vegendum.
- 34. Fýstisk sunnan
- Sigurðr á lesti
- með lítit lið
- lönd at sœkja:
- bjósk með honum
- til herfarar
- margs andvani
- Magnús konungr.
- 35. Helt þrim tugum
- þjóðnýtr konungr
- snekkjum sunnan
- við sókn búinn;
- uggðu lýðir
- lið Sigurðar;
- lék skjöldr við skjöld
- á skipum vísa.
- 36. Fóru leyfðir
- með liði miklu
- Haralds hróðr-synir
- herstefnu til
- þá’s at mildum
- Magnússyni
- atróðr á sjó
- Ingi knúði.
- 37. Hraut í stöngum
- þar’s hildingar
- við víg vanir
- vápna neyttu;
- friðr slitnaði
- frænda á millum;
- guðr geisaði,
- gekk hildr saman.
- 38. Stundu seggir,
- stál roðnuðu,
- skaut bjartr konungr
- báðum höndum;
- hörð spjót bitu,
- benjar sviðu,
- herskip hruðusk
- hvárratveggja.
- 39. Flugu hundruðum
- herstefnu til
- sárgögl um sjó
- sveita at drekka,
- eyddu oddar
- jöfurs fulltrúum;
- morð miklaðisk,
- þá’s Magnúa fell.
- 40. Flýðu Jótar
- átján skipum,
- þeir’s Sigurði
- sunnan fylgdu;
- raufsk ræsis lið,
- þá’s ríkr konungr,
- vanr vásförum,
- vápna neytti.
- 41.Hrauðsk und jöfri,
- austan komnum,
- (bitu slög suðrœn)
- snekkja með stöfnum;
- þá’s skjöldungs son
- af skipi sínu,
- sóknfœrr á sjá
- sunds kostaði.
- 42. Varð á vatni
- víkingr tekinn,
- sás’ manna vas
- mestr fullhugi.
- 43. Þat tel’k illa
- es jöfurr skyldi
- kynstórr koma
- í kvalar slíkar;
- tekr Sigurði
- síðan engi
- maðr röskvari
- um meðalkafla.
- 44. Söng salltara,
- meðan Sigurð píndu
- jöfurs óvinir,
- ýta drottinn;
- bað fyr brögnum
- böðfrœkn jöfurr,
- þeim’s vellskata
- veittu píslir.
- 46. Frá’k at léti
- líf sitt konungr,
- þá’s salltara
- sungit hafði;
- vildi ganga
- gramr til skriftar,
- enn því þjóðkonungr
- þeygi náði.