Jómsvíkíngadrápa Bjarna biskups
Hopp til navigering
Hopp til søk
Velg språk | Norrønt | Islandsk | Norsk | Dansk | Svensk | Færøysk |
---|---|---|---|---|---|---|
Denne teksten finnes på følgende språk ► | ![]() |
![]() |
||||
![]() |
![]() |
|||||
![]() |
![]() |
Eptir gömlum handritum
Ellefta bindi.
Útgefnar að tilhlutun hins
Kaupmannahöfn 1828
Jómsvíkíngadrápa Bjarna biskups.
- 2.
- Hendir enn sem aðra
- úteitan mik sútar
- mér hefir harm á hendi
- harðla[3] fögur kona bundit;
- þó em ek óð at auka
- ærit gjarn at hváru,
- mjök em ek at mér orðinn
- úgæfr um för vífa.
- 3.
- Dreng var dátt um svarra
- dorgar vángs fyrir löngo,
- því hefir oss um únga
- eldreið skapi haldit;
- þó hefi ek ort um ítra
- allfátt mjaðar þellu,
- vel samir enn um eina
- ölseljo mér þylja.
- 5.
- . . [8] gu v sitja
- seima guðr at Jómi,
- fögur rænir mik flaumi,
- fimm höfðíngja snemma;
- vel samir víst at telja
- vinnar hreysti manna,
- þar er um málmþíngs meiða
- merkiliga at yrkja.
- 6.
- Hvervitna frá ek heyja
- Harald bardaga stóra,
- þeir ruðu bitra branda
- böðgjarnastir niðjar;
- sjá knáttu þar síðan
- siðfornir glym járna
- þótti þeim at efla
- þörf Veseta arfa.
- 7.
- Geta skal hins hverr hvatra
- höfðíngi var drengja,
- sá gat sigri at hrósa
- snjallastr at gjörvöllu;
- hverr var hóti minni
- hreysti maðr at flestu
- heldr í herðiraunum
- hauklyndum syni Áka.
- 8.
- Sigvaldi hét seggja
- snarfengra höfðíngi,
- ok réð þar fyrir þegnum
- Þorkell liði snjöllu;
- Búi var at hverjum hjaldri
- harðráðr með Sigurði,
- frágum Vagn at væri
- víst ofrhugi enn mesti.
- 12.
- Búi lézt barr at fylgja
- böðmildum Sigvalda
- til hjörþrymu harðrar
- hugprúðr vera síðan;
- hafa kvaðst Hávarð vilja
- hrannabrjótr at gunni,
- sér kvað hann eigi illa
- Áslák í för líka.
- 13.
- Vagn kvað hitt enn hrausti
- Hamðis gunnar tömdum
- sá lézt frækn at fylgja
- faldr úðr Búa skyldu;
- þá réð heit til hvítrar
- hríngameiðr[24] at strengja,
- mér kemr harmr at hendi,
- hættr, Þorketils dóttor.
- 14.
- Ein drepr fyrir mér allri,
- útrauðr á lög skeiðum
- örr þengill bað ýta,
- ítr manns konan teiti;
- goðætt of kemr grimmu,
- gekk herr á skip darra
- hinn er kunni gný guma,[25]
- gæðíngs at mér stríði.
- 15.
- Sagt var at sunnan héldu
- snyrtimenn um hrannir,
- kaldr dreif marr á meiða
- morð báls, skipa stóli;
- lömðu heldir húfar
- hríð kannaði lýðr
- gnúði svalr á sýjo
- sjár ísugar bárur.
- 18.
- Ein drepr fyrir mér allri,
- eldr gnauðaði víða
- elri skæðr um eyjar,
- ítr manns konan teiti;
- goðætt of kemr grimmo,
- gaus upp lógi ur húsum
- griðum rænti sá gumna,
- gæðíngs at mér stríði.
- 20.
- Hauðr frá ek Hákon verja
- hart svá at eigi skorti,
- Eiríkr hefir eggjar
- ótrauðr verit rjóða;
- ok sögðu þar ýtar
- Ármóð vera síðan,
- sá var greppr við gumna
- glaðr, höfðíngja hinn þriðja.
- 21.
- Lögðu heiptar hvattir
- herði menn þar er börðust,
- herr var hauðr at verja
- hundíngja, saman randir;
- ok víkíngum váro
- varð raun at því einum
- þat kveða eigi árla
- ýtar fimm á móti.
- 23.
- Sigvaldi bað sína
- sóknstránga vel gánga,
- hann varat samr á sáttir,
- sveit Hákoni á móti;
- Haralds arfi klauf hjálma
- hildar örr ok skjöldu,
- fram gekk hann fyrir hlífar
- hart nákkvara sinnum.
- 24.
- Þar gekk fram í fólki
- fránlyndr Búi sínu,
- þess kveða verða vissu
- vánir, hart með sveina;
- ok geirviðir görðu
- grimma, höggum rammir
- gengu þeir at gunni,
- geysta vápna brestu.
- 26.
- Ein drepr fyrir mér allri,
- el gnúði mjök stála,
- álmr spann af sér odda,
- ítr manns konan teiti;
- goðætt of kemr grimmu,
- gripu þeir í bug snærum
- gunnrakkastir gumnar,
- gæðíngs at mér stríði.
- 27.
- Þar frá ek vápnum verjast
- Vagn feldi lið þegna,
- hann klauf breiðra brúna
- berg hundroðit mörgum;
- grimmr var snarpra sverða
- söngr, burgust vel drengir,
- vann arf þegi Áka
- ös, féll blóð á kesjor.
- 28.
- Vagn hefir orðit ýtum
- örfengr at böð strángri,
- með fullhuga fræknum
- framgengu vel drengir;
- þar er[43] í Yggjar éli
- Áka sunr hinn ríki
- brátt frá ek hann at hlæði
- hugprúðum Ármóði.
- 30.
- Ein drepr fyrir mér allri,
- ylgr gekk á ná bólginn
- þar stóð úlfr í átu,
- ftr manns konan teiti;
- goð ætt of kemr grimmu,
- gein vargr um sal mergjar
- graðr þvarr gylðis jóða,
- gæðíngs at mér stríði.
- 34.
- Ein drepr fyrir mér allri,
- andat fólk at sundi
- straumr dró út um eyjar,
- ítr manns konan teiti;
- goðætt of kemr grimmu,
- gífrs hesta brá föstu
- gný miklandi geira,
- gæðíngs at mér stríði.
- 35.
- Bað fyrir borð at skyldi
- böðsvellandi allir,
- áðr frá ek vápnum verjast
- Vagns lið, Búa þegnar;
- ok hreggboði hjörva,
- hraustr með þúngar kistur,
- sá var illr af aurum,
- útrauðr á kaf réði.
- 36.
- Vann eldbroti Yggjar
- ýgr fyrir borð at stíga,
- út bar hann af húfum
- hraustr, Gullbúi, kistur;
- ok optliga eptir
- úblauðir þar síðan
- knegu lýðir líta
- lángan orm á hríngum.
- 38.
- Upp stóðu þar eptir,
- úngra snyrti drengja,
- sveit fylgði vel Vagni
- væn, þrír tígir einir;
- alls önga frá ek aðra
- jafnmarga svá burgust,
- áðr létti dyn darra
- dreng menn hugum strángir.
- 39.
- Réð með danska dólga
- drengr á land at gánga,
- roðinn frá ek dörr í dreyra,
- dauðr lá herr á skeiðum;
- Vagn kvað eigi ýtum
- undan ráð at skunda,
- saman görðu þeir sitja
- sáttir á einni náttu[66]
- * *
- Þar lét Eiríkr öndu
- átján þegar týna
- heldr frágurm þá þverra,
- þegna, lið fyrir Vagni;
- mæltu hraustar hetjur,
- haukligt var þat fíkjum,
- þau hafa þjóðir uppi,
- þróttar orð með fyrðum.
- * *
- Ok með Fjörnis fálu
- fór Þorketill leira,
- þá er menbroti mælti
- mansaung um Gná hrínga;
- gerðist hann at höggva
- hauklyndan son Áka,
- Vagn gat héldr at hánum
- heiptörr vegit furri.
- * *
- Viltu, kvað hrínga hreitir
- hyggjugegn at Vagni,
- élsvellandi yðvart
- Yggjar líf of þiggja?
- Eigi mun ek, nema efna,
- úngr þat er heit nam strengja,
- svá kvað Ullr at jarli
- egghríðar, fjör þiggja.
- * *
- Grið lét örr ok aura
- Eiríkr gefit stórum,
- mjök leyfa þat þjóðir,
- þegnum tólf með Vagni.
- * *
- Þá gekk Ullr at eiga
- örlyndr þrymu randa,
- menn fýstu þess, mæta,
- margir, Íngibjörgu.
Athugasemdir:
- ↑ er hálfmáð í A. en B les fnúði.
- ↑ Hér er vísað inní í A rekkar víðar, en sýnist þó vera hér ofaukið.
- ↑ er óskýrt í A.
- ↑ er máð í A; B lét firir.
- ↑ það sem hér vantar, er rifið af blaðsíðuhorninu í skinnbókinni A.
- ↑ það sem hér vantar, er rifið af blaðsíðuhorninu í skinnbókinni A.
- ↑ eða bjerto.
- ↑ það sem hér vantar, er rifið af blaðsíðuhorninu í skinnbókinni A.
- ↑ styrkir, O.
- ↑ síðan, O.
- ↑ ógnrakkir þar, O.
- ↑ öldur, O.
- ↑ ágætis síns, O.
- ↑ haukligast, O.
- ↑ gáto, O.
- ↑ frá ek, O.
- ↑ orð O.
- ↑ auka, O.
- ↑ styr, O.
- ↑ gram, O.
- ↑ fræknra, O.
- ↑ furða, O.
- ↑ eða fion í A.
- ↑ hrigameiðr, er pennavilla í A.
- ↑ gmma, A.
- ↑ segja, O.
- ↑ kvæmi, O.
- ↑ rand orma, O.
- ↑ at, O.
- ↑ kvæmi, O.
- ↑ greipum, O.
- ↑ er gleymt í A; tekit úr, O.
- ↑ voro, O.
- ↑ í, O.
- ↑ fyrðs, O.
- ↑ á, b. v. 0.
- ↑ þetta er hér tilsett, eins og það stendr annarstaðar, þó það sé ásamt þeim tveim línum, er í vísuna vanta, rifið af blaðinu í A.
- ↑ þetta er hér tilsett, eins og það stendr annarstaðar, þó það sé ásamt þeim tveim línum, er í vísuna vanta, rifið af blaðinu í A.
- ↑ álmr gall, Búi, O.
- ↑ réð, O.
- ↑ illr, O.
- ↑ Áslákr, O.
- ↑ þars, O.
- ↑ rekkum, O.
- ↑ syni, O.
- ↑ ædast, O.
- ↑ Hölga brúðar, O.
- ↑ hjálmum, O.
- ↑ þars, O.
- ↑ þá, O.
- ↑ frá, O.
- ↑ v. í O.
- ↑ köldu, O.
- ↑ glumdi hrönn á höfum, O.
- ↑ í hug váða, O.
- ↑ eða vegrækum í A.
- ↑ segja, O.
- ↑ þykkva, O.
- ↑ vá, O.
- ↑ víst, O.
- ↑ náði, O.
- ↑ þeigi, O.
- ↑ þengils maðr at gánga, O.
- ↑ ýgja, O.
- ↑ menn at, O.
- ↑ hér er drápan úti í A og B, en vísurnar, sem eptir koma, eru teknar úr O.