Vaticinium volæ
Hopp til navigering
Hopp til søk
Vaticinium volæ
Velg språk | Norrønt | Islandsk | Norsk | Dansk | Svensk | Færøysk | Latin |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Denne teksten finnes i flere utgaver på følgende språk ► | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() | |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() | |||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
||||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
||||
![]() |
![]() |
||||||
![]() |
![]() |
||||||
![]() |
![]() |
||||||
![]() |
![]() |
||||||
![]() |
|||||||
![]() |
|||||||
![]() |
|||||||
![]() |
|||||||
![]() |
|||||||
![]() |
|||||||
![]() |
|||||||
![]() |
|||||||
![]() |
|||||||
![]() |
Publicijuris primum facta à
Latinè quodammodo redditum à Stephano Olai Islando.
Havniæ. M.DC.LXV.
- 1.
- Sileant rogo omnes sanctæ cre-aturæ.
- Majores minoresq́; filii Heimdalli;
- vis me accurate enumerare vetusta elogia
- virorum Valfödurs quæ remotissima recordor.
- 2.
- Ego memini Centauros manè natos
- qui olim me erudiverunt.
- Novem accepi esse mundos, novem ideas.
- Cremia novella infra pulverem.
- 3.
- Mane erat seculorum cum Ymerus habitavir,
- erat nec arena, nec mare, nec refrigerantes aurulæ
- terra reperta est nusquam, nec in alto cælum.
- Hiatus ingens erat spatii, & gramen nulli ibi.
- 4.
- Anteqvam Bursonii tabulas allevarunt
- qvi Midgardum novellum moliti sunt.
- Sol illuminabat ex meridie lapides palatii
- Tunc terra produxit viride porrum.
- 5.
- Sol conjiciebat ex meridie suâ, lunam
- dexterâ, trans cœlestis equi fores.
- Sol nescivit ubi palatia possideret,
- stellæ nesciverunt, ubi sedes sibi vendicarent,
- luna nescivit ubi suæ vires sitæ essent.
- 6.
- Tunc occuparunt Dii omnes tribunalia sanctuli Deastri
- et hæc considerarunt
- nocti sc: decrescentiq́; lunæ nomina indiderunt.
- Mane vocarunt & meridiem.
- Inclinationem & vesperam annis numerandis.
- 7.
- Conveniebant Asæ in Ida campo
- qui larana & fana alte exstruxerunt.
- Fornaces struxerunt, pecuniam moliti sunt,
- forcipes crearunt, & fabrilia instumenta fabricarunt.
- 8.
- Calculis luserunt in area, hilares fuerunt,
- nulla virtus desiderabatur illis in auro:
- Donec tres advenerunt Thursorum virgines
- præpotentes valdè ex Jötunheimum.
- 9.
- Tunc denuo occuparunt Dii omnes tribunalia sanctuli
- deastri, considerantes
- qvinam deberet Dominus Nanos creare
- ex Brimeri sangvine & blaviis cruribus.
- 10.
- In quo Motsognerus primas obtinuit
- inter Nanos omnes, Durinus autem secundas,
- qvi Nani multas finxerunt humanas effigies
- ex terrâ, tanqvam dixit Durinus.
- 11.
- Nör & Nidi, Nordri & Sudri
- Austre & Vestre, Althiofur Dvalin,
- Bivör & Bavör, Baumbaur Nori;
- An & Anar, Ai Miödvitner.
- 12.
- Veigur & Gandalfur, Vindalfur Thrainn,
- Theckur, Thorinn, Thror, Vitur & Litur.
- 13.
- Nar & Niradur, nunc sunt à me Nanorum
- virrutes & in consiliis prudentia ritè enumerata
- Fili, Kili, Fundinn, Nali.
- Heyte, Vili, Hanar, Svior.
- 14.
- Frar, Hornbori, Frægor & Loni,
- Aurvangur Jari Eikinskialldi.
- Tempus est Nanos in Dvalini sodalitio
- hominum filiis in honorem recensere
- qui adduxerunt à Salarsteine profecti
- Aurvangi agmen ex Jorvöllum.
- 15.
- Ibi Drupner erat & Dolgthraser
- Har Haugspore, Hlevangur, Gloi
- Skirvir, Virvir, Skafidur, Ai,
- Alfur & Ingvi Eikinskialldi.
- 16.
- Fialar & Frosti, Finnur & Ginnar
- hoc ipsum dum vivunt homines
- celebrabitur inter seros nepotes.
- 17.
- Donec tres venerunt ex illo agmine.
- Præpotentes & amabiles Asæ ad domum qvandam.
- Offenderunt in littore miseros
- Askum & Emblam omni conatu destitutos.
- 18.
- Animam nec possidebant, rationem nec habebant,
- nec sangvinem nec sermonem, nec faciem venustam:
- Animam dedit Odinus, rationem indidit Hønerus:
- Lödur sangvinem addidit & faciem venustam.
- 19.
- Ego fraxinum scio exstare Ygdrasil vocatam,
- rigidas comas supersusam albo luto,
- inde imbres ortum trahunt qui in valles decidunt,
- stat semper virens supra Urdarbrunne.
- 20.
- Inde emergunt virgines multisciæ
- tres ex isto mari quod cauduci subest
- Urd unam nominarunt, aliam Verdandi,
- inciderunt Skidiæ tertiam, Skulld dictam.
- 21.
- Hæ leges sancierunt, hæ vitam dispensarunt
- seculorum filiis & fata mortalium.
- Hujus illa cædis primæ in mundo meminit
- cum Gullveigam bipennibus fulcierunt
- et in aula Hari ipsam exusserunt.
- 22.
- Tribus vicibus combusserunt, tribus vicibus natam
- sæpè & non rarò, quæ tamen adhuc vivit.
- Heide appellata est, qvamcunq́; villam veniret.
- Ac Vola bona vaticinans, qvæ magicos baculos execrata
- venesica carmina edocta, incantamentis artem juvit,
- exhibens semper malæ mulieri molestiam.
- 23.
- Tunc denuo occuparunt Dii omnes tribunalia sanctuli Deastri
- considerantes, num Asis sinistri consilii damna essent reportanda,
- an verò deberent Dii omnes symposia sibi vendicare.
- 24.
- Fecit impetum Odinus & in catervas populi jaculatus est
- quæ adhuc prima erat cædes in mundo
- fracta est diametralis via Civitatis Asarum
- potuerunt Vaner à bello campis cavere.
- 25.
- Tunc denuo occuparunt Dii omnes tribunalia sanctuli Deastri
- considerantes; quisnam æther universum mari miscuisset.
- Et generationi Centaurorum virginem Odi dedisset.
- 26.
- Thorus unus ibi erat ira turgidus,
- qui rarò sedet cum tales rumores percipit,
- rescindebantur juramenta, pollicitationes & condicta,
- ut & formulæ omnes quæ intervenerant.
- 27.
- Novit illa Heimdalli vocem abditam
- sub serenitati assvetis sanctis comis
- amnem illa videt undatim ruere limosâ cataractâ
- continentem depositum Valfödurs (Odini) intelligitis adhuc, nonne?
- 28.
- Sola sedebat subdio cum priscus advenit,
- yggiongur Asarum & oculos aspexit.
- Quid me interrogatis? quare me tentatis?
- Satis novi Odine ubi Oculum abdidisti
- in novo scilicet fonte Mimeri.
- Bibit mulsum Mimerus mane quolibet,
- continens depositum Valfödurs (Odini) intelligitis adhuc, nonne?
- 29.
- Tradidit illi Herfodur annulos & monilia,
- præcepta ditescendi, sapientiæ, & fatidicos lituos
- patuit ipsi latè & quidem perlate mundus quilibet,
- 30.
- Vidit illa Valkyriur peregre advenientes
- adornatas ut eqvestres ad Godthiod pergerent.
- Skulld gestavit Skutum, Skögul erat altera
- Gunnur, Hilldur Gondul & Geirskögul.
- Nunc enumeratæ sunt famulæ Herjans
- instructæ, ut per campos equitent Valkyriur.
- 31.
- Ego vidi Baldro Asæ cruore perfuso
- Odini filio fata deposita
- stetit campo quæ creverat altior
- tenuis & speciosa spina.
- 32.
- Qua de spina, ut mihi quidem visum est,
- evenerunt plagæ deplorandæ: Haudus quidem jaculari cœpit,
- Baldri frater ante diem natus
- Odini filius noctem natus cædem commisit.
- 33.
- Quamvis nunquam manus vel caput mundificaret,
- antequam in flammam ferret Baldri hostem:
- Verum Frygga lugebat in Fensolum
- custos Valhallæ, intelligitis adhuc nonne?
- 34.
- Vinctum jacere vidut illa sub Hunorum luco
- persidem funus: Lokam quidem representans.
- ibi Sigyna sedet, nunquam suo
- viro satis dilecta, intelligitis adhuc, nonne?
- 35.
- Amnis ab ortu decurrens interluit venenosas valles,
- ac secum rapit limum & cespites vivos, Slid ille vocatur:
- Stetit aquilonem versus in Nidafiöllum.
- Curia aurea familiæ Sindrinæ
- verum alia stetit Okolni
- cerevisiaria Centauri, curia Brimer nuncupata.
- 36.
- Palatium illa stare novit à Sole remotum
- in Nastrøndum boream versus spectant fores.
- Impluunt venenatæ guttæ per fenestras.
- Hæc est contexta curia spinis serpentinis.
- 37.
- Illic vadere ipsa vidit amnes rapidos
- homines perjuros, sicarios,
- nec non illos qui alterius vellicat aurem conjugis
- ibi excarnificavit Nidhoggur corpora exstincta.
- Laceravit viros sera truculenta, intelligitis adhuc nonne?
- 38.
- Versus orientem sedebat prisca illa, vincta ferreis catenis,
- ubi enixa est Fenris filios
- e quibus omnibus unus evasit prodigiosus,
- Lunæ liguritor giganteas indutus exuvias.
- 39.
- Saturatur vitâ morientium hominum
- aspergens divinum exercitum rubro sangvine
- nigrum evadit lumen solare seqventi æstate
- et venti omnes maligni, intelligitis adhuc nonne?
- 40.
- Insidebat tumulo & lusit citharà
- Gygæ opilio lætus Egderus
- accinuit huic in Gaglvide
- purpureo colore gallus Fialar nomine.
- 41.
- Cantavit de Asis Auricristatus
- qvi Heroës excitat apud Herfødur (Odinum)
- verum alter cantat infra terram
- pullo colore gallus in palatiis Helæ.
- 42.
- Latrat horrendum Garmus ante Gnipense antrum
- rumpentur catanæ, ruet autem Freco
- multa scit sapiens illa, longius ego prævideo
- de acerbo interitu Asarum divinitatis.
- 43.
- Fratres pugnabunt & mutuo cadent,
- consobrini cognationem conspurcabunt
- Durum est in mundo, adulteria magna
- barbara ætas, ensea ætas, scuta finduntur
- ventosa ætas, ferina ætas, anteqvam mundus corruat
- nec erit ullus qui alteri parcet.
- 44.
- Ludunt filii Mimeri, sed comburuntur cremia
- prope sonorum Giallarhorn.
- Altum inflat Heimdallus cornu sublevatum,
- alloquitur Odinus caput Mimeri,
- personat vetusta illa arbor; solvitur a: Centaurus.
- Horret Yggdrasilli fraxinus erecta.
- 45.
- Latrat Garmus ante Gnipense antrum,
- rumpentur catenæ, ruet autem Freco,
- Hrymur aurigat ab ortu, intumescit aqva.
- Convolvitur Jormungandus cum cyclopico animo.
- 46.
- Carina allabitur ex oriente, adventabant Muspellsonii
- per mare populi, Lokus autem clavum tenet.
- Adducunt Fiflonis filii Freconem omnes
- qvibus comes est frater Bifleisi.
- 47.
- Qvid rei apud Asas? qvid rei apud faunos,
- fragore personat omnis Centaurorum mundus,
- Asæ forum celebrant,
- ingemiscunt Naniante scopulorum fores.
- Asyli Saxei non ignari, intelligitis adhuc nonne?
- 48.
- Surtur prodit ex meridie cum Svigalesi,
- radiat instar solis ensis Valtivi.
- Alliduntur saxa, indignantur Deastri
- calcant homines Helæ viam, cælum antem diffinditur.
- 49.
- Tunc prodit Hlinarus dolor alter
- cum Odinus pugnam cum lupo aggreditur.
- Verum Belicida candidus Surto se opponit.
- Tum Fryggæ occumbet maritus.
- 50.
- Tunc prodit magnus ille filius Odini Sigfodurs
- Vidarus, dimicaturus cum funebri animali,
- qui manu extensa in medium rictum
- ense cor attingit, hoc modo necem patris vindicans.
- 51.
- Tunc prodit venustus filius Hlodyniæ
- instituit Odini filius cum lupo duellum
- intersicitq; animosè angvem Midgardianum.
- Mortales omnes nos alio mutabimus.
- Graditur passus novem proles Fiorgunæ
- debilitatus ab angve tetro & esuriente.
- 52.
- Nigrescit sol, immergitur mari terra,
- subducuntur è cælo serenæ stellæ.
- Desævit ignis in vetustam machinam,
- pertingit altus color ad ipsum cælum.
- 53.
- Latrat Garmus ante Gnipense antrum
- rumpentur catenæ, ruet autem Freko.
- Videt illa emergere dennò
- terram ex mari undiq vaq́; virentem
- defluunt cataractæ, supervolat aquila
- qvæin monte pisces venatur.
- 54.
- Conveniunt Asæ in Ida-Campo
- et de mundanis calamitatibus magnis colloqvuntur
- ut & de Fimbultyri vetustis runis.
- 55.
- His peractis, admirabiles
- Deaurati in gramine reperientur calculi,
- qvos in primordio possederant.
- 56.
- Erunt sine satione agri
- adversa secundabuntur omnia, adveniet Baldrus,
- habitabunt Haudus & Baldrus, Hropti, Sigtopter
- Asæ sine incommodis, intelligitis adhuc nonne?
- 57.
- Tunc validus Hænerus sortitur facultatem Vidarum eligendi
- et necessarii fratrum amborum habitandi
- Vindheim vastum. Scio adhuc nonne?
- 58.
- Curia stat clarior sole
- auro tecta in Gimle
- illam probi populi colent
- per secla fruentes summo bono.
- 59.
- Ecce venit obscurus Draco subvolans
- viperinus à Nidafiöllum,
- fert in pennis, campum supervolans,
- Nidhøggur funera. Nunc illi terra dehiscet.