Huldæ
Hopp til navigering
Hopp til søk
Folketro i sagn og eventyr
Oppskrift udatert.
| Velg språk | Norrønt | Islandsk | Norsk | Dansk | Svensk | Færøysk |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Denne teksten finnes på følgende språk ► |  |
 |
Huldæ
Oppskrift udatert.
Da va månge so såg huldæ før, å somme vart no inntekne i berje åg. Eg har haurt om ein so hadde vore bergtekjen. Han fortalde atte dar sat ein å spelte på fela, å hulda gjekk i grøne trøya å rauge stakk, å bar ei kvite mjelkebøtta på armen. Ka meir han hadde set, kann eg ikkje hogsa.
På en gar på Selbjøden såg di eingång ei huld. Kåno sko bort i eldhuse å sjå ette glør om måronen. Då sat huldæ dar å hadde badne sitt laust. Då kåno såg da, so gjekk hu ikkje idn, men hu vilde venta te huldæ va ferige. Seinare då hu såg idn i eldhuse, va huldæ vekke, men dar låg et søllbelte ette 'ne på gruesteiden. Da sku vera te takk før at hu ikkje gjore huldæ nåke. Eg har haurt atte di såg huldakyre i markjæ. Di va allti svarte helde grå.
