Torkils døtur
Hopp til navigering
Hopp til søk
A. C. Evensen
Velg språk | Norrønt | Islandsk | Norsk | Dansk | Svensk | Færøysk |
---|---|---|---|---|---|---|
Denne teksten finnes på følgende språk ► |
Lesibók
Tórshavn 1911
Torkils døtur
- 1.
- Torkil eigir sær døtur tvær,
- — at dansa —
- leingi á morni svóvu tær.
- — har vil eg á gólvið fram at dansa,
- tó at tú vilt mær lív í vanda,
- væl er mær ansað.
- 2.
- Tær svóvu sær so leingi,
- til sól skein á teirra seingir.
- 3.
- Tær sova sær so leingi á dag,
- til sól skín á teirra seingjarstað.
- 4.
- Torkil gongur til búðar,
- vekir upp døtur prúðar.
- 5.
- "Statt upp, Katrin dóttir mín,
- kirkjumaður bíðar tín!"
- 6.
- "Vil hann ikki bíða,
- bið hann undan ríða!"
- 7.
- Katrin setist á seingir,
- klæðist væl og leingi.
- 8.
- Hon fór í ein silkiserk,
- níggju moyggja handaverk.
- 9.
- Uttan yvir í mottulin blá,
- gull eftir hvörjum seymi lá.
- 10.
- Katrin setist á songarstokk,
- so fór hon í ein skarlakssokk.
- 11.
- Skarlakssokk við búgvin skó,
- hvítar hendur í vatni tvó.
- 12.
- Hon tók til sín góða gullkamb,
- kembur sítt hár við silkiband.
- 13.
- Kembur sítt hár við silki smá,
- gullkrúnu setir hon omaná.
- 14.
- Katrin gongur í rossahús,
- loysir hon tann gangara út.
- 15.
- Hon loysir út ein, hon loysir út tvá,
- tann besta legði hon saðil á.
- 16.
- Har var eingin knektur hjá,
- sjálv legði Katrin boygslið á.
- 17.
- Har var eingin knektur í lund,
- sjálv legði Katrin boygsl í munn.
- 18.
- Katrin reið eftir götuni fram,
- tað glumdi sum hennar gangari rann.
- 19.
- Tá ið hon kom har suður í líð,
- møttu henni vallarar trír.
- 20.
- Tá hon kom har skamt ífrá,
- møttu henni vallarar tvá.
- 21.
- Tá hon kom har mitt á leið,
- møtti henni vallari ein.
- 22.
- "Hoyr tú, Katrin, eg tali til tín,
- vilt tú vera mítt kvöldarvív?
- 23.
- Hvat vilt tú láta títt unga lív,
- heldur enn vera mítt kvöldarvív?"
- 24.
- "Fyrr vil láta mítt unga lív,
- heldur enn vera títt kvöldarvív. "
- 25.
- Vallarin sínum svörði brá,
- hann hjó Katrinu í luti tvá.
- 26.
- Har sum hennara blóðið dreiv,
- tendraðist Ijós á hvörjari leið.
- 27.
- Har sum hennara hövdið lá,
- sprakk ein kelda við heiluvág.
- 28.
- Har sum hennara bulurin lá,
- reistist ein kirkja við krossi á.
- 29.
- Vallarin heim í garðin fór,
- úti Torkil fyri honum stóð.
- 30.
- "Hoyr tað, vallarin, eg tali til tín,
- sá tú ikki Katrin dóttir mína?"
- 31.
- "Jú, fullvæl eg hana sá:
- í Mariu kirkju var hon ígjár.
- 32.
- Torkil, Torkil, læna mær hús,
- eg eri mær so sára sjúkur!"
- 33.
- "Húsini eru til reiði,
- um vallarar vóru fleiri."
- 34.
- "Ása lítla, tendra Ijós,
- vallarin er til seingjar fús!"
- 35.
- Ása gongur til seingjar,
- reiðir undir sjúkum dreingi.
- 36.
- "Ása lítla, sov hjá mær,
- silkiserkin gevi eg tær!"
- 37.
- "Lat meg fyrst tann serkin sjá,
- síðan skal eg tær sova hjá."
- 38.
- Tá ið hon tann serkin sá,
- systir merki kendi hon á.
- 39.
- "Ása lítla, sov hjá mær!
- möttulin bláa gevi eg tær."
- 40.
- "Lat meg fyrst tann möttulin sjá,
- síðan skal eg tær sova hjá."
- 41.
- Tá ið hon tann möttulinn sá,
- systir merki kendi hon á.
- 42.
- "Ása lítla, sov hjá mær!
- eina gullkrúnu gevi eg tær."
- 43.
- Lat meg fyrst tá gullkrúnu sjá,
- síðan skal eg tær sova hjá."
- 44.
- Tá ið hon tá gullkrúnuna sá,
- systir merki kendi hon á.
- 45.
- Ása smeldi hurð í gátt:
- "vallari, hav nú góða nátt!"
- 46.
- Ása gongur fyri faðir sín :
- "vallarin hevir dripið dóttir tína."
- 47.
- "Hvör torir mær tey boð at bera?
- ella hvor tordi tann gerning at gera?"
- 48.
- "Eg tori tær tey boð at bera,
- vallarin tordi tann gerning gera."
- 49.
- Torkil heitir á sveina tvá:
- "gangið á skóg og kyndið bál!
- 50.
- Gangið á skógv og kyndið bál!
- har skal vallarin brenna á."
- 51.
- Tað var um eina morguntíð,
- vallarin brann í grønari líð.
- 52.
- Tað var um eina morgunstund,
- vallarin brann á grønari lund.