Silvurlín og børnini á foldum
| Velg språk | Norrønt | Islandsk | Norsk | Dansk | Svensk | Færøysk |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Denne teksten finnes på følgende språk ► | 
|
Úr savninum hjá Johan Henrik Schrøter frá 1865
1.
Børnini gráta á foldum,
tað hoyrdi móðir undir moldum.
2.
Á foldini gráta børnini smá,
tað hoyrdi móðir, undir moldini lá.
3.
So sára græt tann yngsti svein,
at tað hoyrdi móðir í annan heim.
4.
Silvurlín gongur fyri Mariu blíðu:
"lova mær at vitja børnini míni!"
5.
"Hvussu skalt tú tey funnið fá?
tín hond er følin, tín fót er sár.
6.
Tak tú mínar glógvar
á tínar sáru lógvar.
7.
Og tak tú mín hin búgvin skó
og drag upp á tín sára fót.
8.
Lovi eg tær at ganga heim,
tú vinn ikki livandi manni mein.
9.
Lovi eg tær at ganga,
tú ger ikki leiðina langa.
10.
Verður tú ikki aftur, fyrr um høsnini gala,
sein kemur tú í himiríkis salir!"
11.
Silvurlín tók at ganga,
myrka leið og langa.
12.
Silvurlín vindur fingur í ring:
"statt upp Elin, lat meg inn!"
13.
Elin tók at ræðast,
hon hoyrdi tann deyða mæla.
14.
"Tú tarft ikki Elin, ræðast fyr mær,
einki ger hesin deyði tær."
15.
Silvurlín inn um dyrnar trein,
og tekur hon upp tann fagra svein:
16.
Eg legði eftir mær øl og breyð,
míni børn tey líða hungur og neyð.
17.
Eg legði eftir mær høgindi blá,
eg meinti, míni børn skuldu hvílt har á.
18.
Eg legði eftir mær stór voksljós,
men míni børn liggja í myrkum húsi.
19.
Eg legði eftir mær altarabók,
eg meinti, míni børn skuldu verða klók.
20.
Eg legði eftir mær akur og ong
og hartil dugandi ungan drong.
21.
Elin verður tú ikki góð við børnini míni,
eg komi skjótt aftur at vitja tín."
22.
"Fyrr havi eg verið teim stjúkmóðir stríð,
nú skal eg vera teim móðir blíð.
23.
Fyrr havi eg verið teim móðir kald,
nú skal eg vera teim móðir bald."
24.
"Nú líður at tí, at høsnini gala,
eg fái ikki longur við teg talað.
25.
Verði eg ikki aftur, fyrr enn høsnini gala,
seint komi eg í himiríkis salir."
26.
Silvurlín slóg sína hurð í gátt:
"far væl Elin, hav góða nátt!"
27.
Vaknaði bóndin, í beinki lá:
"hví munu míni børn á gólvinum gá?"
28.
"Tí munu tíni børn á gólvinum gá,
her val Silvurlín at vitja vár."
29.
Bóndin fekk so tunga trá,
hann sprakk av harmi, sum hann lá.
