Sörla þáttr (Flateyjarbók)
| Velg språk | Norrønt | Islandsk | Norsk | Dansk | Svensk | Færøysk |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Denne teksten finnes i flere utgaver på følgende språk ► |  |
 |
 |
|||
|
|
|
Firir austan Uanakuisl j Asia var kallat Asialand edr Asiaheimr. en þat folk var kallet Æsir er þar bygdu en hofudborgina kolludu þeir Asgard. Odinn uar þar nefnndr konungr yfir. þar uar blotzstadr mikill. Niord ok Frey setti Odinn blotgoda. dottir Niardar het Freyia hon fylgde Odni ok uar fridla hans. Menn þeir uoru j Asia er æinn het Alfrigg annarr Dualinn .iij. Berlingr .iiij. Grerr. þeir attu hæima skamt fra hỏll konungs. þeir voru menn sua hagir at þeir logdu a allt gerua hond. Þesshattar menn sem þeir voru kolludu menn duerga. þeir bygdu einn stein. þeir blonduduzst þa meirr uit mannfolk en nu. Odinn unni mikit Freyiu enda var hon allra kuenna fegurst j þann tima. hon atti ser æina skemmu hon var bæde fỏgr ok sterk sua at þat segia menn at ef hurdin uar aftr ok læst at æingi madr mætti komaz j skemmuna an uilia Freyiu. Þat var æinn dag er Freyiu vard gengit til steinsins hann var þa opinn. duergarnir uoru at smida æitt gullmen. þat var þa miog fullgert. Freyiu læitzst uel a menit. duergunum leitzst ok uel a Freyiu. hon falade menit at duergunum baud j moti gull ok silfr ok adra goda gripi. Þeir kuoduzst ekki feþurfui. segdizst huerr uilia sealfr sinn part selia j meninu ok ekki annat firir uilea hafa en hon lægi sina natt hea huerium þeirra. ok huort sem hon let at þessu komazst betr eda uerr þa keyftu þau þessu. Ok at lidnum .iiij. nattum ok endum ỏllum skildaga a(f)henda þeir Freyiu menit. for hon heim j skemmu sina ok let kyrt yfir ser sem ekki hefdi j ordit.
Fra Odni ok Loka
Madr het Farbauti. hann var kall einn ok atti ser kellingu þa er Laufey er nefnd. hon var bade mio ok audþreiflig þui var (hon) Naal kollut. Þau attu ser æinn son barnne sa uar Loki nefnndr. hann var ekki mikill uỏxstum. ordskar var hann snemma ok skiotligr j bragde. hann hafde fram yfir adra menn uitzsku þa er slægd hæitir. hann var miog kyndugr þegar a unga alldri þui var hann kalladr Loki læuiss. hann redzst til Odins j Asgard ok gerdizst hans madr. Odinn mællti huetuetnna eftir honum huat sem hann tok til. enda lagde hann oft storar þrautir firir hann ok leysti hann þær allar vonu betr af hondum. hann vard ok naliga allz viss þess er vid bar. sagdo hann ok allt Odni þat er hann uisse. Þat er ok sagt at Loki vard viss er Freyia hafdi fæingit menit ok sua huat er hon hafdi j moti gefit. sagde hann enn þetta Odni. En er Odinn uard þess viss sagde hann at Loki skylldi na meninu ok fa ser. Loki kuat þat vuenligt sakir þess at æingi madr ma j skemmuna komazst firir utan uilia Freyiu. Odinn sagde at hann skyllde fara uerda ok æigi aftr koma fyrr en hann hefde nad meninu. Loki sneri þa j brottu ępandi. flestir urdu vid þat katir er Loka gekk litt til. Hann gengr til skemmu Freyiu ok var hon læst. hann læitade vid inn at komaz ok gat æigi. kuldauedr uar vti mikit ok tok honum fast at kolna. hann vard þa ath æinne flugu. hann flỏkkte þa vm alla lasa ok med ollum fellum ok gat huergi loft fundit sua at hann mætti jnn komaz. uppi allt hea bustinne ok þo æigi meire boru fann hann enn sem stinga mætti j nal. þá boru bogra(r) hann inn. En er hann kom jnn var hann flenneygr miog ok hugdi at ef nokkurir uekti. en hann gat þat set at allt suaf j skemmunni. hann ferr þa jnnar at sænginne Freyiu ok skyniar þa at hon hefir menit a halse ser ok at nistin horfdu nidr a. Loke verdr þa at einne flo hann setz a kinn Freyiu ok hỏggr sua at Freyia uaknar ok snerizst vid ok sofnar aftr. Þa dregr[1] Loki af ser floar haminn lokker þa af henni menit. lykr þa upp skemmunni ok ferr j burt ok færir Odni. Freyia uaknar vm morgininn ok ser at opnar eru dyrnnar en ekki brotit en menit var j brottu hit goda. hon þikizst vita huer brỏgd j munu vera. gengr inn j hỏllina þegar hon er klædd firir Odin konung ok talar um at hann hafui illa latit gera at stela fra henni godgrip hennar ok bidr hann fa ser aftr godgrip sinn. Odinn segir at hon skal þat alldri fa. sua at æins hefir hon at þui komizst. nema þu orkir þui at þeir konungar .ij. at.xx. konungar þiona huorum uerde missattir ok berizst med þeim alỏgum ok atkuædum at þeir skulu jafnnskiott upp standa ok beriazst sem þeir adr falla. vtan nỏkkurr madr kristinn verde sua rỏskr ok honum fylge sua mikil gifta sins lanardrottins at hann þori at ganga til bardaga þessa ok uega med uopnum þessa menn. þa hit fysta skal |[2] þeirra þraut lyktazst. hverium hofdingia sem þat verdr lagit at leysa þa suo or anaud ok erfuide sinna farligra framferda. Freyia jattade þui ok tok vid meninu.
Capitulum
J þann tima er lidnir voru fra falli Fridfroda fiorir vetr ok .xx. red sa konungr Upplondum j Noregi at Erlingr het. hann atti ser drottningu ok .ij. sonu het Sỏrlli sterki hinn ellri en Erlendr en yngri. þeir voru efniligir menn. Sorlli[3] var þeirra sterkari. Þeir lỏgdu j hernat þegar þeir hỏfdu alldr til. þeir bỏrduzst vid Sindra viking Sueigis son Haka sonar sækonungs j Elfuarskerium ok fell þar Sindri vikingr ok allt lid hans. j þeirri orrostu fell ok Erlendr Erlingsson. Eftir þat hellt Sorlli j hit eystra sallt ok heriade þar ok uann sua mỏrg storuirke at sæint er ỏll at skrifua.
Fra Halfdani
Halfdan hefir konungr hæitit hann red firir Danmork. hann sat j stad (þeim) er Hroijskellda hæitir. hann atti Huednu hina ellri. þeirra synir uoru þeir Haugni ok Hakon[4]. þeir uoru afburdarmenn a uỏxst ok afl ok alla atgerui. þeir lỏgdu j hernat þegar þeir voru þroskadir. Nu er þar til at taka at Sorlli er. at a æinu hausti helldr hann til Danmerkr. Halfdan konungr hafde þa ætlat j konungastefnu. hann var þo miog hniginn j efra alldr er sia saga gerdizst. hann atti dreka sua godan at æi fannz annarr slikr a Nordrlondum sakir sterklæika ok allz haglæiks. hann flaut vm streingi j hafnninne er Halfdan konungr var a landi ok hafdi latit heita fararmungat sitt. En er Sorlli sa drekann rann j hiarta hans æigingirnnd mikil sua at hann uillde drekann æiga firir huernn mun ok æinn. enda er þat ok flestra manna sỏgnn at æigi hafui betri gripr verit j skipi en j þessu at frateknum drekanum Ellida ok Gnod ok Orminum langa a Nordrlondum. Hann talade þa vid menn sina at þeir skylldu buazst til bardaga. þuiat ver skulum drepa Halfdan konung en æignazst drekann. Mali hans suarar sa madr er Sæuar het hann var stafnbvi hans ok stalleri. þat er æigi rad herra segir hann þuiat Halfdan er hofdingi mikill ok frægr madr. hann a ok sonu þa .ij. er radnir erv til hefnnda þuiat þeir eru nu einir huerir frægazstir menn. Þo at þeir se godunum fremri sagdi Sorlli þa skal ek æinn ueg beriazst ok adr. Buazst þeir nu til bardaga. Kemr nu niosnn Halfdani konungi. bregdr hann vid ok ferr til skipa ok menn hans allir. buazst þegar til bardaga. Lỏgdu þat sumir menn til med Halfdani at honum væri vrad j at beriazst ok hann skyllde flyia sakir lids munar. Konungr sagde at fyrr skyllde huerr falla vm annan þuerann en hann skyllde flyia. Buazst nu huorirtueggiu til orrostu ok slær nu j hinn hardazsta bardaga ok lykr med þui at Halfdan konungr fellr ok allt lid hans. sidan tok Sỏrlli drekann ok allt þat er a honum uar femætt. Sidan spurde Sỏrlli at Haugnni var kominn ór hernnade ok la uit Odinsey. þangat helldr Sỏrlli skipum sinum. ok þegar þeir finnazst sagde (hann) honum fall Halfdanar fỏdur sins ok bydr honum sættir ok sialfdęmi ok þar med fostbrædralag en Hỏgnni næittade þui ollu. Sidan borduzst þeir sem segir j Sỏrla stikka. gek Hakon[5] alluel fram ok drap Sæuar merkismenn Sỏrla ok stafnnbua. eflir þat drap Sorlli Hakon en Haugnni drap Erling konung fỏdur Sỏrlla. Sidan bỏrduzst þeir Hỏgni ok Sỏrlli ok fell Sỏrlli firir Hoggna af mędi ok sarum. ok let Hognni sidan græda hann ok suỏrduzst þeir j fostbrędralag ok helldu þat uel medan þeir lifdu badir. En Sorlli lifde þeirra skemr ok fell j Austruegi fyrir vikingum sem segir j Sỏrla sticka. ok her segir.
- Fell enn forsnialli
- fyst inn viglysti
- ygr i Austruegi
- allr á helpalla.
- daudr vm dalreydar
- daadkunnr miskunnar
- beit at brandmoti
- brynstingr vikingum.
Enn sem Hỏgni fretti fall Sỏrla heriadi hann j Austrveg a sama sumri ok hafde allzstadar sigr ok vard þar konungr yfir. ok segia menn sua at .xx. konungar vrdu skattgildir undir Hogna konung ok helldu af honum riki. Haugni uard sua frægr af sinum storuirkium ok hernade at hans nafnn var jafnnuel kunnigt nordr vit Finnabu sem vt j Paris ok allt þar i milli.
Er Gondul hitti Hedin
Hiarrande hefir konungr hæitit hann red firir Serklandi. hann atti ser drottningu ok æinn son þann er Hedinn er nefnndr. hann var snemma afreksmadr at afli uexsti ok atgerui. hann lagde j hernat a æskualldri ok gerdizst sækonungr ok heriade uida um Spania ok Græcia[6] ok oll nalæg riki sua at hann skattgillde undir sig .xx. konunga sua at allir helldu af honum land ok len. Hedinn sat a uetrum hæima j Serklandi. Þat er sagt æinnhuernn tima at Hedinn for a skog med hird sinne. hann uard staddr j riodri æinn sinna manna. hann sa konu sitia a stoli j riodrinu mykla uexsti ok frida sionum. hon kuaddi Hedin kurtæisliga. hann spurdi hana at nafnni en hon nefnndizst Gỏndul. Sidan talazst þau vid. spyrr hon hann at storuirkium sinum. en hann sagdi henni allt af letta ok spurde hana huort hon uisse nokkurnn konung ser jafnan at hreysti ok hardrædi frægdum ok fremkuæmdum. Hon kuetzst þann |[7] uita er ekki skyrti vid hann ok æigi þionudu sidr .xx. konungar en honum ok kuat hann Haugna hæita ok sitia nordr j Danmork. Þat væit ek sagde Hedinn at þat skulum vit reyna huorr okkar fremri er. Mal mun þer segir Gondul til manna þinna þeir munu læita þin. Siden skilia þau. ferr hann til manna sinna en hon sat þar eftir. Þegar at uordỏgum byrr Hedinn ferd sina hefir æinn dreka ok a .ccc. manna. hann helldr nordr j hæima. hann siglir þat sumar ok þann uetr. at uordogum kom hann j Danmork.
Fundr Hedins ok Hogna. capitulum.
Haugni konungr sat þa hæima. ok er hann spyrr at agætr konungr er þar uit land kominn bydr hann honum heim til agætrar uæitzslu. Hedinn þektizst þat. ok er þeir satu vid dryk spurde Hogni huert eyrendi Hedinn hafdi er hann fystizst sua langt nordr j heima. Hedinn sagdi þat sitt eyrendi at þeir reyndi med ser hug ok hreysti jþrottir ok alla atgerui. Hogni letzst þess buinn. ok annan dag arla foru þeir a sund ok j skotbakka. þeir fromdu ok burtræid ok uopnnfime ok allar jþrottir ok voru sua iafnir a alla atgerui at æingi þottizst mega j mille sea huorr fremri uære. Eftir þetta geort sueriazst þeir j fostbrædralag ok skylldu allt æiga at helminge. Hedinn var ungr ok vkuæntr. en Hogni var nokkuru ellri hann atti Heruỏru Hioruardzdottur Heidrekssonar ulfhams. Hogni atti dottur er Hilldr het. hon uar allra kuenna uænst ok uitruzst. hann unni mikit dottur sinne. ekki atti hann barnna fleira.
Draap drottningar
Þat er sagt at nỏkkuru sidar færi Hogni j hernat en Hedinn sat eftir ok skyllde geyma rikis. Þat var æinn dag at Hedinn for a skog at skemta ser þa uar blijtt uedr. honum vard enn uikit j burt fra monnum sinum. hann kom j æitt riodr. þar sa hann sitia konu a stoli þa sỏmu er hann sa fyrr a Serklandi ok leitzst honum sem hon uæri nu allt fegri en fyrr. Hon kastade en ordum fyrr a hann ok gerde sik blijda j male. hon hellt a æinu hornne ok var lok yfir. Konungi renn hugr til hennar. hon baud honum at drekka. en konungr þystr þuiat honum uar uarmt ordit tekr vid ok drekkr. En er hann hafdi drukkit bra honum miog underliga vid þuiat hann munde onguann hlut þann sem adr hafde yfir gengit. hann settizst þa nidr ok tỏluduzst þau vid. Hon spurde huort honum hefdi nokkut sua reynzst sem hon hafde sagt honum fyrr vm jþrottir Hogna ok hardræde. Hedinn sagde þat satt vera þuiat hann skorti ekki uit mig neina atgerui er vit reyndum ok þui hỏfum vit kallazst iafnir. Ekki eru þit þo iafnir segir hon. Huat finnr þu til þess segir hann. Þat finn ek til segir hon at Haugni a ser drottningu af storum ættum en þu att þer ỏnga konu. Hann suarar. Hogni giftir mer þegar Hilldi dottur sina er ek vil bidia ok er ek þa ekki uerr kuæntr en hann. Minkazst þa mettnadr þinn segir hon ef þu bidr Hognna męgda. hitt væri helldr til ef þig skyrti huorki hug ne hreysti sem þu lætr at se at nema Hillde j burtu en drepa drottningu med þui moti at taka hana ok leggia hana nidr firir bardit a drekanum ok lata hann snida hana sundr þa er hann er fram settr. Sua var Hedinn fanginn j illzsku ok ominne af ỏli þui er hann hafde drukkit at honum syndizst ekki annat rad en þetta ok ekki mundi hann til at þeir Hogni væri fostbrædr. sidan skildu þau ok for Hedinn til manna sinna. þetta var at alidnu sumri. Hedinn skipar þa monnum sinum at bua til drekann þuiat (hann) kuez heim uilia til Serklandz. sidan gek hann til skemmu ok tok sinne hendi huora drottningu ok Hillde ok gengr vt med þær. menn toku klædi ok gripi Hilldar. Þeir æinir voru menn j rikinu at ekki þordu at gera sakir Hedins ok manna hans þuiat hann var miog vfrynligr. Hilldr spurde Hedin huat er hann ætlade. en hann sagde henni. Hon bad hann æigi sua gera þuiat fadir minn mun gipta mik þer ef þu uillt bidia min. Ei uil ek þat gera segir Hedinn at bidea þin. Ok þo at þat se segir hon at þu uilir ekki annet en flytia mig j burt þa munu þit fadir minn þo sættazst. enn ef þu gerir sua illa ok vmannliga at þu vinner bana modur minne þa munu þit fadir minn alldri sættazst. ok þessliga hafa mer draumar gengit sem þit munit beriazst ok drepezst nidr ok þo muni þar annat þyngra a koma. ok mun mer þat mikill harmr ef ek skal horfua upp a fỏdur minn at hann skuli standa undir meingerdum ok myklum alỏgum. en mer er þo einge glede j at sia þig j illendum ok erfuidismunum. Hedinn kuaz alldri hirda huat er bak kæmi ok sagdizst gera mundu sem adr. Æigi mattu nu at gera segir Hilldr þuiat þer er æigi sialfratt um. Sidan gek Hedinn til strandar var þa settr fram drekinn. skaut hann þa drottningu nidr firir bardit. let hon þer lif sitt. en Hedinn gengr vt a drekann. Ok er hann er albuinn fysir hann at ganga (a) land æinn sinna manna ok j þann sama skog sem fyr hafdi hann gengit. ok er hann kom fram j riodrit sa hann þar Gỏndul sitia |[8] a stoli. þau kuỏdduzst kunnliga. Hedinn sagde henni fra framferdum sinum. hon let uel yfir. hon hafde þar hornnit þat er hon for fyrr med ok baud honum at drekka af. Hann tok vid ok drak. en er hann hafde drukkit sæig at honum suefnn ok hallade hann ser j kne henni. En er hann var sofnnadr for hon undan hofde honum ok mællti. nu uige ek þik vndir ỏll þau atkuæde ok skildaga sem Odinn firir mællti ok ykkr Hỏgna bada ok allt lid ykkart. Sidan uaknade Hedinn ok sa suipinn af Gỏndul ok syndizst honum þa suort ok mikil. Hedinn mundi nu allt ok þotti mikit slys sitt. hugsar nu at fara nỏkkut langt j burt sua at hann mætti æigi dagliga heyra brigsli sinna uondra framferda. ferr nu til skips lætr skiott ór landfestum. stendr byrr af lande ok sigler sua j burt med Hillde.
Bardagi Hedins ok Hogna. capitulum.
Nu kemr Hỏgni heim. uerdr nu viss hins sanna at Hedinn hefir siglt j burt med Hillde ok drekann Halfdanarnaut en drottning la daud eftir. Hogni vard vid þetta miog ræidr ok bad menn vid bregda þegar ok sigla eftir Hedni. Gera þeir nu ok sua ok fa hinn bezsta byr koma æ þar at kuelldi a þær hafnir sem Hedinn hafde burt siglt adr um morgininn. Þat var æinn dag er Hỏgni hellt til hafnar at þa voru segl Hedins at sia vid hafui. þa hallda þeir Hogni þegar eftir. Þat er sannliga sagt at þa fek Hedinn anduidri j moti ser en Hogna hellzst hinn sami byrr. Hedinn leggr þa upp at eyiu þeirri er Ha heitir ok leggr þar j lægi. Bradliga kemr Hỏgni eftir. ok er þeir finnazst kuedr Hedinn hann blidliga. þat er þer at segia fostbrodir segir Hedinn at mig hefir hent sua mikit slys at þat ma einge bæta nema þu. ek hefir hertekit dottur þina ok dreka en væitt liflat drottningu þinne ok þo æigi af æiginligre illzsku minne helldr af uondum spaam ok illum alỏgum. uil ek nu at þu skerir æinn ok skapir okkar j mille. þat vil ek ok bioda þer at leggia bade af Hilldi ok drekann menn alla ok fe en fara sua langt vt j hæima at koma alldri til Nordrlanda ne þer j augsyn medan ek lifui. Hogni suarar. ek hefda gift þer Hilldi ef þu hefdir hennar bedit. nu þo ok at þu hafdir hertekit Hillde þa mætti vid þo sættazst firir þat. en nu er þu hefir geort sua mikit vverkan at þu hefir nizst a drottningu ok drepit hana er æingi uon a at ek vili sættum taka. skulu ver ok reyna þegar j stad huerir stærst kunna at hỏggna. Hedinn suarar. hitt er rad ef þu uillt ekki annat en beriazst at vit reynim .ij. med okkr þuiat her attu vid ỏnguann mann sakir nema vid mig. dugir þat æigi at omakligir menn gialldi glæpa minna ok illgerda. Fylgdermenn þeirra suorudu allir sem æins munni at þeir skylldu fyrr falla huerr a fætr ỏdrum helldr en þeir næde hỏggum vid at skiptazst. En er Hedinn sa at Hogni uilldi ekki annat en beriazst þa bad hann sina menn a land ganga. skal ek æigi lengr bila vid Hogna ne bidiazst undan bardaga ok dugi nu huerr eftir dreingmenzsku. Ganga þeir nu a land ok beriazst. er Haugni allæfr en Hedinn bade uopnnfimr ok storhỏggr. Þat er med sannyndum sagt at sua mikil atkuede ok illzska fylgde þessum alỏgum at þo at þeir klyfizst j herdar nidr þa stodu þeir upp sem adr ok borduzst. Hilldr sat j æinum lundi ok sa upp a þenna læik. Þessi armæda ok anaud gek alla stund fra þui at þeir toku til at beriez ok framan til þess er Olafr Trygguason vard konungr at Noregi. Segia menn at þat væri fiortan tigir ára ok þriu ár adr en þessum agæta manni Olafi konungi yrdi þat lagit at hans hirdmadr leysti þa fra þessu aumliga afelli ok skadligum skapraunum.
Jvar haadi Hiedningavig
A fysta ári rikis Olafs konungs er sagt at hann kæmi vid eyna Ha ok lagde þar j lægi æitt kuelld. Sa var þar vani vid fyrsagda ey at þar hurfu hueria natt uardmenn sua at æinge visse huat af vard. Juar liomi atti uỏrd at hallda þessa nott. en er allir menn voru sofnnadir a skipum tok Juar suerdit er att hafde Jarnnskiỏlldr en Þorsteinn son hans hafde gefit honum ok ỏll herklæde sin ok gek upp a eyna. En er hann er upp kominn a eyna sa hann mann ganga j mot ser. sa var mikill uexsti ok allr blodugr med myklum ahyggiusuip. Jvar spurde þenna mann at nafnni. hann quaz Hedinn hæita ok vera Hiarrandason kyniadr vtan ór Serklandi. er þer þat satt at segia at þo at her hafui horfuit uỏkumenn at þat er mer at kenna ok okkr Hỏgna Halfdanarsyni þuiat vit erum ordnir firir sua myklum atkuædum ok anaudum ok okkrir menn at ver beriumzst bæde nætr ok daga ok hefir þessu gengit marga mannzalldra. en Hilldr Hognadottir sitr ok ser upp a. en Odinn hefuir þetta lagit a oss ok ekki annat til undanlausnar en nokkurr kristinn madr berizst vid oss. þa skal sa æingi upp standa er hann drepr ok þa er huerr sa leystr fra sinne anaud. nu uillda ek bidia þig at þu fęrir til bardaga med oss þuiat ek væit at þu ert uel kristinn sua ok at konungr sa er |[9] þu þionar er mikillar hamingiu. segir mer ok sua hugr um at ver munum af honum ok hans monnum nỏkkut gott hliota. Jvar jattar at fara med honum. Hedinn uard gladr uit þat ok mællti. þess skaltu uarazst ok ganga æigi framan at Haugna ok þess annars at drepa mig æigi fyrr en Hỏgna sakar þess at þat er æinkis menzsks mannz at ganga framan at Hogna edr drepa hann ef ek er adr daudr þuiat hann hefir ægishialm j ỏgum ok hlifir ỏngu uætta. ok þui er þat æina til at ek gangi at honum framan ok beriumzst ek vid hann en þu gangir at baki honum ok ueitir honum bana tilræde þuiat þer man litit firir uerda at bana mer þo at ek lifui uor allra leingzst. Sidan ganga þeir til bardaga ok ser Jvar ath þetta er allt satt sem Hedinn hafdi sagt honum. gengr hann at baki Hỏgna ok hỏgr j hỏfud honum ok klyfr hann j herdar nidr. fellr Hỏgni þa daudr ok stod alldri upp sidan. Sidan drap hann þar þa menn alla er at bardaganum voru en sidazst Hedin. ok vard honum litit firir þij. Sidan gek hann til skipa ok var þa lyst af degi. hann for til konungs ok sagde honum. konungr let uel yfir verki hans ok sagde honum giptuliga tekizst hafua. Eftir vm daginn gengu þeir a land ok þar til sem bardaginn hafdi verit ok sa þar ỏnguann stad þeirra tidenda er þar hofdu uordit en sazst blod a suerde Juars til merkia. ok alldri hurfu þar uardhallzmenn sidan. Konungr for heim eftir þetta j riki sitt.
Fotnoter:
