Fjörutíu Íslendinga þættir: Kvæði Gisls Illugasonar
Hopp til navigering
Hopp til søk
Fjörutíu Íslendinga þættir
Kvæði Gisls Illugasonar
Velg språk | Norrønt | Islandsk | Norsk | Dansk | Svensk | Færøysk |
---|---|---|---|---|---|---|
Denne teksten finnes på følgende språk ► |
Kvæði Gisls Illugasonar
Brot ór erfikvæði eftir Magnús konung berfætt
Þórleifur Jónsson gaf út
Reykjavík, 1904
- 1. Ungr framdi hann sik,
- þá's alendr vildu
- lofsælan gram
- landi ræna
- Indar faxa;
- enn jöfurr sótti
- Báleygsviðu
- með blám hjörvi.
- 2. Ýtti ór Ósló
- til Egils fundar
- lofðungr liði
- lands at krefja;
- fylgdu ræsi
- ok Rygir sunnan
- linns láð gefendr
- ór lögum tvennum.
- 3. Sjá knátti þá
- siklings flota
- vel vígligan,
- vanan sigri,
- es fyr Yrjar
- í aga miklum
- óþrotligt lið
- árar knúði.
- 4. Átti hilmir
- húsþing við sjó,
- þat vas fyr innan
- Örvarhamra;
- bjósk at brenna,
- enn búendr flýðu,
- stórráðr konungr
- af Staði útan.
- 5. Raufsk við róstu,
- rymr varð í her
- helmingr Egils,
- við Hlaðir útan;
- máttu-t hersar
- fyr Hlaða-drottni
- láðgöfguðum
- landi ráða.
- 6. Hyrr sveimaði,
- hallir þurru,
- gekk hár logi
- um heruð þeira;
- sjá knátti þar,
- er salir fellu,
- landráð konungs,
- um liði Þóris.
- 7. Sættisk síðan,
- siðr batnaði,
- hugfullr konungr
- við hatendr sína;
- þann gat bragningr
- es búendr áttu
- rétt ráðspakir
- rekkum launat.
- 8. Gramr vann görvan
- (enn glatat þjófum)
- kaupmönnum frið,
- þann's konungr bœtti;
- svá at í Elfi
- öxum hlýddi
- flaust fagrbúin
- fírum at skorða.
- 9. Tók fyr Skíði,
- enn skatar flýðu,
- jöfra œgir
- Ívistar gram;
- hafði fylkir
- sá's fram tæði
- Lögmann kounug
- í liði sínu.
- 10. Ættlöndum vann
- eyja-dróttar
- fólkvörðr und sik
- fjórum þrungit,
- áðr enn hitti
- sá's hamalt fylkti,
- veðr-smiðr Viðurs
- valska jarla.
- 11. Háðum hildi
- með Haralds frænda
- Önguls við ey
- innanverða;
- þar's af reiði
- ríkis vendir
- konungr ok jarlar
- kapp sitt brutu.
- 12. Margan höfðu
- Magnúss liðar
- björtum oddi
- baugvang skorit;
- varð hertoga
- hlíf at springa
- kapps vel skiput
- fyr konungs darri.
- 13. Böðkennir skaut
- báðum höndum,
- allr vá hilmis
- herr prúðliga;
- stukku af álmi,
- þeim's jöfurr sveigði,
- hvítmýlingar,
- áðr Hugi felli.
- 14. Höfðu seggir,
- þó vas sókn lokit
- heimför þegit
- af höfuðsmanni;
- landsmenn litu
- yfir liði göfgu
- segl sjá-drifin
- sett við húna.
- 15. Vágr þrútnaði,
- enn vefi keyrði
- steinóðr á stag
- storðar galli;
- braut dýrr dreki
- und Dana-skelfi
- hrygg í hverri
- hafs glymbrúði.
- 16. Blár œgir skaut
- búnum svíra,
- gjálfr hljóp í gin
- gollnu höfði;
- skein af hausum
- sem himins-eisa
- döglings dreka
- djúps valfasti.
- 17. Framdisk síðan
- á Svía-drottni
- austr frá Elfi
- Upplanda-gramr;
- liðskelfir tók
- ór lögum Gauta
- fiðmtán heruð
- fránni eggju.
- 18. Reið fólkhvötuðr
- fyrst í gegnum
- safnað Svía
- sigri hnugginn;
- málmr dreyrigr varð
- á meðal hlaupa
- hauss ok herða
- hans andskota.
- 19. Helmerki blés,
- enn Huginn gladdisk,
- fránu höfði
- feðr Sigurðar;
- þann sá'k fylki
- með frama mestum
- snörpu sverði
- til sigrs vega.
- 20. Fylgda'k frœknum,
- sem'k framast kunna,
- Eysteins föður
- í Atals-drífu;
- oft brá'k hjörvi
- með Haralds frænda
- vanr vásfórum,
- þar's vega þurfti.